หยุดสักทีครับ กับการเขียนเเบบนี้
ตั้งกระทู้ใหม่
อาจจะเป็นเพราะผมเองก็เป็นหนึ่งในคนที่เสียความรู้สึกเวลาอ่านมุขพวกนี้ด้วยเลยอึดอัดต้องออกมาระบาย
แฟนตาซีบางเรื่อง โดยเฉพาะเกมออนไลน์ ขอไม่พูดชื่อเรื่องเเล้วกันเเต่ก็คงจะรู้กันดีว่ามีใครบ้าง อย่างน้อยที่เห็นก็ 5-6 ท่านได้ บางเรื่องก็ติดอันดับด้วย
กับมุขเพศที่ 3 ที่พระเอกจะต้องพบเจอกับตัวละครที่เป็นกระเทยหรือเกย์ เเล้วตัวละครเพศที่ 3 นั้นต้องกรี๊ดกร๊าด วี้ดว้าย แล้วชอบไปนั่นโน่นนี่กับพระเอก จากนั้นก็จะมีประโยคที่ตามมา กับฉากพวกนี้ จะเห็นได้บ่อยมากกับคำว่า "ขนลุก" "กระโดดออกห่าง" "ถอยออกมา" เเละบรรยายจนสามารถรู้สึกได้ว่าบริบททำให้เพศที่ 3 น่าขยะแขยงหรือน่าหลีกหนี หรือในกรณีที่เป็นตัวละครวี๊ดว้ายก็จะเขียนบริบทจนรู้สึกได้ว่ากระเทยเหล่านั้นมีค่าความเป็นคนน้อยกว่าตัวเอก หรือตัวละครเทียบเคียงรอบข้าง
ไรท์ทั้งหลายครับ ผมอยากจะบอกพวกท่านว่า เพศที่ 3 นั้นก็มีหลายลักษณะ -ประเภทร้องกรี๊ดๆๆ ไม่หยุดเหมือนที่ท่านเขียนกันนั้นพบเจอได้มากตามละครทีวี เเต่ในชีวิตจริงมันก็ไม่ใช่เเบบนั้นทั้งหมด บางคนก็ไม่เเสดงออก เเถมก็ไม่ใช่ว่าเจอใครหล่อเเล้วจะเข้าไปโน่นนั่นนี่ซะเรื่อย คนเราต่างก็มีสเป็ค (type)ที่ชอบ ถ้าไม่ใช่ก็ไม่มองเหมือนกัน มันก็เหมือนกับพวกคุณทั้งหญิงเเละชาย
ผมเข้าใจว่าพวกท่านต้องการเเต่งให้นิยายดูมีสีสัน ดูมีความสนุกเเละใช้ภาษาที่คนอ่านรู้สึกฮา หรือหัวเราะไปด้วย เเต่ผมหัวเราะกับท่านไม่ออก
หากมีคนขาวเค้าเขียนนิยายออนไลน์ เขียนให้พระเอกไปเจอคนเอเชียหรือคนผิวดำเเล้วมีการบ่นว่า -มืด หรือ-พวกหน้าเหลือง คุณจะรู้สึกว่าพระเอกคนนั้นสมควรเป็นพระเอกไหม หรือในชีวิตจริงเวลาคุณไปเที่ยวยุโรปบางที่เเล้วเค้าไม่ให้คนเอเชียเข้าในคลับ (ซึ่งผมเจอมาเเล้ว) คุณจะรู้สึกอย่างไร?
ถาม : ในนี้มีใครกล้าไหมที่จะหยิบศาสนามาเขียนนิยายในตัวเองเเละปล่อยมุขให้ตัวเอกเหยียดศาสนาสักศาสนาหนึ่งลงไปในนั้น? คิดว่าคงไม่มี ทำไมล่ะ?
ตอบ : ก็เพราะมันเป็นสิ่งร้ายเเรง เเละคนไม่ทำกัน คุณก็เลยมีสติรุ้ว่าไม่ควรทำ
ถาม : อ้าว เเล้วทำไมมุขที่ผมเพิ่งกล่าวมาถึงได้มีเขียน
ตอบ : ก็เพราะทำกันจนชิน เสพสื่อกันจนชา จนไม่มีสติคิดว่าเวลาเขียนมันสมควรจะเขียนหรือไม่
คิดสักนิดเวลาจะเขียนอะไรขึ้นมา คุณอาจจะไม่ได้ตั้งใจให้มันไปทำให้ใครเสียความรู้สึก เเต่การมีสติก่อนเขียนก็เป็นสิ่งที่คนเขียนควรจะมี
Ayre JK
14 พ.ค. 59 เวลา 22:31 น.
