อยากให้เพื่อน ๆ เล่าความรักที่ base on the true story ของแต่ละคนหน่อย

[~เีดียวดาย~]

จะซึ้ง จะโรแมนติก จะฮา  จะ ดรามา

ช่วยบอกให้ฟังหน่อยจะ ทำไปเป็นพลอตเรื่องนิยายจ้า

---

PS.  http://writer.dek-d.com/blessemblet/writer/view.php?id=508516 เรื่องราวการเตรียมพร้อมการเอนท์

Comments

[Mr. sinner]

ไม่มีสักเรื่องในชีวิต...
me// เปรี้ยง! โดนถีบออกนอกกระทู้

---

PS.  (กระพริบตาปิ้งๆ *-*) รอคอยอาหารว่าง ด้วยความอดอยาก!?

[miyu_chan01]

คห.2 เรียนภาษาไทยมาจากที่ไหนคะ? (หรือว่าไม่ได้เรียน...)

---

PS.  แม้ต้องรอคอยนานแค่ไหน สักวัน 'คนที่ใช่' ก็จะมา

[Toey_Narag]

ของเรา เศร้านะ

แอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง ทำดีทุกอย่างให้เขาหันมาสนใจ ไม่ว่าจะต้องทำตัวน่าเกลียดแค่ไหน (ประมาณว่าตามตื้อ)  คอยแอบมองเขาตลอด เศร้า ทุกข์ แทนเขา แม้เขาจะไม่สนใจก็ตาม
แต่วันหนึ่งเขากลับมาคุยกับเรา เหมือนให้ความหวังที่ทักเราก่อน แต่แล้วเขาก็เกลียดเรา ไม่สนเรา ไม่มงหน้าเรา เพื่อนเขา บอกว่าเขาเกลียดเราเข้ากระดูกดำ ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรให้สักหน่อย
แล้วดันมีเพื่อนของเขามาชอบเรา เวลาเราจะให้ของคนที่ชอบ คนที่ชอบก็มักบอกว่าเอาไปให้คนที่ชอบเราเถอะ(เพื่อนคนที่เราชอบ) บอกว่าเดี๋ยวคนนั้นเสียใจ แต่ว่า แล้วเราล่ะ? เราไม่เสียใจใช่ไหม
เวลาเราให้ของเขาไปได้ เขาก็เอาไปให้คนที่ชอบเราแทน T^T  สุดท้ายแม้เราจะรักเขาแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นแค่ของเราเลยแม้แต่น้อย

---

PS.  

[theroomza]

 เราหรอ......  อืม......  แบบว่าเราชอบเค้านะ ชอบมากๆเลยล่ะ   เค้าก็ดีกับเรานะดีทุกอย่าง  เค้ามีคนชอบเยอะพูดตรงๆนะเพื่อนเราบอกว่าเค้าหน้าเถื่อนแต่เราชอบ (อีนี่ยังไง 55.) เราไม่รูว่าเค้าคิดยังไงกับเรานะแต่เราชอบเค้ามากๆเราคุยกับเค้าถามทุกอย่าง เค้าก็ตอบทุกอย่าง ทำเหมือนให้ความหวังเราอ่ะแต่ชวงหลังๆที่เพื่อนเราบอกว่าเราชอบเค้าจะมองเราตลอดเลย เราก็มองนะสบตากันอยู่พักนึ่ง แล้วก็ต่างคนต่างหันกลับ  เหมือนเค้าชอบเราเหมือนกันนะแต่เราก็ไม่แน่ในทำแบบนี้เหมือนให้ความหวังกันเลยอ่ะ พูดจริงๆนะคนที่ชอบเค้าอ่ะไม่มีใครด้านเหมือนเราเลย - -*(ยอมรับความจริง)ทุกคนเหมือนแอบมองอยู่ห่างๆแต่เราเข้าหาทุกทาง ตีสนิทกับเพื่อนเค้า แฟนเพื่อนเค้า เฮ๊ย เหนื่อยใจจริงๆ 

[แอบชอบ]

เรามีหลายรูปแบบนะความรักเราอ่า จะแบบแนวแอบชอบใส ๆ แนวแอบชอบโดยที่เค้าไม่รู้
หรือจะเป็นแนว ทิ้งคนที่เราไม่ได้รักไปพอรู้ใจตัวเองอีกที เราก็รักเค้า
แต่เค้าก็ทำเหมือนว่ารั้งไว้ประมาณนี้

