ดุจตะวันกับซาตาน: นิยายที่ทำให้คุณรู้ว่า “ปีศาจ”
ไม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของ “ความชั่วร้าย” เสมอไป

สวัสดีค่ะชาวนักอ่านเด็กดีทุกคน หากพูดถึงแนวนิยายแฟนตาซีคลาสสิค นอกจากแนวผจญภัย คงหนีไม่พ้นแนวโรงเรียนเวทมนตร์ ที่ตัวเอกมีพลังวิเศษบางอย่างแล้วต้องถูกส่งเข้าไปเรียนในโรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่า “รวมผู้วิเศษ” เอาไว้ จากนั้นก็มีภารกิจต่างๆ ให้ตัวเอกต้องทำ ตั้งแต่เรื่องจุกจิกส่วนตัว ลามไปจนถึงภารกิจปกป้องโลก เรื่องราวเหล่านี้ทำให้เราได้เติบโตไปพร้อมกับตัวละครและจุดประกายมุมมองบางอย่างให้แก่เราหลังอ่านจบ สำหรับพี่น้ำผึ้ง นิยายแฟนตาซีโรงเรียนมีเสน่ห์ที่สมบูรณ์แบบ อ่านแล้ววางไม่ลงเลยค่ะ

แล้วนิยายแนวโรงเรียนเวทมนตร์ยอดฮิตล่ะ…มีอะไรบ้าง? หลายคนคงนึกถึงแฮร์รี่ พอตเตอร์ หรือไม่ก็หัวขโมยแห่งบารามอส เป็นอันดับต้นๆ ใช่มั้ยล่ะ ไม่แปลกหรอก นั่นระดับตำนานเลยนะ! แล้วน้องๆ รู้มั้ย ในคลังนิยายเด็กดีของเราเองก็มีนิยายที่เป็นระดับตำนานเช่นกัน! นั่นคือเรื่อง “The Sun and Satan ดุจตะวันกับซาตาน" ผลงานจากปลายปากกา Kinkmj    ซึ่งพี่น้ำผึ้งคงพลาดมากถ้าหากไม่หยิบนิยายเรื่องนี้มาพูดถึง ก็แหม นี่เป็นนิยายโด่งดังในอดีตประจำหมวดรักแฟนตาซีที่ติด Top 10 ในเด็กดีทุกครั้งที่มีการอัปตอนใหม่ค่ะ เริ่ดไปอีก
 

หากใครไม่รู้จักดุจตะวันกับซาตาน งั้นพี่น้ำผึ้งขอเล่าเรื่องให้ฟังสั้นๆ พอเป็นน้ำจิ้มแซ่บๆ สักหน่อย ภายใต้นิยาย 4 ภาคเรื่องนี้ อัดแน่นไปด้วยเนื้อหาสุดแฟนตาซีที่เต็มไปด้วยความรัก มิตรภาพ และการต่อสู้เพื่อปกป้องความยุติธรรม ดุจตะวันกับซาตานบอกเล่าเรื่องราว “การปกป้องคนสำคัญ” ของซันหรือดุจตะวันที่พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ “ซาตาน” ราชาปีศาจของเธอปลอดภัย ฟังดูโรแมนติกใช่มั้ยล่ะ? ก็นั่นแหละ พี่บอกเลยว่านี่เป็นความโรแมนติกที่มาในรูปแบบความดื้อรั้นของนางเอกที่ชอบหาเรื่องใส่ตัวค่ะ และนั่นเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้พระเอกของเรา (รวมทั้งนักอ่าน) ตกหลุมรัก

 

“ซัน” หรือ “ดุจตะวัน” นางเอกของเรื่องมีดีกรีเป็นถึงปีศาจจิ้งจอกที่อยู่ในคราบเด็กนักเรียนผมสั้นเท่าติ่งหูในโลกมนุษย์ ถูกพ่อแม่ผู้เป็นปีศาจส่งเธอไปเรียนต่อในโลกปีศาจ แต่แล้วอยู่ๆ ดันดวงดี มีพลังงานบางอย่างส่งตัวเธอไปโผล่ท่ามกลางการต่อสู้ระหว่างเทพและปีศาจ ด้วยทักษะวาจาสื่อสารเป็นเลิศ จิ้งจอกสาวคนนี้จึงช่วยชีวิตปีศาจตนนั้นเอาไว้ได้ โดยมารู้ภายหลังว่าเขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนเลย นอกจาก “ซาตาน” ราชาปีศาจผู้แสนเย็นชา แต่ใครจะรู้ ภายใต้ความเยือกเย็นนั้น เขากลับปฏิบัติดีต่อเธอซะจนน่าประหลาดใจ