7,154
views
37 ความคิดเห็น
เห็นด้วยกับประเด็นนี้ค่ะ :)
ไม่ชอบการแสดงออกของพระเอกเล ทำยังกับว่าเขาไม่ใช่คนยังไงยังงั้น
เจอทีไรเลิกอ่านทุกที
เห็นด้วยค่ะ พระเอกประเภทนี้เราเมินทุกที เพราะสมัยนี้มันเปิดกว้างแล้ว เพศที่สามก้เหมือนพวกเราดี ๆ นี่เอง นั่นแหละค่ะ
เห็นด้วยค่ะ
ไม่เคยอ่านเรื่องที่ท่านจขกท.กล่าวถึงขอรับ
แต่คิดว่าถ้าข้าน้อยเจอเรื่องลักษณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นเพศใดก็ตาม ไม่ต้องเพศที่สามอย่างเดียวหรอก ข้าน้อยคงให้คนเขียนคนนั้นไปทำการบ้านเรื่องตัวละครมาให้ดีกว่านี้ขอรับ
จะเพศใดก็ตาม ทุกตัวละครมีพื้นเพ ความคิด จิตใจไม่ต่างกัน ความต่างคือ การอบรม เลี้ยงดู สั่งสอน ทั้งครอบครัวและสังคมให้หลอมขึ้นมาเป็นบุคคลคนหนึ่งได้
ถ้าคนเขียนอยากจะเขียนให้ตัวละครนั้นวี้ดว้ายกระตู้วู้ก็ได้ ไม่เป็นไรหรอกขอรับ แต่ขอให้คนเขียนสร้างสิ่งที่ประกอบร่างขึ้นมาเป็นตัวละครนั้นจนทำให้คนอ่านสามารถเชื่อว่ามีคนที่วี้ดว้ายแบบนี้จริง และไม่รู้สึกแปลกใจกับท่าทางของเขา ไม่ใช่นึกจะให้กรี๊ดก็ทำ จนคนอ่านรู้สึกว่ามีอาการทางจิตขั้นที่ไม่ควรปล่อยให้เดินอยู่ในสังคมแต่ควรเป็นโรงพยาบาลเฉพาะทางแทนอะไรเทือกๆ นั้น
และเมื่อไรก็ตามที่คนเขียนเข้าใจตัวละครที่ตัวเองสร้างขึ้น รู้ที่มาที่ไปของเขาว่าเป็นอย่างไร คนเขียนคนนั้นจะเขียนตัวละครตัวนั้นอย่างให้เกียรติไปเองขอรับ ต่อให้เขามีสีสัน เฮฮาในเรื่อง แต่ก็จะไม่แฝงด้วยทัศนคติที่ทำให้คนอ่านรู้สึกแย่ขอรับ
เรื่องนี้ผมเห็นด้วยกับ จขกท. ครับ เพราะทำกันจนชินเลยคิดว่าไม่มีใครว่าเป็นแค่เรื่องขำขันทั่ว ๆ ไป แต่สำหรับเพศที่สามมันเป็นการดูถูกพวกเขา เหมือนกับตอนที่ถูกเพื่อนล้อเรื่องน่าอายของตัวเองนั่นแหละ เพียงแค่เปลี่ยนหัวข้อมาเล่นตรงจุดที่พวกเขาเป็นแทน
อยากให้คิดก่อนทำสักนิด ลองคำนวณดูสิว่าเพราะอะไรเขาถึงแสดงท่าทีร้องกรี๊ด ๆ ๆ แบบนั้น เขาอาจจะสนใจตัวเอกรึเปล่า ไม่ใช่เรื่องลึก ๆ แต่เป็นเรื่องอื่นเช่นบุคลิก นิสัย หรือการพูดจา เขาอยากให้ตัวเอกร่าเริงแล้วหัวเราะรึเปล่า เพราะไม่มีใครอยากให้คนอื่นรู้สึกขนลุกหรือขยะแขยงตัวเองหรอกครับ ลองคิดดูดี ๆ บางทีตัวละครเพศที่สามนั้นอาจมีมิติและสมจริงมากขึ้นจนบางครั้งในเรื่องขาดเขาไปไม่ได้เลยก็ได้ แบบนี้ผมว่ายังจะมีสีสันน่าค้นหามากกว่าใส่บทแล้วปล่อยออกมาเพื่อทำให้ใครต่อใครรู้สึกขนลุกอะไรพวกนั้นเสียอีก
ลองคิดในมุมของพวกเขาดูสักหน่อย เอาใจเขามาใส่ใจเราแล้วจะเข้าใจมากขึ้นครับ
เอ... นี่ผมพูดเรื่องเดียวกันอยู่รึเปล่านะ ? ชักงงตัวเองแฮะ พอแล้วดีกว่าเดี๋ยวกลายเป็นคนละเรื่องไปเสียก่อน
เห็นด้วยอย่างยิ่ง แล้วอีกแบบที่ไม่ชอบคือ-พวกแนวฮาเรมที่พระเอกเป็น-โรคจิตหื่นกามชอบคุกคามทางเพศ ใช้สายตาลวนลามไปทั่ว จ้องจะผสมพันธุ์อย่างเดียว พูดจาดูถูกเหยียดหยามเพศหญิงเช่น "เธอไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่อยู่ข้างๆ ฉันก็พอ" บางพวกก็เป็นพวกชอบใช้ความรุนแรงทำร้ายผู้หญิงในฮาเรมอีก แถมในเรื่องยังเขียนบทให้ผู้หญิงสมยอมง่ายๆ ยังกันเป็นพวกใจง่ายอีก พอเปิดมาอ่านแล้วเจอฉากพวกนี้แล้วผมอยากจะปิดเครื่องแล้วปาทิ้ง ผมล่ะโคตะระเกลียดเลยล่ะพวกที่ชอบเขียนให้เพศหญิงในเรื่องมีหน้าที่หลักคือเรื่องบนเตียง ทำไม คุณค่าของเพศหญิงในสายตาของพวกเขามีเพียงแค่นั้นเองเหรอวะ
ขอโทษทีที่หลุดประเด็นไปหน่อย แต่ขอระบายหน่อยเถอะ
นี่ก็เป็นอีกประเด็นที่เห็นด้วยครับ
เห็นด้วยเลยค่ะ เกลียดมากนิยายพระเอกบ้ากาม ทำให้คุณค่าของตัวละครหายไป ไม่น่าติดตามเลย
สุดยอดเลยค่ะ เห็นด้วยอย่างแรง
ขอโทษนะคะ ฮาเรมคืออะไรหรอคะ?
