รีวิวนิยายแนะนำประจำสัปดาห์ ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย
นักอ่านสายกินเชิญทางนี้เลยจ้า วันนี้เรามีนิยายที่อ่านแล้วหิว ท้องร้อง น้ำย่อยเดิน อยากหาอะไรมากินคลายความหิวระหว่างอ่าน มาแนะนำให้รู้จักกันกับ ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย นิยายวายแฟนตาซีอวกาศกลิ่นอายล้ำยุคที่หลังจากอ่านจบแล้ว บอกได้คำเดียวเลยว่า… หิว!
เรื่องนี้ไม่ใช่แนวเกิดใหม่ ข้ามมิติ หรือแนวระบบ แต่ตัวเอกของเรื่อง “ชาย” เด็กนักเรียนมัธยมปลายที่นอนหลับไปนานกว่าพันปีรู้ตัวอีกทีก็ตื่นขึ้นมาในกาแล็กซี่อื่นเสียแล้ว ซึ่งขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า กาแล็กซี่ใหม่ที่ ชาย ฟื้นขึ้นมานี้ยังสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ที่แตกต่างจากโลกที่เราคุ้นไปคนละขั้ว แต่จะต่างอย่างไรบ้างนั้น วันนี้เรารวมมาสปอยล์ให้ทุกคนแล้ว ใน 3 ประเด็น!
ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย
โดย แมวขนยุ่ง
ฟรีสไตล์ > นิยายวาย
คำโปรย
ในโลกอนาคตที่การขายอาหาร
พ่วงมาด้วยภาพวาบหวิวของนางแบบนายแบบ
ครัวคุณชายกลับลงแต่รูปภาพอาหาร
จะมีถ่ายติดมาก็แค่มือเท่านั้น
แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ประชาชนทั่วทั้งกาแล็กซีท้องร้อง
"ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย เพราะเราเน้นขายแต่อาหาร"
โลกอนาคตที่เติมไปด้วยเทคโนโลยีอวกาศ
นอนหลับไปนานกว่าหนึ่งพันปี ตื่นมาอีกที แน่นอนว่าอะไรๆ ก็ต้องเกิดการพัฒนา เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ยิ่งตื่นขึ้นมาในกาแล็กซี่อื่นที่ไม่ใช่บ้านเกิดของตัวเองด้วยแล้ว สิ่งต่างๆ รอบตัวจึงกลายเป็นสิ่งที่ “ชาย” ไม่คุ้นเคยแบบร้อยเปอร์เซ็น ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีการเดินทางที่สามารถขึ้นยานอวกาศข้ามดวงดาวกันเป็นเรื่องปกติ แถมภาษาที่ใช้ยังไม่ใช่ภาษาในปัจจุบันอย่างเช่น ไทย อังกฤษ หรือภาษาจีน งานนี้กว่าที่ ชายจะตั้งสติ ตั้งตัวหาที่ลงหลักปักฐานได้สำเร็จเลยมีช็อตช็อกๆ ยืนงงในดง มนุษย์ต่างดาวออกมาให้เราได้อมยิ้มเล็กๆ ตลอดการอ่าน
เมื่อมนุษย์กลายเป็นเผ่าพันธุ์หายาก
นอกจากเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่ทำให้ ชาย ต้องมึนเบลอลุกขึ้นมาทำความรู้จักสิ่งอำนวยความสะดวกใหม่ทั้งหมดแล้ว ประชากรในสมาพันธรัฐอันโดรเมดาผู้อพยพมาจากอารยธรรมล้าหลังก็ทำให้ชายเกิดความเซอร์ไพรส์สุดๆ ก็คือมีชีวิตในยุคนี้ล้วนแล้วแต่เป็นมนุษย์สัตว์ที่มียีนของสัตว์ต่างๆ แฝงอยู่ในตัวไม่ว่าจะเป็นกระต่าย กระรอก หมาป่า เสือ สิงโต ก็มีปรากฏอยู่ทั่วไป มนุษย์โบราณอย่าง ชาย จึงกลายเป็นสิ่งมีชีวิตแปลกหายากที่แทบจะสูญพันธุ์ไปแล้วในอารยธรรมยุคใหม่
ดังนั้นเรื่องนี้จึงอยากแนะนำพิเศษสำหรับคนที่ชอบตัวละครสายมนุษย์สัตว์ หูนุ่มนิ่ม ขนฟูเลยค่ะ อ่านจะแล้วฟินเกินร้อยไปกับบรรดามนุษย์สัตว์แสนน่ารักที่พากันมาอ้อนขอข้าวกินจากตัวเอกของเราสุดๆ ไปเลย
เมื่อการทำอาหารคือศาสตร์ที่สาบสูญ!
