Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

[ขอความเห็น] ระหว่างเรื่อง silver area กับ Knight of Darkness

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ไม่แน่ใจเหมือนกันจะตั้งบอร์ดไหน

งานหนังสือจะเลือกซื้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ระหว่างเรื่อง silver area กับ Knight of Darkness

เลยอยากให้ช่วยแนะนำให้หน่อยสำหรับคนที่อ่านสองเรื่องนี้มาแล้ว

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

แสดงความคิดเห็น

6 ความคิดเห็น

'รัตติกาลสีเงิน' 2 ก.พ. 56 เวลา 20:39 น. 1

.____. อยากบอกว่าบอร์ดนี้คงไม่ค่อยมีคนอ่านค่ะ ๕๕๕

แนะนำว่าถ้าอยากรู้จริงๆก็... ไม่รู้เหมือนกัน (เพราะถ้าไปตั้งในบอร์ดสนพ.enter ผลจะออกมาพอๆกัน ประมาณว่าใครอวยใครเชียร์เรื่องไหนก็จะบอกเรื่องนั้น หรือเรื่องไหนวายกว่าผลก็จะออกเรื่องนั้น)

เท่าที่ทราบมานะคะ (เราเคยอ่านแค่ Silver Area)

- ทั้งคู่มีประมาณแปดเล่มจบ แต่ Knight of Darkness มีภาคต่ออีก แปด(?) เล่ม /อันหลังนี่ไม่แน่ใจแต่จำได้ว่าภาคต่อนี่ก็ย๊าวยาว

- ถ้าอยากได้เรื่องแนวลึกลับซับซ้อน (แต่ไม่ใช่แผนปริศนาสุดล้ำลึกยากเข้าใจแบบกัลฐิดานะคะ จะประมาณโครงเรื่องว่ามันลึกซับซ้อนและเยอะมาก โดยเฉพาะจำนวนตัวละคร) แนะนำ Silver Area ค่ะ 

- ถ้าอยากได้แนวง่ายๆสบายๆก็ Knight of Darkness ค่ะ (เท่าที่เข้าใจนะคะ... แต่คิดว่ามันคงไม่ซับซ้อนเท่า Silver Area)

- Silver Area เขียนตามใจคนเขียน ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นในเล่มแรกจะไม่ต่อเนื่องกับเล่มถัดไป แต่เขียนเป็นเล่มแรกเพราะคนเขียนอยากเขียน ประมาณว่ามันพีค เล่มสองก็เหมือนอ่านเรื่องใหม่ แต่ว่าเล่มแรกเป็นภาคต่อยอด (ดังนั้นถ้าซื้อแค่เล่มแรกอ่าน แล้วอยากรู้ตอนต่อจนไปซื้อเล่มสองก็ไม่รู้ตอนต่อค่ะ ๕๕๕)

- สรุปตามใจจขกท.ค่ะ  เราตอบได้เฉพาะเท่าที่รู้มาเท่านั้น คห.ถัดๆไปรู้อะไรเพิ่มเติมก็ตอบแทนเราแล้วกันค่ะ 


PS.  ...แด่เหล่าดวงดาราบนฟากฟ้าที่คอยอยู่เคียงข้างข้าเสมอมา...
0
Dayfer C. 2 ก.พ. 56 เวลา 21:40 น. 2

อ่านแล้วทั้งสองเรื่องค่ะ ซื้อมาในช่วงที่กำลังพีคนิยายไต้หวัน 555555

โดยส่วนตัวเราว่าเฉยๆทั้งสองเรื่อง ไม่ได้สนุกมากถึงกับแนะนำให้ซื้อเก็บ

เรื่องแรก TSA

- เดินเรื่องตัดกลับไปกลับมา เล่มแรกเป็นภาคปัจจุบัน เล่นสองย้อนอดีตไปไกลมากห่างกันเป็นพันปี กว่าจะกลับมาเชื่อมกับภาคแรกโดยสมบูรณ์ ก็เกือบเล่มจบ ซึ่งแทบจะลืมเนื้อเรื่องภาคแรกไปแล้ว บางเล่มเนื้อเรื่องก็ไม่ต่อกัน ต้องอาศัยการจับแพะชนแกะเองบ้าง

-เรื่องไม่มีจุดพีคกับจุดไคลแมกซ์ เหมือนเป็นการเขียนไปเรื่อยๆ จับเรื่องคนนั้นเรื่องคนนี้มาต่อเป็นเรื่องยาว ปมเรื่องค่อนข้างอ่อน เรื่องที่เคยคิดว่าจะเป็นปมหลักก็มากล่าวถึงแค่เล่มใกล้จะจบ

-ตอนจบไม่ได้เคลียร์ทุกอย่างหมด โดยเฉพาะปมในใจตัวละครแต่ละตัว อ่านจบแล้วรู้สึกแบบ นี่คือตอนจบแล้วเหรอ = =" 

