คำคมสุดจี๊ด จากนิยายขวัญใจชาวเด็กดี
เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา
ฮัลโหลลล สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีไรเตอร์ทุกคน กลับมาพบกับพี่หญิงกันอีกแล้วนะคะ ช่วงนี้กระแสนิยายแฟนตาซีมีการเปลี่ยนแปลงกันเรื่อยๆ เลย อะไรที่เคยฮิต อะไรที่เคยฮอตก็เริ่มที่จะห่างหายจากเว็บเด็กดีของเราไป อย่างพล็อตแฟนตาซีแนวโรงเรียนนี่บอกเลยว่าเหลือน้อยมากๆ เลยขณะนี้ วันนี้พี่หญิงจึงอยากชวนทุกคนมาย้อนรำลึกถึงนิยายแฟนตาซีแนวโรงเรียนในอดีตอย่าง 'เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา' กัน (หลังจากได้ข่าวการเปิดตัวหนังสือ ภาคก่อนเป็นเซวีน่าที่เรารู้จัก " Glodano's Tale " ก็แอบคิดถึงนิยายแฟนตาซีในดวงใจอย่างเซวีน่าไม่ได้เลยจริงๆ) ซึ่งพี่หญิงเชื่อว่านิยายเรื่องนี้ต้องเป็นนิยายในดวงใจของนักอ่านเด็กดีหลายๆ คนเป็นแน่แท้
และด้วยเหตุนี้นี่เอง วันนี้พี่หญิงจึงของรวบรวมคำคมสุดจี๊ดจากสามเล่มแรกของนิยายเรื่อง เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา โดย กัลฐิดา มาให้ทุกคนได้รำลึกความหลังกัน ความรู้สึกที่ว่านิยายจบแต่ความรู้สึกไม่จบ ตอนนั้นมันเป็นอย่างไรกันนะ ที่ทำให้เซวีน่าไม่หยุดอยู่ที่ 'สามเล่มจบ'
เฟมีลล่า ไดเอนแพนไทร์
"แน่นอน คนเราเวลาอยากรู้เรื่องอะไรเราก็ต้องพูดดีๆ กับเขาสิ
ถึงแม้ว่าจะไม่อยากทำเท่าไหร่ก็ตาม"
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 17 เตรียมงาน
“แต่ระบบทุกอย่างมีจุดอ่อน มีช่องโหว่ ถ้ามีของอันตรายเข้ามา เขาก็ต้องป้องกันไม่ให้คนตรวจเจออยู่แล้ว แล้วนายจะทำไง”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 22 ดาเรก้า ความงามแห่งรัตติกาล
“...เขาว่าคนเรามักมองหาสิ่งที่เหมือนตัวเองในตัวอีกคน โดยสัญชาตญาณอยู่แล้ว...”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 24 ปราการรัตติกาล
“ทำไม! ผิดตรงไหน คนเขาห่วงเพื่อนนี่ ถ้าเป็นนาย
นายจะปล่อยให้เพื่อนวิ่งเตลิดมาคนเดียวอย่างเนี้ยเหรอ”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 5 คูมีร่า ฟอเรส
“...คนเราอยู่โดยปราศจากหัวใจไม่ได้ และเราก็ไม่ได้อยู่ได้เพราะหัวใจของตนเอง...”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 57 น้ำตาของหญิงงาม
“กับดักที่ดีก็ต้องมีเหยื่อล่อที่ดีจริงไหม ?”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 62 ผู้คุ้มครองในตำนาน
แหมมม เริ่มแรกก็เป็นตัวละครขวัญใจทุกคนอย่างเฟมีลเลย ถึงเธอจะชอบหลับในห้องเรียนเป็นที่หนึ่ง ตื่นสายเป็นที่สอง ขี้เกียจอ่านหนังสือเป็นที่สาม และถูกหลอกล่อโดยขนมหวานบ่อยๆ แต่เฟมีลก็มีด้านที่เป็นผู้เป็นคนเป็นผู้ใหญ่เหมือนกันนะเธอ โดยเฉพาะในเล่มสองและสาม บอกเลยว่าเฟมีลของเราเติบโตจากเล่มแรกมาจริงๆ #เฟมีลหญิงสาวผู้เหมาะสมกับดอกเดน่าตัวแทนแห่งความรื่นเริงมากที่สุด
