[ชวนคุย + อยากเล่าให้ฟัง] คุณคิดว่า 'แก่นเรื่อง' ในนิยายของคุณคืออะไร?
ตั้งกระทู้ใหม่
ขอเกริ่นที่ไปที่มาของคำถามนิดนึงนะคะ
หมิงมีโอกาสได้ไปเข้าคลาสสอนเขียนนิยายของพี่บก. คนหนึ่งเมื่อช่วงต้นเดือนสิงหาที่ผ่านมา ซึ่งหลังจากจบคลาสนั้น พี่บก.ก็นัดคนที่ไปเรียนนอกรอบ(เป็นกลุ่มย่อย) เพื่อทำการ 'ตบพล๊อต' หรือการเอาพล๊อตที่เรากำลังเขียนมานั่งคุยกันนั่นเองค่ะ
หลังจากที่หมิงเล่าพล๊อตให้ฟัง ตั้งแต่ต้นยันจบ พี่ท่านถามมาประโยคนึงว่า
'นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอะไร?'
มันเป็นคำถามที่ยากจะหาคำตอบจริงๆ เพราะหมิงเองก็ไม่รู้ ตอนคิดก็คิดไปเรื่อย หาจุดเด่นให้เรื่องไม่ได้เลย
พี่บก.ก็บอกว่าให้ไปหาแก่นของเรื่องให้เจอ แล้วนัดคุยกับพี่แกใหม่ก่อนจะบินมาจีน แต่นี่นั่งคิด นอนคิด...แทบจะตีลังกาคิด ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ ที่สำคัญกลับมาจีนแล้วด้วย...ยังไม่ได้คำตอบเลย (อนาถใจแท้)
นี่มาตั้งกระทู้เพราะเพิ่งนึกได้ว่าพรุ่งนี้มีคลาสรอบ 2 คิดแล้วหน้าพี่ท่านลอยขึ้นมาในหัว 555 กำลังรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไม่ได้ส่งการบ้าน -_-
.......................
กลับมาที่คำถามเดิม แล้วคุณล่ะ คิดว่า 'แก่นเรื่อง' ของนิยายคุณคืออะไร?
ปล. ขอคนละเรื่องน้า เอาแบบที่คัดมาว่าพีคสุดๆแล้ว ^^
ศศิวิมาน
4 ก.ย. 58 เวลา 23:25 น.
835
views
42 ความคิดเห็น
"ต่อให้จะเพื่อนจะเลวเเค่ไหน จะทรยศเราหรือไม่ เเละไม่ว่าจะเป็นหรือตาย สุดท้ายคนๆนั้นก็คือสหายที่เคยเดินร่วมทางมากับเรา ช่วยเป็นพลังให้เราผ่านพ้นปัญหาทุกประการ เละ..จะอยู่เเบบนั้นไปตลอดไป"
= = อันนี้คืออันที่เเบบพีคสุดในเรื่องของผมเเล้วนะ มีอีกนิดหน่อยเเต่มันค่อยข้างซ้ำซา่กอะ เลยเอาอันนี้มา เเต่ก็ซ้ำซากอยู่ดีorz อีกอันมันขลังไปกลัวโดนตบด่า 555
เพื่อนที่ทรยศกัน มันเป็นแรงผลักด้านลบสินะ ^^
อืม ปกติก็ว่ารู้ตัวนะว่ากำลังเขียนอะไร แต่พอนึกแก่นเรื่องจริงๆ กลับไม่ค่อยแน่ใจตัวเอง555555 คิดว่าคงจะเป็น
"ความเชื่อใจคือต้นเหตุและทางแก้ของปัญหาทุกสิ่ง" มั้งคะ
ส่วนที่ตั้งใจจะแอบใส่ไว้แต่เลือนรางมากจนนักเขียนเองยังมองไม่เห็น คือ love wins ความรักชนะทุกสิ่งอย่างค่ะ ฮ่า
55 เป็นเหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยแน่ใจตรงแก่นนี่แหละ
ว่าไปความเชื่อใจนี่มันมีพลังมากจริงๆ
"ธรรมะย่อมชนะอธรรม แต่ก็ต่อเมื่อเข้าถึงธรรมะจริงๆ โดยไม่อ้างว่าเป็นธรรมะอย่างเดียว"
อ่า...นั่นสินะ
ไหนว่านอน
เฉียบขาดมากค่ะ คนสมัยนี้ชอบอ้างนู้นอ้างนี่ ทั้งที่น้อยคนมากจะเข้าใจถึงความหมายของมันจริงๆ
ฟังดูโหดร้าย แต่ก็เป็นเรื่องจริง T^T
ทั้งเรื่องมีภูตผีปีศาจเพียบที่ทำร้ายมนุษย์ แต่สุดท้ายคนที่ปล่อยมันมาทำร้ายมนุษย์ก็คือคนด้วยกันเอง เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองครับ
ตอนแรกที่เขียนไม่ได้คิดถึงแก่นเรื่องเลย แต่งไปตามที่จินตนาการที่คิดไว้ในตอนแรกแค่นั้น
แต่พอมานั่งย้อนดู รู้สึกว่าแก่นเรื่องน่าจะเป็น "มิตรภาพสำคัญกว่าเส้นชัย" , "คนที่มีเป้าหมาย มักเห็นคุณค่าของชีวิต"
หรือแก่นเรื่องแบบขำๆก็คือ "เกาะหญิงไว้ ถ้าคุณอยากก้าวหน้า"
พูดถึงมิตรภาพกับเส้นชัย หมิงคิดถึงการ์ตูนเรื่อง cars. เลยค่ะ สอนไว้ได้ชัดเจนจริงๆ
เหมือนจะรู้ว่าคลาสใครเลยค่ะ 555
อืม...ตอบยากมาก...
