สวัสดีครับ เรื่องลี้ลับในสถาบัน และ พี่ลาเต้ มาแล้วครับ สัปดาห์นี้เป็นเรื่องที่อ่านไป หลอนไป ความรู้สึกประมาณว่าหลอนแบบเย็นๆ เป็นเรื่องราวของครูท่านหนึ่งที่เสียชีวิตไป แต่วิญญาณยังวนเวียนไม่ไหน เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ไปตามอ่านจากเรื่องของน้องจิตติมา กันเลยครับ วันนี้เสนอตอน "รอยเท้าบนตึกเรียน"

สวัสดีค่ะ พี่ลาเต้ และเพื่อนๆ ชาว Dek-D.com โรงเรียนของเราค่อนข้างมีชื่อเสียงพอสมควร อีกทั้งยังเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด(หญิงล้วน) อีกด้วย เหตุการณ์ที่เราจะเล่าในวันนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2555 ที่ผ่านมาไม่นานนี้เอง เรามีอาจารย์ที่ปรึกษาอยู่ 2 คน โดยทั้งสองท่านใจดีมาก เเต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้นกับอาจารย์ที่ปรึกษาหนึ่งในสองท่านนั้น
ท่านเสียชีวิตในห้องเรียน (เราขอไม่อธิบายว่าท่านเสียชีวิตจากสาเหตุอะไร) มันเป็นเรื่องสลดใจของพวกเรา รวมถึงนักเรียนทั้งโรงเรียนมาก หลังจากนั้นไม่นานเรื่องราวชวนขนหัวลุกในโรงเรียนก็เกิดขึ้น เเม่บ้านของตึกเล่าให้ฟังว่า ตอนเย็นๆ ประมาณ 5-6 โมง เเม่บ้านจะต้องขึ้นไปสำรวจการเปิดปิดไฟ และจัดการล็อคห้องให้เรียบร้อย ตอนนั้นเดินผ่านห้องที่อาจารย์เสียชีวิต เเม่บ้านบอกว่า "รู้สึกแปลกๆ ขนลุกเย็นๆ พิกล"
ข้างๆ ห้องที่อาจารย์เสียชิวิตจะมีห้องน้ำรวมอยู่ 1 ห้อง เเม่บ้านบอกว่า ช่วงเช้าที่จะมาจ่ายดูแลเรื่องไฟในตึก และเปิดประตูห้องเรียน ก็มักจะเห็นรอยเท้าของคนที่อาบน้ำแล้วเหมือนทาแป้งในห้องน้ำ (เวลาเดินแป้งจะติดเท้า) เเม่บ้านเล่าว่าเห็นรอยเท้าเดินออกมาจากห้องน้ำ เป็นรอย จนออกมาถึงประตูเเล้ว รอยนั้นก็ไม่มีรอยเดินต่อ ซึ่งเเม่บ้านบอกว่าการอาบน้ำเเล้วทาแป้งในห้องน้ำ เป็นกิจวัตรของอาจารย์ที่เสียชีวิต ซึ่งตอนเช้าๆ ท่านจะทำแบบนี้เป็นประจำ
ขณะเดียวกันตอนที่ท่านเสียใหม่ๆ เด็กในห้อง ก็มักเจอเหตุการณ์แปลกๆ กันหลายคน เเล้วญาติของเราที่เขาเป็นร่างทรง เขาก็ดูให้ว่าอาจารย์ยังไม่ไปไหนยังเป็นห่วงเด็กอยู่ ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าท่านไปสู่สุขติหรือยัง อยากบอกว่านักเรียนทุกคนก็รักอาจารย์มาก แม้อาจารย์จะไม่มีวิตอยู่แล้วก็ตาม
ลาเต้ลิขิต : ส่งเรื่องลี้ลับในสถาบันของคุณมาได้ที่ latae@dek-d.com
27 ความคิดเห็น
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2556 / 19:30
แอบตกใจที่บอกว่าโรงเรียนหญิงล้วนแล้วเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดอีก
คือว่าเหมือนโรงเรียนเราเลยอ่ะภาวนาว่าไม่ใช่โรงเรียนเรา
ถึงจะจบไปแล้วแต่คิดถึงอาจารย์ที่สอนเราเสมอมาไม่อยากให้เป็นอาจารย์ในโรงเรียนเรา
คงไม่ใช่หรอก เราคิดไปเองแหละ
น่ากลัวอ่ะ เป็นครูที่น่าเคารพมากๆ เสียเเล้วยังห่วงนักเรียน
อาจเป็นเพราะดวงจิตที่ผูกพัน