ขอบคุณรูปจาก https://writer.dek-d.com/jojoro/story/viewlongc.php?id=474571&chapter=152
รอยยิ้มศิลา น้ำตาวารี ภาคีวาโย เตโชปักษา
ดวงตาพฤกษก กระจกตะวัน กังหันรัตติกาล
ลีโอ ฟรานเชสก้า
“คนทุกคนมีหน้าที่ทั้งนั้น พลังที่มีไม่ได้มีไว้เพื่อตนเอง แต่มีไว้เพื่อผู้อื่น ยิ่งมีพลังมากเท่าไร
ก็หมายความว่าเราต้องปกป้องคนมากเท่านั้น มันไม่สนุกหรอก”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 12 รอยยิ้มศิลา
“ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก อย่างนั้นคนที่ปลูกขายเขาก็ไม่มีรายได้ เมื่อคนเราไม่มีอันจะกินอาชญากรรมมันก็ต้องเกิดตามมา การปล้นฆ่าเพื่อเอาสิ่งของมารักษาชีวิตน่ะสำคัญนะ
แล้วอีกอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้มีเพียงด้านเดียว มันอาจจะมีโทษก็จริงแต่ในขณะเดียวกันมันก็มีประโยชน์ด้วย ก็เหมือนมีคนเคยพูดว่าสีทุกสีย่อมมีสีดำผสมอยู่ด้วยเสมอ อย่างยาพิษที่เธอว่า ถ้าไม่มีมันแล้วคนที่เป็นใบ้จะทำยังไง เธอจะให้เขาพูดไม่ได้ต่อไปเหรอ ในเมื่อเขามีทางที่จะหาย เพราะฉะนั้นเราทำได้เพียงให้ความรู้และป้องกันเท่านั้น”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 22 ดาเรก้า ความงามแห่งรัตติกาล
“ทุกคนก็ต้องกลัวตัวเองอยู่แล้วโดยเฉพาะ...กลัวคนที่เรารักจะผิดหวังในตัวเรา กลัวว่าเราจะทำผิด กลัวทำเขาเสียใจ แน่นอน...ความกลัวนี้ไม่ว่าใครก็เป็น”
“ทุกคนก็ต้องกลัวตัวเองอยู่แล้วโดยเฉพาะ...กลัวคนที่เรารักจะผิดหวังในตัวเรา กลัวว่าเราจะทำผิด กลัวทำเขาเสียใจ แน่นอน...ความกลัวนี้ไม่ว่าใครก็เป็น”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 34 คืนก่อนวันแสดง
“ไม่เป็นไร มันไม่หายไปไหน แต่เราต้องอยู่กับมันให้ได้ ยอมรับมันและมองเข้าไปในนั้นว่าอะไรทำให้เกิดเรื่องอย่างนั้น จากนั้นก็ตัดมันทิ้งซะ อย่าให้มันเกิดอีก เท่านั้น...ฝันร้ายก็จะหายไป”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 49 การทดสอบของอิบเซน
"เธอเล่นเปียโนด้วยความรู้สึกแบบไหน รัก เกลียด หรือทำตามหน้าที่"
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 11 หญิงงามในตำนาน
คำคมดีๆ จะขาดนายแมวสุดหล่อ พระเอกขวัญใจสาวๆ อย่างลีโอ ฟรานเชสก้า ไปได้อย่างไร ด้วยคาแรคเตอร์ที่พูดน้อยต่อยหนัก พูดออกมาแต่ละทีก็น๊อคเอาท์ชาวบ้านไปหลายคน พี่หญิงเลยเลือกคำคมเด็ดๆ ของนายแมวมาฝากกัน เชื่อว่าจะทำให้ทุกคนได้รู้จักพระเอกคนนี้ได้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน (บุคคลผู้คอยให้กำลังใจเฟมีลเสมอมาก็ไม่ใช่ใคร นายลีโอของเรานั้นแล)
