มาจดลิขสิทธิ์กันเถอะ
มัลลิกานะคะ
วันนี้เอาสาระมาฝาก
หลังจากที่เกิดการลอกกันขึ้นหลายครั้งหลายหน
แล้วไม่มีมาตรการลงโทษที่ชัดเจนทำให้นักลอกทั้งหลายได้ใจ
กลายเป็นแฟชั่นที่มีการเอาอย่างกันไปทั่วเป็นระยะ ๆ
เพราะทำแล้วก็ลอยนวลอย่างมากก็แค่ถูกด่าแล้วก็เขียนคำขอโทษแบบขอไปที
แค่นั้นก็จบ ดังนั้นนักเขียนทั้งหลายควรมาป้องกันตัวเองจะดีกว่านะคะ
มัลลิกาจึงได้ไปศึกษาการจดลิขสิทธิ์กับกรมทรัพย์สินทางปัญญา
เพื่อเก็บขั้นตอนมาฝากเพื่อน ๆ ซึ่งไม่ได้ยุ่งยากอย่างที่คิดเลยค่ะ
โดยมีขั้นตอนและเอกสารประกอบการจดลิขสิทธิ์ดังนี้
1.มีผลงานที่สร้างสรรด้วยตัวเองเสร็จสมบูรณ์ 1 ชิ้น ปริ๊นออกมาเป็นฮาร์ก็อปปี่ แล้วนำไปเย็บรูปเล่มให้เรียบร้อย โดยจะเย็บสันกาว ใส่กระดูกงู หรืออื่น ๆ ทำเองก็ได้ เน้นว่าให้ทำเป็นรูปเล่มเพื่อใช้เป็นหลักฐานประกอบ
2.เข้าไปในเว็บของกรมทรัพย์สินทางปัญญาเพื่อดาวโหลดแบบฟอร์ม ลข.01 ซึ่งเป็นแบบฟอร์มที่ใช้กรอกเพื่อยื่นขอจดลิขสิทธิ์ ในเว็บไซต์ดังนี้
http://www.ipthailand.org/dip/index.php?option=com_docman&task=cat_view&gid=143&Itemid=162&lang=en
พอได้แบบฟอร์มมาแล้วก็ปริ๊นออกมากรอกรายระเอียดให้เรียบร้อย ถูกต้อง จำนวน 2 ชุด
3.สำเนาบัตรประจำตัวประชาชน เซ็นต์สำเนาถูกต้องด้วย จำนวน 1 ชุด
4.ส่งเอกสารทั้งหมดไปที่
สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา
เลขที่ 44/100 ถ.สนามบินน้ำ
ต.บางกระสอ อ.เมือง
จ.นนทบุรี 11000
5. หากมีข้อสงสัย โทรถามเจ้าหน้าที่ได้ที่เบอร์ 02-547-4621-3 รับรองว่าเจ้าหน้าที่น่ารักมาก พูดจาไพเราะเต็มใจให้บริการ ต้องขอยกนิ้วให้ข้าราชการยุคใหม่
เมื่อทางสำนักลิขสิทธิ์รับเรื่องแล้วจะออกเลขรับรองเรื่องให้ โดยส่งให้เราเองถึงบ้าน จากนั้นจึงเข้าสู่ขั้นตอนการจดลิขสิทธิ์ ซึ่งจะมีตามมาทีหลัง หลังจากเราจดลิขสิทธิ์เรียบร้อยแล้วทางสำนักลิขสิทธิ์จะส่งตัวลิขสิทธิ์รับรองมาให้เราถึงบ้านมีหน้าตาคล้าย ๆ กับโฉนดที่ดิน ซึ่งจะทำให้งานเขียนเป็นของเราเพียงคนเดียวใครลอกเลียนแบบสามารถฟ้องร้องได้เต็มที่ โดยไม่ต้องหาหลักฐานมาอ้างอิงให้วุ่นวาย
มัลลิกาอยากให้เพื่อน ๆ ทุกคนจดลิขสิทธิ์งานเขียนเป็นของเราให้เรียบร้อยนะคะ แม้ว่าจะมีเอกสิทธิ์คุ้มครองแล้วก็ตาม เพราะหากเกิดเรื่องลอกขึ้นจริง ๆ เราก็ต้องยุ่งยากหาหลักฐานมายืนยัน แต่ถ้าจดลิขสิทธิ์แล้วปัญหาเหล่านี้จะไม่มีแน่นอนค่ะ อุ่นใจด้วย ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาลอกงานที่เราคิดขึ้นมาแทบตาย
รักนะ.....มัลลิกา
PS. ท่ามกลางแสงจันทร์เรื่อเรือง สายใยแห่งรักถูกถักทอขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ผูกพันหัวใจสองดวงด้วยบ่วงแห่งรักที่เหนียวแน่นมั่นคง แม้จะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่รับรู้ได้ด้วยหัวใจ
