ภรรยาเจ้า
ผู้เขียน : เฌอมา
สำนักพิมพ์ : พิมพ์คำ (ในเครือสถาพร)
คำโปรยปกหลัง
หม่อมเจ้ากิตติกร เริ่มแผนการสมรสหลอกๆ
เพียงเพื่อต้องการผูกมัดเพื่อนสาวสามัญชน ซึ่งเขาหลงรักมาตั้งแต่วัยเยาว์
ขณะที่ ลลนา หญิงสาวผู้โดนหมายปองไม่เคยเอะใจในแผนการนั้น
จึงตกลงปลงใจร่วมมือด้วยเห็นแก่ความเป็นเพื่อนและทรัพย์สมบัติมหาศาล!
“เออๆ แต่งก็ได้ แต่แหวนแต่งงานฉันน่ะต้องเป็นเพชรเม็ดโตๆ เท่านั้น
ขอเม็ดใหญ่กว่าของชมพู่ อารยานะ”
“แกไปเลือกเอาเองที่วังแล้วกัน ฉันให้สิบวงเลย ใส่มันทุกนิ้ว”
“แกพูดแล้วนะติ ได้! งั้นเราแต่งกันพรุ่งนี้เลย ฉันจะรีบกอบโกย”
จากนี้อีกเก้าสิบวัน เขาจะทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดภรรยาตัวแสบให้เป็นหม่อมของเขาตลอดไป
ซึ่งทางออกเดียวที่จะตัดปีกไม่ให้เธอโบยบินไปได้ก็คือ...
รวบหัวรวบหางหญิงสาวให้มีหน่อเนื้อเชื้อไขให้ราชสกุลนรังสรรค์!
“หึๆ...ลูกไม้ แกต่างหากที่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของฉัน”
****************************************
สวัสดีน้องๆ นักเขียนนักอ่านทุกคนในเด็กดีนะคะ วันนี้นับเป็นโอกาสดีที่จะมาพูดถึงนวนิยายอันโด่งดังเป็นประวัติกาลของเว็บไซต์ ซึ่งก็คือ “ภรรยาเจ้า” เขียนโดยนักเขียนนามปากกาสุดเก๋ไก๋ว่า “เฌอมา” ค่า ไหนใครเคยอ่านบ้าง ยกมือหน่อย เฮ้ๆ!
เนื่องจากว่า "ไดอารี่รักฉบับวังนรังสรรค์" ซึ่งเป็นตอนพิเศษของนิยายเรื่องนี้และเป็นหนึ่งใน Project Legend ขายดีเป็นอันดับหนึ่งของเว็บไซต์ ถูกซื้อไปแล้วมากกว่า 1,500 ครั้ง!!! และรูปเล่มก็ตีพิมพ์ครั้งที่ 13 แล้วด้วยค่ะ อ๊ะๆๆ แล้วอีกข่าวหนึ่งที่มีการอัพเดทผ่านแฟนเพจเฌอมาคือ!! นิยายเรื่องนี้กำลังจะได้เป็นละครค่าาา เย้ๆ ข่าวคราวแว่วมาว่า พระเอกหรือชายติของเหล่าสาวกก็คือ นาย ณภัทร ตามที่ผู้เขียนเสิร์ฟจิ้นไว้ให้ทุกประการ โอ้โห ข่าวดีขนาดนี้ ทุกคนก็ไม่ควรพลาดกันแล้วใช่ไหมคะ ไม่งั้นพอละครออนแอร์แล้ว เราจะฟินช้ากว่าคนอื่นนะเออ><
และสำหรับใครที่ไม่เคยอ่านก็ไม่ต้องเสียใจไป เพราะวันนี้พี่กุ๊กกิ๊กจะมาแนะนำภรรยาเจ้าให้ฟังค่ะ สำหรับคนที่สงสัยว่า เอ๊! ทำไมนิยายเรื่องนี้คนพูดถึงเยอะจัง ทำไมถึงติดท็อปของเว็บตั้งแต่ที่ลงตอนแรกเลยล่ะ จะบอกว่าไม่แปลกเลยจริงๆ ค่ะที่ขึ้นท็อปได้รวดเร็วขนาดนั้น เชื่อมะ? ถ้าไม่เชื่อ จงมาอ่านบทความนี้ซะดีๆ แล้วจะคลายข้อสงสัยว่าภรรยาเจ้านั้นดังเพราะอะไร เพราะคนเขียนสวย? เพราะชายติหล่อ? หรือเพราะเฌอมาเอารูปของ "นาย นภัทร" มาลง ทำให้แฟนคลับหนุ่มน้อยคนนั้นต่างก็แห่แหนกันมาอ่านแล้วนอนกรี๊ดฟินๆ กันจนหมอนขาด นั่นน่ะสิแล้วมันเพราะอะไรกันน้า อยางนี้ต้องอ่านแล้วเนอะ ^^
