|
คุณมี "จุดอ่อน" หรือไม่
ไม่ได้ทดสอบให้เห็นจุดอ่อนตัวเอง แค่ให้คุณยอมบอกว่ามีหรือไม่ และเปลี่ยนมันซะ!
ชีวิตของคนเราไม่ได้สวยหรูและเพียบพร้อมไปเสียทุกคน ตัวเราเองก็ต้องเคยรู้สึก "ทำไม่ได้" ในบางสิ่งบางอย่าง และรู้สึกว่าโลกช่างมืดมนที่ชีวิตเราทำอะไรไม่ได้ดี
พี่เกียรติอยากบอกน้องๆ ชาว Dek-D.com ว่า อย่ารู้สึกแย่กับตัวเองบ่อยๆ อย่าคิดไปก่อนทั้งที่ยังไม่ได้ลงมือทำว่า "ทำไม่ได้" อย่าให้จุดอ่อน จุดด้อยของตัวเรามาครอบคลุมทำชีวิตของเราให้แพ้ เพราะการคิดเชิงลบกับตัวเองทุกกรณี เป็นผลร้ายกับตัวเราทั้งสิ้น สมองจะเรียนรู้จากความคิดของเราทำให้จุดดำๆ ในใจกลาย เป็นความจริงขึ้นมา สมองจะรับรู้ และทำให้จิตใต้สำนึกของเราคิดว่าตัวเราแย่เสมอด้วยค่ะ
ซึ่งเป็นเรื่องจริงที่มีการศึกษาวิจัยทางจิตวิทยาแล้วว่า คนที่คิดเชิงลบกับตัวเอง จะทำให้ชีวิตไม่ประสบผลสำเร็จ เพราะขาดความเชื่อมั่น ไม่กล้าเสี่ยงทำอะไร ไม่อยากต่อกรกับใครแม้กำลังถูกเอาเปรียบ เป็นเบื้องล่างไปตลอดชีวิต แล้วชีวิตน้องๆ จะมืดมนตลอดกาล โดยที่ไม่มีผีมาอำ บรึ๋ย
ดังนั้น เพื่อไม่ให้เรารู้สึกยอมแพ้กับโชคชะตา พี่เกียรติจึงได้ไปสรรหาวิธีการเอาชนะจุดอ่อนของตนเอง อย่างที่เราต้องค่อยๆ ยอมรับและปรับเปลี่ยนไปทีละจุด เมื่อพบว่ามันเป็นอุปสรรคในชีวิต เพราะเราปล่อยคาราคาซังเนิ่นนานไป จะแก้ไขยาก และผลของการไม่เปลี่ยนแปลงมัน ก็จะทำให้เราแย่มากขึ้นเรื่อยๆ อีกด้วย เช่น ไม่กล้าพูดหน้าชั้นเรียน ก็กลายเป็นคนขี้อายตลอดไป เรียนสายวิทย์แต่เกลียดคณิตศาสตร์เป็นชีวิตจิตใจ ก็ตกเลขตลอดกาล เล่นเกมทั้งวันทั้งคืนการบ้านไม่ทำ คะแนนเก็บหายไปถึง 90 เปอร์เซ็นต์ เต้นลีลาศ(ในวิชาพละ)ไม่ได้ เกรด 1 วิชาพละในเทอมนี้ ฯลฯ
วิธีเอาชนะจุดอ่อนนี้มาจากหนังสือ ความลับของสมอง เขียนโดยอาจารย์ชาวญี่ปุ่นค่ะ วิธีการดังนี้
1 ยอมรับว่าเรามีจุดอ่อน แล้วพร้อมเผชิญจุดอ่อนนั้น 2. วิเคราะห์ให้รู้ว่าจุดอ่อนนั้นมาจากเหตุอะไร
3. ต้อง "ทิ้ง" ความคิดว่า เอาความสามารถอื่นทดแทนจุดอ่อนก็ได้ ข้อนี้สำคัญนะ เช่น กรณีของคนที่คิดว่าอ่อนเลข ก็เอาภาษาแทนเนี้ย เพราะพลาดพลั้งไป จะทดแทนไม่ได้สักส่วนนะเออ (เลขก็ไม่ได้ ภาษาก็ไม่ดี ชีวิตจะรันทดนะ ฮา) ที่สำคัญมันจะปิดกั้นโอกาสในการพัฒนาตนเองของตนเองเราทุกส่วนด้วยค่ะ
