กลยุทธ์ใหม่เพื่องานเขียนที่ดีกว่า : ทำความรู้จักคนอ่านกันเถอะ

เราเป็นนักอ่านประเภทต้องรู้ตอนจบก่อน คือถ้าถูกใจหนังสือสักเล่ม จะพลิกไปดูตอนจบเลย ถ้าไม่แฮปปี้ ไม่อ่าน ถ้าใครตาย ไม่อ่าน ถ้ารักสามเส้า ไม่อ่าน ถ้าฮาเร็ม ก็ไม่อ่าน นางเอกงี่เง่า ไม่อ่าน ฯลฯ 55555 

+

เป็นมนุษย์ที่รักการถูกสปอยล์ เพราะถือว่าเราเท่าทันเนื้อเรื่องไปบ้างแล้ว ทำให้ไม่ต้องกลัวอะไรที่ไม่คาดคิดตอนอ่านอีก 5555555555555

ปกติเป็นพวกอ่านข้าม... ถ้าเรื่องไม่มีอะไรเลย น้ำเยอะมาก อ่านข้ามไปกลางเรื่องทันที ถ้าไม่ไหว ยังอ่านแล้วไม่มีอะไรอีก... อ่านตอนจบเลยค่ะ

ที่อ่านแบบนี้เพราะเป็นบางที เป็นฉากไร้สาระ งอนไปงอนมาไป 5 ตอน... คือ????? ฮา 

แต่ถ้าเป็นเรื่องที่คิดว่าพล๊อตสนุก ทุกตอนไม่ค่อยมีน้ำ จะอ่านละเอียดมาก อ่านทุกตอนทุกบรรทัด (แถมซ้ำหลายรอบ กลัวพลาด) 

ไม่รู้มีใครเป็นแบบนี้ไหมนะคะ ชอบทั้งสปอยและไม่สปอย  แต่เป็นคนอ่านจบเรื่อง สนุกไม่สนุกต้องจบเรื่องไว้ก่อน ข้ามๆไปบ้างก็ต้องอ่านตอนจบ เพราะเห็นหลายเรื่องแล้วนะที่ตอนแรกๆยังไม่สนุก พออ่านไป กลางๆกับหลังๆ คืออึ้งมากกกก สนุกที่สุด... กว่าจะบอกได้ว่านิยายเรื่องนี้สนุกก็ต้องอ่านให้จบจริงๆแหละค่ะ 

เคยมีนักอ่านที่เดาใจคนเขียนค่ะ แต่แบบเค้าเดาใจเราไม่ถูกอะค่ะ มันไม่ใช่แบบที่เขาคิด...หลังจากอัพครบ//พี่ตินคิดว่าเขาจะรู้สึกยังไงคะที่เดาไม่ถูก T^T แย่ไหม//แต่นักอ่านคนนี้ก็ยังมาคอมเม้นต์ให้อยู่นะคะ

# คิดว่าเจอทุกแบบเลย ได้อะไรมากๆ ทำให้เราเข้าใจคนอ่านมากขึ้นเลยล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ

เราเป็น4,7 ใครสปอยนี่โกรธมากก เผลอๆจะไม่อ่านเล่มนั้นเลย และเหมือนอย่างที่บอก ชอบเดามากๆ เดาถูกแล้วฟิน555 ที่สำคัญคือชอบอ่านแบบรวดเดียวจบ! 

เคยมีนักอ่านที่เดาใจคนเขียนค่ะ แต่แบบเค้าเดาใจเราไม่ถูกอะค่ะ มันไม่ใช่แบบที่เขาคิด...หลังจากอัพครบ//พี่ตินคิดว่าเขาจะรู้สึกยังไงคะที่เดาไม่ถูก T^T แย่ไหม//แต่นักอ่านคนนี้ก็ยังมาคอมเม้นต์ให้อยู่นะคะ

# คิดว่าเจอทุกแบบเลย ได้อะไรมากๆ ทำให้เราเข้าใจคนอ่านมากขึ้นเลยล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ

เราเป็นนักอ่านประเภทต้องรู้ตอนจบก่อน คือถ้าถูกใจหนังสือสักเล่ม จะพลิกไปดูตอนจบเลย ถ้าไม่แฮปปี้ ไม่อ่าน ถ้าใครตาย ไม่อ่าน ถ้ารักสามเส้า ไม่อ่าน ถ้าฮาเร็ม ก็ไม่อ่าน นางเอกงี่เง่า ไม่อ่าน ฯลฯ 55555 

