มีปัญหากับเพื่อนสนิทแบบนี้ ควรแก้ปัญหายังไงดีครับ?
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ผมก็เลยไม่เล่าให้คนใกล้ตัวฟังสักคน พูดไปก็ไม่มีใครเข้าใจ
เรื่องมันเกิดขึ้นที่ว่า เพื่อนสนิทมีแฟน ผมก็เข้าใจ และก็ให้เวลาส่วนตัว ให้คำปรึกษา
กลับกลายเป็นว่ามันเปลี่ยนไป ไม่แคร์เรา สนใจความรู้สึกเราเหมือนแต่ก่อน
ไม่ชวนเราไปไหนมาไหน ไม่รอเราตอนเรียนเสร็จ ในเฟสก็ไม่ทักทาย มาถามไถ่
บางคนอาจจะเห็นว่าไม่สำคัญอะไร ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย
แต่รู้อะไรไหม มันเป็นต้นเหตุของความห่างเหิน ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เหมือนกับว่าไม่รู้จักกัน
มันค่อยๆเปลี่ยนไป ผมก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้ ไม่อยากจะทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่
แต่มันกลับกลายเป็นว่า มันค่อยๆทำเราเสียความรู้สึกทีละเรื่องๆ จนมาเรื่องสุดท้าย
เรื่องที่มันไม่รอเราตอนช่วงสอบ เราก็สังเกตุเขาดู ว่าเราทำข้อสอบช้าจะรอเราไหม
ปกติเพื่อนกันก็ต้องรอกัน ไปกินข้าวด้วยกัน หรือตอนเลิกก็นัดกันไปไหนมาไหน
นี่ตั้งแต่สอบวิชาแรกถึงวิชาสุดท้าย มันไม่รอเราสักครั้ง ไม่ว่าจะตอนกินข้าว หรือ สอบตอนเย็น
ไม่มีนัด ไม่มีชวนไปไหน มาไหน ด้วยกันเลย คือ เราเลยเกิดความรู้สึกว่า เราเป็นคนแปลกหน้าไปแล้วใช่ไหม
ห่างกันเกินไปหรือเปล่า แต่ก่อนสนิทกันแทบจะตัวติดกันได้ เรื่องมีแฟน เราไม่เคยว่ามัน แต่ที่มันทำอยู่เนี่ย เกินไปไหม
เราก็เลยไม่ไหวครับ เสียใจมาก
ก็เลยปิดเฟส วันศุกรที่ผ่านมา
เขาก็โทรมาวันต่อมา แค่สองสาย แล้วก็ไม่โทรมาอีกเลย
แล้วก็ตั้งสถานะให้เราเมื่อวาน บนหน้าวอลเขา แท็คชื่อเรา ว่าเราปิดเฟสทำไม
เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามันเป็นห่วงเราไหม แต่เรารู้แค่ว่า เรารักเพื่อนมาก แค่มันโทรมา น้ำตาก็จะไหลละ
แต่ก็คิดไปว่ามันคงเปลี่ยนไปแล้วล่ะ ไม่อยากคาดหวังอะไรอีกแล้ว อดกลั้น ความโกรธ ความเสียใจ เสียความรู้สึกเอาไว้
เพราะไม่อยากให้มันเป็นปัญหา ผมคงไม่คิดอยากแก้แค้นอะไร บอกผมทีควรแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไงดีครับ
จขกท
9 ต.ค. 56 เวลา 04:06 น.