งั้นเริ่มจาก แนวแอบชอบใส ๆ ก่อนล่ะกัน
คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนป.5เทอม2 (ปัจจุบัน ขึ้นม.4) เราแอบชอบเพื่อนคนนึง มันก็น่ารัก
(มั้งนะ เพราะตอนนี้รู้สึกเฉยๆ ) แล้วเราก็เข้าไปถามเพื่อนมัน เพื่อนมันก็เพื่อนเรานั้นแหล่ะ
เลยถามไปว่า แก เพื่อนแกชื่อไรหรอ มันก็บอกมา เราก็อืม แล้วพอถึงวัน วาเลนไทน์ เราก็เอาดอกไม้ไปให้มัน แต่ก็ไม่รู้อ่ะ ว่าตอนนั้นมันรู้หรือยังว่าเราชอบ ทำถึงขนาดนั้น 55555
แล้วเวลาผ่านไป จนถึง ป.6 เราก็ยังไม่รู้ว่ามันรู้หรือยัง แต่ ! ตอนป.6 เราเริ่ม คุยกับมันเล่นกับมัน
จนขนาดวิ่งไล่กันทั่วโรงเรียนอ่า คิดดู แบบ ก็เหนื่อยนะ แต่ใจอยากจะเล่นด้วย เลยอดทนไว้
เวลาก็ผ่านเลยมาจนถึง ม.3 เราก็มีโอกาศได้คุยได้บอกความรู้สึกอย่างจริงจัง ว่า
"เราชอบแกมาตั้งแต่ ป.5 แล้วนะเว้ย" แล้วแบบ มันก็บอกว่า จริงอ่า มันก็เหมือนจะเขินมั้ง 555
แต่ก็รู้สึกดีนะ ที่ได้บอกไป แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้คิดไรกับมันล่ะ 5555

เรื่องที่ 2  แนวแอบชอบโดยที่เค้าไม่รู้
ก็พอดี เพื่อนเรามันซื้อ บีบี มา แล้วมันก็คุยกับเพื่อนมันคนนึง ชื่อไรขอไม่บอก ล่ะเพื่อนเราก็บอกว่า
"เห้ย ! แก เพื่อนไอ่....อ่ะ น่ารักมากอ่ะแก อยากเห็นไหม " เราก็บอกไปว่า ไหน ๆ เอามาดูดิ 555
พอเราดูเราก็แบบ ปิ้งเลยอ่า แล้วแบบ ไปหาขอมูล ไปคุยทางเฟสบุ๊ค ไปแบบ ตีสนิท
จนวันนึง เราไปเล่นสเก็ตกับพวกเพื่อนเราเนี้ยแหล่ะ เล่นจนมันเย็นมากอ่า เราเลยกลับก่อน
แล้วแบบ เพื่อนเราก็บอกว่า "เห้ย ! น่าเสียดายว่ะแกไม่น่ากลับก่อนเลย พวกไอ่...มา ... ก็มา"
เราแบบ โห้ เสียดายมาก อยากจะเจอมากมาก แล้วครั้งที่ 2 ก็เกือบจะเจอนะ แต่ก็ไม่ได้เจอ
พอนานไปเรื่อย ๆ จนครั้งที่ 3 เราก็ได้เจอจนได้ แบบ น่ารักจริง ๆ ครั้งแรกที่เราเจอ
เราแบบ มองตาคนนั้นเลยอ่ะ พอดีมันหันข้าง เรามันหันมาพอดีเราเลย หันกลับ แบบ เขินมากก :)
แล้วก็ถึงวันที่เราแบบ ถอดใจอ่า คือว่า ก่อนที่มันจะบล๊อกเฟสเรา เราก็คุยกับมันดีดีอยู่เลย
พอเช้าอีกวัน เฟสมันก็หายไปจากเฟสเรา พอเปิดเพจมันก็ดูไม่ได้
เราเลยไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องบล๊อก เรายังไม่ได้ทำผิดไร เราแบบ งง มาก
ผลสุดท้าย ก็ ไม่ได้บอกไปว่ารู้สึกยังไง T^T

[เห้อ]

อื้มม เรื่องของเรายาวอะ แต่มันก็เป็นเรื่องจริงอะ (ขอล็อกเอาท์ละกัน แฟนเราก็เล่นบอร์ดเด็กดีด้วย เดี๋ยวเค้ามาเจอ)
เอาย่อๆนะ ของจริงน้ำเน่ายิ่งกล่าละคร...