ฮาเรมคือเรื่องที่มีตัวเอกชายคนเดียวแล้วมีตัวเอกหญิงที่เข้าคู่กับตัวเอกชายหลายคน แล้วตัวเอกชายไม่เลือกที่จะลงเอยกับใครคนใดคนหนึ่ง แต่เลือกที่จะเก็บไว้หมดครับ อย่างขุนแผนที่มีเมีย5คนอะไรแบบนี้
แต่คนอ่านก็ไม่เห็นท้วงติงนะ
จะมีก็ส่วนน้อย
แปลว่าอะไร คนอ่านก็ด้วยใช่ไหม... (หลบเท้า)
เอาเป็นว่า สื่อ บางครั้งมันก็เป็นแบบนี้แหละ เพราะมันเน้นที่ความสนุก ทำเพื่อให้คนอ่าน คนดู ยิ่งคนชอบเท่าไหร่ สื่อประเภทนั้นหรือค่านิยมประเภทนั้นก็จะเยอะตามไปด้วย
ไม่รู้จะโทษอะไรดีระหว่างคนเขียนกับคนอ่าน เอาเป็นว่าโทษทั้งคู่ก็แล้วกัน ที่ไม่ตระหนักถึงเรื่องราวอ่อนไหวต่าง ๆ ถ้าทั้งคู่ช่วยกันเตือน ช่วยกันตระหนัก เราคงไม่เห็นการใช้ปมด้อยของเพศที่สามมาเล่นมุกตลกแบบนี้หรอก และไม่ใช่แค่นิยายนะ ตลก ละคร ทุก ๆ อย่างเลย
ส่วนตัว บางอย่างรับได้ บางอย่างก็เฉย ๆ แต่เข้าขั้นรับไม่ได้ก็มีอยู่ไม่กี่เรื่อง เช่น ไม่ให้เกียรติผู้หญิง เห็นเขาเป็นสิ่งของ พระเอกที่เห็นชีวิต(โดยเฉพาะตัวประกอบ)เป็นแค่ผักปลา จะฆ่าจะฟัน ไม่รู้สึกสะท้านแม้แต่น้อย ส่วนเรื่องอื่น ๆ ไม่ซีเรียส
ผมคิดว่าเราไม่มีสิทธิ์ไปกำหนดกะเกณฑ์ว่าใครควรจะเขียนอย่างไร เขียนตัวละครแบบไหนได้บ้าง แบบไหนเขียนไม่ได้? คุณไม่ชอบให้คนเขียนอ้างถึงพฤติกรรมของตุ๊ดแต๋วเพราะฉะนั้นห้ามเขียน มันฟังดูแปลกครับ เกิดอยู่มาวันหนึ่งมีคนไม่ชอบปลาหมึก เลยออกมาตั้งกระทู้ห้ามนักเขียนพิมพ์คำว่าปลาหมึก แบบนี้ก็ได้เหรอ?
และเมื่อเราลองย้อนมาดูที่การแสดงออกในโลกความจริง จขกท.เองยังยอมรับเลยว่ามีเพศที่ 3 ซึ่งออกอาการวี๊ดว้ายต่อหน้าผู้คนจริง ๆ เพียงแต่ไม่ใช่ทั้งหมดทุกคน ดังนั้น การที่จะมีคนอ้างอิงจากส่วนนั้นก็คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไร เข้าใจว่า จขกท.คงไม่ชอบ และยกตัวอย่างเรื่องศาสนาหรือเชื้อชาติขึ้นมา ซึ่งสำหรับผม ผมไม่ได้มองแค่ว่า "เฮ้ยเรื่องนี้มันเขียนใส่ร้ายพระศาสดาว่ะ แบนแม่มเลย!" แต่ต้องมองไปที่วัตถุประสงค์ของนิยาย/บทความนั้นด้วย ว่าเขียนขึ้นเพื่ออะไร? ไม่ใช่โฟกัสไปแค่เรื่องศาสนา แบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการยกขึ้นไปไว้บนหิ้ง ห้ามลบลู่ ห้ามแตะต้องใด ๆ ทั้งสิ้น... (ขืนเป็นแบบนี้นิยายของแดน บราวน์ไม่ได้เกิดหรอก 55) เรื่องเพศสภาพก็เหมือนกัน ต้องมองจุดประสงค์ให้ออกครับ
เว้นเสียแต่จะเขียนโดยมีเป้าโจมตีโดยตรง เช่นจงใจเขียนด่าหยาบคายระบายอารมณ์ใส่เพศที่สามตรง ๆ อันนี้ถือว่าเจตนาชัดเจนครับ...
อืม เป็นตัวอย่างที่ดีของคนที่เสพสื่อและใช้ชีวิตแบบไทย ๆ จนเคยชิน เลยไม่รู้สึกว่าเรื่อง "เหยียดเพศ" หรือ "เหยียดศาสนา" เป็นเรื่องใหญ่ แล้วก็ประเด็นของจขกท.ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ที่ว่า 'เฮ้ย! ก็โลกแห่งความเป็นจริงมันก็มีแบบนี้ เขาก็เขียนไปตามปกติจะไปห้ามได้ไง' ใช่มั้ย?
จขกท. ไม่ได้ลงประเด็นเรื่อง "โลกสวย" นะครับ แต่กำลังเล่นประเด็นเรื่อง "ความรับผิดชอบ" ของนักเขียนอยู่ครับ ต้องยอมรับว่า คนไทยไม่น้อยเป็นพวกชอบเหยียดชอบล้อคนอื่นมันทุกอย่าง ตั้งแต่ด่าพ่อล้อชื่อแม่ ไปจนถึงระรานสิทธิความเป็นมนุษย์ของผู้อื่นอย่างคึกคะนอง คนไทยเห็นเรื่องนี่เป็นเรื่องขี้ปะติ๋วไม่สนใจ โลกเจริญแล้ว (ทางจิตใจ) ไม่มีทางเห็นเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องเล่น ๆ ยิ่งต่างประเทศนี่เขาถือเป็นเรื่องใหญ่มาก เช่น เรื่องคนผิดดำ อยู่ๆ ไปพูดว่าผิวดำนี่เป็นเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลได้เลยนะ แต่คนไทยนี่คนถูกว่าทำได้แค่เจ็บใจจริงๆ หรืออย่างอยู่ๆ สุ่มสี่สุ่มห้าไปทักฝรั่งว่าอ้วนขึ้น นี่ก็เป็นเรื่องเหมือนกันนะ แต่คนไทย...เอาเป็นว่ารู้กันเนอะ
แต่ยังไงก็ตาม คนที่ไม่เคยโดนเรื่องแบบนี้กับตัวเอง ไม่มีวันเข้าใจหรอก
หลงประเด็นไปไกลมาก หรือจริง ๆ ต้องบอกว่ามั่วมากจับแพะชนแกะ...
ตัวละครในนิยายก็คือสิ่งที่อุปโลกค์ขึ้น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับชีวิตจริง และไม่ได้เกี่ยวกับวิถีชีวิตหรือความเคยชินของคนไทยหรือคนชาติไหนแต่อย่างใด จะโยงเข้าหากันทำไมไม่ทราบ?