4. ลงมือแก้ไขและพัฒนาจุดอ่อนของเรา
| ตัวอย่าง |
ไม่ว่าใครจะบังคับอย่างไร (1)เราก็ไม่กล้าออกไปพูดหน้าชั้น เราก็(2)วิเคราะห์ก่อนว่า ทำไมเราไม่กล้าพูดหน้าชั้นเรียนว่า อาจเป็นเพราะเรากลัวการพูดผิด กลัวคนโห่ ยอมรับตนเองว่ากลัวจริงๆ เกลียดการพูดหน้าชั้น (3)อย่าช่างมันเถอะ เดี๋ยวคะแนนไม่ได้ ใช่ว่าจะทำข้อสอบทดแทนได้ทุกครั้ง ยิ่งกลัว ยิ่งโตขึ้นก็จะไม่กล้าเผชิญกับสังคมใหม่ๆ ฯลฯ เมื่อยอมรับตนเองแล้ว ก็(4)แก้ไขโดยการเตรียมการพูดให้ดีก่อนออกไปพูด จะสะกดจิตตัวเอง ต้องท่องตลอดว่า "พูดไปก็ไม่มีใครโห่ พูดอะไรไปผิดก็ไม่มีใครว่า" แล้วก็ฝึก พูดมากๆ ฝึกกับกระจก หรือมองตัวอย่างจากเพื่อนๆ และปรับใช้กับตัวเอง
แล้วเมื่อเราค่อยๆ แก้ไขได้แล้ว ก็ต้องลองทำจริงด้วย กลัวการพูดหน้าชั้น ก็เริ่มต้นที่กล้ายกมือตอบคำถามก่อน แล้วค่อยอาสาตัวเองออกไปพูดหน้าชั้น หากยังไม่ดี ก็มาฝึกฝนใหม่ แล้วหากยังทำได้ไม่ดีอีก ต้องกลับไปดูว่า เราอาจวิเคราะห์สาเหตุของจุดอ่อนของตัวเราผิดก็ได้ ให้เริ่มวิเคราะห์กันใหม่เลย!
|
การที่เราปรับเปลี่ยนและพัฒนาจุดอ่อนของตัวเราให้กลายเป็นจุดแข็งนั้น เกี่ยวข้องโดยตรงกับการเรียนรู้ของสมองของเราค่ะ ในยามที่เราตั้งใจอะไรมากๆ จะเกิดแรงบันดาลใจในการลงมือทำ จนเมื่อเราตั้งใจทำจนสำเร็จ สมองก็จะหลั่งสารโดปามีนที่ทำให้เรารู้สึกมีความสุขออกมา แล้วเสริมสร้างให้เรามีจิตใจที่เข้มแข็งมากขึ้น พร้อมเผชิญกับเรื่องราวอื่นๆ ต่อไป ซึ่งประโยชน์ที่สมองได้รับรู้ความสำเร็จของตัวเรานี้เอง จะทำให้ระดับความสามารถของตัวเราเพิ่มมากขึ้นในอีกหลายๆ เรื่องทีเดียว ข้อหนึ่งที่นักจิตวิทยากล่าวไว้ก็คือ ความสำเร็จก่อให้เกิดความมั่นใจ ความมั่นใจก่อให้เกิดความกล้าเผชิญต่ออุปสรรคทุกเรื่อง เมื่อเรากล้าเผชิญกับทุกเรื่อง เราก็จะเป็นอีกผู้ที่ประสบความสำเร็จอีกเช่นกัน นี่แหละที่มาของคนเก่ง ที่แม้สะดุดล้มเจอความผิดพลาดก็แก้ไขเอาชนะจนผงาดขึ้นมาใหม่
จุดอ่อนกับสมองมันเกี่ยวข้องกันอย่างนี้เอง
รีบเปลี่ยนจุดอ่อนให้เป็นจุดแข็ง เพื่อความสำเร็จของชีวิตเถิด
เริ่มต้นเดี๋ยวนี้ กล้าบอก "จุดอ่อน" ของคุณไหม?
