7 ข้อได้เปรียบของการเขียนฉากจบไว้ก่อน
หลายๆ คนบอกว่าฉากที่ยากที่สุดคือฉากจบ
แต่หลายคนก็บอกว่าถ้าเขียนฉากจบไว้ก่อน จะจบนิยายได้ไวกว่าปกติ
แต่หลายคนก็บอกว่าถ้าเขียนฉากจบไว้ก่อน จะจบนิยายได้ไวกว่าปกติ
คอลัมน์กลเม็ดเคล็ดลับของเรากลับมาแล้วจ้า สำหรับวันศุกร์นี้ พี่ตินขอนำเสนอหัวข้อเรื่อง “การเขียนฉากจบ” ในตอนแรกก็ว่าจะเขียนกลยุทธ์การเขียนฉากจบอะนะ แต่ไปๆ มาๆ หลังจากคิดๆ ดูแล้ว ลองบิดหัวข้อใหม่ มาที่เรื่องของการ เขียนฉากจบไว้ก่อน ดีกว่า
หลายคนงง บอก เอ้ย พี่ตินจะเขียนฉากจบก่อนได้ยังไง นิยายมันดำเนินไปของมันอยู่ หนูเขียนเรียงลำดับจาก 1 ไป 10 นะ ฉากเปิดเรื่อง ฉากการเจอกันของพระนาง ฉากพัฒนาตัวละคร เจอสถานการณ์ต่างๆ มันต้องต่อเนื่องสิ ถึงจะบิวด์ให้เขียนฉากจบได้แบบฟินๆ ถ้าหากใครคิดยังงั้นอยู่ พี่ตินขอชวนพลิกมุมมองเบาๆ มาคิดอีกแบบดูนะ
น้องๆ ก็คงสงสัย ทำไมพี่ตินมาบอกว่าเขียนฉากจบก่อนถึงจะดี คือสำหรับพี่ตินเอง ก็เคยใช้เทคนิคนี้มาก่อนนะ เวลาเขียนนิยาย พี่มักจะถามตัวเองว่า “จะจบเรื่องแบบไหน อย่างไร” เหตุผลก็เพราะอยากกำหนดเส้นเรื่องของตัวเอง ว่าเราจะเขียนอะไร เพื่อนำไปสู่คำตอบแบบไหน การที่เรามีคำตอบในใจแล้ว... จะทำให้เราเขียนเรื่องได้ง่ายขึ้น เพราะรู้แล้วว่าทุกฉากที่เราเขียน มันจะจบลงยังไง
แต่ที่บอกให้เขียนฉากจบก่อน ก็ไม่ได้หมายความว่า ระหว่างทางที่เขียน จะเขียนงานแบบทื่อๆ ไปตามเส้นเรื่องแบบเป๊ะๆ นะ เอาเข้าจริงแล้ว น้องๆ ก็ยังปรับพล็อตได้อยู่เสมอ เพียงแต่ว่ามันไม่ควรหนีจากกันมาก ยังไงก็ขอให้จบแบบที่เรากำหนดไว้อยู่ นั่นแหละถึงจะเรียกว่าเป๊ะ
เอาหละ มาดูข้อได้เปรียบ 7 ข้อ ที่เราควรเขียนฉากจบก่อนดีกว่าว่ามีอะไรบ้าง
- ถ้าเรารู้ว่าเรื่องจะจบลงยังไง ตัวละครจะตัดสินใจอย่างไร จะส่งผลต่อการสร้างตัวละครของเรา ระหว่างที่เขียนถึงตัวละคร เราจะรู้ได้ว่า เขามีความตั้งใจที่จะให้เรื่องจบลงแบบนี้ๆ และเราก็จะกำหนดเส้นทางของเขาได้
- อันนี้จะพ้องกับข้อหนึ่ง เมื่อเรารู้แล้วว่า ตัวละครจะจบลงแบบไหน เรื่องราวจะจบลงอย่างไร การปูพื้นหลังของตัวละคร ก็ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะเรารู้แล้วว่า สุดท้ายตัวละครของเราจะทำอะไรกันแน่ เราก็เลยเขียนพื้นหลังได้อย่างมั่นใจและชัดเจน