หัดแยกแยะระหว่างโลกจริงกับโลกในนิยายบ้างนะครับ...
ปล. นึกขึ้นมาแล้วก็ตลกจริง ๆ ที่ 8-1 พยายามปกป้องการเหยียดเพศสภาพด้วยการเหยียดคนเสพสื่อในไทยซะเอง ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเองนะ...
=_= ...
เข้าใจที่พี่บอลสื่อนะคะ
แต่อยากให้ท่านที่คิดว่า งานเขียนคืองานสรรค์สร้างโลกสวย บลาๆๆ เข้าใจด้วยว่า...
ธรรมดามนุษย์เรา ยังมีความคิดดูถูกและเหยียดผู้คน ยังมีปฏิกิริยาต่อต้าน
เพียงแต่เขาจะพูด หรือแสดงออกมารึไม่ ในจังหวะไหนก็เท่านั้นเอง
จุดนี้ ไม่ได้มองว่าเป็นเรื่อง ควร หรือ ไม่
แต่อยากให้มองว่า งานเขียน มันก็เป็นงานอิงบุคลิกมนุษย์จริงๆ
การที่จะมีประเด็นละเอียดอ่อนหลุดมาอาจดูเป็นเรื่องไม่ควร แต่มันก็ไม่แปลก
หากไม่ใช่งานเขียนแนวตัวละครวิ่งในทุ่งลาเวนเดอร์ ก็น่าจะเข้าใจนะคะ
เข้าใจว่างานเขียนก็เลือกคนอ่านเช่นเดียวกัน
ดังนั้นคนอ่าน ก็น่าจะเลือกอ่านงานที่เหมาะกับตัวเอง
...ค่ะ
ถึงกับต้องล็อคอินมาถูกใจ เห็นด้วยกับความเห็นที่8ค่ะ 55555555
อย่างที่จขกทว่าไว้ว่ามันเป็นมุข ใช่ค่่ะเป็นมุขที่มีมานานมากกก แต่ที่เราเห็นบ่อยๆจะอยุ่ในการ์ตุนญี่ปุ่นซะส่วนใหญ่ซึ่งมันเป็นการ์ตุนค่่ะแน่นอนว่ามันสื่อภาพและหลายๆอย่างได้ชัดเจน แต่เมื่อมันมาอยุ่ในรูปแบบของตัวหนังสือมันอาจจจะมีการสื่อสารผิดพลาดบ้างนิดๆหน่อยๆ (สำหรับเรามุขแบบนี้กับแนวแฟนตาซีมันก็ไม่ได้เลวร้ายนะคะ) เรานักเขียนเขาคงไม่ได้วางไว้ให้พระเอกรังเกียจเพศที่จริงๆหรอกค่ะ พระเอกก็คือพระเอกล่ะเนอะ ใครจะรู้ว่าตอนต่อไปพระเอกอาจจะสู้จนตัวตายเพื่อช่วยคนคนนี้ก็ๆได้
ป.ล. เจ้าของกระทู้ลองหาไลท์โนเวลแปลของญี่ปุ่นมาอ่านดู บรรยายก็ประมาณแบบนั้นแหล่ะค่ะ
เห็นด้วยกับความเห็นนี้ค่ะ
เราเองก็ไม่ชอบอคติที่ผู้เขียนใส่ลงไปในเนื้อหานิยายเหมือนกัน
แต่สำหรับนิยายบางเรื่องที่เขาใส่ลงไปเพราะต้องการสอน หรือจำเป็นต้องมีเพื่อดำเนินเรื่อง หรือส่งผลกระทบกับตัวเอกมันเป็นอีกกรณีค่ะ
เรื่องการเหยียดทั้งเพศสภาพ สีผิว หรือฐานะ มีให้เห็นในนิยายอยู่เรื่อยๆ ในต่างประเทศก็ไม่ต่างกันค่ะ
และบทสรุปหรือเนื้อเรื่องก็จะบอกเองว่าตัวละครนั้นได้รับผลกระทบอย่างไร
มันก็เหมือนกันตัวร้ายหรือคนทำเลวนั่นล่ะค่ะ การฆ่าคน ลักขโมย ไม่ใช่สิ่งดี
แต่ที่ต้องใส่ลงไปเพื่อเปรียบเทียบกัยคนที่ไม่มีพฤติกรรมแบบนั้นให้เห็นชัดว่าทำแล้วจะได้รับผลยังไง
ถ้าหากจะไม่ให้ใส่สิ่งที่ไม่ดีลงไปในนิยายเลย มันจะมีจุดขัดแย้งได้ยังไงคะ?
แต่ในกรณีอคติของผู้เขียน หรือคนที่เขียนให้ตัวละครไม่ได้รับผลจากการเหยียด เราคิดว่ามันจะทำให้นิยายเรื่องนั้นไม่สมจริงและดูกลวงค่ะ
การกระทำทุกอย่างที่ตัดสินใจทำหรือใส่ลงไปในเรื่องควรจะมีผลของมันจะเล็กจะใหญ่ก็ต้องแสดงให้เห้นเพระาตัดสินใจใส่ลงไปเรื่องให้เปลืองตัวอักษรแล้ว
@NO ONE KNOE
ที่เขียนมานี่จริงๆ การวี๊ดว้ายนี่ไม่ใช่ปัญหาหลักที่อ่านแล้วไม่สบายใจนะครับ แต่ที่ยกตัวอย่างมาเขียนเพราะที่เจอมายึดแนววี๊ดว้ายกันมาเขียนทั้งนั้น
ปัญหาหลักที่มีมาจริงๆ คือบริบทรอบข้าง
หลังจากใส่คำว่า "ขนลุก" "กระโดดหนี" "รีบเดินออกห่าง" และคำอะไรต่ออะไรเข้าไปมากมาย อ่านแล้วจะรู้สึกได้ว่าเพศที่ 3 น่ารังเกียจ หรือถ้าเป็นพวกวี๊ดว้ายบริบทในหน้านั้นจะทำให้รู้สึกได้ว่ากระเทยมีค่าความเป็นคนต่ำกว่าตัวเอกและคนรอบข้าง
ทั้งๆที่คนเขียนเองอาจจะไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่ที่เขียนออกมาเพราะมันเป็นความเคยชินไปแล้ว เลยไม่ได้ฉุกคิด ที่มาโพสนี่เพราะอยากจะให้หยุดคิดสักนิดนึงเวลาเขียนอะไร
ที่เอาปลาหมึก มาเปรียบเทียบกับประเด็น เพศ ผิว ศ่าสนา ผมว่าคุณหลงประเด็นไปอย่างมากครับ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของชอบ/ไม่ชอบ แต่เป็นเรื่องของความสมควร มาตรฐานทางสังคม ค่านิยมของนักเขียน และอะไรอีกมากมาย
สุดท้ายมันก็คือเรื่องชอบไม่ชอบอยู่ดีน่ะแหละ...