คือว่าตอนเปิดเทอม เราไม่ค่อยรู้จักใคร วิชาที่เรียนก็จะนั่งเรียนให้ห้องเล็กเชอร์ใหญ่ๆ เราก็ไปนั่งกับกลุ่มนั้นทีี กลุ่มนี้ที เหมือนกับว่ากำลังหาเพื่อนน่ะ (เปิดเทอมใหม่ๆก็จะเปนงี้แหละ เวลาเรียนมหาลัยอ่าา) แล้วจะมีวิชาที่แบ่งเซคย่อยเราก็ไปเรียนรวมกับคณะอื่น

เราอยากมีเพื่อนเลยไปช่วยรุ่นพี่ทำงาน ก็เลยเริ่มมีคนคุยกับเรา แต่เค้าเป็นคนไม่ทำกิจกรรม เราก็เลยเตือนเค้า แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนตอนหลังมีงานวิชานึงเค้าให้จับกลุ่ม ซึ่งวิชานั้นเป็นวิชาแยกเซคและเรียนรวมหลายคณะ แต่เค้าโดดก็เลยไม่มีชื่อส่งอาจารย์ เราสงสารเค้าเลยรับเข้ามา แล้วเราก็พบว่าเค้าช่วยทำงานดีมาก ทำให้กลุ่มเราได้คะแนนเยอะสุดเลย เราก็เลยคุยกับเค้ามากขึ้น แล้วก็พบว่าคุยกันถูกคอมาก 555+

จากนั้นเราพบว่าเวลาเราจะเดินไปเรียนที่ตึกไหน เราจะเจอเค้าตลอดเลยอะ เค้าก็จะมาเดินเป็นเพื่อนเราชวนเราคุย เราเลยสนิทกับเค้าโดยไม่รู้ตัว เพื่อนในกลุ่มเดิมก็เริ่มคุยน้อยลง แต่ก็ยังคุยกันอยู่นะ แล้วเราพบว่าเค้าจะมีคนโทรหาบ่อยมาก เรียกได้ว่า3เวลาหลังอาหารเลย เราแซวเล่นเค้าก็บอกว่าเพื่อน เราก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก
พอมีคนล้อเราก็เลยไม่ค่อยคุยกับเค้า เค้าเลยไปคุยกับผู้หญิงอีกคนแล้วก็เริ่มสนิทกัน จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็สนิทกับเพื่อนเรา เค้าก็กลับเข้ามาให้เราเห็นหน้าบ่อยๆอีกแล้วล่ะ

พอช่วงสอบก็มาติวหนังสือให้เรากับเพื่อนผู้หญิงอีกคน แล้วเรากับเพื่อนคนอื่นๆก็ชอบแซวเค้าเรื่องที่มีใครก็ไม่รู้โทรหาบ่อยมาก เราก็เริ่มอยากรู้ (อีกแล้ว - -*) แล้วเราก็เริ่มสังเกตว่าเค้าสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงมาก เราก็แอบโกรธๆนะ (ตอนนั้นไม่เข้าใจ อ่อ ที่จริงเราหึงนี่เอง 55555+) ตอนนี้กลุ่มเพื่อนเราก็เปลี่ยนใหม่แล้ว เค้ากับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นก็อยู่กลุ่มเดียวกันกับเราด้วย เฮฮา ไปไหนไปด้วยกัน ^^'

เค้าชอบหาอะไรมาสอนเรา ชอบคุยกับเรา ชอบสอนนั่นสอนนี่ให้เรา อยู่ๆก็ช่วยเราถือของ ไปทำนู่นทำนี่ให้ เราก็เริ่มชอบเค้าแล้วแหละ ^^; แต่เราพบว่ามีคนอื่นๆชอบเค้าเหมือนกัน ไหนจะแฟนเก่าเค้าที่ยังไม่ยอมเลิกโทรหาเค้าอีก (ที่มันโทรมาคุยบ่อยๆอะ) มีคนคณะอื่นด้วย โอ๊ย เยอะแยะไปหมด เค้าก็ดูเหมือนจะชอบพูดหวานๆใส่คนพวกนั้นอีก เราก็งงมาก แล้วก้เลยปลงๆๆไป แบบว่าช่างมันเถอะ ก็เป็นเพื่อนกันไป แล้วก็สนใจเค้าน้อยลงเพระาเห็นว่ามีคนชอบเค้าตั้งเยอะแล้ว (งอน นั่นเอง - -*) เค้าก็โกรธเรา แล้วก็ว่าเราแรงมากจนเราร้องไห้เลยอะ เราก็เลยกลับมาคุยกับเค้าเหมือนเดิมเพราะกลัวโดนว่าจนร้องไห้อีก