น่าจะเป็น
"การกระทำของทุกคน มีเหตุผลเพื่อปกป้องบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญสำหรับตนเองเสมอ"
คงจะตรงที่สุดน่ะค่ะ ^^
นั่นสิ...ไม่รู้จะใช่คนเดียวกันไหม ><
แต่พี่ท่านน่ารัก...♡ และจิกเก่งเป็นที่สุด 55
ปล. แต่งแนวรักคอมเมดี้อยู่ค่ะ พระเอกลักพาตัวนางเอกมาข่มขืนเพื่อจะแก้แค้นพี่ชายนางเอก แต่ดันพลิกล็อคนางเอกเสนอตัวให้ซะเองแล้วกลายเป็นรวมมือกันแก้แค้นแทน
เอ่อ...อันนั้นคือแก่นหรอคะ ทำไมหมิงรู้สึกเหมือนเป็นธีมเรื่องมากกว่า -0-
เอิ่ม ไม่ได้คิดแก่นเรื่องไว้เลยค่ะ เวลาสร้างนิยายสักเรื่อง พลอตมาก่อนธีม
แต่เรื่องล่าสุดที่จบไป มองรวมๆแล้วเราคงได้แก่นว่า
รักทำให้คนทำสิ่งบ้าคลั่งได้เกินกว่าที่ใครจะคาดคิด
รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ...ความรักเช่นนั้นให้โทษ...จะไปโกรธโทษรักไม่ได้~
เป็นแก่นที่น่าสนใจมากจริงๆค่ะ
//แวบไปจดไว้ก่อน เผื่อมีไอเดีย ^^
คุณค่าของชีวิตครับ
แก่นนี้ค่อนข้างกว้าง มีได้ในหลายแง่มุมเลยนะคะ ทั้งความรัก ความดี ความเห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์
ขอจำกัดแคบลงอีกหน่อยได้ไหมคะ? เริ่มสนใจ 55
อืม... เอาตรงๆก็ในแง่ของการมีชีวิตเลยล่ะครับ
พล็อตเรื่องของผมส่วนใหญ่จะเน้นไปทางกระตุ้นมีกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่
พล็อตถ้าจากเรื่องล่าสุดมังกรน้อยแล้วล่ะก็... จะมีตัวละครที่มีปมครับ ส่วนใหญ่มีความฝังใจในอดีต
เช่นพระเอกที่เศร้ากับความตายของน้องสาว ครอบครัว
มังกรตัวหนึ่งก็เศร้ากับความหลังที่คนรักจากไป
ภาคล่าสุดก็มีตัวละครที่หดหู่กับชีวิตเพราะคิดว่าตัวเองมีปมด้อยเป็นคนไร้ค่า
แต่พระเอกจะเป็นคนแรกๆเลยที่รู้ตัวว่า ถ้ามันแต่หดหู่ จนแทบหยุดอยู่กับที่ ชีวิตนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรกินแล้ว
คุณค่าชีวิตมันอยู่ที่ตัวเองจะเลือกมองและตัวเองจะเลือกเป็น ถ้าจมปลักแล้วชีวิตแย่ลงก็ต้องคิดบวกทำตัวให้ดีขึ้น ถ้าถูกคนปรามาสว่าไร้ค่า ก็ต้องมองข้ามหรือพิสูจน์ว่าดีจริง ดีกว่าคนที่ว่า
ชีวิตหนึ่งๆอาจมีเรื่องร้ายๆ มีอะไรที่แก้ไม่ได้เพราะมันขึ้นแล้ว หรือติดตัวมาแต่เกิด
แต่ว่าเราเลือกที่จะเดิน เลือกที่จะเป็นได้ครับ
แก่นนิยายเรื่องนี้ส่วนใหญ่จะออกมาในเชิงนี้ครับภาคแรกเด่นที่มังกรคู่กายตัวที่สอง แล้วก็ตัวเอกตอนท้าย