อย่าได้ยกเรื่องมาตรฐานสังคมหรืออื่นใดมาอ้าง ถามว่าใครเป็นคนกำหนดคุณเหรอ? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับงานเขียน? งานเขียนต้องมีแต่จรรโลงใจโลกสวยสดใสงดงาม ห้ามมีการเขียนสะท้อนสังคมหรือความจริงเป็นอันขาด???
ไม่คิดว่ามันเป็นความชอบไม่ชอบหรอกนะ เพราะปัญหามันอยู่ที่ว่า เพศที่สาม ไม่ว่าตัวจริงจะวี๊ดว๊ายไม่วี๊ดว๊ายหรืออะไรก็ตาม พอมีคนเขียนแบบนี้บ่อยเข้าคนที่จะซวยคือคนกลุ่มนี้ อาจจะถูกล้อ ถูกเหยียดหรือรังเกียจพยายามไม่เข้าใกล้ คุณคิดว่ามันเป็นเรื่องชอบ/ไม่ชอบ เพราะคุณไม่ได้เป็นหนึ่งในคนที่ซวยจากเรื่องนี้ไง เราก็เคยเป็นนะ ไม่ใช่เรื่องของเรา ไม่สน ไม่ยุ่ง ไม่สนับสนุน หรือแม้แต่ค้านลูกเดียวเพราะเห็นคนทำกันเยอะและเพราะตัวเองไม่ได้โดนลูกหลงจากผลกระทบนี้... อะไรประมาณนั้น
ในส่วนนี้โดยเฉพาะในเด็กดีมีนักอ่านเด็กอยู่มาก บางคนคอมเม้นท์อะไรดูเหมือนจะโตแล้ว พอมาเจอหลังไมค์แล้วรู้ว่ายังเด็กๆอยู่เลยนี่ก็ช็อก ไล่ให้เลิกอ่านแทบไม่ทันเพราะเรื่องที่เราแต่งก็นับว่าโหด และแน่นอนว่าของอย่างนี้ไล่กันไม่ได้ สุดท้ายเขาก็อ่านอยู่ดีแถมมาทวงให้แต่งต่อไวๆอีกต่างหาก
จากใจไรท์ที่แต่งนิยายไปโดยไม่ทันนึกถึงผลจากการที่นักอ่านเด็กมาอ่านนิยายเรา อาจไม่ใช่กลุ่มที่เจ้าของกระทู้พูดถึง แต่ก็นับว่าชักจูงเด็กไปผิดทางเหมือนกัน เราเลยหนีไปลงนิยายเว็บที่ไม่ค่อยมีเด็กอ่านแทนก่อนที่น้องเขาจะโรคจิตชอบความเลือดสาดตามเรา ซึ่ง... คิดว่าช่วยอะไรไม่ค่อยมากเท่าไหร่ อันนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง ภาวนาอย่าให้น้องมีความสามารถในการรื้อหานิยายเก่งจนเกินไป
เอาเถอะ เราหลงประเด็นละ วกกลับแป๊บ
อยากจะบอกว่าเคยเจอนักอ่านอายุประมาณนี้น่ะ ไม่ว่ายัดอะไรใส่หัวเขา เขาก็เข้าใจตามเราหมดเลย อันนี้อยากจะร้องไห้มากตอนรู้อายุน้อง... สิบขวบ... โฮกกก คิดเองหน่อยก็ไม่ได้ว่านี่ไม่ใช่นิยายที่น้องควรมาอ่านน โถ~~ น้องเอ๊ยยย นิยายพี่เลือดสาดยิ่งกว่าวอร์กกิ้งเดธอีก
บางคนก็อาจจะโตกว่าหน่อย แต่ช่วงเรทอายุนิยายเด็กดีมันเป็นช่วงวัยรุ่นหัวเลี้ยวหัวต่อ กลายเป็นชี้โพรงให้ง่ายกว่าซะอีกโดยที่เราอาจจะไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นอย่างนั้นเลยก็เถอะ
9-2
แล้วทำไมถึงไม่ไปจัดการกับกลุ่มที่วี๊ดว๊ายล่ะครับ??? คือพอมีกลุ่มที่วี๊ดว๊ายให้ชาวบ้านเห็น เขาก็เอามาเขียนในนิยาย แล้วก็มีคนออกมาปกป้องว่าห้ามด่านะ คนเพศที่สามเสียหายนะ
...คือคนที่เสียหายน่าจะเป็นกลุ่มที่วี๊ดว๊ายสร้างความเดือดร้อนรึเปล่าครับ? ถ้าไม่อยากให้คนเหมารวมผมว่าน่าจะเริ่มจากการรณรงค์ให้ทางนั้นเลิกวี๊ดว๊ายก่อนไม่ใช่หรือ? ผมเปรียบเทียบแบบนี้แล้วกัน มีพระมั่วสีกา เสพของมึนเมา แล้วก็มีผกก.นำไปทำหนังสะท้อนสังคม ทีนี้เป็นไง... ก็มีกลุ่มคนออกมาด่าผกก.ว่าทำไมโจมตีศาสนา? ห้ามด่าว่าพระนะ ต้องกราบไหว้อย่างเดียว คือต้นตอของปัญหามันเกิดจากพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของพระไม่ใช่หรือครับ แล้วทำไมเราถึงไม่ไปแก้ตรงนั้นล่ะ ทำไมเรามาแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ?
