เรื่องลี้ลับ : ผี ม.ภาคเหนือ

           สวัสดีครับ เรื่องลี้ลับในสถาบันมาแล้วครับ วันนี้เป็นวันศุกร์สุดท้ายของปี ความหลอนของเรื่องลี้ลับขอจัดเต็มครับ หากจำกันได้สัปดาห์ก่อน พี่ลาเต้ พาไปฟังเรื่องผีที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน (หลายคนเดาถูก) มาสัปดาห์นี้ ขอไปต่อเนื่องกันที่ มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ ซึ่งหลอนไม่แพ้กัน หากเป็นพี่อยู่ในเหตุการณ์คงสติแตกไปแล้ว งั้นอย่าให้เสียเวลาไปอ่านกันเลยครับ เป็นเรื่องที่ส่งมาจากทางบ้านจาก น้อง Mint เสนอในชื่อตอน "ผี ม.ภาคเหนือ"

           มหาวิทยาลัยเราเป็นมหาวิทยาลัยเปิดใหม่ได้ไม่นาน สิบปีถึงไหมก็ไม่รู้ เป็นมหาวิทยาลัยที่อยู่บนดอยธรรมชาติร่มรื่น ตอนเช้าจะเหมือนสวรรค์ เเต่พอตกลางคืนจะเงียบ เเละหน้ากลัวมาก มอเราจะมีอาคารเรียนรวมหลังเก่า เค้าจะมีชื่อเรียกกัน เด็กใน ม. จะรู้ดี เเต่จะมีห้องเรียนหนึ่งอยู่ชั้น 3 เป็นห้องที่เคยมีรุ่นพี่เสียชีวิตที่โปรเจคเตอร์ตรงหน้าห้อง เขาเล่ากันว่ารุ่นพี่คนนี้หัวใจวายเสียชีวิตที่นั้น เเละที่สำคัญห้องนี้เฮี้ยนมากกกกกกก ให้ไปเลยสิบกะโหลกเลย
 

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ภาพยนตร์มหา'ลัยสยองขวัญ

           ขนาดอาจารย์ที่มีคาบเรียนสอนในห้องนั้น ยังไม่กล้าปล่อยนักศึกษาเกิน 2 ทุ่มเลย ส่วนตัวเเล้วเราเป็นคนประเภทที่ไม่เชื่อซักเท่าไหร่ เราคิดว่าเรื่องเล่าก็คือเรื่องเล่า เรื่องบางเรื่องมันก็แต่งกันขึ้นมาได้ เเต่แล้วมันมีเหตุการณ์หนึ่งทำให้เราเปลี่ยนความคิดไปเลย O_O"

           ช่วงนั้นเป็นช่วงเด็กปี 1 เรียนปรับพื้นฐาน วันนั้นเรามีเรียนที่อาคารนั้น ห้องนั้น!! เรา เเละเพื่อนก็ไปนั่งเรียนกับอีกคณะหนึ่ง ก้าวเเรกที่เดินเข้าไป บอกได้คำเดียวว่าเเอร์เย็นมว้ากกกกกกกกก ต้องบอกก่อนว่าคณะเรากับอีกคณะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ จึงต้องนั่งเเยกเป็นสองฝั่ง เราก็นั่งกดมือถือเล่น Facebook ไปตามปกติ เด็กคณะนู้นเค้าก็โม้กับอาจารย์ บลาๆ ซึ่งพวกเราก็ไม่สนใจ วันนั้นเด็กคณะเราคงคิดเหมือนกันว่า เมื่อไหร่จะสอน รำคาญพวกคณะนั้นมาก ฝอยกับอาจารย์เยอะไป เราขอเรียกคนที่โม้กับอาจารย์ว่าเจ๊ฝอยล่ะกัน (เพราะไม่รู้จักชื่อ)

            ระหว่างนั้นจู่ๆ เจ๊ฝอยก็ลุกพรวดวิ่งออกไปอ้วก ทุกคน งง ว่าเกิดอะไรขึ้น พอนางกลับมาอาจารย์ก็ถามว่า เป็นอะไร นางก็ตอบว่า "ไม่รู้เหมือนกันคะ จู่ ๆก็อยากจะอ้วก" พอพูดจบได้ไม่ถึง 3 นาที ไฟทั้งห้องดับพรึบ!!!  นศ.ก็ฮือฮากัน อาจารย์ก็พูดว่า อยู่เฉยๆ อย่าตื่นตระหนก เเล้วทีนี้มีผญคนหนึ่ง ซึ่งนั่งข้างหน้าเจ๊ฝอย ก็ชักตาเหลือก ชักตัวเเข็ง นศ.เริ่มมุงกันเยอะ อาจารย์รีบบอกให้พวก ผช. เเบก ผญ. คนนั้นออกมา ส่วนเรารีบเก็บของเตรียมวิ่ง เพราะรู้ว่ามันต้องมีอะไรเเน่ๆ เเต่อาจารย์ก็ยังบอกว่าให้นั่งกับที่

             เพื่อนเราเริ่มทำหน้าเหมือนจะร้องไห้กันเเล้ว ไฟก็ดับ ดีที่ยังมีเเสงข้างนอกส่องเข้ามาอยู่ จากนั้นไม่ถึง 10 นาที คนข้างๆ เจ๊ฝอย ก็ชักเหมือนกันกับผญคนนั้น อาจารย์ก็รีบบอกให้หาม ผญ.คนนั้นออกมา เเล้วอาจารย์ก็พูดว่า นศ.ออกมาจากห้องให้หมด วินาทีนั้นทุกคนรีบเก็บของเเล้วออกมายืนมุงกันหน้าห้อง เราก็ยืนดู ซักพัก ด้านในก็หามเพื่อนออกมาอีก 2 คน เป็น ผญ. ทั้งคู่ เราเริ่มใจไม่ดี เราก็บอกเพื่อนไปว่า รีบลงไปเถอะ

             ตอนที่เราจะลง มี นศ. ที่เรียนห้องติดกัน อยู่ๆ ก็วิ่งออกมาเเล้วกรี๊ดไป ร้องไห้ไป มือหนึ่งจับระเบียงเตรียมกระโดดลงไปข้างล่าง พวก ผช.รีบวิ่งเข้าไปจับ ผญ. คนนั้นไว้ เรากับเพื่อนยืนอึ้งเลย ทำไรไม่ถูก สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ บอกเพื่อนว่ากลับหอๆ เถอะ ระหว่างทางเราเดินผ่านห้องที่ 3 ก็เห็น นศ.ผญ นั่งร้องไห้อยู่ในห้องเรียน เเล้วเพื่อนๆ เค้าก็เอากระดาษมาพัดให้ วันนั้นอาคารนั้นวุ่นวายมาก เราไม่หาคำตอบหรอกว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งเดียวที่เราคิดคือ ต้องกลับหอ ๆ -_-

             หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินข่าวว่าพวกรุ่นพี่จะสร้างหนังผี เป็นหนังสั้นที่เกี่ยวกับอาคารเรียนรวมหลังนี้ ไอ้เราก็รอดูอยู่ ว่าต้นตอจริงๆ มันคืออะไร