859
views
17 ความคิดเห็น
เราต้องถือว่า ต้องยอมรับสภาพความเป็นจริงของสังคมมนุษย์นะ มีคบหาก็มีเลิกลา แบบนี้สิ มีสุข ก็มีทุกข์ นำ้ที่ขุ่นเมื่อกวน เปรียบเป็นจิตที่หมองมัวเมื่อมีสิ่งมิพึงใจกระทบ นำ้เมื่อไม่กวนมันก็ใส จิตทำใจ จิตจับจิตได้ จิตก็สงบเอง อย่าเศร้าโศก นักเลย มันอาจไม่ได้มีแก่นสารอะไรที่เราควรใส่ใจมาก ๆก็ได้ อ่านี่...ใจว่าง ปล่อยให้ว่าง สงบ อารมณ์ เรารู้ว่าคุณเศร้ามาก ขอให้สงบแล้ว ลืมตา พิจารณาเหตุปัจจัยในตอนนี้เถิด เราก็เป็น เป็นจนบ่อย เป็นจน เอ่อ..ไม่ค่อยรู้สึกแล้ว จำไว้นะ จิตพบจิตได้ มันก้อสงบ น้ามที่ขุ่นเมื่อกวน เมื่อไม่มีอะไรกวนก็ใสเอง ...ของ ท่าน พุทธทาส หากเธอนับถือ ศาสนาคริสต์
ผู้เศร้าโศกย่อมเป็นสุข เพราะเขาจะได้รับการปลอบโยน
หากแนะนำแนวทางว่าทำอย่างไรดี ... ปกติเลยล่ะ เขาคุญ เราคุย เขาไม่พูด เรานิ่ง แต่คงมิตรภาพไว้นะ เราเชื่อว่า อีกเดี๋ยวไม่นาน ก็กลับมาคืนดีกัน ความรักของวัยรุ่นหนุ่มสาว น่าปวดหัวจริง ๆ เลย > < ฮ่า ๆๆๆ พูดยังกับตัวเองไม่ใช่วัยรุ่น
อย่าเป็นทุกข์เลย เดี๋ยว หมดหล่อเอานะ ^ ^ + คิดถึงเรื่องดี ๆ ที่เคยทำไว้ด้วยกันสิ เอ่อ ที่ว่าสนิทนี่ กันมาก ๆ นี่ ขออภัยนะ ตามบทบัญญัติการคุ้มครองนักตั้งคำถาม มีสิทธิ์ ใช้คำถามนี้ ถึงขั้น เป็นคู่รักกันเลยหรือเปล่าครับ อย่าเข้าใจผมผิดนะ ไม่ได้หมายถึง การมีเซ็กส์ หรือ รักร่วมเพศนะครับ - - แบบประมาณว่า เขาเคยรักเรา อย่างมาก ๆ ( เอ็มอาร์...พูดให้เข้าใจ ก็กำ้กึ่งแฟนล่ะ )
( พูดได้ทั้งที่ตัวเองก็เป็น ผู้ชาย /// เราอยากเป้นหมอ สอนศาสนาพุทธจ้ะ เราต้องชี้นำทางที่ถูก ไม่พาผู้อื่นเข้ารกเข้าพง ลูกทัวล์ทางจิตวิญญาณ เราไม่พาหลงเด็ดขาด * * - )
อย่าคิดสั้น ๆ เพื่อประชดรักล่ะ ไปดื่มนมนอนซ๊ะไป...( รายการวิทยุปลอบใจที่ให้เด็กสามขวดพูด ) แล้วไอเดียเจ็ง ๆ ของคุณ..ความทุกข์ หาย ความสบายใจเกิด คุณหลงอยุ่ในวังวนของ หลงรัก ที่รู้สึกได้อย่างชัดเจน ตระหนักไว้เสมอ ๆ ตัวคุณ มีคุณค่า นะ ^ ^ มีคำถามเพิ่มเติม ฝากไว้ที่ หน้า my ID นะ
พูดให้เข้าใจกันดีกว่าค่ะ เพราะถ้าเค้าเเคร์เราเค้าจะจัดการข้อผิดพลาดที่ทำให้คุณเสียใจหรือน้อยใจ เเต่ถ้าเค้าไม่เเคร์อันนี้ก็อีกเรื่องนึงเนาะ สู้ๆนะคะ
แง่ว ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ สนิทกันมากๆในที่นี้คือฐานะเพื่อนเท่านั้น เราตัวติดกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน มีอะไรไม่ปิดบังกัน เอาใจใส่กัน ไม่มองข้ามกัน ทำนองนั้นครับ -0-
ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านการปรับความเข้าใจกันมาเยอะครับ ก็เลยเรียกได้ว่าสนิทจริงๆ แหะๆ
เราไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงดี มันคล้ายๆกับเป็นเรื่องสะสม ที่มันทำให้เราค่อยๆรู้สึกว่าเพื่อนเปลี่ยนไป อะครับ มันไม่ใช่แค่เรื่องเดียว ก็เลยหาทางออกที่จะพูดเรื่องนี้ไม่เจอ เหมือนมันจับฉ่าย ไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักอย่างอะ ทำอย่างไรดีเน้ออ
คือ เพื่อนกันต่อให้สนิทแค่ไหน ไม่จำเป็นว่าจะต้องตัวติดกันตลอดเวลานะคะ ถ้าเจ้าของกระทู้รับตรงนี้ได้ก็จบ
เราเข้าใจเจ้าของกระทู้นะ เราก็เป็นคนคิดเล็กคิดน้อยเหมือนกัน ก็ลองใจเพื่อนเหมือนกัน แต่พอถึงจุดๆ หนึ่งเราเข้าใจข้อความด้านบน เราทำใจยอมรับมันได้
เราก็เข้าใจว่า ทุกคนมีช่วงเวลาที่อยากจะอยู่คนเดียว หรืออยากจะอยู่กับแฟน หรือทำงานอดิเรกอะไรแบบนี้ แล้วในฐานะเพื่อน เราก็แค่นั่งดูอยู่ตรงนี้ มันมีปัญหาก็ค่อยเข้าไปช่วย ก็น่าจะแค่นั้น
เสริมนิดนึง ถ้าอารมณ์ไม่ดี พยายามอย่าคุยดีกว่า เราเคยเป็น เราเคยระเบิด เราไปนั่งคุยกับเพื่อน ไปทั้งอารมณ์ จบแย่มากทางด้านความรู้สึกของเราและคนอื่นๆด้วย แต่ไม่นานเพื่อนคนนั้นก็ไม่แคร์มันแล้ว คือมันวัดใจ วัดนิสัย อะไรได้หมดเลย จากการระเบิดครั้งเดียว แต่มันไม่คุ้มมากๆ
ผมแค่พูดถึงก่อนหน้านั้นครับ ว่า เราตัวติดกัน ช่วงนั้นเขายังไม่มีแฟน เราสนิทกันมาก
แต่ไม่ได้หมายความว่า ตอนนี้ผมไม่เข้าใจว่าผมต้องทำตัวยังไง ซึ่งผมไม่ได้อยากที่จะอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา ผมเข้าใจดี
เขามีแฟนแล้ว ผมให้เวลาส่วนตัวเขาแล้ว จากแต่ก่อนเลิกเรียน ผมก็ไปเล่นห้องเขาตลอด
เดี๋ยวนี้ผมก็ไม่ได้ไปเล่นเลย เพราะให้เขามีเวลาส่วนตัวของเขา ให้เขาได้โทรคุยกับแฟน ให้เขาได้ใช้ชีวิตของเขา อะไรทำนองนั้น เขามีปัญหาอะไรตอนไหนค่อยมาปรึกษา
แต่นี้มันมากเกินจะเป็นน่ะครับ คือเขาแทบไม่ทักมาคุยเล่น เลิกเรียนก็กลับเลย ไม่รอผม ไม่ชวนไปไหนมาไหนก็จริง แต่ก็ลากันบ้าง อันนี้ คือหายไปเลย คือยังไงล่ะ ตอนพักเที่ยงแบบนี้ กินข้าว ที่จิงก็ต้องรอคุยกันก่อน นี่เล่นหายไปเหมือนกัน ทุกครั้งด้วย ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงนะ แต่เขาห่างกับผมมากเกินไปจนผม รู้สึกว่าไม่สำคัญแล้วอะครับ
หรือผมต้องทำใจยอมรับว่า เขาต้องมีเวลาส่วนตัวมากกว่านี้อีก ทั้งๆที่ตอนนี้เรายังอยู่ด้วยกัน แต่ทำเหมือนไม่รู้จักกันเลย แบบนี้เหรอครับ
ช่วงที่สนิทกัน ผมก็แทบไปใช้ชีวิตกับเพื่อนเลยครับ นอนอยู่นั่นเลย ทั้งอาทิตย์ ไม่กลับบ้านเลยก็มี อาทิตย์นึงก็ไปเล่นกับเพื่อน 2-3 ครั้งโดยเฉลี่ยต่ออาทิตย์อะครับ นั่นคือช่วงสนิทกัน ก็น่าจะรู้นะครับ สนิทกันขนาดนี้ แล้วผมไม่ไปเล่นด้วยเลย นี่มันออกห่างสุดๆนะ เขามีแฟน ผมก็ไม่ได้ไปอีกเลย ผมอยากให้เวลาส่วนตัว ให้เขาได้ทำอะไรของเขา ช่วงนั้นเขายังมาพูดกับผมอยู่เลย ทำไมมืงถึงทำขนาดนี้ กุไม่ชอบเลย เป็นอะไรหรือเปล่า โทรมาหา ประมาณว่าคิดมาก
