Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ครั้งแรกของการมาเยือนเขาชนไก่

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ต้องบอกกันก่อนนะค้ะสำหรับเรา การพูดถึง "เขาชนไก่" เป็นอะไรที่แบบเจ๋งอะ มันคือความท้าทายที่ผู้หญิงต้องลอง คือว่าแบบ มันสุดๆ อะ

เอาล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันเลย...





...ว่าด้วยการเดินทางที่นักศึกษาวิชาทหารหญิงต้องไปยังจุดนัดพบที่ทางศูนย์กำลังพลสำรองได้จัดหาไว้ให้ นั่นก็คือ "สวนเจ้าเชตุ สนามหลวง" นั่นเองค่ะ แต่โรงเรียนของเราอยู่ไกลจากจุดนัดพบค่ะบวกกับเป็นช่วงการชุมนุมของประชาชนด้วยค่ะ ซึ่งทางศูนย์กำลังพลสำรองก็เป็นห่วงความปลอดภัยค่ะ จึงแจ้งมาทางโรงเรียนให้สามารถนำรถไปส่งนักศึกษาเองได้ถึงเขาชนไก่ กาญจนบุรีเลยค่ะ ซึ่งมันก็เป็นความโชคดีอย่างหนึ่งเลยนะ เพราะเราสามารถที่จะนอนได้ตลอดกับแอร์เย็นๆ บนรถตู้ของโรงเรียน สามารถจอดแว๊ะปั๊มเพื่อซื้อของ เข้าห้องน้ำได้อย่างสำราญใจ แต่ดูเหมือนว่าความสบายดีจะผ่านไปเร็วเหลือเกิน...แป๊บเดียวก็ถึงค่ายแล้ว...

พอถึงค่าย... โดนตั้งแต่รถจากรถ ก้าวลงรถปุ๊บ เสียงสวรรค์มาเลยค้า ยืนกันทำไม หยิบกระเป๋าแล้ววิ่งมาที่รวมพล เท่านั้นแหละค่ะ ฝุ่นนี้คลุ้งไปหมด ผ่านไปไม่ถึง 5 นาที นศท.หญิง กว่า 500 คน นั่งกันอย่างเป็นระเบียบพร้อมกับความเงียบกริบ ได้ยินเพียงเสียงของครูฝึกที่ยืนบอกชื่อกองร้อย ฉายากองร้อย พร้อมกับให้ นศท.ทุกคนตะโกนว่า ม้าขาว ม้าขาว สาวแกร่ง แต่งกายดี มีวินัย ตั้งใจฝึ ตะโกนประโยคนี้อยู๋ประมาณ 10 รอบได้ค่ะ คือแบบ เสียงหายไม่ต้องสืบอะไรประมาณเนี้ย 






ผ่านไปสักพักค่ะ เรียกรวมพลอีกที่นึงเพื่อที่จะแบ่งกองร้อย หมวด หมู่ แต่เราไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เรากับเพื่อนอีก 5 คนจะต้องแยกออกจากกัน แหม่ๆ พูดแล้วเศร้าขึ้นมาเลย เพื่อน 5 คนได้อยู่กองร้อยเดียวกันหมด ยกเว้น เรา! อยู่คนเดียวโดดๆ ท่ามกลางเพื่อนใหม่ที่ไม่เคยแม้จะเห็นเงาผม 

ถามว่ารู้สึกยังไง ? บอกได้เลยค่ะ ฉากเรียกน้ำตา แอบบคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกอะไรประมาณนี้ 555555

คือว่าความเหนื่อยเราไม่เคยกลัวอยู่แล้ว แต่คือคนเราต้องมีเพื่อนข้างกายนะคะ แต่ก็ค่ะ ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้จะทำยังไงได้ ก็ต้องทำใจแล้วเปิดรับเพื่อนใหม่เข้ามา ที่บอกว่าอยู่คนเดียวไม่เพียงแต่ทำกิจกรรมต่างๆ นะคะ ยังรวมถึงการนอน การอยู่การกินด้วย 





หลังจากนั่งแยกกองร้อยเรียบร้อยแล้ว ทานข้าวค่ะ กับข้าวก็งั้นๆ นะคะ ธรรมดาตามภาษาคนอยู่ในป่า แต่มันรู้สึกแย่มากๆ ตรงที่ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวนี่หน่ะสิ มันชั่งน้อยใจยิ่งนัก 55555555 