84 ความคิดเห็น
ดีเหมือนกันค่ะพวกที่ลอกงาน จะได้ถูกลงโทดตามกฏหมาย
ไม่ชอบเลยพวกไม่มีสำนึกลอกงานชาวบ้านเค้า
จดลิขสิทธิ์แบบนี้ ใช้กับงานที่โพสในเน็ตได้ด้วยหรือคะ ปัดนึกว่าเฉพาะที่ได้ตีพิมพ์ออกมาเป็นเล่มเสียอีก
แต่น่าสนใจค่ะ ไว้จะลองเข้าไปดู ^^
กำลังปริ้นท์แบบฟอร์ม ..แต่เกิดคิดขึ้นมาเล่น ๆ ว่า
มันคงไม่มีกรณี นำผลงานชาวบ้านไปชิงตัดหน้าจดลิขสิทธิ์ เหมือนพวกประเทศมหาอำนาจชอบใช้กันหรอกนะ - -"
ถ้าเกิดมีแบบนั้นจริง เราก็ต้องเก็บหลักฐานวันโพส วันแรก ในเน็ต หลักฐานการบันทึกข้อมูลของเราไว้ด้วยอยู่ดีนั่นล่ะ กันไว้ดีกว่าแก้ ^ ^
กำลังปริ้นท์แบบฟอร์ม ..แต่เกิดคิดขึ้นมาเล่น ๆ ว่า
มันคงไม่มีกรณี นำผลงานชาวบ้านไปชิงตัดหน้าจดลิขสิทธิ์ เหมือนพวกประเทศมหาอำนาจชอบใช้กันหรอกนะ - -"
ถ้าเกิดมีแบบนั้นจริง เราก็ต้องเก็บหลักฐานวันโพส วันแรก ในเน็ต หลักฐานการบันทึกข้อมูลของเราไว้ด้วยอยู่ดีนั่นล่ะ กันไว้ดีกว่าแก้ ^ ^
นั่นสิคะ
PS. แหนม // กฏมีไว้แหก แต่แหนมมีไว้ป่วน
คือตอนแรกมัลลิกาก็คิดเหมือนปัทย์แหละคะเลยไม่กล้าไปจดเพราะยังไม่มีรูปเล่ม
แต่พอได้คุยกับเจ้าหน้าที่ถึงได้รู้ว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยค่ะ แค่เขียนเสร็จทำเป็นเล่มเอง เย็บสันอัดกาว หรือเข้ากระดูกงู ให้เป็นเล่ม ๆ แบบหนังสือทำมือก็จดได้แล้ว อันนี้ยืนยันมาจากเจ้าหน้าที่เองเลยค่ะ ว่าทำได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นเล่ม
ส่วนเรื่องกลัวการจดตัดหน้าแก้ปัญหาได้ด้วยการจดก่อนลงตอนจบของเรื่องหมายความว่า เราเขียนไปโพสไปใช่ไหมค่ะ พอจบแล้วแล้วก็ยื่นจดก่อนแล้วค่อยมาโพสตอนจบ เพราะพวกที่ลอกงานชาวบ้านจะต้องรอตอนจบอยู่แล้วล่ะค่ะ
แล้วลักษณะงานที่ถูกลอกที่มัลลิการวบรวมมานะคะ พวกที่ลอกงานนั้น จะลอกงานที่เขียนจบแล้ว ไม่ค่อยมีคนรู้จักในวงกว้างแต่เขียนดี แล้วเอามาทำเป็นของตัวเองเพื่อให้คนรู้จักกันมาก ๆ
ดังนั้นแนะนำว่าให้จดก่อนที่จะลงตอนจบของเรื่อง
ไม่ยุ่งยาก ไม่เสียค่าธรรมเนียม เสียแต่ค่าไปรษณีย์ กับค่าทำเล่มไม่กี่สิบ
PS. ท่ามกลางแสงจันทร์เรื่อเรือง สายใยแห่งรักถูกถักทอขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ผูกพันหัวใจสองดวงด้วยบ่วงแห่งรักที่เหนียวแน่นมั่นคง แม้จะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่รับรู้ได้ด้วยหัวใจ
เป็นประโยชน์มากขอรับ ว่าแล้วก็โหวตๆ
PS. Justice delayed is justice denied : ความยุติธรรมที่ล่าช้าคือการปฎิเสธความยุติธรรม ตัวแทนแห่งโลกันตร์จะลงทัณธ์แกเอง!