- การที่เขียนฉากจบไว้ก่อน จะทำให้เราเข้าใจสถานการณ์ในอดีตได้ดีขึ้น ยกตัวอย่างง่ายๆ นะ เมื่อปัญหาต่างๆ จบลง หรือแก้ไขเรียบร้อยแล้ว พอมองย้อนกลับไปในอดีต เราจะรู้ชัดเลยว่าเราทำอะไรพลาดไปที่ตรงไหน อย่างไร และหลายครั้งที่นึกถึง เราจะอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าตอนนั้นเราไม่ทำแบบนี้ ถ้าตอนนั้นเราทำอีกอย่าง ชีวิตจะไปลงเอยที่ไหน ความรู้สึกลังเลไม่แน่ใจของตัวละครนี่แหละ จะช่วยทำให้นิยายของเรามีชีวิตชีวาและมีเสน่ห์น่าอ่าน เพราะมันเหมือนชีวิตคนจริงๆ
- เพราะรู้ฉากจบแล้ว คุณก็ไม่ต้องมานั่งเครียดกับการเขียน และไม่ต้องมานั่งคิดหาบทบาทต่างๆ ให้กับตัวละคร เพราะคุณรู้แล้วนี่ ว่าทุกคนจะทำอะไร เพื่อสิ่งไหนกันแน่ ฉากจบกำหนดไว้แล้วใช่ไหม หน้าที่ของคุณก็คือชักจูงตัวละครในมือไปตามเส้นทางที่ควรจะเป็น ให้เหตุและผลอย่างเหมาะสม แค่นี้นิยายก็ลงตัวแล้ว
- การวางพล็อตฉากจบไว้ จะช่วยจำกัดเวลาการทำงาน อย่างน้อยๆ ทุกฉากที่คุณคิด ก็จะนำไปสู่ตอนจบแบบที่ควรจะเป็น จะไม่มีฉากส่วนเกินเข้ามาทำให้นิยายของคุณน่าเบื่อเป็นอันขาด และนิยายของคุณก็จะชัดเจน มุ่งสู่เป้าหมาย ไม่สะเปะสะปะ
- การเขียนฉากจบก่อนเนี่ย จะว่าไปแล้ว เหมือนเราได้ลองอะไรใหม่ๆ เลย เพราะคนทั่วไปก็ไม่ค่อยเขียนฉากจบก่อนหรอก ถ้าหากว่าเราทำได้ หรือได้ลองทำ เราจะรู้สึกได้เลยว่ามันน่าตื่นเต้นและเต็มไปด้วยเสน่ห์แปลกใหม่ ระหว่างที่เขียน เราอาจจะเครียดหรือสับสนบ้าง เพราะรู้สึกว่าต้องทำทุกทางเพื่อให้ตัวละครไปสู่คำตอบดังกล่าว แต่เชื่อว่าพอเดินไปถึงฉากจบได้ มันจะฟินสุดๆ แน่นอน
- ฉากจบและฉากเริ่มต้นน่ะ แท้จริงแล้วมันสัมพันธ์กันนะ การที่คุณเขียนฉากจบก่อน จะทำให้คุณเขียนฉากเปิดเรื่องได้ดีมากขึ้นด้วย ก็เพราะคุณรู้แล้วไงล่ะว่าฉากจบจะจบแบบไหน ก็ต้องเปิดกันให้สอดคล้องกันหน่อย และเมื่อฉากเริ่มกับฉากจบสัมพันธ์กัน คนอ่านก็จะพอใจและคิดว่าคุณสร้างผลงานที่สมจริง
จบกันไปแล้วเคล็ดลับดีๆ 7 ข้อของเรา น้องๆ อ่านแล้วเป็นยังไงบ้าง สำหรับพี่ติน ก็อย่างที่บอกว่าเคยใช้มุกนี้บ้างบางครั้ง และรู้เลยว่ามันดีจริงอย่างที่เคล็ดลับ 7 ข้อนี้ว่ามา โดยเฉพาะข้อ 6 นี่ตรงกับพี่ตินมาก การเขียนฉากจบก่อน ช่วยให้พี่ตินประหยัดเวลา ไม่ต้องเขียนฉากสะเปะสะปะเลย และระหว่างที่เขียน พี่ตินก็ค่อยๆ เดินเรื่องให้ตัวละครทำบางสิ่งบางอย่าง เพื่อก้าวไปสู่ตอนจบอย่างสมบูรณ์
ยังไงก็หวังว่าทั้ง 7 ข้อนี้จะเป็นประโยชน์กับน้องๆ บ้างนะ ลองเอาไปปรับใช้กับผลงานของเราดู ลองอะไรใหม่ๆ ชีวิตจะได้ตื่นเต้นและสร้างสรรค์ นิยายก็จะน่าตื่นเต้นมากขึ้นด้วยไง ^ ^
