เปิดบทแรกปัง มีชัยไปกว่าครึ่ง :
เจาะลึก 7 องค์ประกอบที่บทแรกของนิยายทุกเรื่องควรมี!

เพราะบทแรกคือตัวชี้ชะตาว่านิยายของเราจะได้ไปต่อหรือพอแค่นี้

 

คิดว่าบทแรกของนิยายเราสำคัญขนาดไหน?

อย่าประมาทกับความสำคัญของบทแรกในนิยายของเรา รู้มั้ยว่าบทแรกเปรียบเหมือนประตูสู่โลกของหนังสือ มันต้องเป็นบทที่ดึงดูดนักอ่าน สำนักพิมพ์ หรือใครก็ตามที่หยิบนิยายของเรามาเปิด   ให้พวกเขาเหล่านั้นอยากติดตามเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง

น่าเสียดายที่ไม่มีสูตรตายตัวสำหรับบทแรกที่สมบูรณ์แบบ ทุกเรื่องราวมีความแตกต่างกันและทุกบทเริ่มต้นก็เช่นกัน อย่างไรก็ตามเมื่อสังเกตจากนิยายที่ประสบความสำเร็จหลายๆ เรื่อง บทแรกของแต่ละเรื่องล้วนมีองค์ประกอบบางอย่างที่คล้ายคลึงกัน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราควรใช้เป็นแนวทางในการเขียนบทเปิดของตัวเอง    และนี่คือองค์ประกอบที่สำคัญที่สุด 7 ประการที่จะทำให้บทแรกของเราปังจนนักอ่านอยากติดตาม!

 

 

01 ย่อหน้าเปิดที่ยอดเยี่ยม

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ย่อหน้าแรกสั้นๆ ไม่กี่บรรทัดนี่แหละ ที่สามารถสร้างหรือทำลายความประทับใจแรกของนักอ่านที่มีต่อนิยายของเราได้ ในย่อหน้าแรกหรือแม้แต่ประโยคแรกมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง มันต้องเป็นสิ่งที่สามารถ "จับ" ผู้อ่านได้ทันที และนำพาพวกเขาเข้าสู่โลกแห่งเรื่องราวของเรา

และวิธีที่ได้ผลมากที่สุดคือ ใช้ย่อหน้าเปิดที่ชัดเจนและค่อนข้างเรียบง่าย

อย่าพยายามทำให้นักอ่านประทับใจด้วยประโยคแรกที่มีโคลงสั้นๆ ฟังดูน่าอัศจรรย์ หรือย่อหน้าแรกที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนมีหลายชั้น หากเราพยายามทำเช่นนี้มากเกิดไป ฉากเปิดของเรามักจะหลุดออกมาในลักษณะที่บังคับนักอ่าน ทำให้น่าสับสนหรือไม่สวยงาม

เป็นการดีที่สุดที่จะสร้างย่อหน้าแรกให้เรียบง่ายและมั่นคง ซึ่งมันจะดึงดูดความสนใจของนักอ่าน หรืออย่างน้อยที่สุดกก็ทำให้พวกเขาสนใจมากขึ้นแหละ เทคนิคที่นักเขียนหลายคนใช้คือการกลับมาเขียนย่อหน้าเปิดท้ายสุด หลังจากเขียนเรื่องทั้งหมดจบแล้ว

อย่าเสียเวลาในการเริ่มต้นกระบวนการเขียนโดยพยายามคิดบรรทัดแรกสุดให้มหัศจรรย์! แต่ให้กลับมาพร้อมกับมุมมองใหม่ๆ หลังจากเขียนจบเรื่องแล้ว จากนั้นเราสามารถใช้เวลาได้นานเท่าที่ต้องการเพื่อทำให้ฉากเปิดของเราสมบูรณ์แบบ 
 

tip: ถ้าหากว่าตันจริงๆ ลองค้นหาแรงบันดาลใจจากย่อหน้าแรกของหนังสือเล่มโปรดของเรา

 

 

