ระกไปซะแล้วยัยตัวแสบep. 4
ความเดิมตอนที่แล้ว
พวกสึ:!! //ตกใจคูณ2
คุณ: ก็อย่างที่ได้ยินล่ะ
โกคุ: เธอเป็นน้องของเจ้าชายโรคจิตนั้นหรอ//ชี้คุณ
คุณ: เฮ้ๆ.. พูดอย่างนี้พี่ชายชั้นเสียหายนะ//คิ้วกระตุก
รี: เออนี่ยูเธอไปโมโหมครมาป่าวเนี่ย//มองคุณ
คุณ: อ่อ.. ก็-พี่บ้านั้นสิบอกว่าห้ามล้างแค้นแล้วแถมยังให้สนิทกะพวกนายอีก
สึ: // (คิด-ล้างแค้น?!)
รี: อ่อ.. เรื่องล้างแค้นตอนศึกชิงแหวนสินะ//ตอบความสงสัยของสึ
คุณ: ก็ใช่
คุณ: นายทำให้พี่ชั้นเจ็บขนาดนั้นคนเป็นน้องก็ต้องล้างแค้นให้อยู่แล้วสิ//จ้องโกคุ
โกคุ: //จ้องกลับ
คุณ: //เลิกจ้อง//เฮ้อ.. ช่างมันเถอะไงๆพี่ก็บอกว่าห้ามแก้แค้นก็ต้องทำตามคำสั่งพี่//ถอนหายใจ
ยามะ: นี่เจ้าหนูมีเรื่อวแค่นี้ใข่ไหมเดี่ยวพวกชั้นจะกลับน่ะ//มองรี
รี: อ่า
หลังจากนั้นพวกคุณก็กลับบ้าน
แต่ฝนตั้งตกระหว่างทางคุณเลยต้องวิ่งตากฝนกลับบ้าน
พวกสึ:!! //ตกใจคูณ2
คุณ: ก็อย่างที่ได้ยินล่ะ
โกคุ: เธอเป็นน้องของเจ้าชายโรคจิตนั้นหรอ//ชี้คุณ
คุณ: เฮ้ๆ.. พูดอย่างนี้พี่ชายชั้นเสียหายนะ//คิ้วกระตุก
รี: เออนี่ยูเธอไปโมโหมครมาป่าวเนี่ย//มองคุณ
คุณ: อ่อ.. ก็-พี่บ้านั้นสิบอกว่าห้ามล้างแค้นแล้วแถมยังให้สนิทกะพวกนายอีก
สึ: // (คิด-ล้างแค้น?!)
รี: อ่อ.. เรื่องล้างแค้นตอนศึกชิงแหวนสินะ//ตอบความสงสัยของสึ
คุณ: ก็ใช่
คุณ: นายทำให้พี่ชั้นเจ็บขนาดนั้นคนเป็นน้องก็ต้องล้างแค้นให้อยู่แล้วสิ//จ้องโกคุ
โกคุ: //จ้องกลับ
คุณ: //เลิกจ้อง//เฮ้อ.. ช่างมันเถอะไงๆพี่ก็บอกว่าห้ามแก้แค้นก็ต้องทำตามคำสั่งพี่//ถอนหายใจ
ยามะ: นี่เจ้าหนูมีเรื่อวแค่นี้ใข่ไหมเดี่ยวพวกชั้นจะกลับน่ะ//มองรี
รี: อ่า
หลังจากนั้นพวกคุณก็กลับบ้าน
แต่ฝนตั้งตกระหว่างทางคุณเลยต้องวิ่งตากฝนกลับบ้าน ...อ่านเพิ่ม