มีงานสำหรับคนอายุ45ไหม ?? อยากให้แม่ได้งานใหม่. ปรึกษาจริงๆ T^T

[I'm OK.]

ตอนนี้มันเป็นปัญหาที่เราหนักใจมากอ่ะคะ เราอยู่กับแม่แค่2คน ตายายก็ขายขนมไทยอีกตำบลหนึ่ง ซึ่งก็ห่างกัน แม่เราทำงานเป็นผู้จัดการหอพัก ย้ำว่า ผู้จัดการ ไม่ใช่เจ้าของนะคะ เป็นลูกจ้างของเจ๊เขาอีกทีหนึ่ง ซึ่งเรากับแม่ก็ย้ายมาทำงานที่หอพักและก็อยู่ที่หอพักเลย ตั้งแต่เรา ม.1 จนตอนนี้เรา ม.6 แล้วค่ะ

แต่ปีนี้ คนมาพักที่หอพักเราน้อยมาก น้อยมากค่ะ จากประมาณ40ห้อง ก็มีแค่ 10 ห้องที่เขาพักอยู่ เป็นหอพักรายเดือน
อาจจะเพราะมีหอพักที่สร้างใหม่ก็เยอะแล้วมันแลดูดีกว่า น่าสนใจกว่า

และเพราะปัญหาคนมาพักที่นี่น้อยแหละคะ เจ๊เจ้าของหอเขาต้องการปรับหอใหม่ โดยตอนแรกเจ๊จะให้เป็นหอพักรายวันทุกชั้น แต่เลขาของเจ๊เขาห้ามทัน บอกว่าเอาเป็นแค่2ชั้นล่างดีกว่า 2ชั้นข้างบนก็เป็นรายเดือนเหมือนเดิม ไม่ควรที่จะไล่ใครออกไปให้เสียเงินหอ เจ๊เลยยอม ซึ่งรายวันนี้แหละ มันจะเหมือนม่านรูดเลย มาทำไรแล้วก็ไป แต่คนมาพักดีดีเราก็เชื่อว่ามีนะ แต่อย่าลืมว่าสังคมสมัยนี้มันอันตรายขนาดไหน คิดว่าคนที่เข้ามาพักรายวันจะดีทุกคนหรอ แล้วมาให้แม่เราทำงานแบบนี้คิดว่าปลอดภัยหรอ

จริงอยู่นะ ที่หอพักมันใกล้กับตำรวจ แต่คนไม่ดีมันจะกลัวกฎหมายหรอ คิดว่าคนไม่ดีมันกลัวตำรวจหรอ แล้วคิดว่าตำรวจดีทุกคนไหม

อย่าหาว่าเรามองโลกในแง่ร้ายเกินไปเลย ยิ่งเราโตขึ้น เรายิ่งเจอแต่เรื่องไม่ค่อยดี เราต้องลุกมารับรู้อะไรที่มันเป็นความจริงที่ไม่ดีอ่ะ ก็เช่นผู้ใหญ่ที่ดีกับเราอ่ะ เขาดีจริงรึเปล่า วิธีการมองคนอ่ะ ยิ่งโตยิ่งจำเป็น ขนาดเพื่อนรุ่นเดียวกัน บางคนก็สันดานเริ่มออกมาให้เห็นแล้วเลย จริงไหม คนดีดีจริงๆ สมัยนี้จะมีอีกสักกี่คน พระไม่ดียังมีเลย แล้วคนข้างนอกอ่ะ

ที่เรามองว่ามันอันตราย นั้นเพราะ มันจะมีแบบรายวันเข้ามา ซึ่งรายวันนี้แหละที่บางคนเขาก็มีเจตนาไม่ดีที่จะเข้ามาพัก ถูกไหม แล้วเราอยู่หอกับแม่ ผู้หญิงตัวเล็กๆแค่2คน เจ๊ไม่จ้างใครเพิ่ม แม่เราก็ทำงาน เราก็ไปเรียน ไม่ได้มีเวลามาดูกันตลอด 
และถ้ามันเป็นรายวัน แม่เราก็ต้องอยู่หอตลอดเวลาเพื่อเช็คอิน-เอ้าท์ ออกไปไหนไม่ได้ ไม่ได้ออกไปเรียนโยคะ (ที่แม่เราเรียนโยคะเพราะปีที่แล้วแม่ป่วย แต่เรียนโยคะแล้วดีขึ้น และแม่ก็เรียนตลอดเรื่อยมา หากเป็นรายวัน แม่เราไม่ได้ไปไหนแน่นอน)
ไหนจะคนเข้าออกอีก แม่บ้านเจ๊เขาก็ไม่ได้พูดถึง แม่เราต้องทำคนเดียวหรอ หอพักเล็กก็จริง แต่จะให้แม่เราทำคนเดียวหรอ แล้วถ้าเราจบ ม.6แล้วไปเรียนต่อที่อื่นอีกอ่ะ ใครจะช่วยแม่ เจ๊ก็ไม่จ้างใครเพิ่ม หากเกิดไรขึ้น เจ๊เขามารับผิดชอบไหม เราโคตรเป็นห่วงอ่ะ 
ตู้แดงตำรวจ เจ๊เขาก็บอกจะเอาออก บอกว่ามันเปลือง
เงินที่อนุมัติให้ซื้อของมาไหว้พระภูมิเจ้าที่จากเดือนล่ะ 250 เหลือแค่ 100 บ้าหรอ??
แล้วถ้ามันเป็นแบบนั้น เกิดไรขึ้น เจ๊เขารับผิดชอบไหม ทำให้ทุกอย่างมันปกติสุขได้ไหม
บอกตรงๆ เจ๊เขาเหมือนไม่ห่วงใยลูกน้องเลย เอาตัวเองว่าไว้ก่อน มีรายได้เข้ามาก่อน ยังงี้ ลูกน้องที่ไหนเขาจะอยากทำงานด้วย