ตกเย็นค่ะ เข้าที่นอนได้ที่นอนที่แบบอะไรกันนี่ คือเราไม่สามารถยื่นขาได้สุดๆ หน่ะค่ะ เพราะมีกองผ้าห่มผ้าปูอะไรเยอะแยะได้เวลาอาบน้ำอาบเสร็จปุ๊บไม่พูดไม่จากะใครนอนก่อนเลยค่ะ ช่วงตี 1- 3 เข้าเวรค่ะ ยืนจนเมื่อยขาไปหมดแถมไม่มีเพื่อนคุย เหตุการณ์ก็ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างเนี้ยค่ะฝึกๆ กินๆ เดินๆ ฝึกๆ นอนๆ แอระๆ!! ลืมบอกเลยค่ะว่าอากาศร้อนมากๆ ถึงมากที่สุด จนวันสุดท้ายค่ะต้องยืนทำพิธีปิดกลางแดดประมาณครึ่งชั่วโมง พอปล่อยขึ้นรถเท่านั้นแหละค่ะ เจอแอร์เย็นๆ เลือดกำเดาไหลแบบถล่มทลาย 55555 

ได้แต่หวังว่าปีหน้าเราจะมีเพื่อน แต่เราก็ได้ประสบการณ์ความเหนื่อยมามากมายพอสมควรนะ รู้สึกรักเขาชนไก่ก่อนกลับ ได้แต่ตะโกนปีหน้าเจอกันใหม่นะเขาชนไก่ แล้วทุกคนก็ปรบมือด้วยความปลื้มใจค่ะ เรื่องก็มีอยู่เท่านี้แหละ 
เพื่อนๆ ล่ะคะ ได้เจออะไรมาบ้าง มาคุยกันหน่อยสิ ^^


แสดงความคิดเห็น

>

12 ความคิดเห็น

ม้าขาว 555 18 มี.ค. 57 เวลา 20:14 น. 6

หืม หัวอกเดียวกันเลย เพื่อนทั้งกลุ่มหลุดมาอยู่คนเดียว จะร้องไห้ นอยยยย แต่เราก็ได้เพื่อนใหม่มาดามใจ ได้คุยกับคนอื่นมากขึ้นนอกจากเพื่อนในกลุ่ม สนิทมากด้วย และก็แนะนำให้เพื่อนๆรู้จักกัน มันก็แล้วแต่เคมีของแต่ละคนด้วยว่าจะคุยกันถูกคอแค่ไหน เวลาพักหรือครูฝึกเผลอ ก็จะวิ่งไปหาเพื่อนอีกอยู่อีกหมวด สนุกดี 555 เรียกได้ว่าเป็นความโชคดีในโชคร้ายก็ว่าได้ ;)

