นิทานรักอมตะของชาวจีน (ตอนจบ)

ตำนานรักเหลียงซานป๋อและจู้อิงไถ (ม่านประเพณี)
สมัยก่อนมีหญิงสาวที่ฉลาดงดงามนางหนึ่งชื่อว่าจู้อิงไถ ในสมัยโบราญไม่อนุญาตให้ผู้หญิงเข้าโรงเรียนเรียน แต่เพื่อให้ได้เรียนหนังสือจู้อิงไถและสาวใช้จึงปลอมตัวเป็นชาย ขออนุญาตจากพ่อแม่แล้วออกเดินทางไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนในเมืองหังโจว ในห้องเรียนจู้อิงไถได้พบกับบัณฑิตหนุ่มชื่อว่าเหลียงซานป๋อซึ่งเป็นคนเรียนเก่งและสุภาพอ่อนโยน ต่อมาทั้งคู่จึงสาบานเป้นพี่น้องกันทำให้ทั้งคู่รักและห่วงใยกันเป็นอย่างมาก 3 ปีต่อมา ทั้งคู่ได้สำเร็จการศึกษา จู้อิงไถจึงอำลาอาจารย์และเพื่อนๆเพื่อกลับสู่บ้านเกิด ขณะนั้นลึกๆในใจจู้อิงไถได้แอบหลงรักเหลียงซานป๋อแล้วแต่เหลียงซานป๋อไม่ทราบความในใจนี้ แต่ก็รู้สึกเลื่อมใสในตัวจู้อิงไถเหมือนกัน ทั้งคู่จำต้องจากกันด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ยิ่ง ก่อนจากกันจู้อิงไถแกล้งทำเป็นแม่สื่อบอกให้เหลียงซานป๋อไปสู่ขอน้องสาวตน ต่อมาเหลียงซานป๋อได้เดินทางไปบ้านจู้อิงไถ ทราบข่าวจากพ่อของนางว่าจะยกนางให้กับลูกชายเศรษฐีชื่อว่าหม่าเหวินฉาย เหลียงซานป๋อกลับไปบ้านก็เฝ้าแต่คิดถึงจู้อิงไถจนไม่สบาย ต่อมาไม่นานก็ได้เสียชีวิตลง จู้อิงไถไม่สามารถขัดคำสั่งของพ่อได้จึงถูกบังคับให้แต่งงานกับคุณชายหม่า ในวันที่ตระกูลหม่ามารับจู้อิงไถนั้น จู้อิงไถได้นั่งเกี้ยวเจ้าสาวผ่านหลุมฝังศพของเหลียงซานป๋อ จึงขอลงไปคารวะศพเป็นครั้งสุดท้าย ทันใดนั้นท้องฟ้าแปรปรวนเกิดลมพายุพัดกระหน่ำ หลุมศพของเหลียงซานป๋อได้แยกออก จู้อิงไถกระโดดลงไปในหลุมด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นพายุก็สงบลง ดอกไม้ก็ผลิบานวิญญาณของเหลียงซานป๋อ และจู้อิงไถก็ได้กลายเป็นผีเสื้อบินอยู่เคียงคู่กันท่ามกลางมวลดอกไม้ โบยบินตลอดไป เรื่องราวของเหลียงซานป๋อและจู้อิงไถได้พรรณาให้เห็นถึงความกล้าหาญ ที่จะแสวงหาความรักอันแท้จริงของหนุ่มสาวในสมัยโบราณ และได้สะท้อนให้เห็นถึงความหวังในการแสวงหาความรัก ที่อิสระและความอัปยศของการคลุมถุงชน