พี่เขามีใจให้เรารึป่าว

คือว่าช่วงปิดเทอมที่ผ่านมานี้เราได้ไปอยู่กับพ่อกับแม่ที่ชลบุรี ซึ่งที่นั่นน่ะเราก็คุ้นชินอยู่ 27ตรงกับวันเกิดน้องเรา ก็มีคนมาร่วมอวยพรกินงานวันเกิดกันเยอะมาก็เลย ตอนนั้นเราเล่นอยู่กับเพื่อนอยู่เว้ยแล้วอยู่ดีๆ มันก็มีผู้ชายคนหนึ่งคุ้นมาก หันเข้ามามองพวกเราแล้วก็รีบเดินหนีไปตามปกติ (คือที่ที่เราอยู่อ่ะจะเป็นห้องเช่าเรียงไปกัน จัดงานวันเกิดตรงหน้าบ้านจะมีรั้วเหล็กกันไว้อยู่ แต่เปิดไว้) นั้นแหละคือผู้ชายคนนั้นคือรุ่นพี่น่าจะประมาณม.1-2 คนนี้อ่ะเราชอบมาตั้งแต่1-2ปีที่แล้วมั้งถ้าจำไม่ผิดแล้วก็ไม่เจอพี่เขาอีกเลย แล้วคือหลังจากวันนั้นผ่านไป เราก็ชอบไปนั่งเล่นอยู่หน้าห้องทุกวัน แบบเช้าบ่ายเย็นอะไรเงี้ย พี่เขาก็เดินผ่านแล้วก็มองมาเหมือนปกติ แต่สิ่งที่แปลกคือ ฝั่งตรงข้ามอ่ะช่วงบ่ายๆมันตะร่มฝั่งฟุตบาทฝั่งนู้่นแต่ฝั่งเรามั้นแดดพี่เขาก็เดินเหมือนเดิมแล้วจ้องเข้ามาหาเรา ก่อนหน้านั้นพี่เขาจะชอบมองแปปเดียวแบบมองผ่านๆ ผ่านไปประมาณอาทิตย์นึง พี่เขากูมองจนสุดห้องเราอ่ะ เป็นแบบนี้ทุกวัน (ตัวเราเจอแบบนี้ก็มีหวั่นไหวแหละ) ในใจเราก็คิดว่าพี่เขาคงชอบเราแหละมั่ง แต่วันนั้นเราออกไปซื้อของ พี่เขาก็ขี่รถมาพอดี เราก็ไม่ได้คิดไร แต่พี่เขาพอเห็นเราก็รีบขี่รถมาจอดซื้อของตรงเดียวกันกับเราทุกคนจะว่าเีามโนก็ได้นะแต่มันก็ไม่ควรบังเอิญขนาดนั้นอ่ะ พี่เขามายืนซื้อของข้างๆเราหัวใจเราแทบหลุด เจอแบบนี้ประมาณ 2-3คีั้งที่พี่เขาทำ แต่เราก็ไปรู้มาว่าพี่เขามีแฟนแล้ว ตอนนั้นคือแบบเสียใจมาก พี่เขากับแฟนเขาเดินผ่านหน้าห้องเรา แต่ซึ่งมันแปกมากตรงที่คุยกับแฟนอยู่แต่สายตาซึ่งมองมาที่เราแล้วยิ้ม (โอเครคงมโนมั้ง) หลังจากเหตุการณ์นั้นเราก็ว่าจะตัดใจจากพี่เขา แต่เพื่อนเราวันนั้นมันตรงกับวันแห่ขบวนอะไรสักอย่าง วันสงกรานต์ เราก็ไปร่วม เอาจริงๆเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกเพราะว่าคิดแค่อย่างเดียวคือจะไปเล่นน้ำ ขบวนยังไม่แห่เราก็นั่งเล่นอยู่ตั้งต้นไม้ แล้วเราก็มองหาพี่เขา แต่ก็คิดอยู่แหละว่าคงไม่มา เราก็ถอดใจล่ะก็เลยนั่งลง อยู่เชยๆพี่เขาก็เดินมาเว้ยเดินมาให้เห็นเลยอ่ะ ตอนนั้นคือดีใจมากทำตัวไม่ถูก หลังจากที่เราไปเล่นสงกรานต์ตรงนั้นพี่เจาก็เหมือพยายามทำตัวอยู่ในสายตาเรา อยู่แบบใกล้ๆเราอะอย่างงี้ หลังจากนั้นเรามีรุ่นน้องคนหนึ่งที่ไปด้วยกันเว้ย เราก็เลยบอกน้องคนนั้นว่า “ไปถามชื่อพี่คนนั้นให้หน่อยคนที่นั่งอยู่ตรงมอเตอร์ไซอ่ะ” มันก็วิ่งไปถามเว้ย แล้วมันก็ชี้มาทางเราพี่เขาก็ก้มลงมาดูเว้ย (คือแบบมอไซค์พี่เขาอยู่ข้างหลังสไลเดอร์ไงมันก็เลยต้องก้มเพราะมันบัง) วิ่งสิครับรอไรล่ะ พี่เขาก็เลยยิ้มแล้วฝากมาบอกเราว่า “เดี๋ยวถ้าเจออีกครั้งเดี๋ยวบอก” โอเครสบายใจนิดๆ ผ่านไปเว้ยเรื่องนี้มันจะยาวเกิน วันที่เราใกล้จะกลับไกลก็จะเปิดเทอมคือช่วงนั้นไม่เจอพี่เขาเลย ไปตรงไหนก็ไม่เจอก็คือท่อล่ะ จนวันที่8 พี่เขามาให้เราเห็นแล้วยืนซื้อของข้างๆเราอ่ะะ แต่อันนี้คือพีค หลังจากที่เรากลับเพื่อนมันเล่าให้ฟังมันบอกว่า มันเจอพี่เขาเดินผ่านหน้าห้องเราแล้วก็มองเข้าไปแต่ไม่ได้มองเฉยๆนะหนุดดูด้วยพอพี่เขาไม่เจอไครก็ทำหน้าบึ้งแล้วก็เดินไปเลย วันต่อมาอีก5555 เพื่อนเรามันไปซื้อของ มันไปเจอพี่เขาก็ซื้อของเหมือนกัน พี่เขาเดินเข้ามาถามมันว่า “เพื่อนหนูอีกคนไปไหนคนที่เล่นสงกรานต์ด้วยกันอ่ะ” เพื่อนก็เลยตอบว่า อ่อมันกลับอุดรไปแล้วค่ะ แล้วคือพี่เขาทำหน้างงๆแล้วก็ทำหน้าเศร้าๆอ่ะแล้วเดินออกไปเลย มันบอกว่าหลังจากนั้นพี่เขาก็ไม่สนใสไม่ยิ้มอะไรเลยอ่ะ เหมือนคนเป็น interview อ่ะทุกคน คือเราอยากรู้มากว่าพี่เขามีใจหรอหรือว่าแค่ถามเพราะความแปลกตาอ่ะะ (ยาวไปมั้ยอ่ะ)