สวัสดีน้องๆ ชาวเด็กดีทุกคน เชื่อว่าแขกรับเชิญของเราในวันนี้ต้องถูกอกถูกใจมากมายแน่ๆ เพราะเธอคนนี้คือ “หัวสมองตีบตัน” หรือที่ตอนนี้มีนามปากกาใหม่เอี่ยมเท่สุดๆ และเข้ากับลุคมากๆ อย่าง “พอช”
พูดชื่อมาว่า “หัวสมองตีบตัน” แล้วก็นึกถึงเมื่อหลายปีก่อน (ขอไม่ฟันธงว่ากี่ปีนะ อับอายเบาๆ) ณ เวลานั้น นักเขียนนามปากกานี้ ขึ้นอันดับท็อปหนึ่งของเว็บถี่ยิบระรัว พี่ตินก็เลยแอบขอไปทำความรู้จักกันเบาๆ คุยกันต่อเนื่องอยู่พักใหญ่ จากนั้น ด้วยงาน ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง เราก็ห่างๆ กันไป กลับมาอีกครั้ง ก็ปีนี้แหละ ได้เห็นรายชื่อของน้องตีบในฐานะ “ที่ปรึกษานักเขียนหน้าใส” ส่วนพี่ตินอยู่ในตำแหน่ง “กรรมการ” เราก็เลยได้กลับมาเม้าท์กันอีกครั้ง ตามประสาพี่น้องสองต. และพี่ตินก็อดไม่ได้ที่จะชวนน้องสาวที่รักมาอัพเดทตัวเองกันหน่อย คำถามนี่ก็ตั้งมาเพื่อสนองความต้องการตัวเองเบาๆ แล้วก็อยากให้น้องๆ ทุกคนได้รู้ความคืบหน้าของน้องเขาด้วย ^ ^
หวังว่าทุกคนจะปลาบปลื้มและชื่นชอบกับบทสัมภาษณ์ที่รอคอยน้า
พี่ติน : ทักทายกรีดร้องหน่อย คิดถุงงงงงงงงงงงงงงงงง
พอช (หัวสมองตีบตัน) : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด =O=;
พี่ติน : หายไปนานเกินไปแล้วววววววววววววววว ไปไหนมา บอกมาเดี๋ยวนี้นะ น้องตีบน้อย ไม่เจอกันไม่กี่ปี (น่าจะเป็นสิบบบ) เป็นสาวเสียแล้ว
พอช (หัวสมองตีบตัน) : สวัสดีค่ะทุกคน หายไปนานมากจนคิดซะว่าหนูมาเกิดใหม่แล้วกันนะคะ 5555555 เกิดใหม่พร้อมกับนามปากกาใหม่เลย 'พอช' เป็นชื่อเล่นที่เพื่อนและอาจารย์เรียก คิดว่าการเกิดใหม่ครั้งนี้อยากเป็นกันเองกับนักอ่านจึงใช้ชื่อเล่นที่เรียกกันอย่างคุ้นเคยแทนการใช้นามแฝง เหมือนกับว่าเราอยากเป็นเพื่อนกับนักอ่านด้วย ^_^
ที่ผ่านมาหนีไปเรียนมาค่ะ ซึ่งจริงๆ ก็ยังเห็นนักเขียนหลายๆ คนเรียนไปทำงานไปด้วยได้ใช่มั้ยคะ ส่วนตัวแล้วทำไม่ได้จริงๆ T_T การเรียนออกแบบภายในมีโปรเจ็กต์ตลอดเวลาและค่อนข้างยาก มีรายละเอียดและต้องใช้ไอเดียเยอะ สมองติสท์จนไม่สามารถแยกสมองออกไปทำงานเขียนได้อย่างจริงจัง จึงปล่อยให้ตัวเองหมกมุ่นอยู่กับงานออกแบบและวงการนั้นเกือบ 4 ปีเต็มเลยค่ะ
พี่ติน : ตอนนี้ทำอะไรอยู่ หลายปีที่ไม่ได้เจอกัน น้องตีบเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง
พอช (หัวสมองตีบตัน) : หลังจากเรียนจบเมื่อช่วงสิ้นปีที่ผ่านมา ก็เริ่มออกเดินทางไปเรื่อยๆ ทำตาม Bucket list ของตัวเอง หมดพันธะเรื่องเรียนปั๊บก็ออกเดินทางไปประเทศโน้นประเทศนี้คนเดียว ไปลองอะไรใหม่ๆ เที่ยวในประเทศบ้างนอกประเทศบ้าง สลับกับเพิ่งเริ่มกลับมาขีดๆ เขียนๆ นิยายใหม่ เพราะเป็นงานเดียวที่ทำแล้วรู้สึกอิสระเหมือนการเดินทางค่ะ :)
