Pdi.lori : อยากเขียนนิยายให้สมจริง เคล็ดลับอยู่ที่ความถูกต้องของข้อมูลและความชัดเจน!

Pdi.lori : อยากเขียนนิยายให้สมจริง 
เคล็ดลับอยู่ที่ความถูกต้องของข้อมูลและความชัดเจน! 

สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีทุกคน สำหรับนักเขียนที่พี่หญิงพามาให้ทุกคนรู้จักในวันนี้ บอกเลยว่าเป็นอีกคนหนึ่งที่มีความเป็นมาน่าสนใจมากๆ แม้จะหลายคนอาจจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับนามปากกา  pdi.lori กันเท่าไหร่ แต่ความจริงเธอเป็นนักเขียนที่มีประสบการณ์เขียนนิยายมานานหลายปี และมีผลงานออกตามให้ติดตามกันหลากหลายเรื่องทั้งจากนามปากกาหลัก และนามปากการอง  

สวัสดีค่ะ พีดีไอเองค่ะ น้องๆ อาจงงว่าใคร (ฮ่า) นักเขียนเก่าๆ คนหนึ่งค่า ที่มาของนามปากกานี้ pdi.lori สามตัวแรกมาจากตัวย่อสิ่งที่ชอบ ส่วน lori เพื่อนตั้งให้ค่ะ  

จุดเริ่มต้นเส้นทางนักเขียน เริ่มจากการชอบอ่านเป็นทุนเดิม จากการ์ตูนมานิยาย และเริ่มไปนิยายแปล และชอบดูหนัง ทำให้มีจินตนาการในหัว คิดว่าถ้าเป็นฉันเขียน ฉันจะทำเรื่องให้เป็นแบบนี้ เลยหัดเขียนเองอ่านกับเพื่อนๆ จนเพื่อนชวนให้ลงเว็บเด็กดีเป็นที่แรกเลยในการเปิดตัว (ปรบมือค่า)

ถ้าถามว่าห่างหายจากการเขียนนิยายไปพักหนึ่ง มีอะไรมาฝากแฟนนิยายบ้าง จริงๆ หลังจบพันภพ ก็เขียนอีกสองเรื่องในนามปากกาปัณณพร และเรื่องสั้นในรวมนักเขียนอีกเรื่อง ก็เบรกหายไปด้วยงานประจำทำให้หมดไฟผสมขี้เกียจ (ฮ่า) แต่เพราะงานประจำที่ทำ ได้เปิดมุมมองหลายอย่าง เปิดโลกกว้างขึ้นมาก ได้ลองทำเรื่องใหม่ๆ ดู ใน The Red Chain พันธนาการรักสีแดงค่ะ รวมทั้งมีแพลนจะทำแนวอื่นๆ อีก

Destiny นิยายที่เกิดขึ้นความคิดถึง ณ สุดเส้นขอบฟ้า

Destiny เรื่องนี้วางไว้ว่าจะให้เกี่ยวกับหลังจากหมดรุ่นดาเมียนไปนานมาก น่าจะรุ่นเหลนหรือลงไปกว่านั้น ให้เรื่องราวของดาเมียนเป็นตำนาน พระเอกฝังใจอยากเป็นเหมือนต้นตระกูลที่นับถือคนนี้ เลยเพียรตามหาสาวไทยสักคนที่คล้ายคลึงราชินีมีนา เพื่อให้ตัวเองได้สมบูรณ์แบบเหมือนราชาดาเมียนในตำนาน จนกลายเป็นเรื่องวุ่นวายกันตามมา แต่เพราะอยากเบรกจากทะเลทราย (เริ่มเมาทราย) เลยยังต้องเก็บไว้ก่อน (ฮ่า)

ทำไมถึงเริ่มต้นเขียนแนวทะเลทราย?

