ถ้าอยากเป็นนักเขียน
จงกล้าที่จะเผยแพร่จินตนาการของเราออกมา

 นิจนิรันดร์

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลย ช่วยทักทาย แนะนำตัวกับชาวเด็กดีกันหน่อยเร็วววววววววว

นิจนิรันดร์ : สวัสดีชาวเด็กดีทุกคน นิจนิรันดร์เองค่ะ เดิมทีแล้วใช้นามปากกา มู่ตาน แต่พอมีผลงานตีพิมพ์เลยต้องเปลี่ยนเนื่องจากซ้ำกับของคนอื่นที่มีผลงานเช่นเดียวกันค่ะ

ไม่ทราบว่านามปากกา ‘นิจนิรันดร์’ มีที่มาที่ไปอย่างไรคะ มีความหมายอะไรกับเราเป็นพิเศษหรือเปล่าเอ่ย

นิจนิรันดร์ : นามปากกานิจนิรันดร์นี้ไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษ เพียงแต่ชื่นชอบความหมายเป็นพิเศษงงไหมคะ ประมาณตราบฟ้าดินสลายอะไรแบบนั้นแหละค่ะ เป็นชื่อที่ใช้ตั้งตอนเล่นเกมออดิชั่นเมื่อหลายปีก่อน และตอนนี้ก็ยังใช้เรื่อยมาไม่เคยเปลี่ยนแปลงตามความหมายของชื่อ 

ช่วยแนะนำผลงานเรื่องล่าสุดกันหน่อย ‘พระชายารั่วซี’ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไรคะ

นิจนิรันดร์ : พระชายารั่วซีเป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งข้ามภพไปแบบไม่เข้าใจอะไรเลย แต่เธอก็ปรับตัวได้อย่างรวดเร็วและพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างมีความสุข โดยที่ก็ไม่ได้สุขสักเท่าไรเพราะเจ้าของร่างเดิมสร้างบุญคุณความแค้นเอาไว้มากมาย เมื่อเธอ...หรือก็คือรั่วซีมาอยู่ในร่างนี้ จึงต้องสะสางเรื่องทุกอย่างให้หมดจดเพื่อความสงบสุขของตัวเองและครอบครัวรวมไปถึงคนรักค่ะ กว่าจะจบได้อย่างสมบูรณ์คาดว่ารั่วซีและตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องจะเจอเรื่องยุ่งยากอีกไม่น้อย

เห็นว่าเรื่องนี้มีพล็อตนิยายเป็นแนวข้ามมิติ ทำไมถึงเลือกเขียนนิยายพล็อตนี้ มีแรงบันดาลใจอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าเอ่ย

นิจนิรันดร์ : ที่เลือกเขียนนิยายพล็อตข้ามมิติเพราะว่า ชอบให้ตัวละครในยุคปัจจุบันไปโลดแล่นอยู่ในสมัยโบราณค่ะ เนื่องจากมีแนวความคิดและหลักปฏิบัติแตกต่างกัน สามารถสร้างความตื่นตาตื่นใจให้ตัวละครสมัยโบราณได้ค่ะ เวลาที่พวกเขาพบเจอกับตัวเอกที่มาจากยุคปัจจุบันแล้วกระทำสิ่งที่แหวกม่านประเพณี พวกเขาอาจจะประหลาดใจ ชื่นชม หรือรังเกียจ อยู่ที่บทบาทของผู้เขียนทั้งสิ้น เพราะถ้าไม่ใช่แนวข้ามมิติ ผู้หญิงสมัยก่อนจะเชื่อฟังบิดา วางตัวสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเท่าไร และที่สุดเลยคือไม่กล้าที่จะทำอะไรแหกกฎ ซึ่งมันไม่ใช่แนวของผู้เขียนจริง ๆ แต่ก็หวังว่าเรื่องหน้าจะลองแต่งแบบนั้นดูบ้างค่ะ 

พล็อตแนวข้ามมิติไปในยุคจีนโบราณ ไม่ได้มีนิยายเราเพียงเรื่องเดียวที่มีพล็อตแบบนี้ คิดว่าเพราะอะไรกันคะ ที่ทำให้นิยายเราโดดเด่นกว่านิยายเรื่องอื่น และเป็นจุดที่ทำให้คนเข้ามาอ่านนิยายของเรา

