กระทู้เตือนใจจากเด็กแอด 57 สู่น้อง 58

[I believe me]

อ่ะแฮ่มๆ พี่เป็นเด็กที่ต้องแอดปีนี้(ปี 57) แต่พี่ไม่ได้ลงแอด และยังไม่ได้ยืนยันสิทธิ์เข้าเรียนที่ไหนเลย นั้นเท่ากับว่า พี่จะซิ่วนั้นเอง สิ่งที่พี่อยากเตือนน้องๆมากๆ สำหรับเด็กแอดปี 58 และปีต่อๆไปนะค่ะ คณะที่น้องเลือกมันคืออนาคตน้องนะค่ะ อย่าให้คนอื่นมาตัดสินอนาคตน้อง คนอื่นก็เป็นแค่คนอื่น คิดซะว่าพวกเค้าเป็นแค่อากาศที่อยู่รอบตัวเรา อย่าให้พวกเข้ามามีอิทธิพลจนเราสูญเสียความเป็นตัวเองไปเลยนะ พี่อยากให้น้องทุกคน ตัดสินใจเลือกคณะดีๆ แล้วอย่ามาแบบใกล้สอบแกทแพทแล้ว ฉันยังเลือกไม่ได้ จะยื่นคะแนนแล้ว แต่ฉันยังลังเลอยู่ พี่ไม่อยากให้มีน้องเป้นแบบพี่เลย TT
พี่เองเป็นเด็กคนนึงที่แบบครูเอ่ย พ่อแม่ เพื่อน แทบจะทุกคนรอบตัว มั่นใจว่าพี่จะติดมหาลัยดีๆ คณะๆดีๆ แบบเจ๋งๆแน่ๆ เพราะพี่เองเป็นเด็กกิจกรรม เป็นเด็กแข่งมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว เกรดพี่ก็ไม่แย่มาก แต่ก็ไม่ได้ดีมากเหมือนกัน คะแนนออกมาก็ดี ประสบการณ์แข่งก็เยอะอยู่ แต่น้องเชื่อมั้ย เพราะทุกอย่างที่พี่บอกมาทั้งหมด มันทำให้พี่ไขว้เขว่และเลือกเส้นทางผิดในที่สุด ด้วยความที่พี่แข่งหลายอย่าง จนพี่ไม่สามารถจับทางตัวเองได้เลยว่าตกลงพี่ชอบอะไร? ต้องการแบบไหน? กลับเป็นว่าเหมือนพี่จับปลาหลายมือเอามากๆ แข่งแบบ 3-4 หมวดกลุ่มสาระ จนพี่ขึ้นม.ปลาย ในตอนแรกพี่มีคำตอบอยู่ในใจเรื่องคณะอยู่แล้ว พี่สนใจสายมนุษย์กับสายสังคม(แต่พี่เรียนสายวิทย์นะค่ะ) แต่ ส่วนตัวก็ชอบพวกวาดรูปพวกคำนวนเหมือนกัน แถมที่บ้านก็อยากให้มาทางสายศิลปะมากกว่า ก็เกิดการเชียร์อัพมาเรื่อยๆ แล้วพี่ก็ตัดสินใจเลือกสายอาร์ต ไปเรียนวาดเพิ่มเติ่ม เรียนมาได้ 2 ปี สุดท้ายพี่ตัดสินใจเลิกเรียน มันเป้นความอัดอึด พี่เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่ามันไม่ใช่ แต่ที่บ้าน(ส่วนใหญ่คือแม่และพี่)ก็ยังพยายามเชียร์อีก พี่เลยลองอีกสักตั้งโดยการพยายามฝืน ซึ่งในตอนนั้นใจพี่เขว่มากกก พี่อยากมาสายสังคมจัง ความรู้สึกอะไรแบบนี้จริงๆ(ช่วงม.6 เทอม 2 แล้วด้วย -3-) แล้วพี่ก็เกิดความกลัวว่าถ้าพี่ยังเขว่แบบนี้ พี่ก็ไม่ได้อะไรเลยแน่ๆ เลยตัดสินใจทิ้งสายสังคมไป แล้วมุ่งเข้าอาร์ตอย่างเดียว ทั้งๆที่เพื่อนสนิทหลายๆคนก็เตือนแล้วถามแล้ว น้องสาวก็เตือนแล้ว แต่ก็ดื้อไม่ฟังใคร กระทั้งครูบาอาจารย์ที่เคารพยิ่งพี่ก็ปิดหูปิดตาไม่สนใจ พอสอบแกทแพทพี่ก็ลงแค่ แกท แพท 5 แพท 6(รอบแรก) ส่วนรอบสองพี่ลองแค่ แกท แพท 6 ซึ่งแพท 6 คือสายศิลปกรรม คะแนนออกมาน่าพอใจนะค่ะ เพียงพอที่จะให้ติดคณะที่อยากเข้าได้ แต่มันก็พลิกอีกครั้ง เพื่อนพี่ส่วนใหญ่ติดรับตรงกับไปหมดแล้ว แล้วด้วยระยะเวลาปิดเทอมนานๆ พี่กลับสับสนมาก ระหว่างรอสอบสายอาร์ต พี่ยังนั่งอ่านพวกสังคมอยู่เรื่อยๆ(คือพี่เป็นคนชอบอ่านหนังสือนิดนึงนะ ถ้าอารมณ์ดีๆอ่านได้เป็นวันเลย) ย้อนคิดดู คะแนนแพท 6 ที่ออกมาดีๆเนี่ย ส่วนใหญ่ก็ได้พวกความรู้รอบตัว ไม่ก็พวกประวัติศาสตร์ศิลป์ที่เรียนมาจากสังคมช่วยทั้งนั้น? แล้วจุดพลิกก็เกิดขึ้น พี่ได้ไปสายตรงของคณะสายอาร์ตที่หนึ่ง