เรื่องลี้ลับ : ผีชั้น 3 โรงเรียนสตรี

         สวัสดีครับ พี่ลาเต้ และเรื่องลี้ลับในสถาบัน มาแล้วครับ ไม่อยากจะบอกเลยว่าโรงเรียนสตรีนั้นผีเยอะจริงๆ ไม่เชื่อก็ลองไล่อ่านเรื่องลี้ลับในสถาบันตอนที่ผ่านๆ มาดูครับ เป็นผีในโรงเรียนสตรีไปแล้วครึ่งนึง ซึ่งเรื่องผีที่จะเล่าในวันนี้ก็เกิดขึ้นที่ตึก 2 ของโรงเรียนสตรีครับ จะเป็นที่ไหน ชวนขนหัวลุกยังไง ไปอ่านจากเรื่องเล่าของ น้อง GEEGEI วันนี้เสนอตอน "ผีชั้น 3 โรงเรียนสตรี" ครับ ไปอ่านกันเลยยย

         สวัสดีค่ะ พี่ลาเต้ และเพื่อนๆ ชาวคอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบันทุกคน เรื่องที่เราจะนำมาเล่าครั้งนี้ เกิดขึ้นที่โรงเรียนหญิงล้วนขอไม่ระบุชื่อนะค่ะว่าคือโรงเรียนอะไร เรื่องมันมีอยู่ว่าโรงเรียนเราสมัยก่อนจะมีเพียงสามตึก ซึ่งตึก 2 ของโรงเรียนจะมี 4 ชั้น โดยที่ชั้น 3 จะเป็นห้องนาฏศิลป์ทั้งชั้น เอาไว้เก็บพวกอุปกรณ์ที่เอาไว้ใช้รำ และเอาไว้ให้เด็กฝึกซ้อม ต่อมาจู่ๆโรงเรียนก็ปิดชั้นนั้นโดยปล่อยร้างไปเลย แล้ว ผ.อ.ก็สร้างตึกใหม่แล้วตั้งห้องนาฏศิลป์ที่ห้องนั้นแทน ย้ำว่าต้องใช้คำว่าตั้ง ไม่ใช่เคลื่อนย้าย เพราะของทุกอย่างในห้องนาฏศิลป์เดิมยังคงอยู่ที่เดิมไม่มีการย้ายไปไหน ซึ่งเด็กนักเรียนก็ไม่ค่อยสงสัยอะไร คิดแค่ว่า ผ.อ.คงอยากจะทำห้องนาฏศิลป์ใหม่ก็เท่านั้นเอง

พี่ลาเต้ ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ภาพยนตร์เด็กหอ

         พอวันนึงเราจะต้องไปเรียนห้องวิทย์ ซึ่งอยู่ชั้น 2 ของตึก 2 ซึ่งตรงกลางระหว่างชั้นจะมีกำแพงกั้นอยู่ ถ้าจะเดินไปก็ต้องอ้อมลงไปชั้นหนึ่งแล้วเดินขึ้นบันไดอีกฝั่งเท่านั้นซึ่งเด็กนักเรียนทุกคนก็ต้องจำใจเดินอ้อม เพราะโรงเรียนห้ามไม่ให้เดินชั้นสาม แล้ววันนั้นเราขี้เกียจเดิน เลยเดินตัดผ่านชั้นสามทั้งๆ ที่มีป้ายห้ามเข้า บอกตรงๆ ว่าเราไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมต้องติดป้ายห้าม ทั้งๆ ที่ไม่เห็นมีอะไรอันตรายซักหน่อย เราเดินมาได้ซักพักก็เริ่มวิ่ง เพราะเข้าคาบสายแล้ว
             