ก่อนอื่นต้องบอกว่าภรรยาเจ้าเป็นนิยายเรื่องแรกที่พี่กุ๊กกิ๊กอ่านแล้วนั่งกรี๊ดแปดตลบอยู่หน้าคอมพิวเตอร์จนรูมเมทหันมาค้อนใส่ ทั้งที่ตอนแรกเห็นขึ้นท็อปอยู่ แต่ก็ไม่ได้คิดจะเข้ามาอ่านเลยด้วย ซ้ำ จนทุกวันนี้ยังนึกดีใจกับตัวเองอยู่เลยที่เลือกจิ้มเข้ามาอ่านในตอนนั้นเนอะ เพราะแค่อ่านไปไม่กี่ตอนก็ต้องรีบจองรูปเล่มทันทีเลยแหละ >< อันนี้ไม่ได้เวอร์นะพูดจริงๆ ส่วนตัวแล้วพี่กุ๊กกิ๊กว่าเรื่องนี้สนุกมากกก (กอไก่ล้านตัว) เพราะมันครบรสจริงๆ ทั้งสุข เศร้า และฟินกระจายจนหมอนขาดกระจุย อีกทั้งยังแฝงสาระน่ารู้เกี่ยวกับการปฏิบัติตัวเมื่ออยู่ในวังด้วยค่ะ เผื่อใครอยากจะมีแฟนเป็นท่านชาย หรืออยากมีท่านชายติเป็นของตัวเองสักคนหนึ่ง จะได้รู้ๆ ไว้เนอะ (แต่อย่าคิดแย่งชายติของหม่อมลูกไม้นะเอ้อ ไม่งั้นโดนทีมหม่อมลากไปประทุษร้ายไม่รู้ด้วยนะจ๊ะ)
งั้นเรามาฟังเรื่องราวคร่าวๆ ก่อน เผื่อใครยังไม่รู้เนอะ เรื่องมันเริ่มจากท่านชายผู้สูงส่งอย่าง “หม่อมเจ้ากิตติกร นรังสรรค์” เนี่ย แอบปิ๊ง "ลลนา" หรือ "ลูกไม้" เพื่อนสาวคนสนิทตั้งแต่วัยเยาว์ของตัวเอง เลยหาทางขอร้องแกมบังคับให้เธอมาแต่งงานด้วย โดยยื่นข้อเสนอว่าเธอสามารถผลาญเงินเขาได้ตามสบาย เขาขอเวลาหลอกคนอื่นว่าเป็นสามีภรรยากันเพียงแค่สามเดือนเท่านั้น เมื่อทุกอย่างจบแล้ว ก็จะกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม และลลนาที่ไม่ค่อยประสีประสาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มากนักก็ตอบตกลงไปเพราะเห็นแก่เพื่อน (หรือเห็นแก่สมบัติ ฮ่าๆๆ) โดยที่ไม่รู้เลยสักนิดว่าท่านชายผู้เรียบร้อยประดุจผ้าพับไว้นั้นวางแผนจะรวบหัวรวบหางเธอไว้อย่างไร แล้วหลังจากสามเดือนผ่านไป เธอจะได้หย่าอย่างที่คิดไว้ไหม หรือว่าเธอเต็มใจจะจมอยู่ในบ่อเงินบ่อทองนี้แล้วน้าาาา
ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับเรื่อง (ขีดเส้นใต้ตรงนี้ไว้หนักๆ)
1. ความรู้เกี่ยวกับวัง
เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างเน้นความฟินของตัวละคร อาจทำให้หลายคนคิดว่าเนื้อหามันก็คงไม่มีอะไรมากล่ะเนอะ แค่ฟินๆ จิ้นๆ แค่นั้น อ่านแล้วไม่ได้ประโยชน์ บอกไว้ก่อนว่าจริงๆ แล้วไม่ใช่แบบนั้นนะคะ เพราะในฉากและเหตุการณ์ต่างๆ ได้มีสาระความรู้แฝงเอาไว้มากมาย อย่างเช่นตอนที่เสด็จพระองค์หญิงพิมพ์วลัญช์แสดงอาการไม่ชอบใจนักที่ได้หลานสะใภ้เป็นสามัญชน จึงได้สร้างบททดสอบการเป็นหม่อมของลลนา ซึ่งก็คือการให้ทำขนมช่อม่วงในงานทำบุญวังแข่งกับหม่อมเจ้าหญิงเมขลามาลัยผู้เพียบพร้อม (พระองค์หญิงพิมพ์วลัญช์ใช้คำว่าแบ่งกันทำ) ลลนารู้...ว่าเพราะเสด็จพระองค์หญิงพิมพ์วลัญช์ต้องการจะเปรียบเทียบถึงความเหมาะสมในการเป็นหม่อมของวังนรังสรรค์ ระหว่างตัวเธอ และหญิงเมฆ ว่าใครจะเหมาะสมกว่ากัน และแน่นอน ว่านั่นเป็นสิ่งที่ไอ้ลูกร้านทองอย่างลลนาไม่ถนัดเอาเสียเลย แต่ก็พยายามที่จะทำทั้งที่ไม่ชอบ จนกระทั่งได้ช่อนพเก้ามาแทนช่อม่วง ซึ่งในบทนั้นจะมีทั้งวิธีการทำ การอธิบายถึงความหมายของชื่ออาหารแปลกๆ ที่คนทั่วไปไม่น่าจะเคยรู้มาก่อน เช่น กาวางแห้ง ปลาสีเสียด รวมถึงแร่รัตนชาติอย่างนพเก้า และมีฉากการสนทนาบ่งบอกว่าสมัยก่อนนั้นพระราชวงศ์จะมีกระดิ่งไว้สำหรับเรียกพนักงานให้เข้ามาหากมีอะไรต้องการ (ซึ่งน่าจะแล้วแต่การจัดการของแต่ละวัง) แต่ปัจจุบันชายติได้ยกเลิกไป เพราะไม่อยากแสดงถึงความแตกต่างระหว่างชนชั้นมากนัก
ไม่เพียงเท่านี้ แต่ภายในเนื้อหายังได้สอดแทรกถึงสิ่งอื่นๆ เกี่ยวกับวังอีกมากมาย เช่น ลำดับขั้นของราชวงศ์ เพราะก่อนหน้านี้พี่กุ๊กกิ๊กไม่รู้เลยว่าแต่ละหม่อมต่างกันอย่างไร อะไรสูงสุด ไล่ระดับกันลงมาอย่างไร เพิ่งมารู้ตอนอ่านเรื่องนี้เองค่ะ จึงได้มีโอกาสไปหาความรู้เพิ่มเติมด้านนี้อีกสักหน่อย เพราะค่อนข้างน่าสนใจ ก็อาจทำให้หลายคนที่อ่านเรื่องนี้ได้รับความรู้เพิ่มเติมไปบ้างไม่มากก็น้อยเนอะ ^__^ (ศึกษาไว้น้าา เผื่อจะเก็บมาคิดพล็อตเขียนนิยายของตัวเองได้อีกด้วย)
2. พีเรียด หรือ ไม่พีเรียด
ส่วนตัวแล้วพี่กุ๊กกิ๊กคิดว่าตอนที่เฌอมาลงเว็บแรกๆ นั้น (ย้ำว่าส่วนตัวนะคะ) บางคนอาจไม่อยากเข้ามาอ่าน เพราะ "ชื่อเรื่อง" (ตอนแรกพี่กุ๊กกิ๊กเป็นนะ เห็นแล้วเลื่อนผ่านเลยอ่า) ชื่อภรรยาเจ้าอ่านแล้วออกแนวพีเรียด คล้ายสะใภ้เจ้าที่ได้ทำเป็นละครช่องสาม (เพื่อนหลายคนของพี่กุ๊กกิ๊กจำสลับกันเยอะเลยค่ะ) หรือเหล่าคุณชายจุฑาเทพทั้งหลายที่ค่อนข้างเน้นความเป็นพีเรียดชัดเจน ขณะอยู่ในวังต้องปฏิบัติตนให้เหมาะสมทั้งกริยามารยาทและวาจา แล้วพี่กุ๊กกิ๊กก็ไม่ถนัดอ่านแนวนั้นซะด้วย เพราะคิดว่านิยายรูปแบบนั้นอาจดูเรียบร้อยเกินกว่าที่คนบ้าๆบอๆ อย่างพี่กุ๊กกิ๊กจะอ่าน ฮ่าๆๆ ทำให้ไม่ได้สนใจเรื่องนี้แต่แรก แม้คนเขียนจะวงเล็บไว้หลังชื่อเรื่องว่า "ไม่พีเรียด" ก็ตาม