+

เป็นมนุษย์ที่รักการถูกสปอยล์ เพราะถือว่าเราเท่าทันเนื้อเรื่องไปบ้างแล้ว ทำให้ไม่ต้องกลัวอะไรที่ไม่คาดคิดตอนอ่านอีก 5555555555555

เราเป็น4,7 ใครสปอยนี่โกรธมากก เผลอๆจะไม่อ่านเล่มนั้นเลย และเหมือนอย่างที่บอก ชอบเดามากๆ เดาถูกแล้วฟิน555 ที่สำคัญคือชอบอ่านแบบรวดเดียวจบ! 

เป็นแบบที่ 7 ค่ะ 555 ซื้อหนังสือมาเล่มนึงต้องอ่านรวดเดียวจบ ไม่งั้นค้างงงงง และจะอินกับตัวละครมากๆ ด้วย 

เป็นคนที่สนใจภาพรวมเรื่องมากกว่าตัวละคร และมันทำให้ผมสนใจตัวละครอีกที

คือถ้าเรื่องมันสนับสนุนให้เรารู้สึกเชียร์ตัวละครใดๆ แล้ว  ถ้าไม่หักมุมว่าตายก็คือเฮล่นบ้านครับ 555

ปกติเป็นพวกอ่านข้าม... ถ้าเรื่องไม่มีอะไรเลย น้ำเยอะมาก อ่านข้ามไปกลางเรื่องทันที ถ้าไม่ไหว ยังอ่านแล้วไม่มีอะไรอีก... อ่านตอนจบเลยค่ะ

ที่อ่านแบบนี้เพราะเป็นบางที เป็นฉากไร้สาระ งอนไปงอนมาไป 5 ตอน... คือ????? ฮา 

แต่ถ้าเป็นเรื่องที่คิดว่าพล๊อตสนุก ทุกตอนไม่ค่อยมีน้ำ จะอ่านละเอียดมาก อ่านทุกตอนทุกบรรทัด (แถมซ้ำหลายรอบ กลัวพลาด) 

ไม่รู้มีใครเป็นแบบนี้ไหมนะคะ ชอบทั้งสปอยและไม่สปอย  แต่เป็นคนอ่านจบเรื่อง สนุกไม่สนุกต้องจบเรื่องไว้ก่อน ข้ามๆไปบ้างก็ต้องอ่านตอนจบ เพราะเห็นหลายเรื่องแล้วนะที่ตอนแรกๆยังไม่สนุก พออ่านไป กลางๆกับหลังๆ คืออึ้งมากกกก สนุกที่สุด... กว่าจะบอกได้ว่านิยายเรื่องนี้สนุกก็ต้องอ่านให้จบจริงๆแหละค่ะ 

ขอโทดนะค่ะคืฉยากรู้เกียวกับวิธีการเขียนพล็อตนิยายนะค่ะ ช้วยหามาให้หน่อยได้รึป่าวค่ะ แบบยังงๆกับบ้างพล็อตนะค่ะ

สำหรับเราเหมือนเอาทุกข้อยกเว้นข้อ 4 มารวมกันค่ะ แบบว่าแล้วแต่อารมณ์ในตอนนั้นว่าเป็นแบบไหน หลายเรื่องแรกๆก็อ่านละเอียดแบบสุดๆ พอนานๆเข้าก็จะเบื่อและอ่านข้ามไปน่ะค่ะ แต่ทุกเรื่องต้องรู้ไว้ก่อนนะคะว่าเป็นแบบที่ชอบรึเปล่า  

 มีบางเรื่องที่สามารถฉุดเราเอาไว้ได้และจะเป็นเรื่องที่สนุกมากแต่...อัพช้ามาก รอเป็นเดือน บางเรื่องผ่านไปเป็นปีก็ยังไม่อัพเลยค่ะ เศร้า 

เราเป็นพวกชอบอ่านข้ามๆ บางทีอ่านนิยายก็จะอ่านแต่บทพูดพอเนื้อเรื่องไม่มีอะไรก็ข้ามไปตอนใหม่ ขนาดอ่านกระทู้นี้ยังอ่านแค่ที่เน้นไว้เลย แหม่ #ยิ่งหนังสือเรียนยิ่งจะหนักเลย 5555555

