ลายครุฑ

ผู้เขียน : ชลนิล

สำนักพิมพ์คำต่อคำ

…คำโปรยปกหลัง…

ลวดลายเส้นสีทอง มองเห็นได้เมื่อมีมุมแสงตกกระทบ ลากเส้นจากกลางหลังแล้วค่อยขึ้นมายังหัวไหล่สองข้าง ลายเส้นนั้นปรากฏเป็นรูปขนปีกปักษาอันงดงาม น่าเกรงขาม

ยามเมื่อรอยสักสีทองเริ่มทิ้งเส้นบางบนแผ่นหลังแสดงถึงวาระเหตุร้ายแรงขนาดใหญ่กำลังก่อตัวทายาทผู้มีรอยสักลายครุฑ ต้องรับหน้าที่สำคัญหยุดยั้ง ปรากฏการณ์ร้ายนั้นให้ได้!

นักบินหนุ่มทายาทลายครุฑ...แฮ็กเกอร์สาวมันสมองอัจฉริยะกับเหตุร้ายที่สามารถสั่นสะเทือนโลกทั้งใบ ไม่ใช่เพียงแค่ร่วมแรง ร่วมใจ...

แต่จำเป็นต้องเข้าใจและรวมใจเป็นหนึ่งเดียว...

จึงพอมองเห็นหนทางรอด...

นวนิยายแอ็กชัน แฟนตาซี ที่นำสองจักรวาลอันแตกต่างมาถ่ายทอดลงบนแผ่นกระดาษพาไปสู่อีกหนึ่งจินตนาการที่ไม่เหมือนใคร    

ไม่ได้อ่านนิยายไทยมาเขียนรีวิวเสียนาน เลยขอหยิบงานล่าสุดของชลนิลมาเขียนซะเลยค่ะ เนื่องจากนาตนงเพิ่งอ่านจบไปหมาดๆ

นาตนงขอออกตัวก่อนนะคะว่าเป็นแฟนนิยายตัวยงของ 'ชลนิล' ฉะนั้นรีวิวนี้อาจจะมีความลำเอียงปะปนมาด้วย (นี่พยายามกรองสุดๆแล้วนะ 5555+) จึงอยากเรียนไว้ก่อนว่า รีวิวนี้เหมาะเพื่อเป็นแนวทางในการประกอบการตัดสินใจค่ะ ไม่อยากให้ผู้อ่านรู้สึกตั้งความหวังมากๆ เพียงเพราะอ่านจากรีวิวนี้เพียงอย่างเดียว

เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ...

หลังอ่านจบ...นาตนงก็แทบจะกุมขมับเชียวค่ะ ไม่รู้ว่าจะรีวิวอย่างไรไม่ให้สปอยล์จนเสียอรรถรส เพราะว่านิยายเรื่องนี้มีจุดสำคัญหลายจุดที่ควรค่าแก่การลุ้นด้วยตัวเอง เอาเป็นว่า...รายละเอียดฉบับสปอยล์อย่างโหดร้ายอยู่ด้านล่างก็แล้วกันค่ะ ด้านบนนี้จะไม่มีสปอยล์หลุดมาอย่างแน่นอน

เช่นนั้นเรามาเริ่มต้นกันที่พล็อตเรื่องเลยดีกว่าค่ะ สำหรับเรื่องนี้นาตนงขอจัดให้เป็นนิยายแนว Action-Fantasy ที่ปนกลิ่นของ Sci-Fi มาด้วยประมาณหนึ่ง ซึ่งมันเข้าทางนาตนงสุดๆ ตอนอ่านชื่อเรื่อง 'ลายครุฑ' ในคราแรกนาตนงก็เทใจไปทางแฟนตาซีหิมพานต์ หรืออะไรที่คาบเกี่ยวกับแนวความเชื่อทางนั้น ซึ่งเกือบจะคิดว่าคล้ายเพลิงนาคาด้วยซ้ำไปค่ะ แต่พอได้อ่านเท่านั้นละ เปล่าเลยค่ะ!!! ไม่ใช่แบบที่คิด เรื่องนี้สเกลใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกก มากอย่างจริงๆ จังๆ เรียกว่าเอาเหตุการณ์สำคัญบางอย่างในโลกนี้มาผูกเชื่อมเรื่องไว้ ทั้งยังสร้างสถานการณ์ที่สะเทือนไปในวงกว้างด้วย พล็อตเรื่องจึง “โอ้! อลัง” กันสุดๆ และด้วยความที่สเกลมันใหญ่อย่างที่บอก การสร้างความเชื่ออันเป็นพื้นฐานของคนอ่านจึงมีส่วนสำคัญ นาตนงรู้สึกว่าเหตุการณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นจนเป็นแรงกระเพื่อมไปทั่วโลกนั้นยังถูกถ่ายทอดออกมาได้ไม่หนักแน่นพอค่ะ มันขาดความสับสน วุ่นวาย ระส่ำระสาย ตื่นกลัวที่เป็นอารมณ์มากกว่าการบอกเล่าอย่างผิวเผิน เพราะถ้าไปถึงจุดนั้นได้ คนอ่านจะมีอารมณ์ร่วมมาก