เข้ามานั่งไล่อ่าน คุณ know one no นี่เป็นประเถทต้องเถียงจนชนะให้ได้เลยสินะ อายุเท่าไหร่คะเนี่ย? เหมือนพวกเด็กสิบกว่าขวบเลย
คุณเหมือนจะหลงประเด็นไปมากอะค่ะ เค้าเขียนเพื่อบอกความรับผิดชอบในสังคม เเล้วก็ไม่ได้เจาะจงเฉพาะเรื่องที่วี๊ดว้าย คือบางครั้งถ้าคุณไปอ่านจะเจอมุขเพศที่สาม ถึงเเม้ไม่มีตัวละคะวี๊ดว้ายก็ตาม เเต่พระเอกหรือตัวหลักก็จะออกอาการขนลุก หรือ ทำท่าถอยออกห่างอยู่ดี
ที่เค้าจะสื่อก็คงประมาณนี้ คือทำไมต้องทำท่ารังเกียจ
เเต่นี่คุณไปหยิบเอาประเด็บวี๊ดว้ายมา เเล้วถ็เถียงๆๆๆ ไม่ฟังอะไรคนอื่นเลย นี่จขกทก็เข้ามาอธิบายเเล้วนี่คะว่าเรื่องวี๊ดว้ายไม่ใช่ประเด็นหลัก ก็ยังจะหัวเด็ดตีนขาดยึดเอาเรื่องนี้มาเถียงอีก
กลุ้มค่ะ
อ่อ สะกดชื่อคุณผิดไป ขออภัยด้วยค่ะ
9-4 ผมเขียนไว้ที่บรรทัดแรกใน คห.8 ชัดเจนแล้วครับ ว่าคือเห็นต่าง ไม่ใช่มาเถียงเอาแพ้ชนะ หรือห้ามทุกคนเห็นต่าง ใครว่าอะไรมาต้องถูกต้องหมด?
และผมก็เขียนอธิบายไว้แล้วว่ามันต้องแยกระหว่างโลกจริงกับโลกจินตนาการ ใช่ว่าใครเขียนอะไรในเน็ตแล้วต้องเป็นจริงตามนั้น 100% เสียเมื่อไหร่ การที่คุณ ๆ อ่านแล้วสะดุ้งกับคำจำกัดความว่า "กะเทย" "อ้วนดำ" ฯลฯ มันคือคุณคิดไปเองทั้งนั้นว่าคนอื่นเขาว่าตัวคุณ เหมารวมว่าใครที่พูดแบบนั้นคือการโจมตีไปเสียฉิบ ที่สำคัญที่ผมออกมาค้านก็ไม่ใช่ว่าจะเห็นชอบให้ใครเขียนสาดเสียเทเสียเรื่องเพศสภาพได้นะครับ เพียงแต่ทุกอย่างมันควรมีลิมิตของมัน ไม่ใช่ห้ามเขียนอะไรไม่ดีเกี่ยวกับพวกกะเทย หรือ จะเขียนด่าพ่อล่อแม่ยังไงก็ได้ ไม่ใช่เลยครับ...
ที่จขกท.สื่อผมเข้าใจดี แต่ข้อเรียกร้องมันเกินไป ผมถึงต้องออกมาแสดงความเห็นบ้าง เรื่องมันก็เท่านั้น และอย่าลืมว่าบอร์ดคือที่สาธารณะใครจะแสดงความคิดเห็นก็ได้ทั้งนั้น เราควรจะมาถกกันมากกว่าว่าจะสรุปเรื่องนี้อย่างไร ไม่ใช่เห็นคนออกมาพูดไม่ถูกใจก็ว่าเขาเถียงเอาชนะ
และสุดท้าย การยกประเด็นเรื่องอายุผมขึ้นมาเนี่ย มันออกแนวโจมตีตัวบุคคลแล้วนะครับ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องเพศสภาพเลยสักนิด...
@คุณฟ้า
การที่คุณค้านความคิดผู้ที่เห็นต่าง แล้วไปโจมตีเรื่อง 'อายุ'
เราก็มองว่าคุณเองก็ไม่มีวุฒิภาวะ เหมือนกันนะคะ
แล้วถ้าจะให้ละเอียดขึ้นมาอีก จะให้พูดถึงพวกนิยายที่เอาปมด้อยคนทางรูปร่างมาใช้แต่งให้อ่านสนุกด้วยก็ได้ เช่นตัวละครอ้วนฉุ โดนตัวละครอื่นเรียก-อ้วน นังฮิบโป เป็นระยะๆเหมือนชื่อเล่น
สิ่งเหล่านีเ เราท่านอ่านก็ผ่านๆ คนส่วนใหญ่ 80%อ่านก็ผ่านๆ แต่รู้ไหมว่ามีคน 20% อ่านแล้วสะดุ้งเฮือก
ไม่รู้นะ เวลาผมจะเขียนบทเถียงกัน บทล้อเลียน ผมจะไม่เอาพวกปมด้อยทางร่างกายหรือพวกเรื่องเพศ ผิว มาหยอดมุขให้นิยายดูมีสีสันหรอก มันเหมือนกำลังหาความสุขบนความทุกข์คนอื่น