02 ตัวละครต้องกระตุ้นความสนใจจากนักอ่าน

ในนิยายทุกประเภท ไม่ว่าจะแนวอะไรก็ตาม ตัวละครคือกุญแจสำคัญ เพราะเรื่องราวของตัวละครนี่แหละที่จะทำให้นักอ่านลงทุนอ่านและอยากติดตามต่อไป ไม่ว่าเรื่องราวของเราจะถูกเล่าจากมุมมองเดียวกันหรือหลายมุมมอง บทเริ่มต้นจะต้องแนะนำตัวละครสำคัญที่น่าสนใจ! เป็นตัวละครที่ผู้อ่านของเราจะติดตาม ตัวละครที่พวกเขาจะจับมือพานักอ่านเดินไปด้วยกันตั้งแต่ต้นจนจบ

วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้เรามั่นใจว่าเราได้แนะนำตัวละครอย่างน่าสนใจในบทที่หนึ่งคือ ทำความรู้จักกับตัวละครนั้นให้มากที่สุดก่อนเริ่มเขียน ดึงเสียง (Voice) มุมมองที่เป็นเอกลักษณ์ บุคลิกและความสำคัญของพวกเขาที่มีต่อนิยายออกมาใช้ หากสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในบทแรก เราจะสามารถดึงดูดนักอ่านของเราได้ และทำให้พวกเขาอยากลงทุนในนิยายของเรา เหมือนอย่างที่แพตทริเซีย ซี. เรด นักเขียนชาวอเมริกันกล่าวไว้ว่า 

"เป็นหน้าที่ของบทแรกที่จะทำให้นักอ่านสนใจเกี่ยวกับตัวละครหลัก หรืออย่างน้อยที่สุดก็คือสนใจตัวละครมากพอที่จะอ่านต่อไป"

 

 

03 เสียงในการเขียนต้องชัดและหนักแน่น

ในการเขียนนิยายคำว่า "เสียง (Voice)" มีสองความหมายที่แตกต่างกัน เสียงของผู้เขียนหมายถึงสไตล์ของนักเขียน คุณภาพที่ทำให้งานเขียนของพวกเขามีเอกลักษณ์ ในขณะที่เสียงของตัวละครคือรูปแบบการพูดและความคิดของตัวละครในการบรรยาย เสียงอย่างหลังนี้เป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของเรื่องสำหรับนักอ่านนิยาย

เสียงบรรยาย (Narrative voice) เป็นสิ่งสำคัญของนิยาย แต่ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่ยากที่สุดในการกำหนดและทำให้มันสมบูรณ์แบบ เพื่อดึงดูดนักอ่าน เสียงในนิยายควรมีสิ่งเหล่านี้ ทั้งการสั่งการ, การโน้มน้าว, การจับใจและความน่าเชื่อถือ และไม่มีสถานที่ใดสำคัญสำหรับการเปล่งเสียงเหล่านี้ให้ออกมามากไปกว่าบทแรกของนิยายอีกแล้ว ดังที่สเตเฟ่น คิงกล่าวไว้
 

เสียงของนิยายก็เหมือนกับนักร้อง - ลองนึกถึงนักร้องอย่างมิก แจ็กเกอร์และบ็อบ ดีแลนที่ไม่มีดนตรีในการฝึกร้อง แต่เขากลับเป็นที่น่าจดจำ

เมื่อผู้คนหยิบแผ่นเสียงของเดอะโรลลิงสโตนส์ นั่นเป็นเพราะพวกเขาต้องการเข้าถึงคุณภาพที่โดดเด่น พวกเขารู้จักเสียงนั้น พวกเขาชอบเสียงนั้น และบางสิ่งในตัวพวกเขาเชื่อมโยงกับมันอย่างลึกซึ้ง

มันก็เหมือนกันกับหนังสือ... เสียงที่น่าดึงดูดทำให้เกิดการเชื่อมต่อที่ใกล้ชิด - ความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งกว่างานเขียนที่สร้างขึ้นด้วยสติปัญญา
 

เสียงที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้เป็นสิ่งที่มาพร้อมกับกาลเวลา เราบังคับมันไม่ได้ ดังที่คิงชี้ให้เห็นว่า 'งานเขียนที่สร้างขึ้นด้วยสติปัญญา' เป็นสิ่งดีก็จริง แต่มันไม่สร้างความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งให้แก่นักอ่านสักเท่าไหร่ เสียงที่เป็นเอกลักษณ์จะออกมาเป็นธรรมชาติตอนที่เราเขียนมากขึ้น ดังนั้นอย่าลืมเขียนมากๆ และปล่อยให้เสียงบรรยายของเราพัฒนาตัวเอง เมื่อถึงเวลาบรรณาธิการของเราจะช่วยดึงและทำเสียงนั้นให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในบทแรกของนวนิยาย

 

04 จุดเริ่มต้นที่เหมาะสม

มีคำถามหนึ่งที่ทุกคนต้องถามตัวเองเมื่อรีไรต์นิยาย "เรื่องราวเริ่มต้นในสถานที่ที่ถูกต้องหรือไม่?" มีตัวเลือกมากมายสำหรับจุดเริ่มต้นของนิยายเรื่องนี้และทางเลือกที่เราเลือกก็สำคัญมาก! 

หากไม่แน่ใจว่าจุดเริ่มต้นของเราควรเป็นอย่างไร ให้คิดถึงสิ่งที่ทำให้เรื่องราวหลักของเราขับเคลื่อนต่อไปได้ นิยายควรเริ่มต้นด้วยบางสิ่งบางอย่างเพื่อวางกลอุบายและกระตุ้นนักอ่านให้มีส่วนร่วม มันอาจจะเป็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น เหตุการณ์สำคัญ ความลึกลับหรือปัญหาที่ต้องแก้ไข 

หากเราประสบปัญหาจริงๆ ก็แค่เลือกฉากที่มันน่าจะเป็นจุดพีคมาไว้ใช้เป็นจุดเริ่มต้นคร่าวๆ อย่าลืมว่าเราสามารถกลับมาแก้ใหม่ในภายหลัง ไม่ว่าจะเป็นเพิ่ม ลบหรือเปลี่ยนฉากได้ตลอดเวลา หากต้องการรู้ถึงจุดเริ่มต้นที่ต่างกันไป ลองดูว่านักเขียนเรื่องโปรดของเราเลือกอะไรเป็นจุดเริ่มต้น
 

 

ตัวอย่างเช่น เจ.เค.โรว์ลิ่ง เริ่มต้นแฮร์รี่ พอตเตอร์ด้วยจุดเริ่มต้นแรกๆ ของเรื่อง ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น มันคือวันที่ทารกแฮร์รี่ พอตเตอร์เอาชนะโวลเดอมอร์ เขากลายเป็นเด็กชายผู้รอดชีวิต กลายเป็นเด็กกำพร้า และถูกส่งไปยังบ้านของป้าและลุงของเขา จากนั้นเรื่องราวก็ก้าวข้ามไปอีกสิบปีข้างหน้า ในจุดที่แฮร์รี่พบว่าเขาเป็นพ่อมด แต่การนำเสนอในบทแรกเป็นนั้นน่าสนใจ ลึกลับ และจำเป็นต่อแนะนำโลกแห่งเวทมนตร์กับตัวละครหลักของเรื่อง

ในทางกลับกัน นิยายเรื่อง Fight Club ของชัค พาลาห์เนิอุก เริ่มต้นที่ตอนท้ายของเรื่อง ตอนแรกนักอ่านก็ไม่รู้เรื่องนี้แน่นอน แต่บทแรกของนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาสำคัญที่ตึงเครียดและวิกฤต ไทเลอร์ เดอร์เดนถือปืนจ่อปากตัวละครหลัก และทั้งคู่ยืนอยู่บนยอดตึกที่ดูเหมือนจะระเบิด

ฉากเริ่มต้นดำเนินไปอย่างรวดเร็วและนักเขียนทำให้ดูเหมือนเป็นการนับถอยหลัง ดึงผู้อ่านให้ติดกับทันที แต่ในบทที่ 2 เราจะย้อนกลับไปงจุดอื่นในเรื่องที่มีส่วนในการนำไปสู่สถานการณ์ที่เข้มข้นในบทแรก การกระโดดข้ามเวลาและการย้อนหลังในบทแรกทำให้นักอ่านเกิดความอยากรู้อยากเห็น ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาต้องการไขปริศนาว่าสิ่งต่างๆ มาถึงที่ที่พวกเขาอยู่ได้อย่างไร
 

tip: ไม่ว่าเราจะเลือกอะไรเป็นจุดเริ่มต้น เช็กให้ดีก่อนว่ามีสิ่งสำคัญนี้อยู่ นั่นคือทำให้ผู้อ่านต้องการอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติม

 

 