0
Pim.pipip ▲ 18 มี.ค. 57 เวลา 21:03 น. 7

เราผลัดแรกของปีสี่ ปีสองห้าห้าเจ็ด คือตอนแรกนับวันรอจะไปรด. พอถึงที่จะรู้สึก อยากนับวันกลับ 5555 อยากบอกร้อนมาก -..- มันเป็นอะไรที่เอิ่ม ครูฝึกจะพาหนูเดินอ้อมทำไม #หลงป่าเบาๆ #เพลีย =-= กว่าจะได้กินข้าวเดินไปเดินมาอยู่นั่นแหละ 555555 พูดถึงเรื่องกับข้าวนะ ก็เออ เขาชนไก่สมชื่อ 4-5 วันที่ผ่าน มีแต่ไก่จ้า ของหวานตระกูลถั่ว กินครบทุกถั่วเลยจะ ดำ แดง เขียว ต้มน้ำตาลเก๋ๆ อ้ากกกกก   แต่ก็โอเคนะ สนุกดี แมน มีโดดหอวันแรก อ้าก!! ใจหวิวๆ แต่ก็โอเค โดดนะ 555 มีโหนตัวลงทางหน้าผา ไรงี้ เดินไปเรียนฐานอย่างไกล ฝึกความแข็งแรง อดทนสุดๆ แดดเผาร่างจะแตก นอนในป่า(ในเต้นท์) บอกตรงๆ เต้นเราปิดอะไรไม่ได้เลย ซิปแตกหมด ก็นอนมันทั้งอย่างงั้นแหละ 5 5 ของเอาไปให้น้อยที่สุด ขนมเพียบ! วางกระเป๋ากลางแดด ครีมข้าพเจ้าจะระเบิด บวมเหมือนตัวฉันเลย =,,- เดินฐานกลางคืนเป็นอะไรที่เพลียสุดอะไรสุด อ้ากก กว่าจะถึงที่พัก ถอดใจแล้วถอดใจอีก สุดท้ายก็เดินจนถึง อาบน้ำนอน สบายใจ 555 เรื่องโรงนอนเราน่าจะนอนโรงนอนที่ 7 ไม่ก็โรงนอนที่ 5 จำไม่ค่อยได้ - -  เข้าเรื่องห้องน้ำ เพลียอีกที -,,- จำเป็นจริงๆถึงจะเข้า ประมาณว่า 4-5 วันไม่เคยอึเลย (ไส้เน่าไปแล้วมั้งนิ) อาบน้ำให้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง คนเป็นร้อย อกอิแป้นจิแตก อ้ากกก TT แต่ก็ได้อาบน้ำ คนท้ายๆ พอดีอาบน้ำเร็ว - - แล้วก็ไปเราที่จุดรวมพล เพื่อนเก่าก็มีเพื่อนใหม่ก็มี สนุกสนานเฮฮา ยิปปี้มีบัดดี้ด้วย เราได้บัดดี้เด็ก มข. น่ารักมั๊กๆ อิอิ วันสุดท้าย ตื่นแตกขี้ตาแต่เช้า เตรียมเป้น้ำ พร้อมเดินขึ้นเขาชนไก่ ครูฝึกบอก 2 กม. ถ้าได้ลองไปเดินขึ้นไปจริงๆ จะรู้ว่ามันคือสองกิโลแม้ว มันเป็นอะไรที่ชันและเหนื่อยสุดๆ ขาลงฉันอยากจะกลิ้งลงเขาซะจริ๊ง! แต่ข้างบนอากาศเย็นสบายมากเลยนะ สวยมากเลย.  ตกบ่ายทำพิธีปิด เอิ่ม แดดแรงแล้วยืนตากแดด ไม่นานเท่าไหร่ แต่สามารถเผาฉันให้กลายเป็นเงาะป่าได้เลยทีเดียว - -'  พอทำพิธีเสร็จ จบการฝึกวิ่งกลับขึ้นรถใหญ่เลยคร้าา ใจถึงพิษณุโลกแล้วว ขึ้นรถได้หลับเลย 555 เรื่องของเรามีมากกว่านี้ แต่จำได้มั้งไม่ได้มั้ง อยากให้ลองไปสัมผัสด้วยตัวเองที่เขาชนไก่ สนุกแน่ๆ 

0
Gina 19 มี.ค. 57 เวลา 03:30 น. 9

ไปรอบเดียวกับเธอเลยย จำเธอได้ 55+
ทนได้ทุกยอ่างอ่า แต่ที่ต้องยอมมรับมันจริงๆทั้งที่ไม่อยากทนคือ ก่อนวันกลับที่ไม่ได้อาบน้ำอ่า 555 กลับบ้านปุ๊บ วิ่งเข้าห้องน้ำเลย
ผิวไหม้หมดเลยจ้าาา
หายไวๆนะ ยืนจนถึงจบพิธีเลยสินะเธอสูงด้วยหน้าจะแถวหน้าๆหน่อยใช่มั้ย?
ปีหน้าขอให้เจอกันอีกนะ
และขอให้สุขภาพแข็งแรงกว่าปีนี้นะ

0
Schwarzer Roegen 19 มี.ค. 57 เวลา 10:10 น. 10

ผมไปเข้าค่ายปีสาม แต่ของผมไม่ใช่โดนเปลี่ยนกองร้อยครับ ผมเลื่อนไปผลัดสุดท้ายเพราะติดสอบธรรมศาสตร์ช่วงเวลาห้าวันนั้นคือ แม่เจ้าาาาาาาา!! เป็นอัสสัมเพียงหนึ่งเดียวในผลัดนั้น!! มันไม่เหมือนมาค่ายรด.อ่ะ มันเหมือนเอาชีวิตรอดในดาวอังคาร!! แถมคืนที่สอง ธงหายอีก!! ดีที่ไปขโมยคืนมากันได้ 5555 แต่ก็คุ้มมากครับ ประสบการณ์ชีวิตดี

0
Aung 19 มี.ค. 57 เวลา 21:40 น. 12

เราเด็กกาญค่ะ เข้าไปเมื่อธันวาที่แล้ว กลางคืนเป็นอะไรที่หนาวโคตร(แล้วเรามีแค่ผ้าขนหนู นึกว่าจะไม่หนาวเท่าไหร่เราคงทนได้ หืมม! เมื่อไหร่จะพ้นคืนนี้ซะที) สองคืน สามวัน น้ำไม่ได้อาบเลย เขาไม่ให้อาบ แต่มีแอบสระผมบ้าง มันเป็นอะไรที่มันมาก ประสบการณ์ชีวิตค่ะ อยากให้ทุกคนได้ลอง 555555+

0