"พระนางมัสสุหรี" สาวไทยที่สิ้นชีวิต ณ เกาะลังกาวี สู่ตำนานชายหาดสีดำและคำสาป 7 ชั่วอายุคน

มีเรื่องเล่าเพิ่มเติมอยู่ว่าโดยแท้แล้วครอบครัวของพระนางชาวภูเก็ต เป็นคนที่มีบุญญาธิการ มีใบหน้าที่งดงาม 

หลังได้ให้กำเนิดบุตรของกษัตริย์ก็ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่าคบชู้ เพราะเป็นเมียที่รักมากของกษัตริย์ โดนชาวลังกาวีรุมประณามหยามเหยียดในความผิดที่ตนเองไม่ได้ทำ

เมื่อถึงวันที่ตัดสินประหาร ใช้กริดเล่มไหนก็ไม่สามารถปลงพระชนพระนางได้ พระนางเลยบอกว่าหากต้องการจะฆ่ากันจริงๆมีวิธีเดียวที่จะทำได้คือต้องใช้กริดประจำตระกูล

พระนางก็กล่าวว่าหากตนเองบริสุทธิ์ขอให้เลือดที่หลั่งเป็นสีขาวและขอสาปแช่งเกาะลังกาวีให้ตกต่ำและเกิดอาเพศ ไปชั่ว7อายุคน พอแทงกริดเลือดที่ไหลออกมาก็กลายเป็นสีขาว เป็นที่ตื่นตระหนกตกใจของชาวเมืองและสร้างความเศร้าโศกเสียใจให้แก่กษัตริย์เป็นอย่างมาก

เมื่อสิ้นใจบิดาของพระนางได้เดินอุ้มร่างของพระนางกลับบ้านไปตามถนน ตั้งแต่นั้นมาถนนเส้นนั้นก็ทำนุบำรุงอย่างไรก็ไม่เจริญ หาดทรายสีขาวสวยก็กลายเป็นสีดำ หาความงดงามไม่ได้

ปัจจุบันนี้หลังจากถอนคำสาปหาดก็ค่อยๆมีสีขาว แต่เมื่อขุดลงไปก็ยังมีสีดำเป็นร่องรอยแห่งความอาเพศที่เกาะลังกาวีได้พบเจอเกือบสองร้อยปี แต่ก็สาสมนะกับความโชคร้ายที่ผู้หญิงดีๆคนหนึ่งได้เจอ

เคยมีเพลงลูกทุ่งหลายเพลงที่เอาตำนานเกี่ยวกับพระนางมัสสุหรีมาแต่งเพลงด้วยค่ะ

ขนลุกเลย *.* เพิ่งเคยได้ยินเรื่องนี้

น่าสงสารพระนางมัสสุหรี

เคยมีเพลงลูกทุ่งหลายเพลงที่เอาตำนานเกี่ยวกับพระนางมัสสุหรีมาแต่งเพลงด้วยค่ะ

ขนลุกเลย *.* เพิ่งเคยได้ยินเรื่องนี้

ข้อมูลแน่นมากเลยค่ะ ขอบคุณพี่ลาเต้ที่แบ่งปันเรื่องราวน่าสนใจนะคะ 

ได้อ่านตำนานพระนางมัสสุหรีแล้วนึกถึงตำนานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวขึ้นมาเลยค่ะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับคำสาปแช่งเหมือนๆ กัน จิตใจที่บริสุทธิ์มีอานุภาพมากจริงๆ  

เคยได้ยินผ่านๆ ได้อ่านเต็มๆ วันนี้ ขอบคุณค่าาา><
#ถ้าศักราชอิสลาม น่าจะคือ ฮิจเราะห์ นะคะ

เพลงนี่เล่าได้เข้าใจมากเลยค่ะ 

มีเรื่องเล่าเพิ่มเติมอยู่ว่าโดยแท้แล้วครอบครัวของพระนางชาวภูเก็ต เป็นคนที่มีบุญญาธิการ มีใบหน้าที่งดงาม 

หลังได้ให้กำเนิดบุตรของกษัตริย์ก็ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่าคบชู้ เพราะเป็นเมียที่รักมากของกษัตริย์ โดนชาวลังกาวีรุมประณามหยามเหยียดในความผิดที่ตนเองไม่ได้ทำ

เมื่อถึงวันที่ตัดสินประหาร ใช้กริดเล่มไหนก็ไม่สามารถปลงพระชนพระนางได้ พระนางเลยบอกว่าหากต้องการจะฆ่ากันจริงๆมีวิธีเดียวที่จะทำได้คือต้องใช้กริดประจำตระกูล

พระนางก็กล่าวว่าหากตนเองบริสุทธิ์ขอให้เลือดที่หลั่งเป็นสีขาวและขอสาปแช่งเกาะลังกาวีให้ตกต่ำและเกิดอาเพศ ไปชั่ว7อายุคน พอแทงกริดเลือดที่ไหลออกมาก็กลายเป็นสีขาว เป็นที่ตื่นตระหนกตกใจของชาวเมืองและสร้างความเศร้าโศกเสียใจให้แก่กษัตริย์เป็นอย่างมาก

เมื่อสิ้นใจบิดาของพระนางได้เดินอุ้มร่างของพระนางกลับบ้านไปตามถนน ตั้งแต่นั้นมาถนนเส้นนั้นก็ทำนุบำรุงอย่างไรก็ไม่เจริญ หาดทรายสีขาวสวยก็กลายเป็นสีดำ หาความงดงามไม่ได้

ปัจจุบันนี้หลังจากถอนคำสาปหาดก็ค่อยๆมีสีขาว แต่เมื่อขุดลงไปก็ยังมีสีดำเป็นร่องรอยแห่งความอาเพศที่เกาะลังกาวีได้พบเจอเกือบสองร้อยปี แต่ก็สาสมนะกับความโชคร้ายที่ผู้หญิงดีๆคนหนึ่งได้เจอ

เคยได้ยินครูเล่าให้ฟัง เเต่จำชื่อบุคคลไม่ได้

เพิ่งเคยได้อ่านเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ 

เคยได้ยินแค่ชื่อ แต่ไม่เคยได้อ่านพึ่งจะเคยได้อ่านก็วันนี้แหละค่ะแอบขนลุกหน่อยๆ ::>_<::

เพราะความอิจฉาริษยาแท้ๆเลย

เกาะลังกาวีสวยมากค่ะ ชาวต่างชาติเต็มไปหมดเลย

คนๆ หนึ่งต้องมาจบชีวิตลงเพียงเพราะความอิจฉาริษยาของอีกคน ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรที่เสื่อมเสียพระเกียรติของพระสวามีเลยแม้แต่น้อย เฮ้อ.......  

ยิ่งอ่านยิ่งขนลุก

เห็นใจพระนางมาก

สวยมากนะ หน้าคมเข้ม

ขนลุกเพราะมันเรียลมาก

คือจะทำเรื่องนี้เป็นการย่อความคะ แล้วมันต้องเขียนของ... จาก... ซึ่งต้องเอาจากหนังสือหรือเอามาจาแหล่งที่เชื่อถือได้นะคะ ขอข้อมูลส่วนนี้หน่อยได้ไหมคะ

ใด้ยินผ่านๆๆมาเหมือนกันวันนี้ใด้มาเกาะลังกีวีใด้ผ่านสุลานแล้วคัฟพอใด้มาอ่านเรืองราวเต็มๆน่าเห็นใจนางมากคัฟ และขอขอบคุนความรู้ดีๆมากๆๆๆคัฟ