จนกระทั่งได้มาอ่านจริงๆ จึงรู้ว่าไม่มีความพีเรียดโบราณอยู่ในเนื้อเรื่องเลย เนื้อหาดำเนินไปในยุคปัจจุบัน ใช้คำพูดต่างๆ เหมือนกับนวนิยายเรื่องอื่นทุกอย่าง อาจมีบ้างในช่วงที่หม่อมลลนาทำอาหารชาววัง หรืออยู่ในขั้นตอนเรียนรู้การปฏิบัติตนให้เหมาะสมกับการเป็นภรรยาเจ้าที่จะสื่อถึงความเป็นวัง ความสุภาพเรียบร้อย แต่เนื้อเรื่องโดยรวมนั้นจะไม่เน้นราชาศัพท์ มีบ้างเช่นกันค่ะ แต่น้อยมาก เพราะอุปนิสัยของหม่อมเจ้ากิตติกรไม่ชอบการแบ่งชนชั้นวรรณะสักเท่าไหร่ (ยกเว้นตอนหึงหม่อมลูกไม้กับหม่อมหลวงดลวัฒน์นะเออ ที่เขาจะแสดงความเป็นหม่อมเจ้าออกมาอย่างชัดเจน) ซึ่งการลดราชาศัพท์นั่นเป็นข้อดีอย่างนึงนะคะ เพราะนักอ่านบางท่านก็ไม่ชอบในสิ่งที่เข้าใจยาก หากเห็นราชาศัพท์ที่อ่านแล้วงงๆ อาจทำให้ปิดหน้านิยายกันไปเป็นแถว แล้วการที่ลดส่วนนั้นลงไป ก็ยังคงสมเหตุสมผลอยู่ เพราะมันเข้ากับนิสัยของหม่อมเจ้ากิตติกรที่ต้องการวางตัวอย่างคนธรรมดาอยู่แล้วน่ะค่ะ ดังนั้นการที่เฌอมาปรับให้นิยายออกมาเป็นรูปแบบนี้ นักอ่านจึงมีโอกาสได้สัมผัสถึงความสนุกและเนื้อหาสาระที่สอดแทรกควบคู่ไปกับความฟินในเรื่องด้วยค่ะ
ส่วนตัวแล้วพี่กุ๊กกิ๊กคิดว่าตอนที่เฌอมาลงเว็บแรกๆ นั้น (ย้ำว่าส่วนตัวนะคะ) บางคนอาจไม่อยากเข้ามาอ่าน เพราะ "ชื่อเรื่อง" (ตอนแรกพี่กุ๊กกิ๊กเป็นนะ เห็นแล้วเลื่อนผ่านเลยอ่า) ชื่อภรรยาเจ้าอ่านแล้วออกแนวพีเรียด คล้ายสะใภ้เจ้าที่ได้ทำเป็นละครช่องสาม (เพื่อนหลายคนของพี่กุ๊กกิ๊กจำสลับกันเยอะเลยค่ะ) หรือเหล่าคุณชายจุฑาเทพทั้งหลายที่ค่อนข้างเน้นความเป็นพีเรียดชัดเจน ขณะอยู่ในวังต้องปฏิบัติตนให้เหมาะสมทั้งกริยามารยาทและวาจา แล้วพี่กุ๊กกิ๊กก็ไม่ถนัดอ่านแนวนั้นซะด้วย เพราะคิดว่านิยายรูปแบบนั้นอาจดูเรียบร้อยเกินกว่าที่คนบ้าๆบอๆ อย่างพี่กุ๊กกิ๊กจะอ่าน ฮ่าๆๆ ทำให้ไม่ได้สนใจเรื่องนี้แต่แรก แม้คนเขียนจะวงเล็บไว้หลังชื่อเรื่องว่า "ไม่พีเรียด" ก็ตาม
จนกระทั่งได้มาอ่านจริงๆ จึงรู้ว่าไม่มีความพีเรียดโบราณอยู่ในเนื้อเรื่องเลย เนื้อหาดำเนินไปในยุคปัจจุบัน ใช้คำพูดต่างๆ เหมือนกับนวนิยายเรื่องอื่นทุกอย่าง อาจมีบ้างในช่วงที่หม่อมลลนาทำอาหารชาววัง หรืออยู่ในขั้นตอนเรียนรู้การปฏิบัติตนให้เหมาะสมกับการเป็นภรรยาเจ้าที่จะสื่อถึงความเป็นวัง ความสุภาพเรียบร้อย