ภาคสองก็เด่นที่มังกรนำสาร
ภาคสามที่ยังไม่ได้แต่งก็จะมีตัวละครลักษณะจมกับชีวิตตัวเองให้พระเอกไปช่วยดึงขึ้นสู่ทางสว่างอีกเช่นกัน
เห็นชื่อจขกท.แล้วนึกว่าจะมาชวนเล่นเกมถอดตัวเลขจากข้อความ แก่นเรื่องของคุณคืออะไร โปรดถอดออกมาเป็นตัวเลข 4 ตัว หากยังไม่มีคนตอบถูกจะมีคำใบ้มาเพิ่ม แล้วเฉลยในวันรุ่งขึ้น ฮาาา
ห๊ะ...นี่ท่านควอนตัมแอบสตอกเกอร์หมิงใช่ไหม +_+ รู้ลึกรู้จริงไม่อิงนิยาย(เกี่ยวไหม?)
55 นานๆเราก็จะมาแบบมีสาระนิดนึง
"อยู่สูงล้่ำค้ำฟ้าเหนือใคร สุดท้ายอยู่ไปเพื่ออะไร"
อืม...มีหลายเรื่องมากเลยค่ะ ที่พออ่านประโยคนี้แล้วชวนให้นึกถึง
อย่างฉากหนึ่งในหงส์เหนือมังกร ที่จางเหาคุยกับหลิวใต้ต้นไม้ ยิ่งสูงยิ่งร้อนลงมาหลบร่มไม้ยังเย็นกว่า ^^
หญ้าอ่อนย่อมเป็นเหยื่อของโคแก่
เอาใหม่ๆ
สารภาพว่าเวลาผมเขียนนิยายผมไม่เคยคิดเลยอะครับว่าแก่นเรื่องของผมคืออะไร ก็แค่มีเรื่องอยากเล่าก็เล่าไปเรื่อยๆ ผมอ่านนิยายของนักเขียนบางคน บางทีผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า แก่นเรื่องของเขาคืออะไรวะ
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่านิยายที่มีแก่นเรื่องชัดเจน มันน่าสนใจกว่าอะครับ เพราะเมื่ออ่านจบแล้ว มันเหมือนอะไรบางอย่างที่ทิ้งค้างไว้ในใจเราด้วย ทำให้เรามองเห็นอะไรต่างออกไป ได้เห็นมุมใหม่ๆ ที่เราอาจไม่เคยเอะใจ ไม่เคยเอามันมาขบคิด อะไรที่มีมากกว่าความดีชนะความเลว หรือทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
อย่างที่มีคนเคยพูด "ดูละครแล้วย้อนดูตัวเรา"
การมีแก่นเรื่องให้คนขบคิดต่อ แล้วสามารถทำให้เขาปรับมุมมองการใช้ชีวิตให้ดีขึ้นนี่สุดยอดเลยนะคะ
ซึ่ง ณ ปัจจุบันยังทำไม่ได้ เศร้าแปป...
ทุกอย่างมีที่มาและที่ไป.. อย่าหลงระเริงกับสิ่งที่เห็นเมื่อความจริงอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการ... จงหาคำตอบต่อไป! อย่าหลงกับหนทางอันไขว้เขวและวกวน...
เอ่อ...แต่เรายกมือว่างงกับแก่นเรื่องอันนี้ค่ะ -_-)/
แปลว่า ทุกอย่างมีที่มาและมีที่ไป มีเหตุผลของตัวมันเอง ให้หาคำตอบที่แท้จริงว่าต้องการอะไร อย่าหวอกแหวกแล้วตามหาให้เจอ
คล้ายๆ เมื่อเราเจออะไรที่มันล่อหน้าล่อตา อย่างสิ่งของภายนอก อย่าไปเห็นว่าสิ่งนั้นมีค่า
แต่ให้มองว่าภายในนั้นคืออะไร แล้วคิอว่าต้องการมันหรือป่าว...