ในโลกปีศาจที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย ทั้งการก่อกบฏจากปีศาจกันเอง ทั้งการอยากทำลายล้างเผ่าพันธุ์ปีศาจจากพวกเทพ ทำให้ซันต้องการทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนสำคัญไว้ให้ได้ แม้ว่าจะต้องเจ็บตัวสักกี่หนก็ตาม เป็นเหตุให้ซาตานต้องพยายามขังเธอไว้ในที่ปลอดภัย แต่จนแล้วจนรอดปีศาจสาวก็ดิ้นรนออกมาหาเรื่องใส่ตัวอยู่จนได้… ทั้งหมดก็แค่เป็นเพราะเธอแค่อยากปกป้องเขา

 

ซัน นางเอกของเรื่อง
 

ซัน ผู้หญิงแบบนี้แหละที่ผู้ชายฝันหา

“หัวดี ความจำเป็นเลิศ สายลุย” คือคำจำกัดความของซัน ปีศาจจิ้งจอกผู้เป็นนางเอกของเรื่อง เธอเป็นตัวละครที่พี่มองว่าไม่เป็นนางเอกจ๋า และสามารถพบเห็นซันได้ในตัวเด็กสาววัยรุ่นยุคปัจจุบัน นั่นคือ ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ (แต่อาจจะเป็นผ้ายับที่พับไว้มากกว่า) เธอทันคน แสบสัน ไม่ใสซื่อ แถมยังรักสวยรักงาม แต่ในขณะเดียวกันเธอก็สุภาพกับผู้ใหญ่และรู้จักออดอ้อน

นอกจากนี้ เสน่ห์อีกอย่างของซันที่ไม่พูดถึงคงไม่ได้เลยคือ เธอไม่งี่เง่า ไม่งอแง ไม่ขี้หึง แถมยังมีเหตุมีผลอีกต่างหาก จัดว่าเป็นสเป็คที่ผู้ชายส่วนใหญ่ฝันถึงเลยแหละ โดยเฉพาะหนุ่มๆ ที่มองหาใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิต   เพราะพวกเขาต้องการคนให้พื้นที่แก่เขาและไม่งี่เง่าจนเกินไป  ซันคือเพอร์เฟคท์เกิร์ลสำหรับพวกเขา  ยกสิบคะแนนให้ซันจ้า!

ที่สำคัญพฤติกรรมเข้าอกเข้าใจคนอื่นของซันเนี่ย ไม่เพียงแต่ทำให้ผู้คนรอบๆ รู้สึกสบายใจเท่านั้น แต่ยังทำให้ซาตานผู้ปิดใจกล้าแง้มบานประตูหัวใจเปิดให้เธอก้าวเข้ามามากขึ้นด้วย เรียกได้ว่าแค่เข้าอกเข้าใจผู้อื่น ไม่ระแวงหรือหึงไปก่อนก็สามารถเอาชนะใจผู้ชายได้แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมซันถึงได้กลายเป็นผู้หญิงในฝันของหนุ่มๆ โดยเฉพาะซาตานในเรื่อง

 

ซาตาน ราชาปีศาจผู้เย็นชาแต่เพียงภาพลักษณ์

“อย่าตัดสินคนจากภายนอก” เห็นจะเป็นประโยคที่เหมาะสมกับซาตานไม่มีผิด มองดูผิวเผิน พระเอกของเรื่องจะออกแนวเย็นชา เคร่งขรึม แถมยังซึนอยู่หน่อยๆ ชอบก็ไม่ยอมบอกว่าชอบสักที ใช้การกระทำแทนแล้วกัน แต่ก็นั่นแหละ ปฏิเสธไม่ได้ว่านี่เป็นเสน่ห์ของเขาที่ทำให้นักอ่านอย่างเรากรี๊ด  

