เรื่องลี้ลับ : โซ่ตรวนตึกเรียน

         สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวคอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบันทุกคน วันนี้พิมจะมาเรื่องเล่าเรื่องราวลี้ลับที่สืบทอดกันมาของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนวัดซึ่งด้านหลังของโรงเรียนเป็นที่ฝังศพ หรือป่าช้านั้นเอง ส่วนด้านข้างๆ จะเป็นวัด

         โรงเรียนของเราจะมีห้องนาฏศิลป์ ในห้องนั้นมีประวัติที่รุ่นพี่ๆ เล่ากันมานานว่า มีเสาตกน้ำมันอยู่ต้นหนึ่ง เคยมีคุณครูหลายท่านที่ต้องเข้าเวรนอนเฝ้าโรงเรียน ตอนกลางคืนก็จำเป็นที่จะต้องเดินผ่านห้องนาฏศิลป์นั้น เพราะตรวจตราความเรียบร้อยของตึก ซึ่งทุกท่านก็มักจะเห็นผู้หญิงแก่แต่งโบราณ ถูกล่ามโซ่กับเสาต้นนั้นอยู่บ่อยๆ จนเป็นที่ร่ำลือกันว่า หากไม่จำเป็นจริงๆ ก็ไม่เดินผ่านห้องนั้นในเวลากลางคืนแน่นอน ปล.ส่วนตัวเราเอง ก็เคยเดินผ่านนะ บางครั้งใจก็กลัวแต่อยากรู้จริงมองเข้าไปมันก็มืดๆ แต่เราก็มองไม่เห็นอะไรเลย

          อีกเรื่องนึงที่ดังมากในโรงเรียนเรา เจอกันเกือบทุกรุ่น นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ไม่รู้ยังมีเรื่องเล่าอยู่อีกมั้ย

          เมื่อประมาณ 8 ปีที่แล้ว เคยมีคุณครูผู้หญิงท่านหนึ่งเป็นโรคหอบ เค้าสอนอยู่ดีๆ ก็หมดสติสิ้นลมหายใจไป เกี่ยวเนื่องกับเค้าเสียชีวิตในห้องที่เราต้องไปพักแรมกัน (เข้าค่ายที่โรงเรียน) ประมาณ 5 ทุ่มกว่า หลังจากทำกิจกรรมเสร็จ ทุกคนยังไม่หลับกัน มีเพื่อนเรากลุ่มหนึ่งประมาณ 4-5 คนมานั่งจับกลุ่มเล่าเรื่องผีกัน ต่อมามีเพื่อนเราชื่อ ฟาง (นามสมมุติ) ตะโกนท้าทายเสียงดังว่า “แล้วไงล่ะ นึกว่ากลัวหรอ ครูเค้าไม่กล้าทำไรพวกเราหรอก ป่านนี้เค้าคงไปเกิดแล้ว" หลังจากนั้นทุกคนก็หันมามอง และบอกให้ฟางพูดขอโทษที่พูดท้าทายอะไรไป

          ใจจริงทุกคนกลัวกันอยู่แล้ว เพราะด้านซ้ายก็เป็นห้องนาฏศิลป์ ด้านขวาวัด ด้านหลังคือป่าช้าที่ฝังศพ แต่ฟางก็ไม่ได้ขอโทษ เพราะพูดเล่นๆ ไม่ได้จริงจังอะไร หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงต่อมา.... ขณะที่ทุกคนเริ่มหลับกันแล้ว อยู่ๆ ฟางที่นอนหลับอยู่ ก็ลุกขึ้นมานั่ง แล้วร้องไห้ พูดว่า “หนูกลัวแล้ว อย่าทำอะไรหนูเลย” แล้วก็กรี๊ดเสียงดังลั่นห้อง ทุกคนก็ตื่นขึ้นมาดู พยายามถามกันว่าเป็นอะไร ตอนแรกฟางก็ไม่ตอบเราเลย

           ฟางร้องไห้แล้วชี้ไปทางหลังห้องแล้วพูดว่า “นั่นไง ผู้หญิงคนนั้นไง เค้าจะมากระซิบอะไรเราไม่รู้ เรากลัว” ทุกคนเมื่อได้ยินพากันตกใจกลัว บางคนก็วิ่งหนีออกไปข้างนอก ตอนนั้นเรากลัวมากเลยวิ่งออกจากห้องไปเคาะประตูเรียกครูที่อยู่ห่างจากห้องที่เรานอนไปอีกชั้นนึง พอพวกครูเข้ามาช่วยพยุงกันฟางซึ่งตอนนั้นเป็นลมไปแล้ว ครูจึงให้ฟางไปนอนกับครูชั้นบน ส่วนพวกเราก็ปิดไฟนอน

           เชื่อไหม? พอครูเดินไปซักแป๊ปเรารีบไปเปิดไฟกันเลย ตอนนั้นพวกเราขวัญเสียกันมาก บรรยากาศก็น่ากลัวลมมันพัดจากหน้าต่าง หวิวดีนักแท้ T^T จากนั้นก็พยายามข่มตาหลับกัน ตอนตีห้าตื่นมาออกกำลังกาย ทำกับข้าว ฉันและเพื่อนๆ จึงชวนฟางคุย ฟางบอกว่าฟางเห็นผู้หญิงคนหนึ่งชุดสีขาวยืนอยู่หลังห้อง พยายามเข้ามากระซิบอะไรสักอย่าง จึงตกใจกลัวและกรี๊ด เรื่องนี้ครูบอกว่าให้ปิดไว้เป็นความลับ เพราะเหลืออีก 1 คืน กลัวว่าห้องอื่นจะขวัญเสียกัน  เรื่องนี้จึงเงียบไป ต่างคนต่างก็คิดกันไปต่างๆ นาๆ  ว่าเป็นครู หรือเป็นเด็กนักเรียนที่จมน้ำตาย แต่ว่าไม่ใช่คนแน่นอน!!

           หลังจากเข้าค่ายเสร็จ เรารีบไปทำบุญ แต่เรื่องราวในวันนั้นก็ยังติดฝังใจมาจนถึงตอนนี้ ปกติเวลาเรียน เรามีห้องประจำคือห้องนี้ หลังจากเกิดเรื่องวันนั้นเราก็ย้ายมานั่งหน้าเลย และไม่คิดที่จะไปนั่งด้านหลังห้องอีกเลย.. ทุกวันนี้เพื่อนบางคนก็ยังไม่รู้ !!!

            ลาเต้ลิขิต : ส่งเรื่องลี้ลับในสถาบันของคุณมาได้ที่ latae@dek-d.com

ขอบคุณภาพระกอบจาก ภาพยนตร์ 303 กลัว กล้า อาฆาต