ถ้าอ่านฟรีตามร้านหนังสือเวลารอกลับบ้าน (เรานิสัยไม่ดีเลยแต่เราก็ซื้อนะ ฮือ TvT) จะอ่านแค่ครึ่งเรื่องหลัง ถ้าซื้อกลับบ้านจะอ่านรวดเดียวจบ ส่วนสปอยล์ แล้วแต่เรื่อง บางเรื่องเช่น the fault in our star นี่อ่านตอนจบก่อน   ส่วนตัวนี่สนใจเรื่องมากกว่าตัวละคร ถ้าเรื่องไหนที่คีพคาแรกเตอร์จนพาเราอินได้เองเรานี่โคตรชอบเลยอ่ะ 

ของเราคือแบบ นักอ่านคอมเม้นว่าอยากรู้ใครคือพระเอก แต่นิยายเราไม่มีพระเอก เศร้า 555

เป็นแบบอ่านรวดเดียวให้จบค่ะ และชอบที่จะได้อ่านไปเรื่อยๆโดยที่อ่านแค่เรื่องย่อจากหลังปรก และจริงค่ะ ตัวละครเป็นเรื่องสำคัญมากกกกก(ในความรู้สึกเรา) แต่ที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็นการบัญยายเรื่องของนักเขียนนะคะคือแบบ มันเป็นตัวตัดสินชั้นยอดเลยว่าเรื่องดังกล่าวน่าติดตามหรึอเปล่า ตัวอย่างเช่นอ่านไปอ่านมาก็ตัดบทแล้วบอกว่านอนดีกว่าคร็อก -0- อะไรทำนองมันแสดงให้เห็นชัดเจนเลยว่านักเขียนมีความใส่ใจและความรักที่มีต่องานเขียนของตัวเองมากแค่ไหน

พี่อตินสุดยอด  จ้าวยุทธภพจริงๆ 

คือมันใช่ โดนประเภทที่ 6 ไปเต็มๆ เคยเจอนักนิยายแปลค่ะ ดังด้วย แต่เสียความรู้สึกอย่าแรง เพราะเมื่ออ่านไปถึงกลางเรื่อง ก็เจอจุดเบรกเกือบครึ่งโหลแล้ว (เหมือนไรท์เขาจะลืมสิ่งที่ตัวเองเขียน) เรียกว่าลิสออกมาเป็นหน้ากระดาษเลยค่ะ 555 สรุป อ่านไม่จบค่ะ เหอๆ 

ผมเป็นแบบที่ 6  ครับ   

เป็นเกือบทุกข้อยกเว้น 3 กับ 4 ไม่ได้เกลียดการโดนสปอยแต่ก็ไม่ได้ชอบรู้ตอนจบ และแม้จะรู้ก็ตามอ่านอยู่ดีว่าเนื้อเรื่องมันจะพาไปจนถึงจุดนั้นได้อย่างไร 

ที่สำคัญจริงๆสำหรับเรา คือนิยายเรื่องนั้นต้องมีความน่าสนใจจนต้องตามต่อ ยอมรับว่าสนใจภาพรวมของเรื่องมากกว่าคาแร็คเตอร์ตัวละคร แต่ก็สนใจในรายละเอียดที่ส่งผลต่อเนื้อเรื่องด้วย โดยมากจะอ่านละเอียดเว้นแต่เจอฉากซ้ำๆ ไม่ใช่ว่าเขียนไม่ดีหรือไม่ชอบแต่มันมีบ่อยจนเกร่อ เช่น ฉากต่อสู้ที่ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเก่งมากแค่ไหน พวกพระเอก/นางเอกก็ชนะได้ ถ้ามีบ่อยเกินก็จะข้ามเพราะเหมือนรู้ผลแล้ว ยกเว้นเป็นการต่อสู้ของตัวละครสำคัญ ซึ่งจะเป็นจุดพลิกผันเนื้อเรื่องถึงขนาดชี้เป็นชี้ตาย อาจจะอ่านหรืออาจย้อนกลับไปอ่าน

เป็นพวกสนใจคาแร็คเตอร์ตัวละครมากกก ตัวละครไหนบุคลิกแปลกๆ นี่อ่านเพลิ๊นเพลิน แล้วก็เป็นพวกอ่านข้าม (บางเรื่องนะเออ)