maya_vampire

[JLS02] Library love ห้องสมุดสื่อรักละลายใจ

“ สถานที่ที่เรียกว่าห้องสมุดที่ที่ไม่คิดว่าจะมีความรักของสองคนจะเกิดขึ้นได้...แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว” “ลูกหมี” จะได้เจอกับหนุ่มรุ่นน้องอารมณ์ดี “คลาสสิค” พบวิธีการจีบแสนละลายใจไปพร้อมๆกันได้แล้วค่ะ

0%
VOTE

ตอนที่ 1/7 :: ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น...พบและสบตา

ตอนถัดไป


                   ...ลมพัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างผ้าม่านปลิวไสว กลิ่นหนังสือลอยขึ้นมาปะทะจมูก สถานที่ที่เงียบและเป็นส่วนตัว ท่ามกลางหนังสือมากมายให้ความรู้สึกเหมือนเรากำลังอยู่ในโลกอีกโลกหนึ่งของเรา...


                “ลูกหมี” หญิงสาวในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ผมเปียที่มัดรวบหางเดียวกับโบว์สีแดงลายจุดขาวที่ชอบใส่เป็นประจำจนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว ปลิวตามลมที่พัดผ่านมาทางหน้าต่างบานใหญ่ที่เปิดกว้างไว้



                “ เล่มนี้อ่านไปแล้วนี่น่า ” ลูกหมีพึมพำกับตัวเองขณะเปิดหนังสือนวนิยายเล่มหนา


                ห้องสมุดเป็นสถานที่ประจำของลูกหมีที่มักจะมาอยู่ที่นี่เป็นประจำเมื่อมีเวลาว่างเมื่อไหร่ ลูกหมีเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมาก เวลาอยู่กับมันแล้วรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายมากๆ


                “ลูกหมี ! ...ฉันจะไปซื้อขนมปังที่โรงอาหารหน่อยนะ เลือกดูหนังสือไปก่อนนะ” ตาล หญิงสาวนักกีฬาบอลเล่ย์ของโรงเรียน เพื่อนสนิทของลูกหมีเอ่ยขึ้น



                “อื้อ รีบไปเลยเดี๋ยวขนมปังหมดก่อนนะ” ลูกหมีพูดล้อเพื่อน เพราะตาลมักจะชอบทานขนมปังของร้านที่ขายในโรงอาหารเสมอ และขนมปังอันนี้ก็ขายดีมาก


                “รู้แล้วน่า คึคึ” ตาลยิ้มก่อนจะเดินออกไปจากห้องสมุด  ลูกหมีหันกลับมามองหนังสือในมือต่อ ก่อนจะเลือกดูหนังสือในชั้นเล่มอื่น

 

                หนุ่มหล่อหน้าใสน้องปี 1 เฟรชชี่วิ่งมาอย่างรวดเร็วแล้วหายใจหอบๆ มองเพื่อนๆที่นั่งเป็นแถว โดยมีรุ่นพี่ยืนคุมอยู่ หนุ่มหล่อปี1 ใส่ป้ายแขวนคอที่เขียนชื่อของตัวเองไว้ “ คลาสสิค ปี1 ”  เขามองหน้ารุ่นพี่วิศวะที่ทำหน้าโหดใส่


                “กี่โมงแล้ว!!” พี่ว๊ากถามขึ้นอย่างดุๆ


                “ 8: 45 ครับ ” คลาสสิคตอบ


                “ผมนัดคุณกี่โมง”


                “ 8:30 ครับ”


                “แล้วทำไมคุณถึงมาสาย!” รุ่นพี่ถามต่ออีก


                “ผมตื่นสายครับ” คลาสสิคตอบตามความจริง รุ่นพี่ว๊ากมองก่อนจะมองหน้าเพื่อนคนอื่นว่าจะทำโทษอะไรดี ก่อนรุ่นพี่จะมองเข้าไปในห้องสมุด


                “โทษฐานที่คุณมาสาย ...” ก่อนพี่ว๊ากจะพูดต่อ


                ไปขอเบอร์ผู้หญิงในห้องสมุดมาหนึ่งคน! พอพูดจบก็เรียกเสียงฮือฮาจากเพื่อนในคลาสเดียวกันทันที คลาสสิคมองรุ่นพี่ก่อนจะพยักหน้า แล้วเดินไปที่หน้าต่างห้องสมุดก่อนจะกระโดดข้ามเข้าไปในห้องสมุดอย่างกล้าๆ


                ตุบ!