 น่าจะเพราะหนัง อย่างในเรื่องมัมมี่ ซีนที่เบดูอินควบม้าตามผืนทรายลงมา ประทับใจมากๆ เป็นคนชอบสถาปัตยกรรม ชอบวิวทิวทัศน์ ชอบดูของโบราณด้วย ทำให้อยากเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับพวกนี้ ถ้าให้เลือกได้ชอบเขียนกลุ่มเบดูอินหรือชนเผ่าบนหลังม้ามากกว่าเขียนเรื่องในพระราชวังอีก (ฮ่า)

หมดไฟ อุปสรรคที่ยากจะฝ่าฟัน!  

สิ่งที่ยากในการเขียนนิยายความจริงมีหลายอย่างเลย การหาข้อมูลก็สำคัญมาก ถ้าไม่ได้ก็เขียนไม่ออก แต่ถ้ายากจริงๆ คือ การหมดไฟค่ะ เชื่อว่าหลายคนคงเป็น ที่เขียนแล้วไฟหายมอด เรื่องก็ยังไม่จบแต่ไม่มีอารมณ์เขียนต่อ บางคนข้ามไปเขียนฉากอื่นแทน บางคนก็นั่งรอไฟติด ซึ่งพีเป็นอันหลัง เขียนข้ามไม่ได้ ต้องต่อจากฉากนั้นให้ได้ เลยไปหาแรงกระตุ้นทำเพื่อจุดไฟใหม่อีกครั้ง

เขียนนิยายต้องให้กับสำคัญกับ…

ความสนุก, การสร้างตัวละคร, ข้อมูล สามอย่างนี้พอๆ กัน ถ้าเราสร้างตัวละครชัดเจนจับต้องได้ มันจะเริ่มสนุกละ จะเห็นว่าตัวละครวิ่งไปทิศทางไหน ก่อเรื่องอะไรได้บ้าง ส่วนข้อมูลถ้ามีครบ เราจะยิ่งปั้นตัวละครเป็นมนุษย์จริงๆ ได้แน่นอน

และถ้าอยากเขียนนิยายให้สมจริง นักอ่านอ่านแล้วอิน คิดว่าไม่ควรมองข้ามเรื่องข้อมูล ข้อมูลต้องหาจากหลายด้าน อย่าแค่ข้อมูลเดียวแล้วมาอ้างอิงเพราะบางทีมันอาจผิดได้ ดูวันเดือนปีของข้อมูลด้วย เดี๋ยวนี้นักอ่านก็เข้าถึงข้อมูลได้มากขึ้น เขาก็อาจรู้มากกว่าด้วย เช่นเคยไปประเทศที่คุณอ้างอิงมานะ แต่คนที่นั่นไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่เราเขียน เขาก็ไม่รู้สึกอินได้ เดี๋ยวนี้ข้อมูลหาง่ายขึ้น มีคลิปมากมายให้เปิดดู สะดวกขึ้นเยอะ กราบขอบคุณกูเกิ้ลสตรีทวิวค่ะ (ฮ่า)

เคล็ดลับการวางพล็อต? 

คำถามยากเลย (ฮ่า) อันนี้จากวิธีส่วนตัวนะคะ เกิดจากปิ้งแว๊บก่อน มีไอเดียในหัวว่าอยากเขียนเรื่องแนวนี้นะ จากนั้นก็เริ่มสร้างตัวละครคร่าวๆ พระเอกนิสัยแบบนี้ นางเอกที่จะรับมือพระเอกนิสัยนี้ได้ต้องเป็นยังไง แล้วพบกันได้อย่างไร ปั้นให้ชัดๆ จนรู้นิสัยใจคอ รู้ว่าถ้าเจอเรื่องแบบนี้ ตัวละครจะทำกริยาแบบนั้น สมมติ เขาสะดุดพื้นแล้วจะร้องยังไง หรือเงียบ หรือไม่เคยสะดุดพื้น มันเห็นชัดเจนละ

จากนั้นคิดโครงเรื่องสามส่วน ต้น กลาง ปลาย เหมือนบทหนัง ที่เปิดเรื่องพบกัน กลางเรื่องมีปมต้องจัดการ ปลายจบยังไง และปล่อยให้พวกเขาเล่นกันเอง เรามีหน้าที่ถือกล้องวิ่งตามเป็นผู้กำกับเท่านั้น พวกเขาเป็นดารานำของเรื่อง ถ้าเราปั้นมาสมจริง รับรองว่าจะวิ่งฉิวเลยค่ะ