แต่เนื้อเรื่องโดยรวมนั้นจะไม่เน้นราชาศัพท์ มีบ้างเช่นกันค่ะ แต่น้อยมาก เพราะอุปนิสัยของหม่อมเจ้ากิตติกรไม่ชอบการแบ่งชนชั้นวรรณะสักเท่าไหร่ (ยกเว้นตอนหึงหม่อมลูกไม้กับหม่อมหลวงดลวัฒน์นะเออ ที่เขาจะแสดงความเป็นหม่อมเจ้าออกมาอย่างชัดเจน) ซึ่งการลดราชาศัพท์นั่นเป็นข้อดีอย่างนึงนะคะ เพราะนักอ่านบางท่านก็ไม่ชอบในสิ่งที่เข้าใจยาก หากเห็นราชาศัพท์ที่อ่านแล้วงงๆ อาจทำให้ปิดหน้านิยายกันไปเป็นแถว แล้วการที่ลดส่วนนั้นลงไป ก็ยังคงสมเหตุสมผลอยู่ เพราะมันเข้ากับนิสัยของหม่อมเจ้ากิตติกรที่ต้องการวางตัวอย่างคนธรรมดาอยู่แล้วน่ะค่ะ ดังนั้นการที่เฌอมาปรับให้นิยายออกมาเป็นรูปแบบนี้ นักอ่านจึงมีโอกาสได้สัมผัสถึงความสนุกและเนื้อหาสาระที่สอดแทรกควบคู่ไปกับความฟินในเรื่องด้วยค่ะ
3. ความแตกต่างระหว่างชนชั้น
อันนี้เป็นสิ่งที่พี่กุ๊กกิ๊กเห็นว่ามันชัดนะคะ บางอย่างในเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างเน้นคำว่า "สามัญชน" ไม่ว่าจะเป็น "หม่อมสามัญชน" หรืออะไรก็ตามที่คล้ายคลึงกันนี้ มันเป็นถ้อยคำที่สะท้อนให้เห็นว่า อย่างไรซะคนเราก็ดูกันที่แค่นั้น ผู้ที่เกิดในตระกูลสูงส่ง ยังคงดูถูกผู้ต่ำกว่าอยู่เสมอเหรอ? (อาจไม่ใช่แค่คนในตระกูลสูงส่งเท่านั้นนะคะ แต่ที่พี่กุ๊กกิ๊กเห็นมา บางทีคนที่มีฐานะเท่ากัน ยังพยายามอวดเบ่งแข่งกันจนได้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลยนะคะน้องๆ) ขนาดลลนาถามลุงที่ขับแท็กซี่ว่าเชื่อไหมที่เธอเป็นภรรยาเจ้าของวัง แท็กซี่ยังถามกลับเลยว่าฝันไปเหรอ มันยิ่งตอกย้ำถึงความไม่เหมาะสมต่างๆ ในเรื่อง ซึ่งไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ผู้คนก็ยังคงมองกันเช่นนี้ แต่จนสุดท้ายแล้วทุกคนก็ต้องยอมพ่ายแพ้ให้แก่ความน่ารักของลลนาอยู่ดีเพราะความสุขของหม่อมเจ้ากิตติกรเนอะ นั่นแสดงให้เห็นในตอนท้ายว่าชนชั้นไม่สำคัญอะไร ความดีของลลนา และความสุขของหม่อมเจ้ากิตติกรนั้นสำคัญกว่า ถือว่านี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนสอดแทรกไว้ได้ดีค่ะ แต่ทั้งนี้พี่กุ๊กกิ๊กไม่ได้หมายความว่าคนที่เพียบพร้อม มักจะดูถูกคนจนเสมอนะคะ นี่เป็นเพียงสิ่งที่สัมผัสได้ขณะอ่านเท่านั้นเองค่ะ
4. ว่าด้วยเรื่อง "คลุมถุงชน"