แต่หลังๆมานี่ เขาห่างกับผม จนผม งง ว่าเราเป็นเพื่อนกันจริงเหรอวะเนี่ย ทำนองนั้น ทั้งๆที่ผมเข้าใจเพื่อน ให้เวลากับเขา เขามีปัญหาก็มาปรึกษา คือเขาไม่มาคุย ไม่มาถามไถ่ ไม่เล่าเรื่องของเขา ไม่รอผม เหมือนผมออกมา ก็มีแค่ผมคนเดียว เหมือนไม่มีเพื่อน ทำนองนั้นเลยครับ
รักเพื่อน ต้องไม่หวังอะไรจากเพื่อน แม้แต่คำชมเชย หรือมาสนิทสนมเหมือนเคย
เราแค่ดูเขาห่างๆ ถ้าเขาได้ดีก็ดีใจด้วย ถ้าเขาช้ำมาเราก็เข้าไปปลอบ
ก็แค่นั้น พอแล้วล่ะ
เราก็มีชีวิตของเรา และโลกส่วนตัวของเราเหมือนกัน
อย่าให้โลกของเรามีแต่เพื่อนคนนี้เลย
หัดอยู่คนเดียวซะมั่ง
ครับ ขอบคุณนะ ยังไงเราก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่แล้ว
และผมยอมรับว่า ผมรักเพื่อนไม่จริง เพราะ ผมยังคาดหวังในตัวเพื่อนอยู่
เพราะผมเชื่อเสมอว่า การให้อะไรดีๆ ต้องได้อะไรดีๆกลับคืนมา
แต่วันนี้ผมรู้แล้ว ว่ามันไม่จริงเสมอไป
ไม่ยึดมั่นถือมั่น อยู่กับตัวเองได้ ถือว่าดีที่สุด
อยากย้อนเวลากลับไปครับ กลับไปตอนที่ยังไม่มีเพื่อนอย่างมัน
ตอนที่เราอยู่คนเดียวได้สบายๆ ไม่ต้องมาสนใจใคร เหมือนตอนนี้
จะกลับเข้าโหมดเดิมอีกครั้ง :)
อย่าไปยึดติดกับคนๆนั้นมากครับ เพราะถ้าเขาเปลี่ยนไปเราก็จะผิดหวังมาก คือประมาณว่า เราคิดว่าเราสนิทกับเค้า แต่บางทีเค้าอาจจะไม่ได้คิดอย่างนั้นก็ได้ หรือเค้าอาจจะไปสนิทกับคนที่เข้ากับเค้าได้ดีกว่าก็ได้ ลองสังเกตเพื่อนรอบข้างดีๆครับ ผมก็เคยเป็นนะแบบนี้ บางทีเราอาจจะเป็นฝ่ายผิดก็ได้ครับ
เขาโทรมาง้อผมแล้วครับวันนี้ ผมก็ลองรับดู หลังจากปิดเฟสเกือบอาทิตย์แหะๆ เขาก็ถามว่าผมปิดเฟสทำไม
เขาบอกว่า เขาเหงา ไม่รู้เป็นอะไร ช่วงนี้เครียดๆ แล้วก็โกหกผมว่าแฟนทิ้ง ผมก็เพื่อนสนิทมันเนอะ ฟังจากน้ำเสียงก็พอจะมองออก ก็คุยไปสักพัก สุดท้ายผมก็ถามซ้ำ มันตั้งตัวไม่ทัน ปรากฏว่า ความจริงคือ เพื่อนทิ้งครับ อันที่จิงเขาก็มีเพื่อนของเขา แต่เพื่อนที่เขาคบ เขาก็ไม่ได้ใจเขา เขาก็เลยไม่ได้สนใจครับ ดูจากเขาโทรมาง้อผมก็พอมองออกแล้ว ว่าเขาคงใส่ใจระดับนึง แต่อาจจะปนๆกับว่า ไม่มีอะไรทำด้วย เขาก็ถามหาสาเหตุว่าทำไมผมถึงโกรธเขา ผมก็บอกเขาว่า มันหลายเรื่อง ไม่ใช่แค่เรื่องไม่รอกุ ต้องพิมพ์เอา (ที่จริงผมไม่อยากพูดน่ะครับ อายคนที่เคยชอบกัน พอดีไปหาไรกินด้วยกัน 2 คน (แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนแล้วนะคับ กลายเพื่อนสนิทอีกคน ผู้หญิงนะ มีอะไรผมก็พูดให้ฟัง รวมทั้งเรื่องนี้ด้วย ก็เลยเขินๆที่จะแสดงความรู้สึกนิดหน่อย ฮ่าๆ) ผมก็เลยบอกว่า แค่ๆนี้แหละๆๆ เขาก็เลยบอกผมว่าไม่ๆ