นิจนิรันดร์ : จุดที่ทำให้นิยายเรื่องนี้โดดเด่นประการแรกเลยนะคะ คาดว่าเป็นพล็อตกระแส ที่ตอนนั้นนิยายแปลแนวนี้กำลังมาแรง และเนื่องจากคนอ่านได้อ่านไปหลายตอนแล้ว น่าจะอยากรู้บทสรุปหรือบทจบของตัวละครในเรื่องถึงได้ตามต่อไป ผู้เขียนพยายามสอดแทรกความสัมพันธ์ของตัวละครให้ผู้อ่านได้ผูกพัน และเรื่องราวที่มีจุดพีคหลาย ๆ ครั้ง จนบางทีลุ้นแล้วลุ้นอีกจนเหนื่อยกันไปข้าง และที่เด็ดสุดเลยคือพระเอกรักเดียวใจเดียวค่ะ ส่วนมากแล้วคนสมัยโบราณมักมีหลายภรรยาตามธรรมเนียม แต่นิยายเรื่องนี้คงต้องแหวกอีกแล้วค่ะ ผู้เขียนชอบที่จะให้พระเอกมีรักเดียวและยึดมั่นกับหญิงสาวที่เขารักเพียงคนเดียวเท่านั้น

มาพูดถึงตัวละครในเรื่องกันบ้าง มีตัวละครไหนที่ประทับใจหรือเขียนยากเป็นพิเศษบ้างไหมเอ่ย

นิจนิรันดร์ : ตัวละครที่ประทับใจก็คงจะเป็นนางเอกของเรื่องค่ะ ส่วนตัวละครที่เขียนยากก็คือทุกตัวที่ไม่ใช่นางเอก เพราะคนอื่นผู้เขียนจะไม่ค่อยเข้าใจจิตใจคนเหล่านั้นมากเท่าตัวนางเอกที่ตั้งใจเขียนค่ะ

ภาพแฟนอาร์ตจาก Tip Anan
(https://writer.dek-d.com/fairymini/story/view.php?id=1502702)

พี่หญิงแอบไปส่องมาเห็นว่านิยายนี้มีเนื้อหายาวมากกกกกกกกก ได้วางแผนไว้หรือเปล่าเอ่ยว่าเรื่องนี้จะมีกี่เล่มจบคะ

นิจนิรันดร์ : เรื่องนี้มี 3 เล่มจบค่ะ ที่เนื้อหายาวก็เพราะเจ้าของร่างเดิมสร้างเรื่องเอาไว้มาก เมื่อรั่วซีมาอยู่ที่นี่แล้วก็ต้องไล่สะสางไปทีละคนทั้งยังต้องช่วยรักษาพระเอกของเรื่องซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่หายป่วยสักที และยังมีปมในอดีตชาติที่ทำให้รั่วซีย้อนมาอยู่ในยุคสมัยโบราณด้วยค่ะ

ปัญหาหนักสุดที่เราเคยเจอระหว่างเขียนนิยายคืออะไรกันคะ แล้วเรามีวิธีการแก้ไขมันอย่างไร

 นิจนิรันดร์ : ปัญหาหนักสุดเลยคือความขี้เกียจค่ะ วิธีแก้ไขก็คืออ่านคอมเมนต์ของผู้อ่าน เป็นแรงกระตุ้นช่วยให้ลุกขึ้นมาแต่งต่อได้อย่างดีทีเดียวค่ะ และอีกปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือปัญหาด้านจิตใจ เนื่องจากที่บ้านเลี้ยงสัตว์เอาไว้ไม่ว่าจะสุนัขหรือแมว พอเกิดเรื่องอะไรบางอย่างกับพวกมัน ผู้เขียนจะมีอาการจิตตกเศร้าซึมค่ะ วิธีแก้ไขไม่มี อยู่ที่เวลาล้วน ๆ ก็ได้แต่ทำใจเท่านั้นค่ะ

ช่วยเล่าเหตุการณ์พีคๆ หรือประสบการณ์ที่ประทับใจของนิยายเรื่องนี้ให้เราฟังกันหน่อย

นิจนิรันดร์ : ประสบการณ์ที่ประทับใจเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้คงจะเป็นที่ผู้อ่านให้ความสนใจเข้ามาอ่านเป็นจำนวนมาก และคอมเมนต์ให้ผู้เขียนได้มีกำลังใจรวมถึงช่วยพิสูจน์ตัวอักษร ให้ความรู้กับผู้เขียนว่าควรใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องค่ะ แต่ก็ยังมีบางคำที่ใช้ผิดเพราะความเคยชินอยู่ดี

เทคนิคการหาแรงบันดาลใจของเราคืออะไรคะ

นิจนิรันดร์ : แรงบันดาลใจเกิดจากความอยากเขียน และเรื่องนี้ก็ได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายแปลที่มีพื้นหลังเหมือนกันค่ะ เทคนิคการหาแรงบันดาลใจคงต้องอ่านให้มาก แต่เนื่องจากมาเขียนนิยายเองจึงไม่ค่อยได้อ่านอีก แรงบันดาลใจในเรื่องนี้เลยเกิดจากอยากให้ตัวละครเดินไปจนถึงเส้นทางที่ผู้เขียนได้กำหนดไว้ค่ะ

คติประจำใจในการเขียนนิยายของ นิจนิรันดร์ คือ...