ประเด็นนี้มักมีมายาวนานตั้งแต่สมัยก่อน เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน บางคนอาจจะบอกว่า นี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว ยังจะมีคลุมถุงชนกันอีกเหรอ? แต่พี่กุ๊กกิ๊กคิดว่ามีนะคะ ส่วนตัวแล้วพี่ว่ามันจะเกิดขึ้นในครอบครัวที่รักลูกมากกกก จนกลัวว่าถ้าลูกไปรักกับคนอื่นที่พ่อแม่ไม่ได้เลือกให้ กลัวลูกจะเสียใจ กลัวอีกฝ่ายจะไม่ดี ไม่อยากให้เกิดความไม่เหมาะสมทั้งด้านหน้าที่การงานหรือฐานะครอบครัว จึงต้องลงแรงมาช่วยเลือกให้ นัดดูตัว เรียกได้ว่าจัดมาเสิร์ฟถึงที่เพราะอยากให้ลูกสบาย หรือไม่ "การคลุมถุงชน" ก็มักจะมาในแนว พ่อแม่เป็นเพื่อนๆ กัน จึงอยากให้ลูกได้เกี่ยวดองกันด้วย ซึ่งความคิดลักษณะนี้สำหรับพี่กุ๊กกิ๊กไม่ถือว่าผิดหรอกนะคะ เพียงแต่อยากให้ใส่ใจความรู้สึกของลูกบ้างนิดหนึ่ง สังเกตดูว่าลูกต้องการอะไร อยากอยู่ร่วมกับใคร เพราะมันคือชีวิตของลูกตลอดทั้งชีวิต พ่อแม่ไม่อาจอยู่ค้ำฟ้าได้ อย่าทำร้ายลูกด้วยคำว่ารักเลยนะคะ
5. พล็อตแตกต่าง หรือจำเจ?
อย่างที่บอกไปเกี่ยวกับเรื่องคลุมถุงชนในข้อสี่นะคะ นั่นก็หมายความว่าในเรื่องนี้หม่อมเจ้ากิตติกรกำลังจะถูกคลุมถุงชนกับสตรีที่เหมาะสม โดยผู้ที่คะแนนนำในสายตาของเสด็จพระองค์หญิงพิมพ์วลัญช์ก็คือหญิงเมฆ ผู้เหมาะสมทั้งชาติตระกูลและมารยาท แต่ชายติกลับไม่คิดอะไรกับเธอไปมากกว่าน้องสาว เพราะเขามีผู้หญิงในดวงใจอยู่แล้ว ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่วัยเด็ก เพียงแต่ว่าเธอเป็น "สามัญชน" เขาจึงหลีกเลี่ยงการถูกคลุมถุงชนไปเพื่อขอผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งแต่งงาน และจะพยายามทำให้เธอรักเขาภายในสามเดือน
ซึ่งในความเห็นของพี่กุ๊กกิ๊กนะคะ มันค่อนข้างเป็น "พล็อตอมตะ" ที่มักจะมีมาเรื่อยๆ แต่มันก็ขายได้เรื่อยๆ อีกด้วย จริงๆแล้วมันควรจะน่าเบื่อนะคะ เพราะมันก็ซ้ำกันไปซ้ำกันมา แต่สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเรื่องซึ่งเรียกได้ว่าเฌอมานำมาปรับใช้ให้มันแตกต่างก็คือการผสมกันระหว่างพล็อตรูปแบบต่างๆหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็น
- คลุมถุงชน
- แอบรักเพื่อนสนิท
- ความต่างระหว่างฐานะ(ชายสูงศักดิ์กับสาวสามัญชน)
- การมาอยู่ร่วมกันในฐานะสามีภรรยาด้วยความจำเป็น
- การพยายามทำให้อีกฝ่ายรักภายในสามเดือน
- การไม่ถูกชะตากันระหว่างครอบครัวของฝ่ายหนึ่งกับลูกสะใภ้หรือลูกเขย
- การโกหกปิดบังจนความแตกตอนหลัง
ซึ่งมันผสมกันไปหมดจนกลายเป็นจุดแข็งขึ้นมาเลย เพราะยังงี้แหละค่ะ "ภรรยาเจ้า" ถึงได้น่าอ่านและน่าสนใจ
5. พล็อตแตกต่าง หรือจำเจ?