ผลออกมาคือพี่ไม่ติด ความรู้สึกตอนนั้นแบบโลกหมุนเลย พี่มุ่งมาทางนี้ทางเดียว ไม่ได้สำรองทางไหนไว้เลลย แต่ลึกๆก็รู้สึกว่าพี่มาอยู่ผิดทีผิดทางยังไงไม่รู้สิ ทั้งที่แอดคะแนนก็ถึงอยู่ แต่ความรู้สึกมันเริ่มแบบไม่ใช่หล่ะ ไม่ใช่ทางของฉัน พี่รู้สึกไม่อยากจับพู่กัน ดินสอหรืออะไรเลย อย่าโยนไปไกลๆเลยด้วยซ้ำ แต่ก็นึกในใจออยู่เหมือนกันว่า หรือแบบว่าพี่ไม่ติด พี่เลยเจ็บมาก จริงๆพี่อาจจะชอบสายนี้ก็ได้ แต่แค่พี่กำลังผิดหวังอยู่ พี่เลยอคติไป พี่ลังเลอยู่ 2-3 วัน ให้เวลาตัวเองคิดดีๆ โดยตัดทุกอย่างออกไป ตัดความคาดหวัง ความกดดันทุกอย่างออก มันทำให้พี่เห็นจริงๆว่า พี่ไม่ได้ชอบสายนี้จริงๆ คิดดูดีๆแล้วที่พี่แข่งๆมามันทางสายมนุษย์ สายสังคมหมดเลย พี่เลยตัดสินใจคุยกับพ่อ(พี่ไม่ค่อยลงรอยกับพ่อ) พี่ถามท่านตรงๆเลยว่าหนูขอซิ่วไดมั้ย ซึ่งท่านดูตกใจมาก เพราะที่ผ่านมาพี่ก็ดูไม่มีปัญหาอะไรกับสายนี้ พี่กับท่านก็เลยเปิดใจคุยกัน พี่จำได้เลยว่าทุกคำพูดมันทำให้พี่รู้สึกว่าที่ทำตัวเองแท้ๆ ถ้าพี่มั่นใจในตัวเองมากกว่านี้ ถ้าพี่ดื้อน้อยลง พี่คงไม่ต้องซิ่วจริงๆ ทุกคนคาดหวังกับพี่ก้จริง แต่จริงสิ่งคือคาดหวังคือให้พี่ประสบความสำเร็จกับความฝันต่างหาก พวกเค้าไม่ได้กดดันอะไรพี่เลยด้วยซ้ำ ที่เค้าเชียร์สายอาร์ตกัน เพราะดุพี่ชื่นชอบทางนี้ต่างหาก วันนั้นพี่จำได้เลยว่าพี่ร้องไห้เยอะมากกก แต่ก็ดีที่จบด้วยความเข้าใจท่านยอมให้พี่ซิ่ว ที่บ้านพี่โอเค แฮปปี้ แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอกนะค่ะน้องที่รัก T^T คนภายนอก เพื่อนบ้าน ปากหอยปากปูทั้งหลาย ทำให้พี่รำคาญและเหนื่อยหน่ายมากเลย ตอนแรกพี่ก็แบบไม่สนใจๆๆ แต่ไปๆมาๆพี่เหมือนจะระเบิดใส่คนพวกนี้เลย มันแอบแบบไม่เข้าใจอ่า แบบพวกคุณเป็นใครเนี่ย? ทำไมต้องอยากรู้เรื่องของฉันขนาดนี้เลยฮ่ะ? เราเป็นญาติกงโหติกากันเมื่อชาติไหนป่าว?(เพราะชาตินี้มันไม่ใช่อยู่แล้ว) ทำไมต้องเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันด้วย? แต่พี่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี -3- สิ่งที่พี่ทำได้คือ เงียบๆ ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไป เพื่อพิสูจน์ตัวเองด้วย เคล็ดลับที่พี่ใช้ตอนตัดสินใจว่าตกลงมันใช่ไม่ใช่ตัวตนเราคณะที่เราอยากเข้าคือ "ให้ลองคิดดูว่าเราถืออ่างใส่น้ำใบนึง แล้วมองไปข้างหน้าว่าเราเห็นอะไร ให้คนรอบข้างและทุกความกดดันเป้นอากาศที่เย็น มันทำให้เกิดหมองบางๆก็จริง แต่ถ้าทางที่น้องยังมองเห็นเป็นแบบเดิม นั้นแหละคือทางที่น้องมั่นใจว่าใช่" สิ่งต่อมาคือพี่ไม่อยากเห็นน้องคนไหนเป็นแบบพี่ แบบถือถังน้ำอยู่ หมอกก็มีอยู่ แล้วดันบ้าใส่น้ำแข็งแห้งลงไปอีก น้ำแข็งแห้งนิพี่เปรียบเป็นความไซโคของตัวเองล้วนๆ พี่ขอให้น้องเลือกดีๆนะค่ะ เตรียมตัวดีๆ เขียนผิดเขียนถูกไปบ้าง และยาวไปหน่อย แต่หวังว่าจะช่วยให้น้องหลายๆคนมองเจอคณะที่ใช่สำหรับตัวเองนะค่ะ โชคดีนะค่ะน้องๆทุกๆคน ^^

Comments

[kawinna]

นะคะ ๆๆ ค่ะ

[thanahero]

รอบแอด สายมนุษย์-สังคม แบบที่ใช้ GAT ล้วน ก็มีนิครับ หลายมหาลัยด้วย