อย่างมากผมก็ประดิษฐ์คำใหม่ๆ เช่น -หัวสับปะรด อ่านแล้วฮาได้ แต่ไม่ต้องใช้ปมด้อยใครมาเขียน
บางคนอาจจะมองว่า โลกสวยไปหรือเปล่า แต่ถ้าเมื่อไหร่คุณโดนว่าเรื่องพวกนี้ของคุณเองบ้างผ่านหนังสือแล้วคุณจะเข้าใจ ที่คนส่วนใหญ่ไม่สนใจเพราะคุณอาจจะไม่ได้มีประเด็นที่ชีวิตต้องโดนล้ออะไรมาก หรืออาจจะไม่มีอะไรที่สังคมคิดว่ามันผิดเพี้ยนคุณเลยไม่รู้สึกกับมันเท่านั้นเอง
เห็นด้วยมากๆ ค่ะ อยากให้เปลี่ยนทัศนคติกันบ้าง ถึงชีวิตจริงมีวี้ดว้ายแต่สมควรเขียนออกมาในเชิงรังเกียจขนาดนั้นด้วยเหรอ เขียนถึงเพศที่สามได้แต่ควรซอฟต์ ระมัดระวัง คิดถึงความเป็นคนของผู้อื่นบ้าง เหยียดเพศที่สามไม่พอ มีเหยียดเพศหญิงด้วยค่ะ ถ้าตัวเอกไม่ใช่ผู้หญิง ในเรื่องผู้หญิงก็จะติดสถานะอ่อนแอ เก่งกว่าเทพกว่าไม่ได้นะ บางตัวละครมีค่าแค่วัตถุทางเพศเอาไว้ให้ระบายอารมณ์ นี่มันยุคไหนกันแล้ว
เห็นด้วยครับ
แต่พูดตามตรง ตอนเด็ก ๆ ผมก็เคยเป็นแบบนั้นนะ คือกลัวเพศที่สาม
เพราะซึมซับเอาทัศนคติแย่ ๆ มาจากละครทีวี
แต่พอโตขึ้นก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร อีกทั้งมีเพื่อนที่เป็นเพศที่สามด้วย ทัศนคติแย่ ๆ ก็เลยถูกลบไปหมด
ถ้าผมเขียนให้พระเอกเกลียดกลัวเพศที่สาม ผมจะให้เหตุผลว่าทำไม และจะคลายปมด้วยการให้พระเอกถูกช่วยโดยเพศที่สามที่เขาเกลียดเนี่ยแหละ
พระเอกคนนั้นอาจมีนิสัยแย่ๆแบบนั้นอยู่แล้วก็ได้นะ
คือใช่ว่าเป็นพระเอกแล้วจะนิสัยดีอ่ะ
ดูอย่างทศกัณฐ์กับพระราม
ทศกัณฐ์ เมียถูกย่ำยีแค่ไหนก็ยังรัก
ต่างจากพระรามที่พอได้นางสีดากลับมาแทนที่จะดีใจ แต่ดันให้นางลุยไฟเพื่อพิสูจน์ว่าไม่ได้มีอะไรกับทศกัณฐ์
ความเห็นส่วนตัวนะคะ อย่าคิดมาก
ความจริงแล้ว เพศที่สามในชีวิตจริง ยังนิสัยดีกว่าคนปกติบางคนเสียอีก
เรามองไปที่การแสดงออกของตัวละคร ขัดกับคาแรคเตอร์หรือไม่
เช่น คาแรคเตอร์ตัวละคร หล่อ เท่ สุขุม คูล ซึนเดเระ
แต่เวลาเจอเพศที่3 หรือหญิงรูปชั่วตัวดำ จะมีปฏิกิริยาที่เด่นชัด
อย่างการกระโดดถอยห่าง หรือการแสดงออกทางพฤติกรรม รังเกียจ ชัดเจน
หรือบางคนเงียบ พูดน้อย แต่เวลาเจอเพศที่สาม หรือหญิงหน้าตาอัปลักษณ์
จะ ปากxมา ขึ้นมาทันที...
แต่บางคาแรคเตอร์มีนิสัยโผงผาง ปากxมา เป็นทุนเดิม อันนี้ยังพอรับได้
แต่ก็อยากให้ระวังเรื่องการบรรยายที่ส่อไปทางเสียดสี หรือดูแคลน พวกนี้ด้วย
จริงๆ งานฮาเร็มสาวๆ เราก็ชอบดูขาอ่อนสาวๆ นะคะ แต่เวลาเห็นบทดูถูกผู้หญิงแล้ว พาลให้เลิกอ่านเลิกดู
แต่มันก็เป็นรีแอ็คที่พบได้ในชีวิตจริงไม่ใช่เหรอครับ คือผู้ชายหลายต่อหลายคน ต่อให้ไม่ใช่เกย์ ตุ๊ดกะเทย ให้เป็นผู้หญิงสวยๆกระโดดเข้าเกาะ ทำตัวสะดีดสะดิ้่งอี๋อ๋อ ผู้ชายบางคนเขาก็ยี้ เขาก็หลบนะ
คือคุณจะให้ตัวละครทุกตัวแสดงออกเหมือนๆกันเหรอครับ แบบว่าต้องเป็นผู้ผดุงความเท่าเทียม มองเห็นคุณค่าของเพศทางเลือกอะไรงี้ ห้ามเห็นแก่ตัว? ห้ามเลือกปฏิบัติ?