ความสนุกที่ได้สร้างเรื่องตามใจชอบ = กำลังใจในการเขียน

กำลังใจสำคัญที่สุดการเขียนนิยายคือ เงิน! (ฮ่าๆ) ไม่ใช่แหละ ความสนุกที่ได้สร้างเรื่องตามใจชอบ เหมือนได้กระโดดไปอยู่กับคนกลุ่มใหญ่ๆ ที่มีนิสัยหลากหลาย วิ่งตามเรื่องราวพวกเขา ลุ้นไปด้วยกันจนจบ ทั้งแหกปากโวยวาย ทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ปลอบใจ สุดท้ายถึงจะเหงาตอนที่พวกเขาจากไป แต่ก็สนุกที่ได้ทำ เลยเลิกไม่ได้  

พีดีไอ ถึงชาวเด็กดี

สำหรับคนที่กำลังท้อใจในการเขียนนิยายลองปิดคอมฯ แล้วไปดูหนัง อ่านหนังสือ ดูซีรี่ส์ เม้าท์กับเพื่อน เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินเที่ยว ปล่อยสมองว่างไปยาวๆ แล้วสักพักไฟจะมาเอง ไม่ว่าจะยังไง เหล่าตัวละครที่คุณเขียนมา เขารอคุณอยู่ รอให้คุณพาพวกเขาไปจนจบทาง เขาไม่ทิ้งคุณไปแน่นอนค่ะ ขอแค่อย่าทิ้งพวกเขาก็พอ 

ส่วนผลงานก็ The Red Chain พันธนาการรักสีแดง เรื่องใหม่ล่าสุดของพีดีไอ เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่หวนกลับมาเขียนหลังจากร้างลาไปนาน อาจจะขลุกขลักบ้างไรบ้าง อย่าถือสา (ฮ่า) เป็นเรื่องที่สนุกมากอีกเรื่อง เหมือนตัวเองเป็นผู้กำกับซีรี่ส์ที่มีพลิกไปมาให้ลุ้นตลอด พระนางรักกันตั้งแต่ต้นเรื่องเลย สะดวกดี (ฮ่า) พระเอกคนนี้ถือว่าเขียนได้ลึกสุดแล้วจริงๆ ถ้าเป็นสีคือดำสนิทของแท้ ใครที่ชอบอ่านเรื่องหนักๆ ลุ้นๆ และสายคลั่งรักระดับปีศาจ ลองเชิญอ่านได้ อ้อ มีตอนแถมพิเศษให้อ่านฟรีกันด้วย เบาๆ ชวนผ่อนคลาย

ไว้พบกันใหม่ในเรื่องหน้าค่ะ (บาย) 

“เขียนให้สมจริง จนทำให้นักอ่านอิน” ฟังดูเป็นเรื่องยากที่ใช่ว่าใครจะสามารถทำตามได้ง่ายๆ แต่ก็อย่างที่  pdi.lori ได้บอกเอาไว้ในบทสัมภาษณ์ว่าจุดสำคัญอยู่ที่การหาข้อมูล ต้องหาข้อมูลจากหลายด้าน หลายแหล่งอ้างอิงให้มีความใกล้เคียงกับความเป็นจริงมากที่สุด อย่างนี้เวลาอ่าน นักอ่านก็จะไม่รู้สึกขัดแย้งในข้อมูลที่เราใส่ลงไปจนทำให้เกิดความรู้สึกไม่สมจริงขึ้น ชาวเด็กดีคนไหนที่กำลังประสบปัญหาด้านความจริงในนิยายอยู่ก็ลอง เก็บเอาไปปรับใช้กับงานของตัวเองกันได้นะ

สุดท้ายนี้พี่หญิงขอลาทุกคนไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ

ติดตามผลงานของ  pdi.lori ได้ที่นี่

• The Red Chain พันธนาการรักสีแดง
• Destiny..

พี่หญิง