                ลูกหมีที่ยืนหาหนังสืออยู่เมื่อได้ยินเสียงเหมือนของหล่นก็หันไปมอง เป็นจังหวะเดียวกันที่คลาสสิคก็มองเหมือนกัน สายตาของคลาสสิคสบตากับลูกหมีที่ยืนถือหนังสืออยู่ทันที


                ตึก ตึก ตึก ... หัวใจของคลาสสิคดันเต้นผิดจังหวะซะงั้น


                // ตาสวยจังแฮะ... // คลาสสิคคิดในใจ


                “ จ้องหน้าคนอื่น เสียมารยาทนะ รู้ไหม” ลูกหมีเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองป้ายชื่อที่ห้อยอยู่คอของคลาสสิค


                // เสียงหวานจัง//  คลาสสิคคิดในใจ



                “ขอโทษครับ...” ร่างสูงตอบ ก่อนจะพูดต่อ



                “เออ พี่ครับ ...ผมขอเบอร์ได้ไหม” คลาสสิคมองผู้หญิงตรงหน้าที่มองเขางงๆ ลูกหมีมองก่อนจะมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีคณะวิศวะรับน้องอยู่



                “04563” ลูกหมีตอบก่อนจะยิ้มแล้วยื่นหนังสือให้คลาสสิคที่มองงงๆ ก่อนจะเดินหนีไปอย่างไม่สนใจ



                “อะไรวะ 04563” คลาสสิคมองลูกหมีที่เดินไป เขามองหนังสือในมือก่อนจะกระจ่าง เพราะที่หนังสือก็มีเลขนี้อยู่ มันคือเลขหนังสือนั่นเอง



                “อยากได้เบอร์สิบตัวครับ ไม่ได้เอาเบอร์หนังสือ” คลาสสิคยิ้มออกมาก่อนจะหัวเราะเบาๆ คนอะไรน่ารักชะมัด  แล้วมองหนังสือที่ร่างบางเพิ่งยื่นให้


                ...พรหมลิขิต...



                “มันคงเป็นพรหมลิขิตจริงๆ...จะได้เจออีกไหมนะ” คลาสสิคพึมพำอย่างรู้สึกถูกใจลูกหมี ร่างสูงวางหนังสือคืนชั้นก่อนจะเดินกลับไปหารุ่นพี่ เมื่อเขาบอกว่าได้เบอร์หนังสือมาก็เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนทันที

 

                พักกลางวัน



                “ลูกหมีวันนี้กินอะไรดี” ตาลถามขึ้นขณะที่วางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ ลูกหมีกำลังจะพูดขึ้นตาลก็พูดดักก่อน



                “อย่าบอกนะว่า ข้าวมันไก่อีกแล้ว!” ตาลพูดหยอกเพื่อนรัก ลูกหมียิ้มก่อนจะพยักหน้า



                “ใช่แล้ว ก็มันอร่อยนี่น่า” ลูกหมีลุกขึ้นก่อนจะเดินไปร้านข้าวมันไก่โดยมีตาลเดินตาม


                “ค่ะๆ แม่สาวแฟนพันธุ์แท้ข้าวมันไก่” ตาลพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆทำให้ลูกหมียิ้มและหัวเราะตามไปด้วย



                “ยิ้มบ่อยๆนะครับ มันน่ารักมากเลย” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้ลูกหมีกับตาลหันไปมอง ก่อนจะเจอคลาสสิคที่ยืนยิ้มกว้างอยู่


                “ใครอ่ะ คนรู้จักเหรอลูกหมี” ตาลกระซิบถามเพื่อนรัก ลูกหมีส่ายหน้าก่อนจะหันไปสั่งข้าวมันไก่


                “ไม่รู้จัก” ลูกหมีตอบสั้นๆ คลาสสิคกระตุกยิ้มก่อนจะไปยืนข้างๆลูกหมี


                “ใจร้ายจัง ...เราเจอกันในห้องสมุดเมื่อเช้าไงครับรุ่นพี่ ... พี่ชื่ออะไรอ่ะ” คลาสสิคกระตุกยิ้มอย่างอารมณ์ดี แต่ลูกหมีก็ไม่ได้ตอบ