-ที่เราชอบอย่างเดียวในเรื่องนี้คือภาษาสวยละมั้ง บางประโยคที่ตัวละครพูดเหมือนจะจับใจดี แต่ก็ไม่ทำให้พีคมากเท่าไหร่เพราะนิยายที่ผ่านตา ภาษาสวยกว่านี้ก็มีอีกมาก

-เรื่องนี้ไม่มีตัวละครเอก คนเขียนเฉลี่ยบทออกไปเท่าๆกัน สลับกันเดินเรื่องแล้วแต่เล่ม เราเลยคิดว่ามันขัดอารมณ์ไป เช่นเราซื้อภาคต่อเพราะอยากอ่านเรื่องของตัวละครA แต่เล่มต่อเจ้าตัวนี้กลับหายต๋อม ไปโผล่อีกทีภาคท้ายๆ แถมไม่เคลียร์เรื่องที่เกิดเมื่ภาคก่อนอีก

-โลกในนิยายเป็นโลกที่คนเขียนสร้างขึ้นใหม่ ข้อมูลค่อนข้างเยอะและละเอียดยิบ เช่น การนับเวลา ตำแหน่งของโลกและเผ่าต่างๆ มีอาชีพแปลกๆโผล่มาเต็ม เช่น เอกกร นักสิทธิ์ เป็นศัพท์ไม่คุ้นหู ไม่ค่อยปรากฏในนิยายแฟนตาซีทั่วไป ยกเว้นวรรณคดี ถ้าไม่เคยเห็นจะอ่านแล้วจะงงได้

-ตัวละครเยอะ หน้าตาดีทุกตัว ไม่มีนางเอก แทบไม่มีผู้หญิงในเรื่อง น่าจะถูกใจสาววาย

-แต่ว่าเรื่องมันก็ไม่ได้เลวร้ายนัก อย่างน้อยมันก็ทำให้เราอ่านมาจนจบได้(แต่ใช่เวลามากหน่อย 555) ถ้าชอบนิยายที่เดินเรื่องเรื่อยๆ ไม่หวือหวามาก ก็พอใช้อ่านฆ่าเวลาได้อยู่ 


เรื่องที่สอง KOD

- เรื่องนี้บอกได้คำเดียวว่ายาว ภาคแรกสิบกว่าเล่ม ซึ่งเนื้อเรื่องยังไม่ได้ถึงไหน เหมือนจะเพิ่งแค่ปูทางเข้าสู่ปมหลักของเรื่องในภาคสองเท่านั้น แถมภาคสองยังมีอีกสิบกว่าเล่ม บวกภาคพิเศษอีกกี่เล่มจำไม่ได้

ตอนนี้ในไทยเพิ่งแปลจบภาคแรก กับเริ่มแปลภาคพิเศษไปนิดๆ ส่วนภาคสองยังไม่เข้า

-เนื้อเรื่องภาคแรกไม่ค่อยมีอะไรมาก แถมมีบางช่วงออกทะเล ตามสไตล์เรื่องยาวทั่วๆไป แต่มีปมหลักชัดเจน คือการที่พระเอกตามหาหนทางเพื่อช่วยในการฟื้นพลัง (แต่เป็นการตามหาที่นานมาก เพราะกินเนื้อเรื่องทั้งภาค ตอนจบพระเอกเพิ่งได้พลังคืนมา เพราะฉะนั้นถ้าไม่ชอบเรื่องยืดยาด เรื่องนี้คงไม่ถูกใจเท่าไร)

-เรื่องมาเข้มข้นแค่ช่วงท้ายๆภาค อย่างที่บอกคือเป็นการขมวดปมเข้าสู่มหากาพย์

-เรื่องนี้รายละเอียดไม่แน่นเท่าเรื่องข้างบน พื้นฐานเป็นแนวแฟนตาซีทั่วไป มีอัศวินผู้กล้า ปิศาจจักรพรรดิ เจ้าหญิงเอาแต่ใจ ขุนนางฉ้อราษฎร์ บลาๆๆ

-ตัวละครเยอะมาก(อีกแล้ว) แทบจะจำไม่หมด มีทั้งคู่จิ้น คู่นอร์มอล เลือกจิ้นกันได้ตามอัธยาศัย นางเอกยังไม่แน่ว่ามีหรือไม่มีคนเขียนยังไม่เฉลย แต่ตัวเดินเรื่องหลักคือพระเอกกับคู่หู(ซึ่งเป็นผู้ชาย 55)

-ถามว่าสนุกไหม บอกได้ว่าอยู่ในระดับเดียวกับ TSA คืออ่านฆ่าเวลา แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงหน้ามืดซื้อเก็บทุกเล่มได้เหมือนกัน 55555 

 



แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2556 / 21:44


PS.  If you wanna cry, you can't stand me now I know you lie and all you do make me cry....
0
Dayfer C. 3 ก.พ. 56 เวลา 16:42 น. 4

@3

ไม่ได้เป็นค่ะ เป็นแค่นักอ่าน ด้านบนเป็นเพียงความเห็น ยังไม่อาจเอื้อมใช้คำว่านักวิจารณ์ค่ะ ฮา