ขอบคุณรูปจาก https://writer.dek-d.com/jojoro/story/viewlongc.php?id=474571&chapter=152
เซอร์รัส ซัลฟา เอลฟา
“ทุกคนต่างสูญเสียเพื่อที่จะได้บางสิ่งบางอย่างมา เพื่อเซวีน่า ไม่มีใครไม่สูญเสีย และไม่มีใครที่มีแต่ความสุข ทำไมคุณถึงไม่คิดเรื่องนี้ คุณทำอย่างนี้แล้วได้อะไรขึ้นมา”
“ทุกคนต่างสูญเสียเพื่อที่จะได้บางสิ่งบางอย่างมา เพื่อเซวีน่า ไม่มีใครไม่สูญเสีย และไม่มีใครที่มีแต่ความสุข ทำไมคุณถึงไม่คิดเรื่องนี้ คุณทำอย่างนี้แล้วได้อะไรขึ้นมา”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 56 กังหันรัตติกาล
มอรีล มารีล
“โธ่ ตอนนั้นใครจะไปรู้ อะไรก็ได้ขอให้มันผ่านเถอะ เคยได้ยินไหม เวลาจะจมน้ำขอนไม้ผุลอยมาก็ต้องคว้าเอาไว้ก่อน”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 9 วันแรก
เซเลน่า ไฮน์
“ไม่ต้องกังวลหรอก เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ อย่าเพิ่งไปคิดมากเลย ที่พวกเราฝันไว้อาจจะไม่ได้ก็ได้ ความจริงมันไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะได้ในสิ่งที่ตัวเองฝัน”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 29 ปฏิบัติการค้นหา กับการกลับมาของนกสีเพลิง
เจ้าหญิงออโรร่า
"เป็นหนี้เขา เราต้องชดใช้..แม้ว่าการใช้หนี้ครั้งนี้จะล่าช้าถึง 3000 ปี ก็ตาม"
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 52 จดหมายจากใครสักคน
อัคคา
“ความประจบประแจงของคนไม่เข้าใครออกใคร ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าไม่มีประโยชน์ แต่คนเราก็ยังอยากที่จะลอง เฟมีล คนในสภาไม่ได้เป็นคนดีในอุดมคติที่สมบูรณ์แบบพร้อมทุกคนหรอก เขาดีเพราะเขาทำเพื่อรัฐ แต่ไม่ได้หมายความว่า เขาจะเลวเพื่อตัวเองไม่เป็น”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 24 เหตุผลที่ถูกเลือก
“เมื่อถึงเวลา...ทุกอย่างจะกระจ่างเอง”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 27 บัญญัติแห่งวิหคไฟ
"พลังของตัวเองทำได้ทุกอย่างครับ จงเชื่ออย่างนั้น"
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 28 กฏแห่งไฟ
"ไม่ว่าใครก็ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น ข้าทำเพื่อตัวเองเพราะมันเป็นหน้าที่ของข้า เจ้าทำเพื่อตัวเองเพราะทำเพื่อท่านพี่ของเจ้า ไม่เห็นเป็นไร ในเมื่อการทำเพื่อตัวเองส่งผลต่อส่วนรวม เราทำอะไรเพื่อใครไม่ได้นาน แต่เราทำอะไรเพื่อตัวเองได้นานเท่าชีวิตของเรา"
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 33 การเตรียมการของจีเซล
ศาสตราจารย์เคฟี ปาลีคาลี
“คนเรามักจะเชื่อในสิ่งที่ตนเห็นเท่านั้น ทั้งที่สัมผัสทางตาเป็นสัมผัสที่หยาบที่สุดของมนุษย์...”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 10 วลีแห่งอัญมณี