มีอยู่วันนึง เค้าโทรมาบอกว่าเค้าชอบเรา แล้วก็พยายามทำทุกอย่างให้เราสนใจเค้า ทั้งเรื่องที่คอยดูว่าเราเรียนตึกไหน เดินทางไหนบ้าง (มันไปได้หลายทาง- -*) ก็เลยจะมาดักรอเราทุกวันแล้วก็หาเรื่องคุยเพื่อจะเดินไปเรียนกับเรา ทั้งเรื่องที่พยายามอ่านหนังสือจนดึกเพื่อจะได้เก่งๆแล้วมาติวเรา และอื่นๆอีกมากมาย ตอนนั้นเราทำตัวไม่ถูกอะ เพราะเรากะว่าเราจะเลิกชอบเค้าแล้ว แต่อยู่ๆเค้าโทรมาบอกอะ เราก็เลยนิ่งๆไป เค้ากลัวเราปฏิเสธมั้ง วันต่อมาเลยหอบดอกไม้มาขอเราเป็นแฟนเลยอะ

แต่ปัญหาคือเพื่อนในกลุ่ม(ยังจำได้มั้ย? คนที่สนิทกันตอนเราไม่ได้ยุ่งกับเค้าในตอนแรกอะ ถ้าจำไม่ได้กลับไปอ่านย่อหน้าบนๆ) ก็ชอบเค้าเหมือนกัน ทำตัวเหมือนเป็นแฟนเค้ายิ่งกว่าเราอีก เราก็เสียใจนะ โกรธด้วย แต่ไม่รู้จะทำยังไง รู้สึกไม่ดีเลย แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา แฟนเก่าที่เค้าเลิกกันไปนานแล้วก้ยังโทรมาไม่เลิก นานๆทีก็พอได้แต่นี่มันทุกวันเลยอะ... แฟนเราก็ตัดเค้าไม่ขาด เพราะแฟนเก่าป่วยเรื้อรังแล้วต้องนอนโรงบาลคนเดียว เค้าเลยต้องโทรหาคนนั้นคนนี้คุยไปเรื่อยๆถ้าไม่มีคนมาเยี่ยม แล้วแฟนเราก็เป็นหนึ่งในคนที่คุยกับเค้าเพราะเห็นใจอะ..ถึงจะไม่ได้รักแล้วก็เหอะ

เรื่องจริงๆมันเยอะกว่านี้อะ ยาวมาก ดราม่าด้วย จขกท.เอาคร่าวๆนี่แหละ เผื่อจะช่วยให้คิดพล็อตนิยายออก สู้ๆละกัน เผื่อเรื่องของเราจะเป็นประโยชน์
ปกติเราล็อกอินโพสในบอร์ดนี้เรื่อยๆละ แต่ทู้นี้ขอโพสแบบนอนเมมเบอร์เนอะ

[ไข่มุก]

ของเรามันเป็นเรื่องที่เป็นความทรงจำที่ดีแต่จบไม่สวยเท่าไร

คือแบบเราไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไร แต่ว่าเพื่อนเราคนนึงซึ่งมันหน้าตาดีมาก ประมาณว่ามีคนมาชอบมันเยอะเลย แต่มันกลับชอบเราอะ ซึ่งแรกๆเราไม่รู้เรื่องเลยนะ เพราะจริงๆเราก็ชอบมันอยู่บ้าง แต่แบบเหมือนเจียมตัวไง เห็นคนมาชอบมันเยอะเราคงไม่มีหวังอะไรแบบนี้

แล้วเราก็สนิทกะมันประมาณนึง เล่นด้วยกันบ่อยๆ เราก็แบบใจเต้นมากพออยู่ใกล้กัน แต่ก็นะเก็บอาการสุดๆแหละกลัวเค้าจะรู้ไง พยามจะไม่คิดอะไรนะ สุดท้ายมันก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี แต่ตามเทศกาลก็จะมีรุ่นน้องเอาของมาให้เรา บอกว่ามีคนฝากมา เราถามว่าใครน้องเค้าก็ไม่บอกนะ เลยไม่คิดอะไรมาก

จนวันที่จะต้องจากกันแล้ว คือต้องย้ายโรงเรียน เราก็ไม่ได้อะไรไม่ได้บอกความรู้สึกไป จนเพื่อนของคนนั้นโทรมาหา แล้วก็เล่าให้เราฟังทั้งหมด เราเลยรู้ว่าทั้งตุ๊กตา ทั้งของอย่างอื่นตามเทศกาลอะ เราได้มาจากคนๆนี้  ซึ่งเราไม่เคยคิดเลย พอรู้แล้วมันทั้งดีใจทั้งเสียใจ เสียใจที่ไม่ได้บอกว่าตัวเองก็รู้สึกยังไง เบอร์โทรก็ไม่มี ถึงมีก็ไม่กล้าอะ แต่มันก็เป็นเรื่องราวที่ประทับใจของเรานะ