                “งั้นผมจะเรียกพี่ว่า 04563 นะ...” ลูกหมีรับจานข้าวมาก่อนจะชะงัก เมื่อได้ยินเลขที่เธอเป็นคนให้เขาไปเมื่อเช้า


                “จะไม่พูดกับผมจริงเหรอเนี่ย” คลาสสิคยังคงพูดต่อ ลูกหมีหยิบจานของตัวเองก่อนจะเดินไปที่โต๊ะ โดยมีตาลเดินตามไปด้วย คลาสสิคมองก่อนจะกระตุกยิ้ม



                “ยิ่งหนี ผมยิ่งตาม”  ก่อนคลาสสิคจะหยิบจานข้าวของตัวเองแล้วเดินไปโต๊ะของลูกหมีที่นั่งอยู่


                “ห้ามนั่งนะ” ลูกหมีพูดดักเมื่อเห็นรุ่นน้องเดินตามมา แต่ก็ไม่ทันเขานั่งลงก่อนจะยิ้ม


                “นั่งแล้วครับ ไม่ลุกด้วย” คลาสสิคยิ้มก่อนจะพูดต่อ


                “ตกลงจะบอกชื่อผมได้หรือยัง” ลูกหมีนิ่ง ตาลที่นั่งดูอยู่ก็ยิ้มๆมองสองคนคุยกัน



                “พี่04563”  คลาสสิคพูดอย่างกวนๆ จนลูกหมีต้องเงยหน้าขึ้นแล้วมองหน้าร่างสูง


                “เลิกเรียกแบบนั้นได้แล้ว”


                “งั้นก็บอกชื่อมาสิ”


                “แล้วทำไมฉันจะต้องบอกด้วยล่ะ” ลูกหมีมองก่อนจะขมวดคิ้ว



                “ก็เพราะผมอยากรู้ไงครับ ไม่งั้นผมก็ไม่ยอมไปไหนอ่ะ” คลาสสิคพูดพร้อมกับยักคิ้วกวน ลูกหมีมองก่อนจะมองหน้าตาลที่นั่งข้างๆ ตาลพยักหน้าให้เพื่อนสาวของตนเองยอมๆเด็กหนุ่มตรงหน้าไปเถอะ


                “แค่ชื่อเองบอกเขาไปเถอะ” ตาลกระซิบ


                “ชื่อ ลูกหมี” ลูกหมีตอบสั้นๆ


                “ทีนี้ก็ไปได้แล้ว” พร้อมกับไล่คลาสสิค


                “ไม่ไปครับ ผมกินข้าวด้วยนะ” คลาสสิคยิ้มก่อนจะทำหน้าอ้อนๆ  ลูกหมีมองอย่างเอือมๆก่อนจะก้มหน้ากินข้าวไม่สนใจคลาสสิคที่อยู่ตรงหน้า ผิดกับรอบๆโต๊ะของลูกหมีที่ไม่ว่าจะเป็นสาวๆ หรือบรรดาเกย์ก็ต่างมองคลาสสิคด้วยแววตาหวานเยิ้ม และมองที่ลูกหมีว่าเป็นใครทำไม คลาสสิคถึงต้องมานั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกันด้วย  คลาสสิคกินข้าวไปพร้อมอมยิ้มไปกับการที่ได้นั่งกินข้าวตรงข้ามกับลูกหมีแบบนี้


                ...แค่ยังไม่ถึงวันก็หลงเขาขนาดนี้แล้วเหรอวะ ..ไอ้คลาสสิคเอ๊ย // คลาสสิคพึมพำกับตัวเองในใจ 