เราคุยเรื่องนี้กับแม่ เราบอกกับแม่ว่า ไม่ไหวมั้ง ถ้าเป็นแบบนั้น หางานใหม่รองรับไว้ไหม ถ้าได้งานใหม่จริงๆ ก็ย้ายออกไปเลย อย่างน้อยก็เพื่อความปลอดภัยที่มันมั่นคงกว่า..
แม่เราก็ตอบแบบปลงๆนะ ว่า อายุปาไป45ล่ะ จะมีรับทำงานอีกหรอ แม่ก็คิดว่าจะเอาโยคะที่เรียนมาเป็นอาชีพ แต่มันก็อีกนานอยู่ ของแบบนี้ไม่ได้มาง่ายๆ แม่ก็ประสบการณ์โยคะที่อื่นเรื่อยๆ แต่แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนได้ไหม จะออกไปทำโยคะได้ไหม


อีกอย่างหนึ่ง ถ้ากลับไปหาตายาย ก็เหมือนไปเกาะท่านอยู่ เหมือนแม่กลับไปขอเงินท่านใช้ บ้านเราก็ไม่ได้รวย ทุนการศึกษายังขอ อยู่โรงเรียนก็มีคนเหมือนเราอยู่นะ เราแบ่งกันกินแบ่งกันใช้ รักกันมาก แต่ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ปัญหาที่บ้านยังไงอ่ะ

เรายิ่งเป็นห่วงเลย

เราเองก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร เลยลองตั้งบอร์ดในdek-dดู และหวังว่าจะมีคนเข้ามาตอบอ่ะคะ เข้ามาพูด เข้ามาให้การให้ปรึกษา เราไม่รู้จะทำยังไง อายุก็แค่นี้ ช่วยแม่ก็เท่าที่ช่วยได้
เรารักแม่ และก็เป็นห่วงแม่ที่สุด แม่เป็นคนเดียวที่เลี้ยงเรามานะ แม่เป็นคนเดียวที่ปกป้องเรามาตลอดนะ เรายอมไม่ได้ถ้าความมั่นคงของความปลอดภัยของแม่ลดลง เราอยากให้แม่อยู่ในที่ที่ดี เราก็ตั้งเป้าหมาย เรียนจบทำงานตามฝัน มีฝันหลักๆ แต่ก็มีสำรองเผื่อไว้เสมอ เก็บเงินและเลี้ยงดูแม่ตอนท่านชรา แต่ตอนนี้อายุแค่นี้จะทำไรได้

เราอยากให้แม่ได้อยู่ที่ดีดี ทำงานดีดีอ่ะ ทำไงจะช่วยแม่ได้ดี T^T

Comments

[md_z]

สำหรับคนอายุ45บอกเลยนะครับ ว่าหางานยาก
แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีทาง ลองให้แม่หางานที่เกี่ยวกับแม่บ้านมั้ยครับ
เหมือนที่ทำที่หอแหละครับ แต่เปลี่ยนสถานที่ น่าจะโอเคกว่า
อย่างเช่น สมัครตามบ้านที่เค้าอยากได้แม่บ้าน สมัครตามร้านค้าเล็กๆ
หรือตามห้างสรรพสินค้า หรือไม่ก็เป็นคนเสิร์ฟอาหารล้างจาน
ตามร้านอาหารก็ได้นะครับ

ส่วนเรื่องโยคะอาจจะทำได้แต่การลงทุนมีความเสี่ยงทั้งนั้นครับ
ต้องศึกษาให้ดีก่อนก่อนลงทุนไม่งั้นจะลำบากกว่วาเดิม

ยังไงก็ถ้าเครียดก็ระบายได้นะครับ สู้ๆนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ (:

ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ

[I'm OK.]