ก็อยากบอกทุกคนว่าถ้าชอบใครก็บอกไปเลยเถอะ อย่างน้อยเราจะได้โล่งใจนะจ้ะ

[pepper]

อ่านแล้วก็ไม่ขอแนะนำให้ทำตามนะเพราะด้วยความเห็นส่วนตัวเรามันไม่ควรแถมผู้ชายสมัยนี้แบบนี้ไม่ค่อยมีแล้วด้วย

เราเจอกับแฟนเรา ตอนเราอยู่ ม.1 ในเกมออนไลน์ (ไม่ขอแนะนำเพราะเราก็ไม่เคยไว้ใจพวกทางเกมอยู่แล้ว) ตอนนั้นเขาขอเราเป็นแฟนเราคิดเล่นสนุกๆ ก็เลยตอบรับไปแลกเปลี่ยน m กันก็คุยกัน(แต่ไม่ให้เบอร์) จนเราต้องย้ายบ้าน เน็ตยังไม่ได้ติดเลยไม่ได้คุยกันเกือบปีกว่า 555+ ตอนนั้นก็ลืมไปแล้วเพราะเราไม่ได้จริงจังมาก(จะเอาอะไรกับพวกที่เจอทางเกมล่ะเนอะ - -) จนเราไปเที่ยวค่ายวิทย์กับทางโรงเรียน โดยตอนนั้นไปศึกษาที่เชียงใหม่(จว.ที่แฟนอยู่) ที่แรกที่ไปเที่ยวโรงเรียนก็พาไปที่ดอยสุเทพ และบังเอิ้ญ... บังเอิญ เราลืมใบเช็คชื่อไว้ตรงโต๊ะที่รถจอด เราก็เลยคิดว่าจะลงไปเอาดีไหม? (ใครเคยไปดอยสุเทพจะรู้เพราะเมื่อขึ้นไปบนสุดมันเหนื่อยมาก) ก็พอดีมีผู้ชายคนหนึ่งเขาเอาใบมาให้เรา เราก็โล่งเลยจะได้ไม่ต้องลง เราก็ขอบคุณเขา ฝั่งเขาก็มองหน้าเราแปลกๆ เราก็ไม่ได้สนอะไร จนเขาเรียกชื่อเราเราก็ก็ตกใจ(รู้ชื่อฉันได้ไงเนี่ย) เขาก็เลยบอกชื่อเขาแล้วคุยว่าที่เจอกันในเกมส์ไง ไม่ได้คุยนานยังอยากติดต่ออยู่ คิดถึงจัง เรางี้อึ้ง ผู้ชายอย่างนี้ยังมีอีกเรอะเนี่ย เขาก็เลยเอารูปที่เคยแลกกันในโทรศัพท์มาให้ดูแล้วบอกว่ายังเก็บไว้อยู่มีทุกรูปเลย เราก็ยังไม่ค่อยไว้ใจ(เราเป็นผู้หญิงนี่) ก็เลยลองให้เบอร์ไปก่อน แล้วก็โทรคุยกันจนเราอยู่ม.5 ตอนนั้น เขาบอกจะมากรุงเทพ. เราก็แล้วแต่เขาก็เดี๋ยวจะแนะนำที่เที่ยวให้(แต่ไม่พาไป 555+) วันนั้นวันเกิดเราพอดีเขาก็เดินมาจากสนามบิน พร้อมกับยื่นกล่องของขวัญให้เราแล้วก็จะกลับบ้าน เราก็อึ้ง บินมาตั้งเป็นพันโลเพื่อเอาของขวัญมาให้แค่นี้เราก็รับมาความจริงเรื่องมีอีกเยอะขี้เกียจเขียน555+ ก็โดยรวมเราก็คบกับเขามา 4-5ปีได้แล้วปัจจุบันเรายังโทรคุยกับเขาทุกวัน ตอนนี้หลังๆไม่ได้คุยเพราะเดี๋ยวเราต้องอ่านหนังสือเตรียมเข้ามหาลัย เรายังเถียงกับเขาอยู่เลยว่า
นี่แค่เรื่องบังเอิญหรือพรหมลิขิต ^^

ช่วยได้รึปล่าวไม่รู้ แต่ขอให้ จขกท. สู้ๆในการเขียนนิยายต่อไปจ้า