กลับมาเถอะ

[May Ts]

คือก่อนหนานี้ผมไม่ได้คบกับใครเลยครับ แล้ววันนึงก็มีคนๆนึง เข้ามาคุยกับผม ตอนนั้นผมยอมรับว่า รู้สึกดีต่อเขาจริงๆ ผมก็ยังคุยกับเขาเรื่อยๆเลยครับ เป็นอาทิตย์สองอาทิตย์ได้ ผมก็เริ่มจีบเขาครับ เขาเองก็คุยกับผมเหมือนกับคิดแบบเดียวกัน มาเรื่อยๆ แล้ววันนึงผมก็รู้ว่าเขายังลืมแฟนเก่าเขาไม่ได้เขายังรักอยู่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาเคยบอกว่ารักผมนะ ตอนนั้นผมโคตรเสียความรู้สึกครับเลยตัดสินใจคุยเอาสนุกไม่คิดอะไร หรือคิดก็แค่พี่น้องต่อไปนี้ ผมก็คุยอยู่แค่นั้น แล้วไม่นานก็มีอีกคนเข้ามาคุยกับผม ผมก็กะคุยเอาสนุกไม่อยากจะคิดอะไรกับใคร เพราะยังเจ็บไม่หาย  แต่คุยมาเรื่อยๆคงเป็นเพราะนิสัยผมที่ชอบเล่นพวกมุขเสี่ยวไรงี้ แล้วมีคำว่ารักบ่อยๆ(แต่ส่วนตัวผมไม่คิดอะไรนะ) เขาแสดงผมเลยรู้ว่าอ่า เขาคงจะคิดจริงๆ แล้วคนแรกที่ผมคุยด้วย เขาก็มาบอกผมหน้า ทล.ประมาณว่าคิดถึง อะไรแบบนี้พอคนที่ผมคุบอยู่เห็นเขาก็วีนใส่ผม ตอนนั้นผมก็งงปรมาณว่า ไม่ได้เป็นไรกันไม่ใช่อ่อวะ - -? แต่ก็ง้อไป จนวันนึงคนแรกที่ผมคุยเขามีแฟนใหม่น่ะครับ แต่เขาก็ยังมาคุยกับผม ผมเลยตัดสินใจแกล้งเอาคนที่ผมคุยอยู่ ประมาณว่าคุยหวานเพื่อให้คนแรกหึง ได้ผลครับ ตอนนั้นผมก้ยอมรับว่าโคตรสะใจแต่ไปๆมาๆ มันไม่ใช่อย่างนั้นคนที่ผมคุเขาคิดกับผมเข้าแล้ว เธอก็เริ่มจุกจิก เหมือนคนเป็นแฟน ยอมรับว่ารำคาญแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แล้ววันนึงผมเล่นบาสแล้วพลาดเจ็บเป็นธรรมดา ตอนนั้นผมคิดว่าคนแรกที่ผมคุยจะเป็นห่วงผม แต่ไม่ครับเธออีกคน เขาเป็นห่วงผมมาก คอยดูแลผม ผมจึงเริ่มรู้สึกดีกับเธอขึ้นมาจริงๆ เราคุยกันเหมือนแฟน แต่ไม่ได้คบกันครับ แล้วพอไม่นานเราก็ทะเลาะกันเรื่องคนแรกที่ผมคุยผมพยายามอธิบายว่าไม่ได้คิดอะไรจริงๆ แรกๆเธอก็ยอมฟังผมนะครับ แต่นี่ราเริ่ม ทะเลาะกันทุกวันผมเริ่มไม่ไหวจึงหลุดคำที่บ่งบอกว่ารำราญ เขาก็งอลตามประสาผู้ญ ผมเองก็ง้อไปเราก็ดีกันจนเรารู้สึกว่าโอเคกันมากๆ แต่ยังไม่ถึงขั้นคบกัน และแล้วเธอคนแรกก็กลับมาหาผม ประมาณว่าเขาโดนทิ้งมา จะทำร้ายตัวเอง ผมเองซึ่งก้เห็นเป็น และเป็นห่วงก็ไปคอยปลอบโยนเขาครับ แล้วตอนนั้นเขาเจ็บมาก และก็บอกผมประมาณว่าคบกันได้ไหม ?? พี่ว่านายดีจริงๆ ดีกว่าทุกคนเลย ไรงี้อ่ะครับ และตอนนั้นผมเห็นเขาเจ็บอยู่ด้วยเลยไม่กล้าปฎิเสธ ก็เลยตอบตกลงไป ตอนนั้นคนที่ผมคุยอีกคนยังไม่รู้ เราก็ยังคุยกันปกติ จนวันนึงผมไม่สบายไม่ได้ติดต่ออะไรกับใครเลยครับ แล้วคนแรกดขาก็มาพิมพ์หน้า ทล.ประมาณว่า "หายไปไหน คิดถึง" งานก็เข้าผมเลยครับ เพราะอีกคนเข้ามาส่องเขาเห็นทุกอย่าง เขาโกรธผมมาก ซึ่งตอนนั้นผมก็ปวดหัวทำให้เราทะเลาะกันหนัก แล้วเขาพูดไล่ผมประมาณว่า "รักกันนัก ไปอยู่ด้วยกันเลย!! " ผมโมโหก็จริงแต่ตอนนั้นผมระงับอารม ตัวเองไว้แล้วยังงอธิบายอยู่ แต่เขาก็ยังไล่ผมเลย ตะคอกกลับไปแรงๆว่า "ผมไปแน่ไม่ต้องไล่!" แล้วผมก็เลิกคุยกับเขา แต่ผ่านมาสองวันผมก็รู้สึกผมทำอย่างปากพูดไม่ได้ผมรักเขามาก ผมเลยไปขอเลิกกับคนแรก เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร และผมก็ง้ออีกคนจนทุกวิถีมางแต่เธอก็ยังใจแข็งไม่คิดจะฟังผมเลย จนวันนี้ผมยังเจ็บอยู่มากผมรักเธอจริงๆ ผมอยากให้เธอกลับมา ไม่ว่าจะยังไงผมยอมหมดแล้วขอแค่เขากลับมา ผมรู้สึกผิดจริงๆ และรักเขามาก