ขอถามอีกคำถามหนึ่งค่ะ (ช่างถามจริง ๆ ฉัน ^ ^")
แล้วถ้าเป็นผลงานที่ได้ตีพิมพ์แล้ว พวกนี้เรานำไปจดอีกได้หรือเปล่าคะ แล้วมันจะตีกับลิขสิทธิ์ ของสำนักพิมพ์ที่เราตีพิมพ์ด้วยไหม? หรือพวกงานที่ได้ตีพิมพ์นี่มันมีลิขสิทธิ์ของมันอยู่แล้วกันคะ....
ตอบคุณปัทม์
ผมว่าไม่น่าเกี่ยวครับ คือจริงๆเราไม่จำเป็นต้องจดก็ได้ กฎหมายคุ้มครองทันทีอยู่แล้ว เพียงแต่จดจะได้หลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นทางการเท่านั้นเอง แล้วคิดว่าไม่น่าตีกับ สนพ ครับ เพราะ สนพ ไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ เจ้าของคือนักเขียน แล้วเราขายให้ สนพ ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เหมือนให้เช่าไปพิมพ์ขายได้ แล้วแบ่งกำไรให้เรา แต่ลิขสิทธิ์โดยสมบูรณ์ยังเป็นของคนเขียน หากพบว่า สนพ ทำผิดสัญญา คนเขียนก็เรียกค่าเสียหายจาก สนพ ได้ครับ
PS. รณรงค์...เด็กไทยรุ่นใหม่ เลิกใช้ภาษาวิบัติ ภาษาไทยแท้แสนงดงาม ใช้ให้ถูก เขียนให้เป็น เดินตามรอยพระบาทเจ้าฟ้านักอักษรศาสตร์ของเรา "รักสมเด็จพระเทพฯ เลิกใช้ภาษาวิบัติ"
ดีค่ะ..สาระดีจังเลย...
PS. ไม่รู้อะไรดลใจ..ให้ฉันเเอบรัก....เเฟนของเพื่อน......ซึ่กก็ดูเหมือน......เธอไม่คิดอะไรด้วยซ้ำไป.....
ขอบคุณมากเลยเป็นประโยชน์มาก ๆ  เวลาโพสงานให้คนอื่นอ่านไม่ได้หวังจะมีชื่อเสียงหรอกนะคะ  แต่รู้สึกดีเวลามีคนอ่านงานและติชมงานของเรา  และยังได้เพื่อน ๆใหม่ ๆมากขึ้นด้วย  แต่ถ้าโดน ก๊อป X งานก็คงรู้สึกไม่ดีมาก ๆ และคงไม่อยากนำมาโพสให้อ่านอีก  เพราะเรื่องที่เราเขียนขึ้นเราก็หวงนะและรักด้วย กว่าจะเสร็จก็หมดเปลืองเวลาและจินตนาการมากพอควรเชียว
เพิ่มเติม...
