“etsuhimawari” คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวสุดแกร่ง แบ่งเวลาเลี้ยงลูก 3 คน มาแต่งนิยายขายออนไลน์!

เขียนนิยายไปด้วย เลี้ยงลูกไปด้วย 

เรื่องราวของนักเขียนคุณพ่อลูกสามคนนี้ เริ่มต้นจากการเป็นนักอ่านมาก่อนเหมือนนักเขียนคนอื่นๆ เลย เขาอ่านนิยายแค่ปีละ 200 เล่มเอ๊งง พออ่านเยอะก็อยากแต่งนิยายของตัวเองขึ้นมาบ้าง ตอนเลี้ยงลูกก็เลยแว็บมานั่งแต่งนิยายดู คิดซะว่าเป็นงานอดิเรกคลายเครียด แต่ไปๆ มาๆ ฟีดแบ็กกลับดีเกินคาด ตอนนี้เขียนมาถึงเรื่องที่สองแล้ว แถมยังมีรายได้จากการขายนิยายมาจ่ายค่ากาแฟ ค่าเน็ต ค่าไฟได้อีกด้วย 

อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว เชื่อว่าต้องมีหลายๆ คน อยากรู้แน่ๆ ว่าเขาแบ่งเวลาจากการเลี้ยงลูกถึงสามคนมาแต่งนิยายอย่างไร เอาเวลาไปไหนไปสรรหาไอเดียมาเขียนนิยาย แถมยังมีรายได้จากนิยายที่เขียนอีก ว่าแล้ว ก็ไปทำความรู้จักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวคนนี้ พร้อมแรงบันดาลใจดีๆ จากเขากัน!

“คุณพ่อลูกสาม
ผู้อ่านนิยายปีละเกือบ 200 เล่ม!”

เราเริ่มเขียนนิยายครั้งแรกช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมาครับ ปกติแล้วเป็นคนชอบอ่านหนังสือ อ่านหนังสือเฉลี่ยอาทิตย์ละ 2 เล่มเป็นอย่างน้อย เพราะเลี้ยงลูกอยู่บ้าน กิจกรรมที่มีให้ทำเลยน้อยครับ ถ้าไม่ดูหนังก็อ่านหนังสือ พออ่านหนังสือเยอะขึ้น (ปีที่แล้วอ่านไปทั้งหมด 190 เล่ม/ปีก่อนอ่านไป 184 เล่ม) ก็เลยเกิดความรู้สึกอยากเขียนขึ้นมาครับ

นิยายเรื่องแรกที่เขียนลงคือ หนึ่งธูปสักการะฟ้า ครับ เป็นนิยายแนวกำลังภายในย้อนยุค (ไม่มีย้อนเวลา) เขียนด้วยความนึกสนุกของตัวเองที่อยากทำเป็นงานอดิเรกครับ ส่วนผลตอบรับก็เกินความคาดหมายมาก ๆ ครับ มีคนอ่านและผู้ติดตามเยอะกว่าที่คิดเอาไว้มากเลย (ตอนแรกคิดว่าจะไม่มีคนอ่านด้วยซ้ำ)

“ฟีดแบ็กจากนักอ่าน 
ทำให้เราอยากเขียนให้ดีขึ้นในทุกวัน”

ไอเดียเราส่วนใหญ่มาจากการอ่านและหนังที่ได้ดูครับ พออ่านแล้วก็อยากเขียน พอได้ดูหนังแล้วก็เกิดไอเดีย

ทั้ง 2 เรื่องที่เขียนมา เราจะมีพล็อตเอาไว้อยู่แล้วครับ แต่จะไม่ลงรายละเอียดปลีกย่อย เป็นแค่โครงสร้างใหญ่ ๆ ที่วางแผนเอาไว้ ในการเขียนแต่ละตอนก็เลยจะมีการด้นสดหรือปรับเอาไอเดียใหม่ ๆ เข้ามาแทรกระหว่างเรื่องอยู่ตลอดเวลาครับ ซึ่งส่วนตัวรู้สึกว่ามันสนุกมาก ๆ

ส่วนฟีดแบ็กที่ได้รับก็ค่อนข้างดีเลยครับ คอมเมนต์ของผู้อ่านหลายคอมเมนต์ช่วยให้เราได้แนวคิดในการนำไปใช้เยอะมากครับ โชคดีที่นักอ่านส่วนใหญ่วิจารณ์เพื่อให้เราปรับเปลี่ยนแก้ไข ไม่ด่าไม่หยาบคาย

“เขียนนิยายไปด้วย  เลี้ยงลูกไปด้วย”

ผมจะเขียนนิยายช่วงที่ลูกดูทีวี เล่นเกม หรือนอนกลางวันครับ ก็จะมีเวลาช่วงนั้นเขียนนิยาย อ่านหนังสือ หรือดูหนังครับ (อีกอย่างผมเปิดคอมพิวเตอร์ไว้แทบตลอดทั้งวัน พอคิดอะไรออกก็จะพิมพ์ลงไปครับ) แล้วเราทำงานอยู่บ้านตลอดเวลา เลยมีเวลาในการเขียนเยอะเป็นพิเศษครับ ส่วนใหญ่จะบังคับให้ตัวเองเขียนให้ได้วันละ 1 ตอนเป็นอย่างน้อยครับ 