- ...หลายอย่างมากๆ เวลา 4-5 ปีเป็นเวลาที่ยาวนานของช่วงอายุคนที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมากมาย เพราะเหตุนี้จึงเริ่มคิดถึงการกลับมาพร้อมกับนามปากกาใหม่ เพื่อแสดงออกถึงความเป็นตัวของตัวเองที่ชัดเจนขึ้นโดยไม่ขึ้นตรงกับคอนเซ็ปต์ของนามแฝง
พี่ติน : ผลงานล่าสุด...? นานเท่าไหร่แล้วเนี่ย อัพเดทหน่อยซิ
พอช (หัวสมองตีบตัน) : ผลงานล่าสุดคือ Snow Boy's Darling ตึกๆ ตักๆ จังหวะรักยัยคู่กัดหนุ่มฮอต เป็นหนึ่งในเซ็ต Darlings ซึ่งเป็นเซ็ตที่เขียนแล้วมีความสุขมาก เขียนร่วมกับ พี่ก้อย (TheLittleFinger) และ พี่ชุบ (ลูกชุบ) ไม่อยากเชื่อเลยว่า จริงๆ แล้วเซ็ต Darlings นี่เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ปี 2010 มาแล้วนะคะ ยังรู้สึกเหมือนเมื่อวานอยู่เลยเนอะ :)
ผลงานของ "หัวสมองตีบตัน" หรือ "น้องพอช"
พี่ติน : แล้วมีงานที่เขียนอยู่ตอนนี้ไหม หรือว่ามีพล็อตไหม อย่างไร บอกมา
พอช (หัวสมองตีบตัน) : ในเดือนกันยายนและเดือนตุลาคม (งานหนังสือ) ที่จะถึงนี้ จะมีหนังสือออกอีก 2 เล่มนะคะ เป็นเล่มจบของเซ็ต Darlings (คิดแล้วใจหายนิดๆ T^T) Darlings 3.5 จะออกมาสปอยล์ในเดือนกันยายน เป็นบทปฐมฤกษ์ก่อนเปิดเล่มจบ Darlings 4 ที่จะออกวางแผงในเดือนตุลาคมค่ะ ฝากติดตามกันด้วยนะ ภาคสุดท้ายแล้ว!
พี่ติน : ถ้าจะเขียนงานเรื่องต่อไป คิดว่ามันจะแตกต่างจากแนวเก่าไหม หรือว่าเหมือนเดิม คิดว่าวัยมันส่งผลต่องานของเราบ้างไหม
พอช (หัวสมองตีบตัน) : วัยมีผลกระทบต่องานเขียน แต่ด้วยคอนเซ็ปต์ของตัวเรื่องที่เป็นภาคต่อ อารมณ์ของตัวละครและการมีอยู่ของสภาวะแวดล้อมเดิมซึ่งได้กำหนดมาแล้วจะพลิกผันมากไม่ได้ ส่วนตัวจึงไม่อยากเขียนแหวกแนวออกไปจากเดิมมาก เนื่องจากผู้อ่านยังคงรับรู้อยู่กับอารมณ์นั้น ฉะนั้นเล่มที่เป็นภาคต่อจะยังคงอารมณ์เดิมแต่จะเขียนด้วยเรื่องราวที่มีเหตุผลมากขึ้นเมื่อเทียบกับงานเก่าๆ สมัยที่ยังอายุ 14
ส่วนเรื่องใหม่ๆ ถ้าที่จะเริ่มเขียน ก็คงไม่ต่างจากแนวเดิมมากนะคะ เพียงแต่จะมีเหตุผลของการกระทำมากขึ้น ส่วนตัวยังคงชอบเขียนแนวสบายๆ ตลกเฮฮา ละมุนน่ารัก เพราะมีความเชื่อว่าในชีวิตประจำวันของเราทุกคน เราเจอเรื่องเครียดและปัญหาในรูปแบบที่แตกต่างกัน และมีคนกลุ่มหนึ่งที่ใช้หนังสือเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่สามารถเข้าไปซ่อนตัวเพื่อลืมปัญหาทุกอย่างและมีความสุขกับมันในช่วงเวลาหนึ่งได้
หัวสมองตีบตัน สาวน้อยผู้รักการเดินทาง
พี่ติน : เซอร์ไพรซ์แรง ปีนี้ จะมาเป็นพี่เลี้ยงนักเขียนหน้าใส...??? งานใหม่ของน้องตีบ ที่มาที่ไป อย่างไรบ้าง เม้าท์