ผมคิดว่า กรณีหนังสือตีพิมพ์ออกมาจำหน่ายแล้ว หนังสือจะมีระบุว่าพิมพ์เมื่อใด เช่น พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2549 เป็นต้น แค่นี้ก็ป้องกันได้แล้วครับ เป็นหลักฐานว่า อย่างน้อยเราก็สร้างงานชิ้นนี้ออกมาภายในช่วงเวลานั้นแน่นอน โดยมี สนพ เป็นพยานได้อีกทาง แต่กรณีงานเขียนในเน็ต ก็ไปจดไว้ก็ได้ครับ
แต่ผมว่าจดหรือไม่จดไม่สำคัญ...เพราะสำคัญที่ว่า...จะป้องกันหรือตรวจสอบได้อย่างไรว่า มีการลอกงานเกิดขึ้นรึไม่? หากเราไปจดๆไว้ แต่มีคนเอาไปลอกใช้ แล้วเราไม่รู้ ก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี
PS. รณรงค์...เด็กไทยรุ่นใหม่ เลิกใช้ภาษาวิบัติ ภาษาไทยแท้แสนงดงาม ใช้ให้ถูก เขียนให้เป็น เดินตามรอยพระบาทเจ้าฟ้านักอักษรศาสตร์ของเรา "รักสมเด็จพระเทพฯ เลิกใช้ภาษาวิบัติ"
เเต่อย่างไร เราก็มีหลักประกันไว้ก่อนนี่ครับ ว่างานเขียนชิ้นนี้เราทำก่อน ไปจดไว้ก็ไม่เสียหาย กันไว้ดีกว่าเเก้ครับ
น่าสนใจดีค่ะ จะลองเข้าไปดูนะ
PS. มืดมิดยิ่งกว่าความมืด ลึกลับยิ่งกว่าราตรีกาล ผู้ซึ่งคงอยู่ได้นานนับกาลนาน ผู้ซึ่งครองโลกแห่งความฝัน ชื่อของข้าคือ "ธิดาแห่งรัตติกาล" ฝากผลงานด้วยค่ะ id=132343 ยัยคุณหนูสุดซ่า กับมาเฟียสุดแสบ
เข้ามารับฟังคำตอบค่ะ ขอบคุณที่ไขข้อข้องใจค่ะ คุณ Menvan ^ ^
นิยายเราไม่ดีนัก จะต้องจดด้วยรึเปล่า
PS. ข้าพเจ้าอยากเห็นสุดขอบฟ้า
มีประโยชน์มากค่ะ แต่เอ่อ...ต้องเขียนจบก่อนซินะคะ
PS. สู่มิติใหม่กับเทคโนโลยีชวนพิศวง ตื่นเต้นมหัศจรรย์ยิ่งกว่าเวทมนตร์ : CLEMENCY
เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ ดีจัง จะเข้าไปอ่านดูตามลิงค์ทรัพย์สินทางปัญญาค่ะ
PS. ห้ามอย่างไรเมื่อใจฉันมันรักเธอ (ห้ามไม่ทัน...ดันรักเธอ) แสงใดสว่างใสเท่าแสงแห่งรัก (แสงอรุณแห่งดวงใจ) I am still ทัชมาฮาล....
ลิขสิทธ์นี้มีระยะเวลาครอบคลุม แบบว่า 50ปี บวกกับอีก 20-50ปี หลังจากผู้เขียนถึงแก่กรรมอะไรประมาณนั้นหรือเปล่าคะ?
ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่ดีมากๆเลยนะคะ ^_^
PS. Gosh! My year in America is gonna be gone forever!
น่าสนใจ...วันหลังไปนั่งค้นดีกว่า
PS. เป็นเพียงคนผู้หนึ่งที่โหยหาในรัก รักที่ไม่อาจจะไขว่คว้าลงมาอยู่ในมือได้สมดังใจ รักที่ยิ่งหลงก็รังแต่จะชอกช้ำ
แล้วที่ยังเขียนไม่จบล่ะคะ
PS. .....สิ่งที่ดูเหมือนจริง.....บางครั้งอาจไม่ใช่ความจริง...
ขอบคุณค่ะ พี่มัลลิกาให้ความรู้มาบอกทุกคนให้ทราบกันถ้วนหน้า
PS. ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น ทุกท่านอย่าลืมเข้ามาอ่านนิยายของเราและติชมได้ หรือแวะมาเยี่ยมบ้างก็ได้นะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?