นางถูกส่งมายังโลกมนุษย์ในฐานะ ‘พระหมื่นปี’ เพื่อบำเพ็ญเพียร

ให้ตายเถอะ! บำเพ็ญเพียรแทบตาย

ยังไม่ทันสำเร็จกลับตกเป็นเชลยของอ๋องเถื่อน

ให้ตายเถอะรอบสอง! อ๋องเถื่อนผู้นี้หล่อปานสวรรค์สร้าง

ไม่ต้องเป็นมันแล้วดีไหมเทพธิดาน่ะ เป็นเมียอ๋องดูชีวิตจะง่ายกว่า

-------------------------

‘ขำอะไร’

‘ข้าไม่ได้ขำ’

‘แล้วยิ้มทำไม’

‘ดีใจที่เจ้าเป็นห่วง’

อีตาอ๋องบ้าจ้องมาตาหวานฉ่ำ ทำเอาไปต่อไม่ถูกเลย

ฉันผุดลุกขึ้นแก้เขิน แล้วหันไปออกคำสั่งกับเสี่ยวจู

‘ช่วยท่านอ๋องล้างตัวที ถ้าเจอบาดแผลรายงานข้าด้วย’

คราวนี้เหมือนรอยยิ้มหมิงอ๋องจะกว้างขึ้นไปอีก ที่แปลกคือพวกทหารรอบตัว

ไอ้อาการยิ้มอ่อนกับสายตากระเซ้าเย้าแหย่นี่มันอะไรกัน ฉันเก็บความข้องใจเอาไว้

รอจนเสี่ยวจูช่วยล้างตัวให้หมิงอ๋องเสร็จแล้ว ค่อยแอบถามว่าพูดอะไรผิดคนจึงขำ

‘นายหญิงไม่ได้พูดอะไรผิดหรอก เพียงแต่...’

‘เพียงแต่อะไร’

‘ท่านทำตัวเหมือนเมียท่านอ๋องเลย’