พอช (หัวสมองตีบตัน) : สงสัยจะได้ขอคำปรึกษาจากน้องๆ มากกว่าล่ะมั้ง 55555555
ถ้าเป็นไปได้อยากจะให้มาพูดคุยกันเหมือนเพื่อนช่วยกันแชร์ไอเดีย ลองนึกดูว่าถ้าเราพากันออกไปร้านเบเกอรี่ กินของหวานอร่อยๆ แล้วเม้าท์กันเพลินๆ ว่าเธออยากเขียนอะไร จะเขียนแบบไหน ฉันว่าถ้ามีฉากนี้นะ ฉากนั้นนะจะฟินมาก ลองใส่นั่นใส่นี่เข้าไปสิตลกดีนะ
คือทุกคนคงเบื่อกับคำถามเดิมๆ แล้วมั้ยอ่ะ เช่น เริ่มเขียนยังไง ทำพล็อตยังไง ซึ่งตอนที่พอชเริ่มทำงานครั้งแรกไม่ได้เริ่มจากลำดับขั้นตอนอะไรที่มากมายเลย เริ่มด้วยความอยากเขียนล้วนๆ อยากให้มีอารมณ์เดียวกันนี้แล้วมานั่งกินขนมคุยกันเล่นๆ แล้วพอออกจากร้านทั้งเราทั้งกลุ่มเพื่อน ต่างแยกย้ายกลับบ้านไปด้วยความรู้สึกที่อยากจะทำอะไรสักอย่าง อยากเขียนตอนนี้เลยหรือแม้แต่ความรู้สึกเล็กๆ น้อยๆ ที่ว่า ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว! นั่นก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว
พี่ติน : ถ้าใครอยากสมัครนักเขียนหน้าใส น้องตีบอยากบอกอะไร แนะนำอะไรบ้าง มีอะไรอยากฝาก พอช (หัวสมองตีบตัน) : ใครที่ชอบงานขีดๆ เขียนๆ หรือรู้สึกว่าตัวเองมีไอเดียเกี่ยวกับงานเขียนอยู่ตลอดเวลาแต่ยังไม่เริ่มจับปากกาสักที ลองมาสมัครดูมั้ยอ่ะ ไม่ต้องรู้หรอกว่าเค้าเริ่มกันยังไง แค่มีความรู้สึก 'อยากเขียน' ก็พอ
หรือใครที่เขียนอยู่แล้วแต่ไม่มีไฟ หรือเขียนๆหยุดๆ ตามอารมณ์ที่ไม่มั่นคงของตัวเอง ก็พาตัวเองมาลงการแข่งขันซะเลย การแข่งขันจะช่วยกระตุ้นได้ดี มีคนบอกว่า 'ถ้าเราจะสู้เราต้องสู้แบบหมาจนตรอก' คิดมาเสมอเลยว่าแผนนี้ใช้ได้ผลจริงๆ แล้วมาพยายามด้วยกันนะ!
พี่ติน : ฝากอะไรถึงแฟนคลับที่คิดถึงเรามาก มีแต่คนถามกับพี่ติน อยากให้ไปสัมภาษณ์น้องตีบนะเนี่ย เนี่ย ลากตัวมานั่งเก้าอี้ได้แล้ว อยากเม้าท์อะไรบ้าง
พอช (หัวสมองตีบตัน) : I am back and yes, like brand-new!
ขอบคุณทุกคนที่ยังคิดถึงกันและติดตามเรามาตลอดน้า ตอนนี้กลับมาแล้ววว กลับมาให้ทวงงง 5555555
สำหรับใครที่ยังไม่รู้จักหรือยังไม่เคยอ่านผลงานกันก็ยินดีที่ได้รู้จักตรงนี้เลยนะคะ แล้วมาเป็นเพื่อนกันนะ :)
พี่ติน : จะทำงานมั้ย เห็นภาพอนาคตไว้ว่าอย่างไรบ้างเนี่ย
พอช (หัวสมองตีบตัน) : พอชอยากออกเดินทางผจญภัยไปเรื่อยๆ พร้อมๆ กับเขียนงานไปด้วย เพราะทั้งสองอย่างนี้ให้อิสระอย่างที่คิดว่าอยากใช้ชีวิตแบบนี้ ส่วนงานออกแบบที่เรียนมาคิดว่าเป็นไปตามโอกาส เมื่อไหร่ก็ตามที่อยากเปลี่ยนสนามรบและเพิ่มไฟให้ตัวเองก็พร้อมที่จะกระโดดเข้าหามันอีกครั้ง (อยากลองของสินะ 55555) ส่วนงานอดิเรกอื่นๆ ที่กำลังทำอยู่คือการไปอีเว้นท์หรือเดินทางไปในที่ต่างๆ ถ่ายภาพและเขียนคอลัมน์ไลฟ์สไตล์ให้หลายๆ เว็บ ตามไลฟ์สไตล์ของตัวเองค่ะ
