วิจารณ์หนังสือ : พี่ไปหลายวัน

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น!!!!!!!!!
 

สำนักพิมพ์ a book ราคา 275 บาท
 

ถ้าถามว่า อยากไปเที่ยวไหน พี่ตินว่า “ญี่ปุ่น” จะเป็นคำตอบลำดับต้นๆ ของทุกคนนะ ตัวพี่ตินไปมาหลายครั้งแล้วหละ เริ่มไปตั้งแต่ 17 (หยุดนะ!) จนตอนนี้ 30 แระก็ยังไปอยู่ (ฮือออออออออออออ) คือพยายามไปทุกปี ปีละครั้งก็ยังดี (บางปีถ้ารวยมาก พีคสุด ก็ไปสองครั้ง 555)
 

และเพราะความที่ไปบ่อย ไปเอง พี่ตินเลยบ้าขนซื้อพวกไกด์บุ๊คมาเยอะมาก พวกนำเที่ยว แนะนำสถานที่ต่างๆ ส่วนใหญ่พยายามเลือกเล่มที่รูปสวยๆ น้ำหนักไม่มาก (เพราะต้องแบกขึ้นเครื่องไปด้วย) ยอมรับว่า... เป็นพวกบ้า เห็นเล่มใหม่ออกไม่ได้ ต้องสอยทุกเล่ม บางเล่มก็โดน บางเล่มก็ผิดหวังกันไป แต่เล่มที่ใช้บ่อยๆ และแนะนำเลยว่าดีนะ คือ เซียนโตเกียว ของสนพ. อมรินทร์ ข้อมูลแน่นมาก (ขอค่าโฆษณาได้ไหมคะ 555)
 

นอกเรื่องไปไกลแล้ว เรามารีวิว “พี่ไปหลายวัน” ต่างหาก คือยอมรับว่าตอนแรกที่เห็นนี่งงนะ อะไรคือ “พี่ไปหลายวัน” ชื่อมันไม่สื่อว่าไปญี่ปุ่นนี่นา ไปไหนล่ะ เที่ยวไหนดี แล้วพออ่านคำโปรยตามมา อะไรน่ะ หย่อนสองไข่ ว้าย ลามกจริงๆ แต่พอเห็นชื่อคนเขียน ภูมิชาย บุญสินสุข อะฮ่า คว้าไปจ่ายเงินเลยทันที

คุณบิ๊กหรือภูมิชาย เป็นนักเขียนที่พี่ตินชอบมาก ก่อนหน้า นักเขียนคนนี้ออกหนังสือเกี่ยวกับการสอนภาษาอังกฤษมาหลายเล่ม พี่ตินก็ซื้อทุกเล่มนะ ตั้งแต่ This too, shall pass เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็เช้า ไปจนถึง ศัพท์หมู ฯลฯ จุดเด่นของคุณบิ๊กคือ เป็นคนเขียนบทความได้สนุก มีเสน่ห์ และมักจะแทรกเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ ลงในผลงานของตัวเองได้ทุกครั้ง ขนาดบทความแค่ 1-2 หน้าเวิร์ดเท่านั้น พี่แกก็ยังแทรกข้อมูลดีๆ มีประโยชน์มาให้เราได้อ่านกัน เรียกว่า อ่านงานของแกแล้วรู้สึกรอบรู้มาก แกดูเป็นคนช่างสังเกต ละเอียด และช่างเล่า วิธีการเล่าก็สนุก อ่านแล้วเพลินๆ เหมือนเพื่อนสนิทเล่าเรื่องให้ฟัง ยังไงยังงั้น
 

แล้ว “พี่ไปหลายวัน” เป็นยังไงเหรอ...? คือตอนแรกที่อ่าน พี่ตินแอบคิดว่าคงนำเที่ยวแหละ 30 วัน แนะนำสถานที่ต่างๆ อะไรยังงี้หรือเปล่า แต่พออ่านไปๆ แล้วก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องท่องเที่ยวนะ แต่มันเหมือนบทความทุกชิ้นที่คุณบิ๊กเขียนมากกว่า คือพาไปเที่ยวด้วยแหละ แต่ว่าสอดแทรกเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ ที่เจ้าตัวได้รับมาระหว่างที่เดินทางอยู่ในญี่ปุ่น อ่านแล้วเราได้รู้อะไรมากขึ้นเยอะเลย ที่เที่ยวที่แกไป ก็แบบเดียวกันกะเราน่ะแหละ แต่ว่าแกใส่แนวคิด ใส่ความหมายอะไรน่าอ่านลงไป เหมือนเราได้ไปสถานที่เดิมๆ แต่ว่าเปลี่ยนมุมมอง และมันทำให้เรามองอะไรได้กว้างมากขึ้น พี่ตินชอบที่แกเล่าเรื่องไปแช่ออนเซ็นมาก ระหว่างแช่ แกสังเกตคนรอบๆ ตัวไปด้วย แล้วเอามาเล่าได้เป็นฉากๆ พูดเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่น หรือโยงเข้ากับการเมืองก็ได้ด้วยนะ แต่ว่าไม่ใช่การเขียนแบบเครียดๆ หรืออ่านแล้วหนักหัวแน่นอน คือ... อ่านเล่มนี้แล้ว พี่ตินหัวเราะออกมาดังๆ หลายรอบมาก แต่เนื้อหาในเล่มมันก็ไม่ได้ตลกโปกฮาขนาดนั้นนะ แต่คงเพราะคนเล่าเป็นคนตลก เวลาเขียนมันก็เลยดูฮาๆ เหมือนเขาพลิกมุมจากเครียดๆ แล้วดึงเอาความสนุกสนานมาพูดได้ แบบว่าอ่านไปยิ้มไปตลอด
 

สำหรับพี่ติน ความสำเร็จของหนังสือท่องเที่ยวคือ ต้องอ่านแล้วอยากไปที่นั่นนะ และเล่มนี้ ประสบความสำเร็จเกินความคาดหมายมากๆ ขนาดเคยไปแล้วมาอ่าน ยังอินสุดๆ อยากแพ็คกระเป๋าขึ้นมาทันที พูดเลย ใครกำลังมองหาไกด์บุ๊กไปญี่ปุ่น พี่ตินขอแนะนำแรงๆ ว่าให้อ่านเล่มนี้ อ่านแล้วได้ความรู้เพียบเลย แล้วจะรู้ว่าญี่ปุ่นน่ะ น่ารักกว่าที่เราคิดเสียอีก ^ ^  
 

พี่ตินลางาน!
 

อตินเอง