PS.  If you wanna cry, you can't stand me now I know you lie and all you do make me cry....
0
black.rainbow 3 ก.พ. 56 เวลา 17:47 น. 5

#4 ดีใจมากไปที่นิยายเราด้วยอยากได้มากเลย อยากได้ความคิดเห็นคุณเผื่อปรับปรุง 
ช่วยอ่านให้หน่อยนะเราจะรอ

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2556 / 17:50

0
Kyoku-GOZ 7 ก.พ. 56 เวลา 20:09 น. 6

คห.สอง ให้คำวิจารณ์เยอะและคงไม่ต้อง/หนี

อ่านทั้งสองเรื่องเช่นกันฮะ ต่อไปนี้เป็นคหสต.นะฮะ ไหนๆก็มีคนเขาวิเคาระห์ให้แล้ว เราก็เขียนตามใจตัวเองแล้วกัน จริงๆแล้วคิดว่ามันขึ้นอยู่กับแนวว่าชอบอ่านแนวไหน จะอ่านไปทำไม หรือต้องการอะไรลึกซึ้งจากเรื่องที่อ่านไหมหรือเปล่า

เรื่อง ซิลเวอร์แอเรีย อ่านจบไปเล่มเดียว...ที่เหลือซื้อมากอง อยากที่คห.บนๆพูดไปคือเรื่องมันข้ามไปข้ามมา (เราอ่านเล่มหนึ่งจบจำได้แค่สองคนหึๆๆๆ) เวลาอ่านต้องพลิกหน้าอธิบายตลอด ด้วยความที่รายละเอียดเยอะมาก ถ้าจะเอาแต่เนื้อเรื่องต่อจากเล่มหนึ่ง คิดว่าข้ามไปซื้อเล่มสุดท้ายเลยก็ได้มั้ง เราเองก็ยังไม่ได้อ่าน /มองกองหนังสือ ตอนแรกยังคิดว่าอ่านเล่มแรกแล้วไปอ่านเล่มสุดท้ายเลยดีไหมหรือเปล่า ที่ชอบคือหน้าปก วาดกับลงสีสวยมาก

เรื่องนี้มีบ็อกเซ็ตขายแยก ไม่รู้ตอนนี้ยังมีอยู่ไหม เราไม่ได้ซื้ออะมันดูไม่ค่อยแข็งแรง เคยเห็นบางคนบอกว่ายัดหนังสือไม่เข้าด้วย  ส่วนตัวแล้วมันค่อนข้างเป็นแนวชีวประวัติของแต่ละคน อย่างที่เขาว่าเป็นนิยายที่เนื้อเรื่องไม่มีอะไรมาก ของนักเขียนคนนี้เราชอบอีกเรื่องของเขาที่พิมพ์กับเอนเธอร์มากกว่าคือ TSM ปริศนาพิภพมายา /ชื่อนี้เปล่านะ ปกติเรียกแต่ตัวย่อ เรื่องนั้นมีเนื้อหาและอะไรๆมากกว่า (แต่แม่เราบอกว่าเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไร) 

ส่วนอีกเรื่อง ไนท์ออฟ ดาร์คเนส ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องนี้มากกว่าเรื่องบน ถ้าให้เชียร์จะเชียร์เรื่องนี้ ถ้าเบื่อแนวภาษาสวยจนอ่านไม่รู้เรื่อง ตัวละครเยอะ(มากจนจำไม่ได้)/ที่จริงเรื่องนี้ก็เยอะ อ่านเอาฮา ความซีเรียสมาเป็นพักๆ ก็แนะนำเรื่องนี้ และอย่างที่คห.บนๆบอกว่าจิ้นวายได้ อืมมันก็จิ้นได้ทั้งสองเรื่อง แต่เรื่องนี้เราก็ไม่ได้จิ้นอะนะ 

ถ้าอยากอ่านซีเรียสหน่อยๆ ก็อ่านเรื่องแรก เอาเฮฮา ซีเรียสบ้าง ก็เรื่องหลัง แต่ถ้าให้เลือกเรื้องเดียวสำหรับเรา เราเลือกเรื่องไนท์ออฟดาร์คเนส เพราะตอนนี้แก่แล้วอ่านแบบซีเรียสมาก ภาษาสวยมากแล้วมันเหนื่อย 

ปล. ความเห็นเราคือ เรื่องซิลเวอร์ภาษาไม่ได้สวยขนาดนั้นยังอยู่ในเกณฑ์อ่านแล้วไม่เหนื่อยนะฮะ   ถ้าอยากได้ภาษาสวยๆเนื้อเรื่องไม่เดินให้อ่านนิยายแปลภาษาอังกฤษบางเรื่อง..../หนี


PS.  Unbeautiful lines- there is nothing more painful than the person whom you love is lying on your shoulder cring for the person whom they love. ประโยคเดียวที่ทำให้กลายเป็นฟิค(วาย)หนึ่งเรื่อง/ยืนหัวเ
0