ไม่ได้เขียนนิยายส่ง LGBT นะครับ
เป็นหัวข้อที่น่าสนใจนะเรื่องนี้
สำหรับเราดูบริบทของเรื่อง การที่เราอ่านแล้วอิ๊อ๊ะกับบางอย่างมากเกินไปก็ดูเหมือนว่าเราไม่เปิดใจไปหน่อย
เอาง่ายๆ เราเข้าใจตัวละครตัวนั้นแค่ไหน
เราคิดว่ามันเป็นการแสดงออกของตัวละคร แสดงวิสัยทัศน์ แน่นอนว่าทุกคนคงมีด้านดีและเลวปะปนกันไป (ซึ่งในนิยายบางเรื่องเราคิดว่าผู้เขียนกะเขียนเอาฮา ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังให้รอบคอบ) แต่เราต้องยอมรับว่าการแสดงออกแบบนั้นมันก็มีจริงๆ การที่จะยกมาเขียนมันก็ไม่ผิดซะทีเดียว เราเลยคิดว่าท่านน่าจะยกประเด็นว่า 'ทำไมไม่ลองเขียนให้เพศที่ 3 แสดงลักษณะอาการสุขุมเหมือนคนทั่วไป ไม่ต้องวี้ดว้ายกระตู้วู้ได้ไหม' เพราะคนที่วางตัวดีแบบนี้ก็มีอยู่มากไม่ใช่เหรอ
แบบนี้ก็เป็นการนำเสนอทางเลือกที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกบวกมากกว่า(สำหรับเรา)
การที่จะไปห้ามไม่ให้ใครเขียนอะไรคงยาก อย่างที่ว่ามันเป็นการแสดงมุมมองอย่างหนึ่ง ใช่ว่าเรื่องสีผิวในนิยาย หรือละครบางเรื่องจะไม่มีเลย มันมี แต่ถามว่ามันเป็นทุกตัวละครไหม ก็ไม่ แสดงว่าผู้สร้างต้องการนำเสนอแนวคิดของตัวละครบางตัว ซึ่งคนอ่านก็ต้องวิเคราะห์เป็น แต่ก็อย่างว่าแหละ หลายๆเรื่องตัวละครมัน 'แบน' เกินกว่าจะทำให้เราคิดว่าเขาเขียนอย่างรอบคอบแล้ว
ก็หวังว่าคนที่จขกท.ต้องการจะได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะ
55555555..ขำกลิ้งงงงงง!! ทุกสรรพสิ่งล้วนมีเหตุเป็นปัจจัยแห่งผล อนาถหนออนาถนักเพราะความรู้สึก
ชอบไม่ชอบส่วนตัวเพียงน้อยนิด ถึงกับใช้อารมณ์ที่ควบคุมสติสตังตนเองไม่ได้ มาตั้งกระทู้สื่อพฤติกรรมบังฟ้าด้วยฝ่ามือ ปิดกั้นความจริงของสิ่งที่มีอยู่จริง ละเลยสิ้นพื้นฐานของจิตใต้สำนึกของปุถุชน ซึ่งย่อมจะแสดงออกโดยอาจรู้หรือไม่รู้สึกตัว จากปัจจัยที่เร่งเร้าได้ทั้งสิ้น ตัวพระไม่ใช่ปุถุชนหรือไร??..
คุณควรความพยายามอ่านเพื่อแยกเฉพาะพวกที่ขีดเขียนส่ง ๆ โดยไม่มีการผูกเหตุสร้างปัจจัยของผลก่อนวิพากวิจารณ์ไหม ไม่ใช่คิดแต่ยกตนราวกับเทพผู้บริสุทธิ์สูงส่ง จุติมาเพื่อควบคุมพฤติกรรมและความคิดของ"ปุถุชน"ทั่วโลกา ทั้งที่ตนนั่นแหละใช้อารมณ์ของปุถุชนตั้งกระทู้นี้ การทำเยี่ยงนี้ใยมิใช่เปรียบดั่งการกระทำของ"จิว"ผู้ถ่มน้ำลายรดฟ้าหรือ?? คุณมั่วมาได้ผมก็มั่วไปบ้าง เราต่างมีปากกาในมือเช่นกันนะ 5555
ของผมถ้าใช้ว่าขนลุกก็ยังอ่านตามปรกติครับ เข้าใจว่าผู้ชายโดนแบบนั้นจะรู้สึกยังไง แต่ถ้าใช้คำว่าขยะแขยงก็จะเลิกอ่านในทันทีครับ ส่วนเรื่องที่ลบหลู่ศาสนาผมเคยเจอมาหนึ่งเรื่องเป็นแนวสยองขวัญจิตวิทยา แต่ก็เอาเป็นว่า ไม่ควรแต่งให้ขยะแขยงอะไรเลยนอกจากแมลงสาบโมเอะดีกว่าครับ
ผมเห็นด้วยกับการตั้งกระทู้นี้นะครับ มันเป็นการแสดงจุดยืนและต้องการรณรงค์ของจขกท.
แต่ไม่เห็นด้วยอย่างมาก
ที่จะบอกทัศนคติคนเขียนแบบนั้นผิด หรือคนค้านอย่างคุณ no one know คิดไม่ถูก
ผมเชื่อว่าถ้านักเขียนไม่โรคจิต หรือจงเกลียดจงชังเพศสภาพคนอื่นขนาดหนัก ย่อมไม่ตั้งใจเขียน
เมื่อเขาไม่รู้หรือเข้าใจไม่ถูก จึงควรใช้การอธิบายแนะนำ ไม่ใช่ 'ตำหนิ'
จขกท.ก็ทราบดีว่าในความจริง มีคนแบบนั้นในกลุ่มเพศที่สาม จนทำให้คนทั่วไปต้องถอยหนี
ผมก็เคยเจอ นักเขียนท่านอื่นก็อาจจะเช่นกัน เขาอาจเขียนโดยมีประสบการณ์ตรงก็ได้
ซึ่งถ้าเขาอยากบอกว่าไม่ชอบ ก็ทำได้ ซึ่งมันเป็นความรู้สึกของเขาจริงๆ
ตัวละครเพศที่สามในเรื่องของผมก็มี ซึ่งผมเขียนให้เป็นตัวละคร 'ที่ใครๆ ก็รัก เข้าได้กับทุกคน'
นี่คือทัศนคติของผม ส่วนถ้าอ่านเจอเรื่องที่ทัศนคติต่าง ก็ต้องดูที่บริบทที่เขานำเสนอ จะไม่เหมาว่านักเขียนเหยียดเพศ ไม่ตัดสินใจไปเองว่าเขาคิดอย่างโน้นอย่างนี้ เพราะเหตุผลมากมาย
ดังนั้นอยากให้จขกท.เข้าใจมุมมองคนอื่น
และขออนุญาตแนะนำ หากไม่ต้องการให้เรื่องนี้แค่ระบายแล้วจบไป
จขกท.ควรไปอธิบายหรือให้ความรู้กับนิยาย 5-6 เรื่องที่อ่านแล้วไม่พอใจด้วยครับ
จะได้คุยถกกัน แล้วแก้อะไรต่อก็ว่าไป ไม่ใช่จขกท.คิดไปเองฝ่ายเดียว
โชคดีที่ไม่เคยเข้าไปสิงในหมวดนิยายแฟนตาซี
พระเอกพูดแบบสุภาพไม่เป็นเหรอว่า "คุณครับ กรุณาออกไปห่างจากผมทีเถอะครับ"
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?