13 ความคิดเห็น

  • 1
  • 2
  1. #2 (จากตอนที่ 1)
    2017-01-04 21:33:49

    เย้

    แวะมาอ่าน 

    คลาสสิคนี่สายรุกไปอี๊กกก ส่วนลูกหมีก็เย้นชาไปไหนแง้งงง

    รอตอนสองฮับ

    เขิลจุงเขิลจุงเขิลจุง

    #2
  2. #3 Poyadora (จากตอนที่ 1)
    2017-01-06 07:18:21
    สู้ๆๆน้าาา เป็นกำลังใจให้ค่าา✌🏻️💗
    #3
  3. #4 winevis (จากตอนที่ 1)
    2017-01-07 20:22:18
    สวัสดีค่าาาพี่แอมป์ ^^
    อ่านจบละลุ้นว่าต่อไปคลาสสิคมันจะจีบพี่ลูกหมีต่อยังไง ฮ่าา มีความรุกมาก 
    สู้ๆ เน้อ~ ทั้งคลาสสิคและพี่แอมป์ 5555555 รออ่านตอนต่อไปน้า เย้! 
    #4
  4. #5 (จากตอนที่ 1)
    2017-01-07 23:52:37
    รู้สึกอยากเป็นลูกหมี เราจะรีบให้เบอร์ทันที5555
    อยากอ่านตอนต่อไปแล้ววววว <3
    #5
  5. #6 JOlly' M (จากตอนที่ 1)
    2017-01-08 01:41:16
    เกลียดตรงที่ขอเบอร์แล้วได้เบอร์หนังสือมา 555555 ยัยลูกหมีนี่ร้าย สู้ๆ นะคลาสสิค เจ้เป็นกำลังใจในการตามจีบลูกหมีนาจาาา สู้ๆ นะคะ รออ่านตอนต่อไปอยู่นาา 
    #6
  6. #7 OfeliaOlivine (จากตอนที่ 1)
    2017-01-08 22:11:14
    เฮลโหลลลลแอมป์ พี่ตามมาให้กำลังใจน้าาาาา รอตอนต่อไป พยายามเข้าสู้ๆ
    #7
  7. #8 emmabobo (จากตอนที่ 1)
    2017-01-10 18:57:47
    สนุกมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะรอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ.   ยิ้มเย้
    #8
  8. #9 (จากตอนที่ 1)
    2017-01-14 14:02:08
    เราก็เจ้าแม่สายห้องสมุดนะแต่ทำไมเราไม่เคยเจออะไรแบบนี้!? คลาสสิครุกใหญ่เลยยย เขินแทนลูกหมี555555555
    #9
  9. #10 (จากตอนที่ 1)
    2017-01-16 17:22:49
    สวัสดีค่ะ

    พี่ลูกชุบเน้อออ
    มาคอมเม้นต์กันเลยแล้วกัน
    ตอนแรกไม่มีอะไรเลยอ่ะ ตอนสองต้องเข้าเรื่องแล้วนะ จริงๆ เป็นหนังสืออาจจะพอหยวนแต่พอเข้าการแข่งขันแล้วต้องรีบเร่งเรื่องกันหน่อยเนอะ

    จริงๆ พี่ชอบการเจอกันของตัวละครนะ แต่ห้วนไปหน่อย ไดอะลอคแบบนี้เหมือนบทละครหรือบทาพยนตร์มากกว่านิยาย นิยายมันจะมีความละเอียดอ่อนกว่าในเรื่องของการบรรยาย เพราะคนอ่านต้องเห็นาพตามเราไปด้วย นี่พี่ยังไม่เห็นาพอะไรตามเลยจริงๆ มันห้วนและไวมากเลยอ่ะ

    บรรยายที่ต้องเพิ่มแล้วพี่ว่าน่าจะใส่สีสันเข้าไปด้วย ให้ตัวละครมีปฏิกิริยากับสิ่งต่างๆ มากกว่านี้ เพิ่มรายละเอียดกับฉาก กับความรู้สึก กับรูปลักษณ์ของคนรอบข้าง มันจะทำให้เรื่องมีรสชาติมากขึ้นน่ะนะ 

    อ้อ แล้วพี่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมคลาสสิคชอบลูกหมีขนาดนั้น รักแรกพบเหรอ? รออ่านตอนต่อไปนะคะ

    สู้ตายยยยยยยย 
    #10
  10. #11 Eif123Eif (จากตอนที่ 1)
    2017-01-16 17:41:58
    อะไรจะรวดเร็วขนาดนี้ คลาสสิคร้ายเกินแย้วววว

    #ลูกหมีน้อยผู้น่ารัก

    ว้าว
    #11
  • 1
  • 2

แสดงความคิดเห็น