อย่างที่บอกไปเกี่ยวกับเรื่องคลุมถุงชนในข้อสี่นะคะ นั่นก็หมายความว่าในเรื่องนี้หม่อมเจ้ากิตติกรกำลังจะถูกคลุมถุงชนกับสตรีที่เหมาะสม โดยผู้ที่คะแนนนำในสายตาของเสด็จพระองค์หญิงพิมพ์วลัญช์ก็คือหญิงเมฆ ผู้เหมาะสมทั้งชาติตระกูลและมารยาท แต่ชายติกลับไม่คิดอะไรกับเธอไปมากกว่าน้องสาว เพราะเขามีผู้หญิงในดวงใจอยู่แล้ว ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่วัยเด็ก เพียงแต่ว่าเธอเป็น "สามัญชน" เขาจึงหลีกเลี่ยงการถูกคลุมถุงชนไปเพื่อขอผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งแต่งงาน และจะพยายามทำให้เธอรักเขาภายในสามเดือน
ซึ่งในความเห็นของพี่กุ๊กกิ๊กนะคะ มันค่อนข้างเป็น "พล็อตอมตะ" ที่มักจะมีมาเรื่อยๆ แต่มันก็ขายได้เรื่อยๆ อีกด้วย จริงๆแล้วมันควรจะน่าเบื่อนะคะ เพราะมันก็ซ้ำกันไปซ้ำกันมา แต่สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเรื่องซึ่งเรียกได้ว่าเฌอมานำมาปรับใช้ให้มันแตกต่างก็คือการผสมกันระหว่างพล็อตรูปแบบต่างๆหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็น
- คลุมถุงชน
- แอบรักเพื่อนสนิท
- ความต่างระหว่างฐานะ(ชายสูงศักดิ์กับสาวสามัญชน)
- การมาอยู่ร่วมกันในฐานะสามีภรรยาด้วยความจำเป็น
- การพยายามทำให้อีกฝ่ายรักภายในสามเดือน
- การไม่ถูกชะตากันระหว่างครอบครัวของฝ่ายหนึ่งกับลูกสะใภ้หรือลูกเขย
- การโกหกปิดบังจนความแตกตอนหลัง
ซึ่งมันผสมกันไปหมดจนกลายเป็นจุดแข็งขึ้นมาเลย เพราะยังงี้แหละค่ะ "ภรรยาเจ้า" ถึงได้น่าอ่านและน่าสนใจ
6. ความแตกต่างดึงดูดความรัก
จุดเด่นอีกอย่างหนึ่งของเรื่องนี้ก็คืออุปนิสัยของตัวละครที่แตกต่างกันสุดขั้ว แต่ต้องมาอยู่ร่วมกัน ทำให้บรรยากาศในเรื่องค่อนข้างฟีลกู๊ด แต่เมื่อนิสัยตัวละครต่างกัน รูปแบบความรักในนิยามของทั้งคู่ก็จะต่างกันตามไปด้วย ซึ่งโดยส่วนตัวพี่กุ๊กกิ๊กคิดว่าความรักของทั้งสองคนจะเป็นแบบนี้นะคะ
**************************************
รีวิวพิเศษ : ไดอารี่รักฉบับวังนรังสรรค์
รีวิวพิเศษ : ไดอารี่รักฉบับวังนรังสรรค์
เมื่อน้องๆ อ่านในส่วนของภรรยาเจ้าไปแล้ว มาถึงตรงนี้พี่กุ๊กกิ๊กจะขอพูดถึงไดอารี่รักฉบับวังนรังสรรค์กันบ้างเนอะ คิดว่าคงไม่มีใครไม่รู้จักแล้ว เพราะนี่เป็นหนึ่งใน Project Legend ของเว็บไซต์เด็กดีที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ไหนใครได้อ่านแล้วยกมือ!