นิจนิรันดร์ : ตัวละครที่เราสร้าง เรื่องราวที่เราวางบท ถ้าได้เริ่มต้นแล้วควรที่จะเขียนต่อไปจนจบ อย่าได้ทรยศต่อสิ่งที่เราสร้างขึ้น อย่าทอดทิ้งพวกเขา อย่าทำให้ตัวเองผิดหวังในตัวเองค่ะ

ถ้าให้เปรียบ ‘พระชายารั่วซี’ กับอะไรสักอย่างบนโลก คิดว่านิยายเรื่องนี้คืออะไรกันคะ และเพราะอะไรถึงเปรียบแบบนั้น

นิจนิรันดร์ : นิยายเรื่องนี้คือความสุขอีกอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนมีได้ค่ะ จะมีสักกี่อย่างที่ทำให้เรามีความสุขบนโลกใบนี้ และพระชายารั่วซีก็คือหนึ่งในนั้น ทุกวันสมองเราจะคิดตลอดเวลาว่าเรื่องราวจะดำเนินไปอย่างไร วันนี้ลงนิยายไปแล้วคนอ่านจะชอบไหมหรือเราจะเจอกับคอมเมนต์อะไร เป็นทั้งความสุขและความทุกข์ในเวลาเดียวกันเลยค่ะ

ช่วยฝากอะไรถึงชาวเด็กดีที่อยากเป็นนักเขียนกันหน่อยเร็ววว

นิจนิรันดร์ : ถ้าอยากเป็นนักเขียนจงกล้าที่จะเผยแพร่จินตนาการของเราออกมา อย่ากลัวและมั่นใจอะไรจนเกินไป การรับฟังคนอื่นเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ถึงแม้ว่าตอนแรกผู้เขียนจะไม่ค่อยเข้าใจในจุดนี้ แต่เมื่อผ่านไปแล้วก็จะเข้าใจได้ค่ะว่า ความคิดเห็นของผู้อื่นนั้นสำคัญมาก สามารถทำให้เราพัฒนาถ้าเราเข้มแข็งพอ และสามารถทำให้เราท้อถ้าเราถอดใจ ฉะนั้นหากอยากเป็นนักเขียนต้องทนรับคำติให้ได้และยึดมั่นในสิ่งที่เรารักให้มาก ตอนแรกเราเขียนนิยายเพราะอะไร เราเขียนแล้วมีความสุขไหม เราควรระลึกถึงความรู้สึกแรกเอาไว้เสมอ

มาถึงข้อสุดท้ายกันแล้ว ก่อนจากลากันไป มาฝากผลงาน และบอกลาชาวเด็กดีกันหน่อย

นิจนิรันดร์ : ไม่ขออะไรมาก ฝากนิยายเรื่องพระชายารั่วซีไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ให้โอกาสนักเขียนฝึกหัดคนนี้ได้พิสูจน์ตัวเองต่อไป และขอบคุณมาก ๆ ทุกคนเลยที่ทำให้พระชายารั่วซีได้เป็นเล่มในวันนี้ค่ะ อยากให้ทุกคนจดจำว่า รั่วซี เป็นอีกหนึ่งความผูกพันที่ทำให้พวกเราได้มารู้จักกันค่ะ

เป็นอย่างไรกันบ้างคะ กับบทสัมภาษณ์นักเขียนในวันนี้ พี่หญิงต้องขอขอบคุณนักเขียนเจ้าของนามปากกานิจนิรันดร์มากๆ เลยที่สละเวลามาพูดคุยกับเรา พี่หญิงหวังว่าบทสัมภาษณ์นี้จะเป็นกำลังใจให้กับนัก (อยาก) เขียนชาวเด็กดีทุกคนกล้าที่จะเขียนและถ่ายทอดจินตนาการออกมากันมากยิ่งขึ้นนะคะ

สุดท้ายนี้พี่หญิงขอลาทุกคนกันไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ^^

 พี่หญิง^^