05  ทำให้นักอ่านสัมผัสถึงสถานที่อย่างแท้จริง

ไม่ว่าจะเขียนนิยายประเภทใด ควรทำให้นักอ่านรู้สึกสัมผัสถึงสถานที่ในเรื่องตั้งแต่บทแรก นักอ่านต้องการเปิดหนังสือและสัมผัสกับความดื่มด่ำในทันที พวกเขาต้องการสัมผัสกับสภาพแวดล้อมด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า และรู้สึกราวกับว่ากำลังอยู่ที่นั่นจริงๆ ท่ามกลางเรื่องราวที่อ่าน

ไม่ว่าเราจะเขียนในแนวไหนก็สามารถทำให้นักอ่านดื่มด่ำได้ผ่านการสร้างโลกที่มั่นคง ยกตัวอย่างเช่น บทแรกของ 1984 ของจอร์จ ออร์เวลล์ ประโยคแรกเพียงอย่างเดียวช่วยทำให้นักอ่านรู้จักกับคนทั้งโลก! 
 

"It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen."
(มันเป็นวันที่อากาศหนาวจัดในเดือนเมษายนและนาฬิกาชี้ไปยังเลขสิบสามอย่างโดดเด่น)
 

เราเห็นความสว่าง สัมผัสความหนาวเย็น เราคิดว่าเราอยู่บนโลกตามที่มีการอ้างอิงถึงเดือนเมษายน แต่ไม่ใช่โลกอย่างที่เรารู้จักแน่นอน เพราะมันมีสิ่งที่เรียกว่าสิบสามนาฬิกา! บทแรกที่เหลือของออร์เวลล์กล่าวถึงสภาพแวดล้อมที่ลงรายละเอียด ในขณะที่การแนะนำตัวละครหลักสร้างความรู้สึกตึงเครียดและดึงดูดผู้อ่านให้ค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกที่แปลกประหลาดนี้

อย่างไรก็ตาม เราต้องระวังเมื่อพูดถึงการสร้างโลกในบทเริ่มต้นของคุณ การสร้างความรู้สึกของสถานที่เป็นสิ่งหนึ่ง แต่การทำให้ผู้อ่านของคุณล้นหลามด้วยการจมอยู่กับรายละเอียดก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง และนั่นเป็นความผิดพลาดที่นักเขียนหลายคนมักจะทำ
 

tip: จำไว้ว่ายังมีอีกตั้งหลายบทที่เราสามารถใส่ฉากและสถานที่ต่างๆ ลงไป บทเริ่มต้นควรให้รายละเอียดเพียงพอที่จะทำให้ผู้อ่านสนใจและทำให้โลกรู้สึกเหมือนจริง

 

 

06 ความขัดแย้งที่ขยายตัวมากขึ้น

ความขัดแย้งขับเคลื่อนนิยาย และมันต้องเป็นสิ่งที่ถูกนำเสนอผ่านบทเเรกของเรา แต่มันไม่จำเป็นต้องหมายถึงว่าเราต้องเปิดฉากด้วยการปะทะ การต่อสู้ หรือเหตุการณ์หายนะ (แม้ว่าเราสามารถเลือกที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้หากต้องการ!) แต่อย่างน้อยที่สุดความขัดแย้งจะต้องอยู่ในบทแรกของเรา อาจจะเป็นอะไรเล็กๆ น้อยๆ ก็ได้ที่ทำให้รู้สึกว่า "มีบางปัญหา" เกิดขึ้น เพื่อขับเคลื่อนเรื่องราวไปข้างหน้า

เพื่อนำความรู้สึกนี้ไปใช้กับบทแรกของเรา ให้คิดถึงความขัดแย้งกลางเรื่องหรือความขัดแย้งที่เรื่องราวของเราวนเวียนอยู่ ไม่จำเป็นต้องใส่ความขัดแย้งที่ยิ่งใหญ่อลังการ แต่บทแรกควรเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีในการเริ่มสร้างความขัดแย้งขึ้นมา หรืออย่างน้อยก็สะท้อนความขัดแย้งนี้ออกไปสักเล็กน้อย ในฐานะนักเขียน ชัค เวนดิกกล่าวว่า

เริ่มต้นหนังสือด้วยความขัดแย้ง ตัวใหญ่ ตัวเล็ก ร่างกาย อารมณ์ อะไรก็ได้ ความขัดแย้งขัดขวางสภาพที่เป็นอยู่ ความขัดแย้งคือเรื่องดราม่า ความขัดแย้งเหนือสิ่งอื่นใดเป็นสิ่งที่น่าสนใจ บทแรกของคุณไม่ใช่เส้นตรงแนวนอน มันเป็นทางเดินที่ขรุขระซึ่งทอดไปตามไหล่เขาอันมืดมิด - และเงามืดนั้นเต็มไปด้วยอันตราย

 

 

07 ตกเบ็ดนักอ่านของคุณ

ทุกๆ บทแรกต้องมีท่อนฮุก!

อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ เพลงที่ดีต้องมีท่องฮุกไว้เร้าคนฟัง นิยายที่ปังเองก็เช่นกัน ต้องมีท่อนฮุกในแต่ละบทเพื่อเป็นเบ็ดไว้ตกนักอ่านให้อยู่กับเรื่องราวของเรา งั้นลองกลับมาดูของเราหน่อยซิ มีแง่มุมใดบ้างที่จะทำให้คนอยากอ่านต่อไป? อะไรจะดึงพวกเขาเข้าสู่เรื่องราวและโน้มน้าวว่านี่คือหนังสือที่พวกเขาจะชอบ? นิยายของเรามีอะไรที่แตกต่างจากนิยายเรื่องอื่นๆ ทั้งหมดที่อยู่ในหมวดหมู่นี้?

ไม่ว่าท่อนฮุกของเราจะเป็นแบบไหน เราต้องแน่ใจว่ามันมุ่งเป้าไปยังนักอ่านกลุ่มเป้าหมายของเรา เช่น ถ้าเขียนนิยายแนวแฟนตาซี ลองเช็กให้ดีว่าทั้งหน้าแรกของนิยายเราอบอวลไปด้วยเวทมนตร์ ถ้าเขียนอาชญากรรม ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีการพูดถึงอาชญากรรมหรืออาชญากร หรืออย่างน้อยถ้าไม่พูดถึง ก็แค่พาดพิงถึงมันในบทเริ่มต้นของเรา

บทแรกของเราจะต้องสะท้อนถึงโทนและประเภทของเรื่องราวที่เหลือทั้งหมดในนิยาย การเขียนบทแรกที่เต็มไปด้วยความรวดเร็ว น่าตื่นเต้นและเต็มไปด้วยแอ็คชั่นนั้นไม่ใช่เรื่องดี หากส่วนที่เหลือของหนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่เป็นโคลงสั้นๆ และมีการพัฒนาพล็อตน้อยมาก

การทำเช่นนี้จะขับไล่นักอ่านที่ใช่ออกไปและดึงคนที่ไม่ใช่เข้ามา! มันจะทำให้พวกเขาผิดหวังมากเมื่อเรื่องราวที่เหลือไม่มีอะไรเหมือนกับบทแรก ยึดมั่นในแนว สไตล์ โทน และเสียงของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบทแรก เราจะต้องสร้างรากฐานที่สอดคล้องกันเพื่อใช้เป็นฐานเรื่องราวที่่เหลือของเรา และเราจะดึงดูดนักอ่านประเภทที่เราต้องการดึงดูด

.............................

นักเขียนทุกคน ถ้ารู้สึกมีปัญหากับการเขียนบทแรกให้สมบูรณ์แบบ คำแนะนำก็คือ เขียนทั้งเรื่องให้จบก่อนแล้วค่อยกลับมาเขียนใหม่! จำไว้เลยว่า ไม่มีอะไรที่เราต้องกังวลในการเขียนร่างแรก เมื่อถึงเวลาต้องรีไรต์ ยังไงเราก็สามารถกลับมาแก้ไขมันได้เสมออยู่แล้ว ส่วนนักอ่าน บทแรกแบบไหนที่ชอบบ้าง? แบ่งปันความเห็นได้ตามสบายใจ เผื่อเป็นไอเดียดีๆ ให้นักเขียนที่กำลังอ่านบทความนี้อยู่

 

พี่น้ำผึ้ง :)
 

ขอบคุณรูปภาพจาก  unsplash
ขอบคุณข้อมูลจาก

https://writersedit.com/
http://www.pcwrede.com/
https://www.theatlantic.com/
http://terribleminds.com/