มาค่ะ เข้าเรื่อง ฮ่าๆๆ เรื่องนี้เป็นตอนพิเศษที่ต่อมาจากภรรยาเจ้า ค่อนข้างสั้นนิดหนึ่ง เนื้อหาจะเริ่มที่หม่อมลลนาเกิดอุบัติเหตุจนความจำเสื่อม คิดว่าตัวเองเป็นนักเรียน ม.ปลายอายุ 18 ปี ยังโสดและซิง!
พูดง่ายๆ คือลืมหมดเลยว่าตัวเองเคยไปเรียนเมืองนอก เคยกินอาหารเมนูประหลาดๆ ของชายติระหว่างอยู่ที่นั่น ลืมว่าแต่งงานและมีลูกด้วยกัน งานนี้ท่านชายจึงต้องพยายามทำทุกอย่างให้หม่อมจอมซนจดจำความรักของทั้งคู่ได้
สำหรับในตอนพิเศษที่ว่า การดำเนินเรื่องจะแตกต่างจากภรรยาเจ้าพอสมควร เนื่องจากใช้มุมมองบุรุษที่หนึ่งคือเล่าผ่านมุมมองของนางเอกเพียงคนเดียว ลักษณะของเรื่องจะเน้นความเศร้า ซึ้ง ซะส่วนใหญ่ ความฟินกระจายแบบภรรยาเจ้าจะมีไม่มาก อาจเพราะความสั้นของเรื่อง และคาดว่าคงเป็นความตั้งใจของเฌอมาอยู่แล้วที่อยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง ไม่เน้นแบบเดิมเสมอไป โดยรวมแล้ว ถ้าผู้อ่านท่านไหนเคยอ่านและประทับใจ ภรรยาเจ้า มาก่อน รับรองว่าอ่านแล้วจะประทับใจและสัมผัสได้ถึงความรักที่ "ชายติ" มีต่อ "ลูกไม้" ได้อย่างชัดเจนค่ะ
ใครยังไม่เคยอ่านและอยากอ่าน ก็กดคลิกเข้าไปในภาพเพื่ออุดหนุนกันได้นะคะ ^ ^
เป็นอย่างไรกันบ้างคะสำหรับ 6 ประเด็นสำคัญของนิยายภรรยาเจ้าที่พี่กุ๊กกิ๊กจัดมาให้ในวันนี้ พี่กุ๊กกิ๊กเชื่อว่าใครที่ได้อ่านแล้วน่าจะสัมผัสได้เหมือนๆ กัน แต่ถ้าใครยังไม่ได้อ่าน ก็ลองอ่านดูเนอะ แล้วมาลองวิเคราะห์กันดูว่าเป็นไปตามนี้รึเปล่า หรือถ้าใครคิดต่างไปจากนี้หรือเพิ่มเติมอะไรนอกเหนือจาก 6 ข้อ ก็สามารถคอมเม้นท์บอกพี่กุ๊กกิ๊กได้เลยนะคะ ไว้เจอกันใหม่จ้า :)
พี่กุ๊กกิ๊ก ^__^
7 ความคิดเห็น
สนุกและมีความสุขมาก ๆ จริง ๆ ค่ะ จำได้ว่าช่วงที่ทำงาน มีงานวิจัยที่ต้องปิดเล่ม นักเขียนจะอัพตอนดึก ซึ่งเป็นช่วงที่เราปั่นวิจัยพอดี งานวิจัยเครียดมาก แต่พอมาเจอภรรยาเจ้า คือเขียนต่อได้อีกหลายหน้า ขอบคุณนักเขียนทุกครั้งที่อ่านค่ะ น่ารักมากกกกกกกกก ^________^
เราคิดว่าหม่อมชื่อ 'ลัลนา' นะ
น่าอ่านมากค่ะ สงสัยต้องไปหาอ่านแล้ว ชื่อเรื่องน่าสนมากเพราะเราชอบแนวพีเรียด แต่เนื้อเรื่องไม่พีเรียดซะงั้น จะลองสอยมาอ่านดูนะคะ น่าสนตรงพล็อตนี่แหละ
มีความ นาย ณภัทร อร๊ายยยยยยยยยยยยยย~
จะรอชมเลยค่ะ >///////<
กับเจด้าก็น่าร๊ากกกกกกก~ ยิ้มแก้มปริ 555555