กลอนคนอกหัก

[ดาวน์ซินโดรม]

 ขอบคุณสำหรับข้อความที่ส่งมาให้
แต่มันจะเพื่ออะไร.....
เมื่อเธอเองไม่ได้ห่วงหา
หรือส่งมาเพื่อเยาะเย้ย...
ให้ใจคุ้นเคยด้านชา
ให้ฉันต้องเสียน้ำตา.....
เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งวัน

ขอบคุณเธอนะ...
ที่ส่งข้อความมาให้
ฉันไม่รู้...
มันมีความหมายอะไรที่ส่งมาให้ฉัน
ข้อความสั้นสั้น...
ที่เหมือนคล้ายกับว่าจะห่วงใยกัน
แต่เมื่ออ่านข้อความเหล่านั้น...
มันยิ่งกลับทรมาน

แล้วแบบนี้....จะขอบคุณเธอดีไหม
ขอบคุณข้อความที่แสนห่วงใย...
แต่แฝงไว้ด้วยรอยร้าวผ่าน
อ่านแล้วอ่านอีก...
ยิ่งนิ่งคิดตรึกตรองเนิ่นนาน
และแล้วก้อนน้ำตาก็แตกซ่าน...
ไหลรินผ่านม่านน้ำตา

แล้วจะขอบคุณเธอดีไหม
ที่ส่งข้อความว่าห่วงใย..
.แต่ทำไมมันเหมือนจะไร้ค่า
เธอบอกให้ฝันดี..
แต่ทำไมที่ตรงนี้น้ำล้นปรี่ท้นลงมา
เธอบอกให้มีรอยยิ้มบนใบหน้า...
แทนน้ำตาที่เสียไป

แล้วฉันจะทำให้เธอได้หรือ
เมื่อเหตุผลก็คือ...
เธอไม่ได้เอาใจใส่
แล้วเธอรู้อะไรไหม...
ที่ฉันเสียน้ำตาทุกวันนี้..
นี่เพราะอะไร
และเพราะใคร....
ที่ทำให้ฉันต้องเสียใจเสียน้ำตา

เธอจะยินดีซับมันให้ฉันไหม
เมื่อเธอเห็นหยาดน้ำตาที่รินจากใจ...
บนใบหน้า
ซับมันด้วยมือของเธอ...
คนที่ทำร้ายใจฉันเรื่อยมา
เธอจะยินดีไหมหนา...
ซับน้ำตาให้กับคนที่ไม่มีค่าของเธอ

ในวันนี้ มีหยดน้ำ อยู่หยดหนึ่ง มันได้ซึม ออกจากใน ความรู้สึก ปนความเจ็บ ที่ไว้ใจ ในส่วนลึก มันคือหยด น้ำตา ของฉันเอง น้ำตาฉัน ในที่สุด ก็ไหลหลั่ง มันสะพรั่ง เพราะว่ารัก คนๆหนึ่ง ทำไมเล่า โกหกกัน ไม่คำนึง ไม่นึกถึง ความรู้สึก ของฉันเลย มีเค้าอยู่ แต่กลับบอก ไม่มีแล้ว เลยไม่แคล้ว มอบรักเธอ จนหวั่นไหว นึกว่าเธอ ตอนนี้ ไม่มีใคร ที่ไหนได้ ฉันกลับทำ ผิดซะเอง คงเป็นเพราะ เวรกรรม ที่ทำก่อน มันสนอง กลับมาแล้ว เจ็บช้ำหนา รักครั้งนี้ ฉันสุดแสน พรรณา อยากบอกว่า แม้ต้องเจ็บ ก็รักเธอ