         พอใกล้จะสุดทาง ก็ได้ยินเสียง แกร๊ก ! เราจึงหยุด เพราะคิดว่าของในกระเป๋าร่วงรึป่าว จึงคล้ำๆตรงกระเป๋าเสื้อและกระโปรง ของก็ครบ เราเลยหันไปมองต้นเสียง เห็นเป็นพวงกุญแจเป็นตุ๊กตาญี่ปุ่นน่ารักๆ ผมสีชมพู เราเลยเดินไปก้มหยิบมันขึ้นมา จังหวะที่เราลุกขึ้นตาเราก็เหลือบไปมองตรงกำแพงห้องเห็นเป็นขาสองข้างยื่นออกมาแกว่งเล่นขึ้นบ้างลงบ้าง ตอนนั้นเราตกใจมาก เลยฟุบลงกับพื้นแล้วหลับตาปี๋ ซักพักเลยเงยหน้าแล้วกลั้นใจ หันไปมองกำแพงเหมือนเดิมก็พบว่าไม่มีอะไร เลยปลอบใจว่าตัวเองตาฝาด พอตั้งท่าจะลุกขึ้นก็มีคนชนหลังเราอย่างแรง เราก็เลยนั่งอยู่กับที่ซักพักก็มีได้ยินเสียงเล็กๆ หัวเราะชอบใจดังก้องไปหมด เรากลัวมากขาแข็งวิ่งไม่ออก แบบว่านั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นเลย

          ซักพักป้าภารโรงก็เข้ามาเห็นเลยด่าเราแล้วลากเราออกมา เราเห็นว่าไหนๆ ก็สายแล้วเลยโดดดีกว่า แล้วเล่าเรื่องนี้ให้ป้าภารโรงฟัง ป้าแกพยักหน้าแล้วเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนมีเด็กผู้หญิงวิ่งในห้องนาฏศิลป์ ด้วยความที่พื้นมันลื่นเลยไถลไปชนกระจก กระจกก็เลยหล่นโครมมาทับเด็กคนนั้นเต็มๆ ทำให้เด็กคนนั้นเสียชีวิตเพราะโดนพวกเศษกระจกแทงบ้างบาดบ้าง หลังจากนั้นวิญญาณเด็กก็ไปเข้าฝัน ผ.อ. แล้วบอกให้เปลี่ยนชั้นนั้นทั้งชั้นเป็นห้องเอาไว้บูชาเขาเท่านั้น แล้วยิ่ง ผ.อ.ทำตามทำให้เด็กคนนั้นยิ่งเหิมเกริมเข้าไปใหญ่ หลอกทุกคนที่ผ่านชั้นนั้นแม้แต่ป้าภารโรงยังเจอเลย เสียงเคาะประตูห้องจากด้านในบ้างทั้งๆที่ไม่มีคนอยู่

          แต่ที่หนักสุดคือ วันนั้นป้าไปเข้าห้องน้ำตรงฝั่งขวาของชั้น แล้วด้วยความที่เพดานด้านบนมันมีหยากไย่เยอะ ป้าแกก็เลยกวักน้ำแล้วสลัดให้แมงมุมไป แล้วค่อยกวาดหยากไย่ออก ปรากฏว่ามีน้ำสาดกลับมาจนป้าแกเปียก ป้าแกก็โมโหเลยเปิดประตูพรวดเข้าไปปรากฏว่าไม่มีใครอยู่เลย หลังจากนั้นป้าก็ไม่กล้าใช้ห้องน้ำนี้อีก ป้าเขาก็เลยเตือนว่าอย่าผ่านอีก ซึ่งเราก็ขอบคุณป้าที่ช่วยดึงเราออกมา จนปัจจุบันเราย้ายมาเรียนตึกสี่ เลยไม่มีโอกาสได้เดินผ่านมันอีก และคิดว่าต่อให้มีโอกาสก็คงจะไม่กลับไปทุกวันนี้ไม่มีใครก้าวผ่านชั้นสามเลยด้วยซ้ำ....

           ลาเต้ลิขิต : ส่งเรื่องลี้ลับในสถาบันของคุณมาได้ที่ latae@dek-d.com