ขอบคุณที่แนะนำให้นะค่ะ ^__^

[md_z]

ยินดีครับ (:

[kwkj]

เราก็คิดไม่ออกอ่ะ เป็นผู้ช่วยตามร้านขายของชำ หรือที่ห้างได้ป่าว อย่างเช่นร้านขายเสื้อผ้าอะไรอย่างงี้อ่ะ
เราว่าน่าจะได้น สบายด้วย
เราเอาใจช่วยยนะ ทุกปํญหาย่อมมีทางออกเหมือนเม้นบนพูดอ่ะแหละ
สู้ๆน้าาาา

[-Moodang-]

มี แต่น้อยแล้วค่ะ ต้องลองหาหนังสือพิมพ์สมัครงานมาเปิดดูนะ ประสบการณ์เยอะๆก็มีโอกาสมากกว่าคนอื่นนะ

[Dark_master]

หางานค่อนข้างยากนะคะ และงานส่วนใหญ่คุณแม่ต้องเหนื่อยแน่ๆ
ลองหาทุนซักก้อนตั้งร้านมั้ยคะ อยู่กับตายายก็ได้ ไม่ได้ไปเกาะท่านแต่ไปอยู่ร่วมกัน
ตั้งร้านขาข้าวแกงอะไรก็ได้อยู่กับขนมหวานคงพอไปได้ค่ะ

[ไม่แสดงความเห็น]

แนะนำนะคะให้หางานก่อนแล้วค่อยออกเพราะว่าอายุ45นี่คือมากแล้ว ไม่ค่อยมีใครรับค่ะแม่คุนทำงานเป็นคนคอยเช็คอินเช็คเอ้าก็น่าจะปลอดภัยนะคะ ส่วนเรื่องแม่บ้าน เราคิดว่าต้องจ้างคนเพิ่มแหละไม่งั้นพนักงานเช็คเอ้าไม่มี และส่วนใหญ่คนที่เช่ารายวันเขาจะพาคู่ขามาด้วย

[The black Hope]

เหมือนกับความคิดเห็นที่ 1 บอกอ่ะค่ะ
แต่ระหว่างที่หางานก็ทำงานเดิมไปก่อนเพราะเผื่อเงินไว้ก่อน พอได้งานใหม่ก็ค่อยลาออกงานเก่าอ่ะ เราว่ามันจะสะดวกกว่าที่เราจะต้องลาออกก่อนแล้วค่อยหา สู้ๆน๊า จขกท. เป็นกำลังให้แม่คุณด้วยนะค่ะ
 

[@nookii]

มาแนะนำค่ะ
แม่เราไปเรียนนวดแผนไทยกับสปาที่วัดจรรยาวาส ตรงถนนเจริญกรุง เรียนประมาณ 3 เดือน(เสียแค่ค่าอุปกรณ์ วัดนี้สอนหลายอย่างมาก) จบมาก็ไปทำงานในร้านนวดที่มีทัวร์ต่างประเทศมาลง(แม่เราเลือกร้านเกาหลี) ได้เงินดีอยู่นะ วันไหนเจอลูกค้าใจดีก็ได้ทิปเยอะ แม่เราทำแบบพาร์ทไทม์ ทำได้มาปีนึงละ รอเกษียรจากงานประจำจะได้มีงานทำต่อเลย
หรือไม่ จขกท.ก็ลองหาร้านค้าในเน็ตที่รับตัวแทนจำหน่ายอยู่ น่าจะมีเยอะอยู่นะ พวกเสื้อผ้าหรือครีมแบรนด์ดัง ในหนังสือพิมพ์หรือตามเว็บก็มีรับสมัครงานอยู่นะ 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[bblacklistt_]

ถ้าอยากช่วยแม่ก็ลองขายของในไอจีดูไม่ต้องลงทุนอะไรเลยไปสมัครเป็นตัวแทนจำหน่ายงี้ ขายไม่ออกก็ไม่เป็นไร

[Solem Sriyaphai]

เราจะติดต่อกับเจ้าของกระทู้ได้ยังไงอ้ะคับ ขอไลน์ได้มั้ย ต้องการresume เกี่ยวกับดูแลหอพักเหมือนกัน ยังไงทิ้งไลน์ไว้ หรือ แอดมาที่ pasit399คับ

[yumiko]

ซื้อบ้าน ขายของ งับ

[นางสาวยุพางามแฉล้ม]

หางานไม่ได้.ไม่มีสตางค์ใช้

[amvopv]

ทำอาชีพอิสระครับ