แหล่งข้อมูล: เคนอิจิโร โมงิ. ความลับของสมอง : ทำงานอย่างไรให้สมองมีความสุข. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น), 2552. ภาพประกอบ: bloggang.com/data/b/book4u/picture/1302260183.jpg
|
41 ความคิดเห็น
เจอในห้องสมุดโรงเรียน
รู้สึกในเล่มมีเรื่องอื่นให้อ่านด้วย
เรื่องสมองไม่มีปัญหา แต่จุดอ่อนคือ หน้าตา
เป็นคนขี้อาย ไม่ชอบการพูดหน้าชั้น เวลาสายตาทุกคนมองมา เมื่อเขาจะรอจับผิดอะไรเราไม่รู้
พยายามเปลี่ยนนะ แต่มันกลายเป็นนิสัยไปแล้ว
จุดอ่อน... พอเจอบทความนี้เข้า แทบจะบอกกับตัวเองเลยว่าไม่กล้าบอก เพราะมันมีเยอะแยะไปหมด จนขนาดสามหน้ากระดาษยังบรรยายไม่ได้
แต่ถ้าจะเลือกเอามาส่วนหนึ่ง คงเป็น... มีปมในวัยเด็ก ทำอะไรไม่เคยสำเร็จ มีปัญหากับเพื่อน เคยทิ้งน้องไว้คนเดียวจนเค้ามีนิสัยเย็นชาจนตอนนี้ (เพราะเค้าเหงามาก ตอนนี้เค้าแทบไม่คุยกับเราแล้ว) เรียนมหา'ลัยไม่สำเร็จ ต้องออกมาก่อน
โอเค หยุดก่อน... เพราะเดี๋ยวมันจะยาวววเกินไป
ยังไงก็ต้องแก้ไขทีละจุดสินะ
ขอบคุณพี่เกียรติสำหรับทความดีๆที่ทำให้เข้าใจตัวเองมากขึ้นค่ะ
เรื่องพูดชั้นเรียนไม่มีปัญหา แต่ความขี้เกียจจะแก้ยังไง -___-
คห.4 แค่ทำให้ตัวเองมีความมั่นใจก็ทำได้แล้วแหละ
ไม่ต้องไปแคร์สายตาคนอื่นหรอก เรามั่นใจซะอย่าง ว่ะฮ่า ๆ :D
ถ้าเรามัวแต่แคร์ความคิดคนอื่น แล้วเราจะเป็นตัวของตัวเองได้ยังไง ^^
เป็นคนขี้กลัวแล้วก็ขาดความมั่นใจในตัวเองสูงมากค่ะ
(แต่เวลาจำเป็นต้องไปไหนคนเดียว จะฉายเดี่ยวเหมือนไม่กลัวอะไร แต่จริงๆแล้ว ขาแทบสั่นเลยค่ะ)
ถ้าเรื่องการเรียนจะมีวิชาเดียวที่ไม่เอาไหนตั้งแต่อนุบาล -O-
โง่คณิตค่ะ T_T
แต่หากพูดแบบเป็นกลุ่มหลายคนก็พอไหว...ล่ะมั้ง 555+
เคยพูดไปปากสั่นไปเพื่อนมันเลยล้อ ตั้งแต่นั้นก็เข็ดการนำเสนอไปเลย
ต้องอ่านค่ะ ถ้าใครไม่ได้อ่านนะคะ
อ่านแล้ว ละก็...แทบวางไม่ลงเลยค่ะ ><
จุดอ่อนคือ การไม่รู้.
เราชอบเล่มนี้นะ พี่เราเพิ่งซื้อมา(แต่เราซื้อมานานเป็นปีสองปีแล้วมันไม่รู้ TT)
เราว่าเขียนได้ดี และแก้ไขได้ตรงจุดเลยเชียวหละ
จุดอ่อนของเราและคนไทยหลายๆคนน่าจะอยู่ที่การพูดหน้าชั้นนะ
เรายังสงสัยเหมือนกันว่าทำไมเราถึงตื่นเต้นตลอดเวลาที่อยู่หน้าชั้น ถ้าไม่มีสคริปต์อะไรเลย ออกไปปุ๊บหัวจะกลวงโบ๋ ค้างเติ่ง แบบ จุด จุด จุด.. เลยต้องแก้ที่แบบว่า พูดจนมันติดปาก ต่อให้หัวขาวจ๋องปากก็ยังพะงาบๆๆไปเรื่อยๆ
แต่น่าแปลกที่เวลาอยู่หน้าห้องคนเดียวจะกล้าเปิดปากพูดมากกว่าพรีเซนต์เป็นกลุ่ม สงสัยเพราะรู้ว่าต้องพึ่งแต่ตัวเองล่ะมั้ง =v=?
จุดอ่อน ของเรา คือไม่หมั่นใจในหน้าตาตัวเอง เพราะเป็นคนแต่งหน้าไม่เป็น ทาแต่แป้งฝุ่น 5555+
ทั้งที่เพื่อนบอกว่าถ้าเราแต่งหน้านิดหน่อย เราจะดูดีกว่าเพื่อนอีกคนซะอีก แต่เราไม่กล้าอะ แง TT^TT
แต่กล้าเท่าไหร่
มันก็ยังสั่นอยู่ดี =_=;;
ไม่รู้เป็นอะไร
สั่นแบบเจ้าเข้า =A=
ต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้ว
เพื่อ มช. ที่ใฝ่ฝัน