เอาเป็นว่าชอบชีวิตตอนนี้ที่มีอะไรให้ทำมากมาย และเป็นสิ่งที่ชอบทั้งนั้นเลย :)
พี่ติน : ปิดท้าย ไม่เจอกับพี่ตินนาน คิดถึงกันมะ ให้บอกรัก 555555555555555
พอช (หัวสมองตีบตัน) : รักกกกกกกกกกกกกก >O<; 5555555
555 เราก็จบกันไปพร้อมคำบอกรักแบบบังคับเบาๆ ของพี่ติน ขอบคุณน้องตีบ น่ารักสุดๆ ยังบอกว่ารักกลับ กร๊ากกกก ยังไงก็ตาม ใครที่อยากพบเจอพูดคุยกับน้องตีบ (หรือพี่ตินเอง) แล้วรอเดือนกันยายนหรือตุลาคมไม่ไหว ก็มาสมัครพบปะกันได้ใน “โครงการนักเขียนหน้าใสปี 8” นี้คับผม สนใจสมัครก็คลิกภาพด้านล่างได้เลย
หวังว่าจะหายคิดถึงกันแว้วนะ ^ ^
อตินเอง
15 ความคิดเห็น
555555
น้องพอชชชช <3
ติ่งพี่ตีบตันอา กรี๊ดดดดดดดดดดด!! คิดถึงมาก!!! 55555555 ชอบพี่มาก ๆ ครับ แถมพี่เรียน 'ถาปัตย์ ด้วย ผมก็อยากเข้าคณะนี้เหมือนกัน ชอบการใช้ชีวิตแบบพี่ ผมเองก็อยากเดินทางไปหลาย ๆ ประเทศเหมือนกัน พี่นี่โคตรไอดอลผมหงายอย่าง ////_//// ชอบพี่เพราะเล่มสโนว์ปริ้นซ์ ตอนได้อ่านครั้งแรกรู้สึกแบบว่าแตกต่าง เฮ้ย! มันใช่!! ก็ติดตามหลาย ๆ เล่มของพี่จนถึงตอนนี้ เล่มเก่า ๆ ก่อนหน้าสโนว์ปริ้นซ์ก็ค่อนข้างหาอ่านยากหน่อย (ฮา) ก็หวังว่าพี่จะเขียนผลงานดี ๆ ออกมาอีกนะครับ ! สู้ ๆ #ชอบโมโตคือนางค่อนข้างอาภัพรัก555 #เสียดายที่ไม่ได้เข้าร่วมนักเขียนหน้าไสย ฮืออออออ
คิดถึงหัวสมองตีบตัน~ (ตอนนี้เป็นพอชแล้วเนอะ)
ตั้งแต่ที่พี่พอชเริ่มเงียบหายไป ตัวเราเองก็ไม่ได้แตะนิยายแนวกุ๊กกิ๊กอีกเลย แหะๆ
ดีใจที่กลับมา ยังคงรอคอยเซ็ตซูเปอร์จูแก๊งอยู่นะคะ หนุ่มๆจะได้มีลูกมีหลานกันครบทุกคนสักที 555555
พี่ตีบ คิดถึงฮับ 5555
หนูโคตรคิดถึงพี่เลย หนูรออีสซีเซ็ทซิลเวอร์อยู่น่ะ เขียนนะพี่ หนูขอร้องงงงงงงงง
เห็นพี่กลับมาน้ำตาแทบจิไหล ปล่อยนิยายออกมาเยอะๆ หนูรออยู่ค่ะ ^^ (แอบทวงนิยายเบาๆ)
คิดถึงที่สุดดดดด อ่านนิยายของพี่พอชมาตั่งแต่ป.6 ตอนนี้ม.6 แล้วค่า
หูุอ่านนิยายของพี่พอชมาตั้งแต่ ป6รู้จักนิยายตอนนั้นและเริ่มอ่านของพี่เล่มแรกติดเลย หลังจากนั้นมาหนูก็มีแรงผลักดันอยากเป็นนักเขียน ฮ่าาาาตอนนี้ก็ปี3แล้วจะติดตามผลงานต่อไปนะคะ
พี่ตีบบบบ ในที่สุดก็กลับมาแล้ววว ชอบงานเขียนของพี่ที่สุดเลยค่ะ
ยินดีต้อนรับการกลับมานะค้า
สวัสดีค่ะ พี่หัวสมองตีบตันนน (พี่พอช❤️) หนูยังคงคอยเซ็ตSG จากพี่อยู่นะคะ ฮืออ สนุกมากเลย งอแงกับเลิฟยูคือเป็นเรื่องแรกที่พาเข้าวงการนิยายเลยค่ะ อ่านตั้งแต่ช่วงมัธยมต้นจนตอนนี้เรียนจบมหลาลัยแล้วก็ยังรออยู่5555 ขอบคุณที่มอบความสุขผ่านตัวหนังสือให้ค่ะ????