ในความเป็นจริง ตัวตนลึกๆ ของซาตานไม่ได้เย็นชาเบอร์นั้น เขาเองก็เป็นปีศาจที่มีหัวใจเช่นเดียวกับมนุษย์อย่างเรา ซาตานอบอุ่น ใจดีและคอยเป็นห่วงผู้อื่นอยู่เสมอ โดยเฉพาะซัน นางเอกของเรื่อง ลองสังเกตสิ ทุกครั้งที่เขาอยู่กับซัน พฤติกรรมนั้นต่างจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยจ้า ปกติซาตานมักเป็นประเภทที่คนส่วนใหญ่เข้าไม่ถึง ดูภายนอกน่ากลัว แต่เมื่อซันหยิบยื่นความจริงใจและตรงไปตรงมาให้ เขาจึงกล้าเปิดใจยอมรับให้เธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในวิถีชีวิตของเขา

เช่นเดียวกับสังคมที่เต็มไปด้วยคนสวมหน้ากากเข้าหากันนั่นแหละค่ะ หากเรายอมถอดหน้ากากของตัวเองออกมาและกล้ามอบความรัก ความจริงใจให้แก่ผู้อื่น ไม่ว่ายังไงความรักและความจริงใจก็จะกลับคืนสู่เราอยู่ดี ไม่วันใดก็วันหนึ่ง หนีไม่พ้นหรอกค่ะ 

นอกจากนี้อีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้พี่มองว่า “ความเย็นชา” เป็นเพียงแค่ภาพลักษณ์ลวงๆ ที่ซาตานสร้างขึ้น เห็นทีคงหนีไม่พ้นความอ่อนโยน ช่างเป็นห่วงเป็นใยของเขา หลายครั้งที่นางเอกของเราชอบงานเข้า หายตัวไป ก็เป็นซาตานอีกนั่นแหละที่ตามไปช่วยเหลืออย่างเต็มใจทุกที เชื่อเลยว่านิสัยแบบนี้คงทำให้สาวๆ กรี๊ดกร๊าดไม่น้อยเนอะ แล้วทีนี้จะบอกว่าซาตานเป็นคนเย็นชาก็ไม่ถูกทั้งหมดสักเท่าไหร่ คนหัวใจด้านชาที่ไหนจะมุ่งมั่นช่วยเหลือคนอื่นกัน ย้อนแย้ง (ฮา)

 

หน้าปกภาค 3

 

แต่ตัวละครทุกตัวไม่ได้ดีสุดขั้วหรือชั่วสุดขีดเสมอไป

แม้พี่จะชื่นชมว่าซันเป็นสาวแกร่ง และซาตานเป็นราชาปีศาจแสนอ่อนโยน แต่ความจริงก็คือไม่มีใครดีหรือชั่วสุดๆ สำหรับเรื่องนี้ ทุกคนล้วนเป็นสีเทา มีทั้งด้านมืดและด้านสว่างให้เราต้องค้นหา ไม่เว้นแม้ตัวละครพระนางที่พวกเราชื่นชอบ

อย่างซันเองก็มีจุดดาร์ค เห็นเป็นนางเอกที่พร้อมช่วยเหลือ (หรือก่อเรื่อง?) แบบนี้แล้ว แต่เธอก็แอบเป็นคนที่เห็นแก่ตัวเบาๆ ห่วงตัวเองมากที่สุดหรือเอาตัวเองไว้เป็นอันดับต้นๆ ก่อนอยู่ดี แถมในบางครั้งซันยังเลือกที่จะดีกับคนที่สำคัญกับตัวเองเท่านั้นด้วย ซึ่งเอาตรงๆ นะ พี่ว่ามันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะพวกเราบางคนก็เป็น แต่ประเด็นคือ ปีศาจสาวตนนี้สามารถพร้อมร้ายกับคนอื่นได้เสมอ โดยเฉพาะคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตัวเอง! ประมาณว่าร้ายมาร้ายกลับไม่โกงนั่นแหละ เรียกได้ว่าซันไม่ได้เหมือนนางเอกแสนดีที่เป็นพิมพ์นิยมสักเท่าไหร่

ยิ่งไปกว่านั้น ซาตานที่สาวๆ พากันกรี๊ดกร๊าดเองก็เช่นกัน เเม้เขาจะคงเส้นคงวา เย็นชา นิ่งๆ และดูอ่อนโยน (ในบางครั้ง) แต่เขาก็มีมุมดาร์คที่น่ากลัวไม่น้อย จริงอยู่ที่ราชาปีศาจเป็นคนอ่อนโยน หัวสมัยใหม่ มีแนวคิดให้ปีศาจละการกินเนื้อมนุษย์แล้วทำปศุสัตว์แทน แต่ถ้าถึงเวลาต้องฆ่า ซาตานสามารถฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา แถมเวลาโกรธยังชอบทรมานคู่กรณีอีกด้วย น่ากลัวสุดๆ 