จากนั้นเขาก็เลยถามผมต่อว่า จะมาเล่นห้องกุไหมวันนี้ มาดูคนอวดผีกัน ผมก็ไม่ได้ไปครับ
ก็บอกเขาว่า ไม่ แค่นี้ๆล่ะ เขาก็บอกผมว่า ไม่ๆ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย ผมก็เลยตัดสายไปครับ
แต่ผมก็คงยังไม่เปิดเฟสตอนนี้หรอก อยู่แบบนี้สัก 2-3 วันก่อนครับ ได้คืนดีกันแล้วเน้อ ฮ่าๆ
เขาบอกว่าผมเปลี่ยนไป ทำไมไม่สนิทกับกุเหมือนเคย ผมก็เลยถามกลับว่า ใครกันแน่วะที่เปลี่ยน พูดให้มันดีๆ แล้วเขาก็หัวเราะเหมือนเขารู้ตัว แล้วก็ถามว่า เปลี่ยนไปยังไง ผมก็เล่าเหตุการณ์ข้างต้นที่พูดให้ฟัง แค่เรื่องไม่รอนะครับ เขาก็อธิบายเหตุผลว่า โน่นๆ นี่ๆๆ ผมฟังก็พอจะรู้ว่าเขาแถครับ จริงๆก็คือ ขี้เกียจนั่นแหละ จากที่ฟังเสียงตอนแรกๆ ผมก็เลยพูดว่า เออ มืงว่ามันร้ายแรงไหมถึงขั้นกุปิดเฟสเลย กุไม่อยากมาฝืนอะไรที่ไม่เป็นตัวมืง เพราะมืงเปลี่ยนไปแล้ว เขาก็แถต่อให้ผมสบายใจครับกลัวผมตัดเพื่อน แต่เท่าที่ดูก็เหมือนเขาเครียดๆมาก่อนหน้านี้จริงๆครับ หลังๆเขาได้คุยกับผม เขาก็อารมณ์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมก็จะค่อยๆบอกเขาแหละครับ ต่อไป เขาก็น่าจะรับฟังอยู่นะ เท่าที่ดูๆ
ตอนแรกๆเราก็เสียใจน่ะที่Cเปลี่ยนไปเพราะแฟนขนาดนี้ (C เป็นผู้หญิง)
มันติดแฟนมากอ่ะ -0- ติดจนไม่เห็นหัวเพื่อน -..- จนตอนนี้เรากับพวกเพื่อนเราแทบไม่เห็นCเป็นเพิ่อนแล้ว เตือนเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง โดดเรียนไปเที่ยวกับแฟน พ่อแม่เตือนยังไม่ฟังเล้ย -0 -
--------------------------------------------------------------------------------*
จขกท . ลองใช้วิธีแบบเราดูน้ะ
วิธีที่ 1 : ลองเข้าไปคุยกับเพื่อนตรงๆ เราใช้แล้วก็ได้ผลมาบ้างเหมือนกัน มันสนใจเพื่อนบ้าง ดีขึ้้นกว่าเดิม แต่ยังไม่มากเท่าไหร่
วิธีที่ 2 : ไม่ต้องสนใจมัน วิธีนี้ทำให้Cมาคุยกับเราพวกเพื่อนเรา ว่าทำไมไม่สนใจมัน แล้วพอมันถามเราก็ตอบแบบวิธีที่ 1
#เราใช้แค่นี้แหละ มันพอสนใจบ้าง แต่ยังไม่มากเท่าไหร่ นิสัยของทุกคนอาจไม่เหมือนกัน เพื่อนเจ้าของกระทู้อาจจะเข้าใจง่ายกว่าเพื่อนเราก็ได้ สู้ๆน่ะค่ะ
เราว่าลองเข้าไปถามเลยว่า"โกรธอะไรเราปะวะทำไมดูห่างๆ"แกล้งทำเป็นคิดว่าเพื่อนโกรธเรา55555เราว่าอย่างนี้มันอาจจะเป็นการบอกเขาไปนัยๆด้วยว่าเรารู้สึกแล้วนะว่าเพื่อนห่างๆจากเราอะไรประมานนี้
นิยายเชิญห้องข้างๆค่ะ กระเทย!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?