ประสบการณ์การเรียน

[Mook.99xs]

เรากำลังขึ้น ม.5 เรียนสานศิลป์ภาษา

พอดีอยากจะมาเเชร์เรื่องการเรียนเเละเรื่องของตัวเองอ่ะค่ะ
(เรื่องตอน ม.4 )

ตั้งเเต่เราอยู่มัถยมต้นมาเราไม่เคยได้เกรด 3 ขึ้นเลยน่ะค่ะ พอเราเรียนจบม.3 ( เราไม่เคยจะตั้งใจเรียนเลยน่ะ การบ้านก้อลอกเพื่อน บางครั้งก็ไม่ส่ง เเถมเรายังมา รร สายเป็นประจำ ) พอจบ ม.3 ก้อไปสอบเข้า รร รัฐบาล ตอนนั้นเราเลือกศิลป์สังคม  เเต่เราก็สอบเข้าไม่ได้ ที่จริงในช่วงนั้นก้อเกิดปัญหาทางบ้านด้วยเเหละ เเม่ก้อไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมอ่ะเนอะ เเต่เรามันเป็นเด็กดื้อไง เเล้วก้อติดเพื่อน ก้อันทุลงจะเข้าต่อ ม.4 ในรร เอกชน ถ้าจำไม่ผิดค่าเทอมก้อประมาน 6000 กว่า ตอนนั้นเราก้อสอบเข้านั้นเเหละเเต่ที่จริง รร นั้นก้อสอบไปงั้นเเหละ เราเลือกศิลป์ภาษา พอเราสอบเสด ครูที่ รร นั้นก้อบอกว่า ถ้าติดเดี๋ยวจะโทรกลับ ตอนนั้นเราก้อรอไม่เกิน lสี่ห้าวัน เค้าก้อโทรมา เเล้วเเม่เราก้อไม่มีเงิน เราก้อโมโหไงเเบบ ตะคอกใส่เเม่ว่า ทำไมไม่มีเงินจ่ายค่าเข้าเรียน เเล้วเราก้อขุดเรื่องที่เเม่ลาออกจากงาน เเบบมาคิดตอนนี้เเล้วโครตรู้สึกผิดอ่ะ  เเต่สุดท้ายเเม่ก้อหามาจ่ายค่าเรียน ค่าชุด หนังสือมาให้เรา ตอนนั้นก้อเสียไปเกือบหมื่นมั้ง ที่จริงเรารู้น่ะว่าเเม่ไปยืมเงินคนอื่นมาอ่ะ ตอนนั้นก้อมีเรียนซัมเมอร์ด้วยน่ะเราเรียนเเค่อาทิตย์เดียว ที่ รร ก้อมีการสอบเราสอบได้ที่ 18 มั้ง พอเปิดเทอมมาเราก้อมีเพื่อนใหม่ๆ เเละก้อมีเพื่อนที่มาจาก รร เก่า ตอนนั้นเราก้อคิน่ะว่าจะเรียนได้ไหม เเบบว่าเราไม่รู้ว่าจีนมันอ่านยังไง อะไรเงี้ย รร เก่าก้อมีเรียนน่ะเเต่เราไม่ได้ฟังที่ครูสอน ก้อเริ่มเรียนครูก้อสอนเกี่ยวกับ สระ พญัชนะ การออกเสียง อะไรเงี้ย โหหห ตอนนั้นเราโครตงง อ่ะ เราก้อจดคำอ่านภาษาไทยในหนังสือ เเล้วก็ไปอ่านก่ะครู ก่อนที่เราจะไปอ่านก่ะครูเราก้อลบน่ะ เเต่ก้อพอให้เห็นบ้าง  ตอนอ่านก้อมีติดๆขัดๆ พออ่ายจบครูก้อพูดก่ะเราว่า สู้ๆน่ะ ( ครูจีน )   เราก้อตอบวา ค่ะๆ เเล้วยิ้ม ตอนนั้นเราอยู่ก่ะกลุ่มเด็กเรียนอ่ะคิดในใจ ว่าเราด้อยสุดอ่ะ  เเต่พอเรียนไปสักพักก้อใช้เวลานานอยู่ที่จะเข้าใจ  พอเข้าใจในการออกเสียง อ่านตัวจีนได้นิดหน่อย เราก้อยังไม่เก่งหรอก เพราะช่วงนั้นครูจะสอบการเขียนอ่ะ โอ้โหคราวนี้เราตายเเน่ๆอ่ะ ครูสอบเขียนตามคำบอกไง อื้อหืออ!! ตอนนั้นเราหน่ะได้คะเเนนโครตน้อยอ่ะ เเบบ เต็มสิบ ได้สาม สี่ ไรเงี่ย เพื่อนเรานี่ได้แปด เก้า ตอนนั้นเราเขียนจีนไม่ได้เเล้วก้อไม่ได้ฝึกอะไรเลย พิงอินก้อได้นิดเดียวอยู่ พอสอบไปสักสองสามครั้ง เราก้อเริ่มกลับมามองที่ตัวเองว่า ทำไมได้น้อย ทำไมเราไม่ขยันเหมือนคนอื่น เรามาอยู่ รร ใหม่เเล้วทำไมต้องมาทำนิสัยเดิมๆอยู่ ตอนนั้นเราก้อคิดๆๆๆๆๆๆ เเล้ววันต่อไปก้อเริ่มจิงจัง ตั้งใจเรียน พอสอบ เราเป็นคนไม่ค่อยอ่านหนังสือหรอก เราคิดว่าเราทำได้ไงเลยไม่อ่านเเต่ไอพวกวิชาที่มันต้องอ่านเช่น สังคม ไรเงี้ยเราก้อต้องทนอ่านน่ะ เราคิดน่ะถ้าเราเข้าใจตอนที่ครูสอน มันก้อต้องทำได้ เราก้อทำได้น่ะ วิชาอื่นเราก้อพยายามที่จะต้องเข้าใจที่ครูสอน พอเราเริ่มเขียนจีนได้ ตอนนั้นเราสอบได้เกือบเต็มมาตลอดอ่ะ พอผลสอบออกมาเทอมเเรก เราโครตเเสนจะอึ้ง สิ่งที่เราพยายามทำมาทั้งหมดเราไม่คิดจะเสียใจ เราได้เกรด 3.51 เราดีใจมากอ่ะ เราได้รับทุนเรียนดี มีคนอื่นอีกน่ะที่ได้เเบบเราอ่ะ ทุนนี้ก้อเป็นค่าเทอมที่จะลดในการศึกษาเทอที่ 2 พอเทอมที่หนึ่งผ่านไป ก้อเริ่มการเรียนใหม่ อะไรๆก็เริ่มจะยากขึ้น เราก้อเริ่มที่จะขยัน เพราะเทอมนี้กิจกรรมจะเยอะ ครูสั่งงานก้อเยอะ การบ้านก้อเยอะ เเบบเยอะไปหมดด เรานี้เกือบจะท้อ เราก้อเริ่มจะเเยกตัวออกจากเด็กเรียนน่ะ ที่จริงเราได้เกรดเยอะกว่าพวกเขาด้วยเเหละ เราก้อเริ่มมาคบกับอีกกลุ่มนึงเป็นพวกเต้นไรเงี้ย เเต่พวกเค้าก้อตั้งใจเรียนน่ะถึงไม่ค่อยเก่งเเต่ขยัน เราก้อช่วยเหลือเค้าในด้านการเรียนน่ะ เเบบสอนคณิตศาสตร์  ไรเงี้ย  พอเริ่มมีการสอบเก็บคะเเนน เราก้อคิดน่ะว่าจะทำคะเเนนให้ดีที่สุด เเล้วก้ออยากให้ผ่านพ้นไปเร็วๆ เราเหนื่อยมากอ่ะตอนนั้นทั้งเรียนทั้งสอบ สอบทีนึงนี้เเบบว่า ติดกันเลยอ่ะ เเต่ผลที่ออกมาก้อดีน่ะ เราคิว่าเกรดเทอมสองนี้จะต้องได้น้อย เพราะเนื้อหามันยาก  เเต่ผลที่ออกมาน่าประทับใจมากเกรดเราขึ้นเราได้ 3.58 เราใจน่ะ เเม่เราก้อดีใจ เรื่องที่เราเล่าให้อ่านอ่ะ # เราอยากให้ทุกคนคิดน่ะว่าการที่เราว่าสิ่งที่เรานั้นคิดว่าทำไม่ได้สักวันนึงเราก้อต้องทำได้ เเค่เราต้องฝึกฝน ผลที่ออกมามันก้จะดีเอง

เคล็ดลับของเราที่จะได้เกรดเยอะน่ะ
- ตั้งใจเรียนในชั่วโมง
- เข้าใจในเนื้อหา
- ทำคะเเนนเก็บในวิชาหลักของเราให้ได้เยอะๆ
- วิชาที่เราคิดว่าง่ายก้อต้องทำให้ได้คะเเนนเยอะๆด้วย
- ถ้าเราทำคะเเนเก็บดีมาตลอด ไม่ต้องห่วงเรื่องสอบกลางภาค เลย เรานี่มั่วตลอดอ่ะ 55 ( บางวิชาน่ะ )
- อ่านหนังสือบ้างเล็กน้อยสำหรับคนที่ไม่เข้าใจในวิชานั้นๆ
- เเบ่งเวลาในการเรียน การเล่นให้ถูกต้อง
- หากเราได้วิชาไหนเราต้องมาสอนเพื่อนด้วยน่ะ อย่าหวงวิชา (ไม่เกี่ยวกับเคล็ดลับหรอก)


หมดล่ะเรื่องที่จะเล่าให้อ่านนน 
ขอบคุนน่ะค่ะ #คนที่อ่านจบ