แต่เราก็มีช่วงที่รู้สึกเหนื่อยเหมือนกันครับ เพราะอยากเขียนในสิ่งที่คิดอยู่ในหัว แต่คลังคำศัพท์ในหัวเราน้อยเกินไป เวลาสื่อสารออกมาก็เลยจะค่อนข้างลำบาก เพราะต้องพยายามจับเอาความรู้สึกที่เป็นนามธรรมมาเขียนให้คนอ่านรู้สึกเข้าใจในสิ่งที่เราจะบอกครับ 

“ขายตอนอ่านล่วงหน้า
ช่วยประวิงเวลาเขียนนิยาย และมีรายได้”

ก่อนหน้านี้ได้อ่านบทสัมภาษณ์คุณนักเขียนที่ประกอบอาชีพขับไรเดอร์ แล้วก็คุณแม่บ้าน กับน้องนักเรียนที่เขียนนิยายขายบนเว็บเพื่อหาค่าเทอม ผมเลยเกิดความรู้สึกว่า ถ้าเราเขียนนิยายให้คนอ่านแล้วขายเป็นค่ากาแฟสักเล็กน้อยก็คงจะดีครับ หรือถ้าโชคดีขายได้จริง ๆ ไม่แน่ว่ายังพอช่วยเหลือค่าอินเตอร์เน็ตได้ด้วย ก็เลยตัดสินใจลองขายดูครับ

ตอนนั้นคาดหวังแค่กาแฟ 1 แก้วครับ ถ้าได้กาแฟสักแก้วต่อวันก็พอแล้ว แต่ผลตอบรับดีกว่าที่คิดเอาไว้มากครับ การสนับสนุนและคนที่เข้ามาอ่านก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตอนแรกที่เขียนผมเห็นในนิยายมีแนวย้อนเวลาหาอดีต แนวแฟนตาซีสนุก ๆ เยอะแยะมากมาย ก็กลัวว่าที่เขียนไปจะซ้ำซากน่าเบื่อ ทำให้คนอ่านไม่อยากอ่าน แต่พอได้เห็นคนติดตามอย่างเหนียวแน่น ส่งข้อความมาหา มาให้กำลังใจ มันก็เป็นอีกหนึ่งแรงผลักดันใหญ่ที่ช่วยให้ผมพยายามมากขึ้นครับ

รายได้ที่ได้มาเราตั้งใจจะใช้จ่ายกับค่ากาแฟ ค่าอินเตอร์เน็ต ค่าไฟเป็นหลักครับ ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้รับการสนับสนุน จนสามารถนำรายได้มาช่วยตรงส่วนนี้ได้จริง ๆ ครับ ต้องขอบคุณคุณผู้อ่านทุก ๆ ท่านมากจริง ๆ ที่ให้การสนับสนุน

“ยิ่งรู้ลึกรู้จริง ยิ่งเขียนง่าย”

ใครที่อยากเขียนนิยาย เขียนเถอะครับ…มันไม่มีอะไรเสียหายที่จะเขียนและแชร์จินตนาการของเราให้คนอื่น ๆ ได้อ่านกัน ทุกอย่างเหมือนเริ่มต้นจากความว่างเปล่า แล้วค่อย ๆ ก่อขึ้นมาที่ละเล็กละน้อย ถึงคลังศัพท์ในหัวจะน้อยมาก แต่เขียนไปเรื่อย ๆ เราจะอยากเรียนรู้คำใหม่ ๆ เพื่อสื่อให้ตรงกับใจเราเองครับ

อ่านสัมภาษณ์นี้จบ  เห็นด้วยกับที่นักเขียนคุณพ่อลูกสามคนนี้บอกเลยว่าถ้าอยากเขียนนิยายก็ลองลงมือเขียนดู คลังศัพท์ในหัวน้อยก็ไม่เป็นไร  เขียนไปเรื่อย ๆ เราก็จะอยากเรียนรู้คำใหม่ ๆ ขึ้นมาเอง แล้ววันหนึ่งเราก็จะเจอคำที่เราอยากเขียนออกมา คิดว่าข้อนี้เป็นทริคที่ดีเลยนะ

หวังว่าเรื่องราวของคุณพ่อที่เขียนนิยายไปด้วย เลี้ยงลูกไปด้วย จะเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจดีๆ ให้นักเขียนทุกคนมีกำลังใจในการเขียนนิยายกันนะคะ ^^

อ่านผลงานนิยายของ “etsuhimawari”

• ย้อนเวลามาเป็นเชฟ
• หนึ่งธูปสักการะฟ้า

พี่แนนนี่เพน