และด้วยความที่เรื่องนี้มุ่งเน้นภารกิจของพระเอกเป็นสำคัญ เส้นเรื่องจึงชัดเจนและมุ่งตรงแหนวไปยังเป้าหมาย อันนี้นาตนงชอบมากค่ะ เพราะสัมผัสได้ว่า 'ไทวะ' พิเศษจริงๆ แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าพล็อตเรื่องนี้มีสเกลใหญ่มาก เมื่ออารมณ์ภายนอกภารกิจมันดูเหมือนไม่ถูกบิลท์ให้พีคถึงจุดที่เห็นความวุ่นวายมากๆ ได้ มันเลยทำให้ภารกิจที่ยิ่งใหญ่ดูเล็กลงไปถนัดใจในความรู้สึกค่ะ เอาจริงๆ นาตนงคาดหวังความวุ่นวายของหายนะบางอย่างมาก เพื่อช่วยกระตุ้นให้เรารู้สึกว่า 'ภารกิจ' มันยิ่งใหญ่จริงๆ นะ

แต่ทั้งนี้...เมื่ออ่านมาถึงบทสรุปของเรื่องราว ในการเปิดตัวบอสใหญ่ระดับมาสเตอร์นั้น นาตนงขอใช้คำว่า 'โคตรทึ่ง' ค่ะ ช่วงคลายปมทุกอย่างนี้ยอมรับว่าพีคมาก ความเชื่อมโยงต่างๆ ที่เชื่อมไขว้ไปมา ลูกล่อ ลูกชนในเรื่องราวโค้งสุดท้าย มันพูดได้เต็มปากว่า ยิ่งใหญ่สมกับสเกลของพล็อตจริงๆ เป็นการสอดประสานกันระหว่างความเชื่อ ความไม่เชื่อ จินตนาการ และความจริงได้อย่างลงตัวและมีเหตุผลที่รองรับอย่างชัดเจน

ด้านคาแรคเตอร์ของตัวละคร...นาตนงยอมใจค่ะ ผู้เขียนคิดงานได้เกินความคาดหมายมาก ที่มาและที่ไปของตัวละครมีเหตุผลรองรับ สัมผัสถึงความเป็นไปได้ อ่านแล้วสามารถเชื่อได้ว่ามันมีอยู่จริง จะมีก็ช่วงแรกๆ ค่ะ ที่นาตนงรู้สึกว่า ยังไม่มีใครโดดเด่น มีความธรรมดาเหมือนกันทั้งพระเอกและนางเอก แต่พอย่างเท้าเข้าสู่ปมเรื่องเท่านั้นละ อะหืออออ มาเต็ม ชอบคาแรคเตอร์ของ 'เกลียวคลื่น' มากๆ ค่ะ นับเป็นนางเอกคนที่ 2 รองจากเอื้อกานต์ในระบำเวท ที่ไม่ถูกออร่าของ 'นักรบลายครุฑ' กลบจนมิด แถมยังเป็นจุดสนับสนุนเรื่องราวได้อย่างลงตัวอีกด้วย

ถ้าจะถามหาความหวานละก็ ก็ต้องบอกว่า 'ยี่ห้อชลนิลการันตี' กันขนาดนี้ไม่ต้องหาค่ะ แต่..........แต่นะคะ แต่...นาตนงกลับชอบความสัมพันธ์ของไทวะและเกลียวคลื่นนะ อ่านแล้วมันกรุ่นๆ อุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่ได้ฟิน แบะจิกผ้าห่มจิกหมอน แต่ปริ่มมากกกกกกก ถึงจะมีน้อยจนนับจำนวนหน้าได้ก็เถอะค่ะ นี่ถ้าต่อหน้ากระดาษบทท้ายๆไปอีกนิดน่าจะดี 5555555 เพราะความรักมันเพิ่งเริ่มต้นอย่างเป็นทางการตอนท้ายๆ นี่เอง

สรุปค่ะ...นาตนงให้เรื่องนี้ 9/10 ค่ะ แม้จะมีข้อติอยู่บ้าง แต่ 6 บทสุดท้ายมันทำให้นาตนงหลงรักนิยายเรื่องนี้เข้าจริงๆ ไม่ขอเปรียบเทียบกับเรื่องไหน เพราะนิยายแต่ละเรื่องของชลนิลจะมีความโดดเด่นต่างกันอยู่แล้ว ซึ่งสำหรับนาตนงเป็นงานที่ตรงจริตทุกเรื่องค่ะ ชอบมากชอบน้อยคละกันไป แต่ขอบอกว่าเรื่องนี้ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก โดยเฉพาะตัวร้ายระดับบอสที่ออกมาเพื่อเฉลยทุกสิ่ง คือดี...คือ "ทรงพลัง" ...คือ "ประทับใจ".

ป.ล. นาตนงเกือบลืมค่ะ นาตนงว่าปกที่มีรูปคนชัดเจนเกินไปแบบนี้ มันปิดกั้นจินตนาการคนอ่านไปหน่อยค่ะ  รู้สึกไม่โอเคอะ คือจินตนาการไทวะไม่ออกเลยทีเดียว = ='