นอกจากนี้ยังมีอีกหลายตัวละครที่ทำให้นักอ่านอย่างเราหงายเงิบ อารมณ์แบบเปิดมาร้ายมาก อ่านจบอ้าวหักมุมเฉย หรือแบบ “เฮ้ยเธอ คนนี้พระเอกเวอร์” แต่พออ่านจบถึงกับต้องกลอกตามองบนเพราะไม่เป็นอย่างที่คิด เรียกได้ว่าเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว บอกแล้วไงว่าอย่าตัดสินคนจากภายนอก 
 

ซาตาน ตัวจริงแล้วมุ้งมิ้งกว่าที่คิด
 

เช่นเดียวกับมนุษย์เรานี่แหละค่ะ มีทั้งดีและเลวปะปนกันไป ทุกคนล้วนมีข้อดีข้อเสีย ไม่มีใครเกิดมาเลิศเลอเพอร์เฟคท์หรอก แน่นอน ไม่มีใครดีหรือแย่สุดๆ ด้วย ทุกการกระทำที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุและผลของมัน ไม่มีถูกหรือผิด ดีหรือแย่ เพราะนั่นถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำได้ในตอนนั้นแล้ว 

สำหรับดุจตะวันกับซาตาน “ดีชั่ว ถูกผิด” เป็นนามธรรม คำว่าดีสำหรับคนหนึ่งอาจหมายถึงเลวสำหรับอีกคนหนึ่ง คำว่าถูกของคนนี้อาจไม่ได้หมายความว่าถูกเสมอไป หรือสิ่งเลวร้ายที่จริงแล้วอาจหมายถึงการเสียสละที่สุดก็ได้ แต่ละคนนิยาม “ดีชั่ว ถูกผิด” ต่างกัน นี่ล่ะมั้ง คงเป็นสิ่งที่นักเขียนพยายามสื่อให้พวกเรารู้ว่า อย่าเพิ่งมองหรือตัดสินว่าใครเป็นคนไม่ดี เพราะพวกเขาเองก็มีเหตุผลเป็นของตัวเองเหมือนกัน มองโลกให้เป็นกลางจะดีกว่า
 

อยู่กับปัจจุบัน ทำสิ่งตรงหน้าให้ดีที่สุด

นอกจากตัวละครสีเทาที่มี่มิติแล้ว “การทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุด” เป็นสิ่งที่พี่น้ำผึ้งได้เรียนรู้ผ่านมุมมองการกระทำของตัวละครแต่ละตัวค่ะ อย่างซันเป็นตัวละครที่มีความมุ่งมั่น เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรชัดเจน เธอจะมุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว พร้อมวิ่งเข้าใส่ทุกอุปสรรคที่ขวางกั้น แม้ว่าสุดท้ายผลลัพธ์มันอาจไม่เป็นอย่างที่ต้องการ แต่เธอก็ไม่เสียใจเพราะถือว่าได้ทำมันอย่างเต็มที่แล้ว ซันจะเสียใจมากกว่าถ้าหากว่าเธอไม่ยอมทำอย่างเต็มที่เพื่อมัน ตรงข้ามกับตัวละครที่เอาแต่ยึกยักลังเล ไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน ตัวละครเหล่านี้มักพลาดโอกาสสำคัญหลายอย่างจนสายเกินไป 

เหมือนกับมนุษย์เรานี่แหละค่ะ ก่อนทำอะไรควรตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน จะได้มุ่งไปยังปลายทางแห่งความสำเร็จนั้นโดยไม่วอกแวก คนที่ประสบความสำเร็จระดับโลกหลายคนมักบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “ต้องตั้งเป้าหมาย” และ “รู้ชัดเจนว่าตัวเองต้องการอะไร” มันคือทางลัดสู่ความสำเร็จ และพี่น้ำผึ้งยิ่งกว่าเห็นด้วย โดยเฉพาะเมื่อได้สัมผัสพฤติกรรมนี้ผ่านตัวละครซัน

 