มาสเตอร์นีชา โรเซลลี
“...ทุกคนมีจุดเด่นของตัวเอง ไม่จำเป็นว่าเราต้องเก่งได้เหมือนคนอื่น ถ้าไม่อย่างนั้นโลกของเราจะไม่มีการเกื้อกูลกันใช่ไหม ถ้าทุกคนต่างเก่งเหมือนกันหมดก็จะไม่มีใครยอมใคร โลกเรามิต้องวุ่นวายเหรอ...”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 10 วลีแห่งอัญมณี
ฟลาวเวอร์
“เวลามักผ่านไปเร็วเสมอ ใครเล่าจะหยุดเวลาได้”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 16 ผู้รับใช้แห่งกาลเวลา
กรีนาเร่กับมอนเซลล่า
(ภูตรับใช้แห่งกาลเวลา)
“...ตำนานมันก็คือเรื่องเล่าของเรื่องเล่าของเรื่องจริงอีกทีไง”
ภาค การกลับมาของบุคคลในชะตากรรม บทที่ 21 มนตราพาซอลเซ่
นางคูมี
“มันเป็นโชคชะตา เด็กๆ โชคซะตาที่เกิดจากอำนาจ อำนาจที่ไม่สมควรจะอยู่ในมือของคนผิด แต่ฉันก็ต้องขอขอบใจคนเหล่านั้นที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ฉันต้องการจะทำให้สำเร็จลุล่วง มันคงจะเป็นไปไม่ได้ตลอดกาล ”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 6 ใบไม้พยากรณ์แห่งคูมี
“ได้สิทำไมจะไม่ได้ แต่ฉันไม่ค่อยทำนายหรอกนะ เพราะคิดว่าคนทุกคนเลือกทางเดินของตัวเองได้ การทำนายเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง เป็นเพียงสิ่งที่คอยเตือนภัย ผ่อนหนักให้เป็นเบา เพราะฉะนั้นมันจึงเปลี่ยนแปลงได้เสมอ คนมักคิดว่าฉันจะเขียนเรื่องพวกนั้นลงไป แต่เปล่าเลย สิ่งที่ฉันบันทึกคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง คนที่อ่านมันรู้เรื่องและเข้าใจ คนนั้นก็จะรู้วงเวียนแห่งโชคชะตา การไหลของทิศทางชีวิต หากคนที่อ่านเพื่อศึกษาหวังเพียงเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตไม่ให้ผิดพลาด แค่นี้ก็ถือว่าประสบผล แต่หากคนที่หวังอย่างอื่น ผลที่ออกมาก็คือมาโบล บางทีฉันก็นึกเสียใจ...”
ภาค บทพิสูจน์ความสามารถ บทที่ 6 ใบไม้พยากรณ์แห่งคูมี
ไลบัส
(ปฐพีแห่งปัญญา)
"สิ่งเดียวที่หนูยังไม่เสียก็คือ หัวใจดวงนี้ของหนูเอง รักษามันไว้จนกว่าจะถึงเวลา หนูและซีเลสสูญเสียอะไรมามากพอๆ กัน ความหนักหนานั้นแล้วแต่คนจะคิด หากเขาคิดว่าก้อนหินก้อนใหญ่นี้เบาก็จะเบา หากคิดว่าหนัก แม้ก้อนหินก้อนเล็กกว่าก็ยังหนักสำหรับเขา หนูมีสิ่งหนึ่งที่มันยังคงอยู่ แต่ซีเลสได้สูญเสียมันไปแล้ว นั้นคือความเข้าใจในหัวใจของตัวเอง..."
"สิ่งเดียวที่หนูยังไม่เสียก็คือ หัวใจดวงนี้ของหนูเอง รักษามันไว้จนกว่าจะถึงเวลา หนูและซีเลสสูญเสียอะไรมามากพอๆ กัน ความหนักหนานั้นแล้วแต่คนจะคิด หากเขาคิดว่าก้อนหินก้อนใหญ่นี้เบาก็จะเบา หากคิดว่าหนัก แม้ก้อนหินก้อนเล็กกว่าก็ยังหนักสำหรับเขา หนูมีสิ่งหนึ่งที่มันยังคงอยู่ แต่ซีเลสได้สูญเสียมันไปแล้ว นั้นคือความเข้าใจในหัวใจของตัวเอง..."