อตินเอง
23 ความคิดเห็น
เห็นข้อดีแบบนี้ รีบเปิด word ทำฉากจบเลยดีกว่า
#ขอบคุณสำหรับเคล็ด(ไม่)ลับคร่าาา
เราก็ชอบคิดฉากจบก่อนฉากเริ่มค่ะ คิดฉากจบไว้หลายฉากมาก แต่ฉากเริ่มคือคิดไม่ออก (ฮา)
เราค่ะ เราจะชอบคิดฉากเริ่มต้น กับฉากจบไว้ก่อน ตรงกลางวางพล็อตหยาบๆไว้ก่อน
ฟังดูดีนะ แต่ก็ยังดองอยู่เหมือนเดิม
ขอบคุณนะคะพี่อติน กำลังนึกฉากเปิดเรื่องไม่ได้พอดี เห็นแบบนี้แล้วจะเอาฉากเริ่มต้นให้คล้องจองกันเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับทริดดีๆค่า
ที่จริงฉากจบมันก็อยู่ในหัวนี่แหละ ดันตัน-ตอนดำเนินเรื่องซะงั้น
เขียนฉากจบไว้ก่อนประจำคะ
จริงค่ะ ปกติคิดฉากต้นกับฉากจบไว้ก่อนเลย จะได้ไม่สับสน และจะรู้ด้วยว่าต้องดำเนินเรื่องไปในทิศทางไหน
เห็นด้วยค่ะ พอคิดเค้าโครงเริ่มเรื่องจนถึงฉากจบไว้แล้ว เป็นวิธีที่เขียนนิยายได้ไหลลื่นที่สุดค่ะ
ขอบคุณค่ะ กำลังแต่งนิยายอยู่พอดีเลย
แต่ปกติเราก็จะคิดฉากจบไว้คร่าวๆ(สุดๆ)ก่อน แล้วมโนเอาเอง(ดั้นสดแล้วแต่ง แต่ไม่อัพ)อ่ะค่ะ
ดีจริงๆ มันทำให้มีกำลังใจเขียนจนจบเรื่องด้วย มโนถึงตอนจบสวยๆ ขอบคุณผู้อ่าน บลาๆๆๆ
ขอบคุณมากค่ะ อ่านแล้วมีแรงฮึด อิอิ
เราชอบเขียนฉากที่ตรงกับอารมณ์ค่ะ ประมาณว่าถ้าอารมณ์ฟินๆ จากโลกภายนอกมาก็จะเขียนฉากที่ตัวละครอยู่ในอารมณ์นั้น มันง่ายดี ไม่ต้องพยายามเข้าถึงมัน เราเขียนพล็อตไว้แล้ว ต่อให้เขียนข้ามฉากมันก็น่าจะได้นะคิดว่า
จะลองเอาไปทำดูนะคะ ขอบคุณมากๆเลย ^^
ขอบคุณมากคร้าบสำหรับคำแนะนำดีแบบนี้
แต่โดยส่วนตัวผม ผมก็ชอบคิดตอนจบไว้ก่อนนะ แบบ...คนอื่นอาจจะเรียงลำดับจาก1-10 แต่ของผมนี่เป็นแบบ 10-1 (แบบนี้ก็น่จะได้อยู่เนอะ)
เป็นอีกคนที่ชอบวางฉากจบเอาไว้ในหัวเหมือนกันค่ะ
มันทำให้เป้าหมายเราชัดมากจริงๆ แล้วเราจะทำทุกอย่างเพื่อให้เรื่องมันจบอย่างที่เราคิด 5555555 ส่วนตัวคิดว่ามันเหมาะกับเรื่องสั้นนะคะ ยิ่งท่ามีเวลาบวกกับอารมณ์ถึง มันจะออกมาดีมากๆเลย
จริง ๆ ฉากเริ่มเรื่องกับฉากจบไม่เคยมีปัญหาค่ะ จะมีแค่ลังเลว่าจะจบแบบที่หนึ่งหรือแบบที่สองดี
แต่ปัญหามันอยู่ที่กลางเรื่อง ...
ไม่ว่ากี่เรื่องต่อกี่เรื่อง กลางเรื่องก็กลวงตลอด 55555555555555555555
จะลองเอาไปใช้ดูค่ะ เผื่อจะแก้ปัญหา'ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี'ได้น่ะต่ะ
ปล.อยากรู้มากๆใครมีปัญหาเมื่อเราบ้างเอ่ย?
น่านำไปลองใช้นะคะ //วิ่งไปเขียนฉากจบแป๊บ