อาจจะแปลง่ายๆว่า อย่ามองแค่เปลือกนอกให้มองจากภายใจก็ได้
เป็นแก่นที่งงๆจริงๆ 55555
ฟังดูแล้วไม่เหมือนกับแก่นเรื่องนะคะ - -
ความซวยของผู้ชายสองคนทำให้รักกันได้....
คิดว่าแก่นน่าจะอยู่ตรงนี้...มั้งนะ เดาเอาว่าเรื่องไหน (ฮา)
ฮา...ไม่ออก TT
บอกเหล่าผช.อย่าซวยมาก ผญ.ไทยจะไร้ที่ยืน
ปล. เอ๊ะ หมิงก็เขียนวายนี่หว่า 55
ใช่ว่าจะไร้ที่ยืน ตรงจุดที่เรายืนนั่นแหละคือที่ยืนของเรา....
การต่อสู้ของผู้หญิงเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ แล้วก็...อย่าเพิ่งอคติกับคน ๆ หนึ่งมากซะจนไม่ยอมเรียนรู้เกี่ยวกับคน ๆ นั้น เพราะคุณอาจพลาดโอกาสรู้จักคนดี ๆ คนหนึ่งไปเลย
นึกถึงเรื่อง สงครามนางงามเลยค่ะ แรงต่อสู้ของผญ. ที่น่ากลัวกว่าผช.หลายเท่านัก :)
ผมชอบดูนะสงครามนางงาม (ฮา) แล้วก็ชอบดูพวกซีรี่ย์พีเรียดที่ขึ้นต้นว่าจอมนาง เช่น จอมนางบัลลังก์ฮั่น จอมนางวังต้องห้าม จอมนางชิงบัลลังก์ ฯลฯ ผมรู้สึกว่าเพศหญิงเป็นเพศที่อ่อนหวาน อ่อนโยน ฉลาด และแข็งแกร่ง ควรแล้วละที่ผู้ชายในอดีตจะกลัวจนถึงขั้นออกคำสั่งไม่ให้สตรียุ่งกับการเมือง แต่แม้จะปิดกั้นขนาดไหน ความเฉลียดฉลาดของพวกเธอก็ยังผ่านวันเวลาจากอดีตมาได้ถึงปัจจุบัน น่านับถือ ๆ นี่แหละครับแรงบันดาลใจของผม
เราคนหนึ่งแหละค่ะ ที่ไม่อ่อนหวาน ไม่อ่อนโยน ไม่ฉลาด ไม่มีอะไรเลย (หัวเราะ)
ไม่หรอก พอถึงสักวันที่คุณได้เป็นแม่คน มีลูกเป็นของตัวเอง วันนั้นคุณจะแสดงพลังแห่งความเป็นผู้หญิงที่ไม่มีขีดจำกัดออกมา ^^
"แท้ที่จริงแล้ว ความรักคือนามธรรมที่งดงาม
แต่มนุษย์บางคนกลับลุ่มหลง
และสามารถทำได้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งมัน
สุดท้าย หัวใจก็เหลือเพียงและความบิดเบี้ยวและวิปริต
ไร้หนทางเยียวยาไปตลอดกาล..."
'แก่น' หรือ 'กลอน' คะ? ยาวเชียว 55
ความรักมันเป็นดาบสองคมค่ะ ต้องรักให้ถูกวิธีถึงจะเห็นความสวยงาม #รักเกินรักมักทำลาย
//อ๊ะ หมิงติ่งแอกแซคใช่ไหมเนี่ย -///-
อ่าของเราก็คงจะเป็นเรื่องการปล่อยวางล่ะมั้ง เพราะโดนเพื่อนสนิทร่วมมือกับคนอื่นฆ่าพ่อตัวเอง
คงจะปล่อยยากอยู่มั้งคะ TT
ทำใจยากแต่ก็มีคนมาช่วยดามใจค่ะ 5555 :P
ความผูกพันคือสายใยเพียงเบาบางที่มองไมเห็นแต่จะถักทอร้อยรัดผู้คนไว้ด้วยกัน ทุกการกระทำ ทุกคำพูด ที่เรามีต่อคนอื่น จะกลายเป็นความผูกมัดที่เราอาจคาดไม่ถึง
คาดว่าจะเป็นแบบนี้นะคะ แหม ไม่เคยไปเรียนการเขียนที่ไหนมาซะด้วยสิ ถ้าผิดขึ้นมาละก็ -///-
หมิงว่าแก่นยังไม่ค่อยชัดเจนนะคะ แต่พูดถึงเรื่องความสัมพันธ์นี่มันโคตรซับซ้อนซ่อนเงื่อนเลยค่ะ...เฮ้อ ปาดเหงื่อ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