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 20 การเลือกของโชคชะตา
ศาสตราจารย์จอมเวทฟามีร์ กูตเร็ต
“เฟรม หนูเข้าใจไหม แม้จะมองว่ามันไม่ยุติธรรม ที่คนคนหนึ่งทำไมต้องเสียทุกอย่างเพื่อคนที่เขาไม่รักเรา แต่เธอคนนั้นก็ได้เลือกที่จะทำสิ่งสุดท้าย เพื่อความพอใจของตน เมี่อคนเราทำเพื่อความพอใจ ความยุติธรรมที่หนูกำลังพูดมันก็ใช้ไม่ได้ ความยุติธรรมตั้งขึ้นมาเพื่อวัดความพอใจที่เท่าเทียมของทั้งสองฝ่าย...”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 38 อีกด้านหนึ่งของตำนาน
ซีเลส อินดิโก้
“ใช่ เพราะไม่ว่าเมื่อไรคนเราก็จะกลัวคนที่มีพลังมากกว่าคนอื่น ถูกมองอย่างรังเกียจจนเหมือนของไร้ค่า แต่กลับถูกใช้งานเหมือนดังเป็นเครื่องมือชั้นยอด สุดท้ายเราคืออะไร เป็นคนหรือว่าเครื่องมือที่ใช้ในการต่อสู้เพื่อให้ได้มาเพื่อบางสิ่งบางอย่าง”
ภาค นคราเซวีน่าคือหนึ่งเดียว บทที่ 57 น้ำตาของหญิงงาม
เป็นอย่างไรกันบ้างคะ กับคำคมที่พี่หญิงได้นำมาฝากทุกคนกันในวันนี้ พอจะคุ้นเคยประโยคไหนกันเป็นพิเศษบ้างไหมเอ่ย ใครที่อ่านบทความนี้แล้วเกิดคิดถึงความรู้สึกตอนอ่านนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา อย่ารอช้าค่ะ หยิบขึ้นมาอ่านทวนความรู้สึกกันอีกครั้งแล้วก็เตรียมตัวอ่านนิยายเรื่องใหม่ล่าสุดของกัลฐิดาอย่าง "Glodano's Tale " ซึ่งเป็นภาคก่อนเกิดเซวีน่าที่เรารู้จักกันได้เลย บอกเลยว่างานนี้แฟนๆ เซวีน่าจะหายคิดถึงกันอย่างแน่นอน
สุดท้ายนี้พี่หญิงขอลาทุกคนกันไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ




13 ความคิดเห็น
คมเลือดซิบเลย อ่านแล้วทำให้อยากกลับไปอ่านเซวีน่าอีกรอบเลย
คมมาก ทุกคำพูดทำให้นึกได้ถึงตอนนั้นๆ
อ่านวนไปค่ะ ... กี่ครั้งก็ยังสนุก
เป็นเรื่องที่สนุกมากจริง ๆ ค่ะ เป็นโลกที่อลังการมาก นิยายแฟนตาซีอันดับหนึ่งในใจเราก็เป็นเรื่องนี้เลย อยากสร้างโลกให้ได้แบบนี้บ้าง
เป็นเรื่องที่สนุกมากค่ะ ถ้าไม่ติดว่าตอนที่เราอ่านเป็นช่วงที่เพิ่งเริ่มอ่านนิยายคงอ่านทุกเล่ม ตอนนั้นอ่านจบเล่มนึงแล้วรับกับความหนาของหนังสือไม่ไหว(ฮา) ก็เลยเลิกอ่านไป แต่สนุกมากกกกกกกกกกก
ถ้าเริ่มอ่านใหม่ตอนนี้ ยังไงก็คงติดแน่นอน
ชอบอีกประโยคนึง รู้สึกว่าจะเป็นคูมีพูดนะ "แม้นชีวิตเป็นดั่งเม็ดทราย ขอพลีกายเพื่อความหวังแห่งชีวัน" รู้สึกยิ่งใหญ่อะ
จริง คมมว๊าก
ของมารีลอีกประโยคนึงพูดกับฟอรี่ "สำหรับเพื่อน ไม่มีหรอกคำว่า กิจของตนห้ามแทรกแซง" น่าจะประมาณเล่ม3 ชอบประโยคนี้มาก
พี่หญิงลืมประโยคนี้ ไปได้อย่างไรนะ เด็ดมากเช่นกัน^^
เป็นเรื่องที่อ่านเกิน 5 ครั่ง อ่านซำ่บ่อยที่สุด และก็ยังสนุกทุกครั่งที่อ่านเลย
อ่านวนไปเช่นกันค่ะ ชอบมากๆ เลย
คมกริบบบ น่าจะเอาหนังสือมาหอด้วย กว่าจะได้อ่านต้องรอกลับบ้าน ทรมาน!
เป็นเรื่องสนุกมากค่ะ อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ
รักเซวีน่า เป็นโลกอีกใบ โลกที่อยากให้มีต่อเรื่อยๆ โลกที่อยากเข้าไปอยู่จริงๆ โลกที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบที่สุด แต่เป็นโลกที่มีความสุขที่สุด
คิดถึงเลย...
คิดถึงบทสรุปเล่ม3 จำไม่ได้ใครพูด แต่บอกว่า
.
ความยุติธรรมไม่จำเป็นต้องเท่ากัน แต่ขึ้นอยู่กับความพอใจของแต่ละฝ่ายมากกว่า
รักเรื่องนี้จริงๆเป็นเรื่องที่อ่านกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อและสนุกไปกับเนื้อเรื่องทุกครั้ง