แม้ในสมาพันธรัฐอันโดรเมดาจะเต็มไปด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัยที่ถูกสร้างขึ้นมาจะทำให้การใช้ชีวิตของคนในยุคนี้สะดวกสบายมายมากแค่ไหน แต่สิ่งพื้นฐานอย่าง “อาหาร” กลับกลายเป็นสิ่งที่ขาดการพัฒนามากที่สุด นอกจากอาหารสำเร็จรูปเหลว และแบบเม็ดที่ถูกสกัดมาจากสารอาหารจำเป็นแล้ว อาหารสดปรุงสุกต่างๆ ล้วนเป็นของหายาก เพราะผู้คนในยุคนี้ต่างขาดความรู้เกี่ยวกับการปรุงอาหารที่ถูกต้องไป
ชาย ที่ค้นพบความจริงเรื่องนี้โดยบังเอิญจึงตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยเส้นทางสายพ่อครัว เปิดไลฟ์สดทำอาหารเรียกผู้ชมก่อนจะขยายเป็นกิจการอาหารสำเร็จรูปที่ไม่ว่าใครก็ปรารถนาจะลิ้มลอง!
ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย นิยายวายสายทำอาหารที่ไม่ใช่แนวเกิดใหม่หรือระบบ ตัวเอกแค่ถูกจับไปเป็นมนุษย์ทดลองแล้วหลับไปเป็นเวลากว่าพันปีตื่นมาอีกครั้งก็อยู่ในกาแลกซี่แปลกๆ ที่เต็มไปด้วยมนุษย์หูสัตว์ แล้วในเวลาต่อมาเขาก็ค้นพบความจริงที่ว่าโลกใบใหม่นี้แม้จะมีเทคโนโลยีแสนทันสมัย แต่การพัฒนาด้านอาหารกลับติดลบหนัก ตัวอย่างแค่เมนูไข่ง่ายๆ หรือการหุงข้าวยังเป็นเคล็ดลับขั้นสูงที่คนทั่วไปไม่สามารถทำได้ อาชีพฮิตๆ อย่าง “สตีมเมอร์ทำอาหาร” ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มีวิธีการทำอาหารที่ถูกต้อง ทั้งยังไม่ได้เน้นการโชว์ฝีมือปรุงอาหาร แต่กลับเน้นไปที่การขายหน้าตาของสตีมเมอร์แทน ชาย ที่มีความรู้ด้านอาหารจากโลกยุคโบราณจึงใช้ข้อได้เปรียบนี้เปิดช่อง สตีมเมอร์ทำอาหารขึ้นมาเพื่อใช้เป็นธุรกิจในการหารายได้เลี้ยงชีพ
เนื้อหาการดำเนินเรื่องของ ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย จึงเน้นไปที่การทำอาหารโดยเฉพาะ ในแต่ละตอนมักมีเมนูใหม่ๆ ออกมาให้เราอ่านแล้วหิวตลอด ใครที่ไม่ยากน้ำหนักขึ้น แนะนำไว้ก่อนล่วงหน้าเลยว่า… อย่าอ่านตอนกลางดึก ไม่งั้นอาจจะน้ำหนักขึ้นไม่รู้ตัวก็ได้นะ ฮา
อ่านนิยาย
พี่หญิง
0 ความคิดเห็น