สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีไรเตอร์ทุกคน ช่วงนี้กระแสนิยายจีนกำลังมาแรงกันใช่ไหมล่ะคะ สำนักพิมพ์ต่าง ๆ ล้วนหยิบยกมาแปลให้เราอ่านกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ซึ่งพี่หญิงชอบมากกกก หุหุ เป็นแฟนนิยายแนวนี้มาก็นานนม ก็มีช่วงนี้แหละที่มีนิยายมาให้เลือกสรรเยอะจนเลือกไม่ถูกเลย (ได้ขายไตไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฮา) และนิยายที่พี่หญิงจะหยิบยกมาพูดคุยกันในวันนี้ก็คือ Boss&Me มื้อนี้มีรัก ผลงานเขียนของนักเขียนมากฝีมืออย่าง กู้ม่าน นิยายแปลจีนเล่มล่าสุดจากสำนักพิมพ์อรุณนั่นเองงงง 

 

 

ผู้เขียน : กู้ม่าน      ผู้แปล : พันมัย

   สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ           

 จำนวนหน้า : 382    ราคาปก : 325

ต้องบอกเลยว่านิยายเล่มนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่พี่หญิงชอบในความอบอุ่นละมุนละไมของเรื่องมากๆ เลย ด้วยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านนิยายที่ให้บรรยากาศสบายๆ ไม่เคร่งเครียดมากอยู่แล้ว ดั้งนั้น Boss&Me มื้อนี้มีรัก จึงตอบโจทย์ข้อนี้ของพี่หญิงได้ดีมากๆ 

โดยนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างเจ้านายหนุ่มผู้แสนสูงศักดิ์และพนักงานสาวของบริษัทผู้แสนต่ำต้อย (เปรียบได้เว่อร์วังมาก ฮา จริงๆ ไม่ได้ต่ำต้อยขนาดนั้น ซานซานของเราแค่เป็นพนักงานธรรมดาคนหนี่งในแผนกบัญชีที่ยังไม่ผ่านช่วงฝึกงานเท่านั้นเอง) เรื่องราวของทั้งคู่เริ่มต้นโดยมีเลือดเป็นตัวชักนำ พระเอก เฟิงเถิง ต้องการเลือดกรุ๊ปพิเศษที่นางเอกมีอย่างเร่งด่วนเพื่อช่วยชีวิตน้องสาวที่เสียเลือดมากเกินไปจากการคลอดลูก ซึ่งซานซานเธอมีเลือดกรุ๊ปนั้นพอดี ซานซานไม่เคยคาดคิดเลยว่าการบริจากเลือดในครั้งนั้น จะทำให้เธอต้องพัวพันกับท่านประธานไม่จบไม่สิ้นแบบนี้...

หลังจากอ่านเรื่องนี้จบแล้วพี่หญิงฟินมากๆๆๆๆ บอกเลย ท่านประธานมีความน่ารัก นางค่อยๆ ต้อนลูกหมู!? ตัวน้อยๆ อย่างซานซานไปในกับดักที่ตัวเองวางไว้อย่างเคร่งขรึมใจเย็น รู้ตัวอีกทีซานซานนางเอกของเราก็ไม่ไหนไม่รอดเสียแล้ว (ฮา) พี่หญิงชอบคาแร็คเตอร์คู่นี้นะคะ มีความน่ารักเข้ากันดี นางเอกเป็นแนวโก๊ะๆ จินตนาการเก่ง พูดคนเดียว? บ่อย ออกแนวเพ้อๆ ส่วนคาแร็คเตอร์พระเอกเรียกว่าเป็นพระเอกในฝันของสาวๆ ทุกคนเลย คือหล่อ ดูดี เก่งและรวยสุดๆ (แถมเปย์สุดๆ อีกต่างหาก แต่ไม่ให้อั่งเปาซานซานตอนปีใหม่ โถ~) 

นอกจากคาแร็คเตอร์ตัวละครแล้ว ธีมหลักของนิยายเรื่องนี้ก็น่าสนใจไม่แพ้กัน เรื่องราวความรักระหว่างลูกน้องกับเจ้านาย เลือด และอาหาร เป็นสมการความสัมพันธ์แบบแปลกๆ ที่ผู้เขียนเชื่อมโยงออกมาได้ดีมากเลย พี่หญิงชอบนะคะ ที่พระเอกนางเอกเริ่มต้นพัฒนาความจากการกินข้าวกลางวันด้วยกัน พระเอกมีความเนียนขั้นสุดในการหลอกล่อนางเอกให้มากินข้าวด้วย ซึ่งตอนแรกๆ บอกเลยว่านอกจากการขึ้นมากินข้าวด้วยกันแล้วนั้น พระเอกนิ่งมากกก จนนางเอกไม่รู้เลยว่านั้นคือการจีบ (คือการจีบของนางนี่มัน!) นางเอกเราก็มึนคิดว่าเป็นหน้าที่ที่ต้องมากคอยคัดแยกอาหารที่พระเอกไม่ชอบ มันทำให้นางเอกรู้ว่าพระเอกชอบและไม่ชอบอะไร จนสุดท้ายซานซานก็มีรสนิยมการกินตามพระเอกไปในที่สุด (อาเฮียเฟิงเถิงมันเป็นการวางแผนการระยะยาวใช่ไหม ถถถ) แต่ในความดีงามของเนื้อเรื่องก็มีสิ่งที่ทำให้พี่หญิงขัดใจเป็นระยะๆ เช่นกัน ถึงแม้ว่าสำนวนการแปลจะดีในระดับหนึ่ง คือใช้ภาษาเรียบง่าย กระชับ อ่านแล้วเข้าใจ แต่ก็ยังมีการใช้คำเชื่อมแบบแปลกๆ ปรากฏในบ้างประโยค ทำให้เวลาที่อ่านแล้วพี่หญิงรู้สึกสะดุดอยู่เป็นพักๆ ถ้าแก้ไขเรื่องนี้แล้วจะดีมากๆ เลยค่ะ

พระนางจากเวอร์ชั่นซีรีส์ก็น่ารักมากๆๆ เลย 

ด้วยอารมณ์นิยายที่มีความละมุนสูงมากบวกกับความฮาของนางเอกที่มีมาเป็นช่วงๆ ทำให้นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย feel good ที่ชวนให้อ่านกันมากๆ เลย แถมท้ายเรื่องยังมีโมเม้นน่ารักๆ ของเซียวไน่กับเวยเวย คู่พระนางจากเรื่องเวยเวยโผล่มาให้ฟินด้วยนะเออ (พี่หญิงชอบเรื่องนี้มากกก ตอนอ่านนิยายหน้าหยางหยางจากซีรีส์ลอยมากเลย เขินนน) ใครเคยอ่านเรื่องนี้แล้วชอบหรือไม่ชอบยังไงมากแชร์กันได้นะคะ พี่หญิงจะรออ่านทุกคอมเมนต์เลยยย สุดท้ายนี้ต้องขอลาทุกคนไปก่อน พบกันใหม่ในบทความหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ

พี่หญิง^^