ขอฉากฟินสักหน่อย
 

คำว่า “รัก” ไม่ต้องพูดว่ารักก็รับรู้ได้

ขึ้นชื่อว่าเป็นนิยายรัก ใครบอกว่าต้องมีฉากหวานแหววให้นักอ่านฟินจนจิกหมอนเท่านั้น บอกเลย ฉากหวานนี่แรร์สุดๆ สำหรับดุจตะวันกับซาตานจ้ะ เพราะ “ความซึน” ของพระนางคือเสน่ห์ของเรื่องที่มัดใจคนอ่านให้อยู่หมัด ไม่กล้าทรยศนักเขียนด้วยการไม่อ่านต่อเลยจ้า

ซาตาน ราชาปีศาจมักไม่พูดความรู้สึกแท้จริงของตัวเอง แต่จะแสดงออกว่ารักและห่วงใยผ่านการกระทำซะมากกว่า ตั้งแต่คอยปกป้อง ให้พักหรูในพระราชวัง มีรถสปอร์ตสีดำส่วนตัว เอ้ย กริฟฟินดำคอยไปรับไปส่งโรงเรียนแบบเอ็คคลูซีฟ ไหนจะหาอาจารย์ส่วนตัวให้ พิเศษไปอีก นอกจากนี้วิธีการมองปีศาจสาวผ่านสายตาและสีหน้ายังสามารถทำให้ใบหน้านักอ่านร้อนผะผ่าวราวกับอ่านฟิฟตี้เชดออฟเกรย์ได้ด้วย! (อย่าเพิ่งคิดไปไกล เพราะสายตาราชาปีศาจนั้นช่าวเว้าวอนและอ่อนโยนยิ่งนัก ฮา) ไม่ต้องบอกคำว่ารักก็รู้แล้วว่าเขารักปีศาจสาวขนาดไหน

ขณะที่ซัน อนาสตาเซียของเรา (ฮา) ไม่เคยถูกซาตานบอกรัก แต่เธอก็ไม่งี่เง่าเซ้าซี้ให้เขาบอก ตรงกันข้าม สะบัดบ็อบใส่เฉย อารมณ์แบบไม่บอกก็ไม่เป็นไร แค่ฉันรู้ว่าคุณรักฉันคนเดียวก็พอแล้ว ดันนั้นจะหาฉากพ่อแง่แม่งอนในดุจตะวันกับซาตานยากมาก ทั้งเรื่องไม่มีการบอกรัก แถมชอบจับพระนางแยกกันอีก แต่เชื่อมั้ยคะน้องๆ ความรู้สึกรักมันยังคงอยู่ตลอดภายในเรื่อง และนักอ่านสามารถรับรู้มันได้อย่างชัดเจนว่าทั้งคู่รักกันมากขนาดไหน แม้จะไม่มีประโยคหวานๆ แต่คำพูดทุกคำที่พูดเนี่ยหมัดหนักทั้งนั้น เล่นเอาซะประโยคเดียวคนอ่านตายเลยจ้า อยากรู้ว่าประโยคนั้นจะเป็นอะไร ต้องไปตามอ่านกันเองนะ อิอิ

 

หน้าปกภาคพิเศษ
 

สิ่งสุดท้ายที่พี่อยากจะบอกคือ “ดุจตะวันกับซาตาน” เป็นมากกว่านิยายที่ให้ความบันเทิง เป็นมากกว่านิยายที่อ่านแล้วจบไป มันคือนิยายที่เต็มไปด้วยแง่คิดบางอย่างให้เราตกตะกอน  มันคือนิยายที่เต็มไปด้วยการหักมุมที่ทำให้เราหงายเงิบ มันคือนิยายที่เหมาะกับคนชอบใช้จินตนาการ อยากสัมผัสโลกสุดอลังการและเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์ไม่แพ้แฮร์รี่ พอตเตอร์และหัวขโมยแห่งบารามอส  และเหมาะกับคนที่ชอบพระเอกเย็นชาแบบซึนๆ (ฮา)

ท้ายสุด หากน้องๆ คนไหนใครอยากสัมผัสประสบการณ์แบบพี่น้ำผึ้ง ขอแนะนำให้อ่านเลยจ้ะ แล้วน้องๆ จะเข้าใจเหตุผลว่าทำไมพี่ถึงรักนิยายเรื่องนี้ และพี่เชื่อว่าเมื่อไรก็ตามที่เราได้อ่านมัน น้องๆ จะตกหลุมรัก “ดุจตะวันกับซาตาน” เหมือนพี่เช่นกัน

 

คลิกอ่านที่นี่

พี่น้ำผึ้ง :)