สวัสดีครับ เรื่องลี้ลับในสถาบัน และหมอผีลาเต้ มาแล้วครับ เรื่องลี้ลับในสถาบันที่จะนำมาเล่าให้ฟังในวันนี้ พี่ลาเต้ ถึงกับขนลุกเลยขนพอง ตอนจบมันช่างหลอนติดตาเหลือเกิน เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในห้องสมุดโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งครับ เอาเป็นว่าไม่ต้องเกริ่นให้นาน ไปอ่านพร้อมกันเลยครับ เป็นเรื่องที่ส่งมาจากทางบ้านจากน้องโชคชัย วันนี้เสนอในชื่อตอน "เงาห้องสมุด"
สวัสดีค่ะ พี่ลาเต้ และเพื่อนๆ ชาวคอลัมน์เรื่องลี้ลับในสถาบันทุกคน เรื่องชวนขนหัวลุกที่เราจะเล่าวันนี้ เกิดขึ้นที่โรงเรียนของเราเอง เป็นโรงเรียนที่กล้าพูดได้ว่าชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร (ขออนุญาตไม่บอกนะคะ แต่หากเพื่อนในโรงเรียนเข้ามาอ่านก็น่าจะพอเดาออก) เรื่องลี้ลับชวนขนหัวลุกทั้งหมดมันเกิดขึ้นที่ "ห้องสมุด" ค่ะ
![](https://image.dek-d.com/contentimg/2013/latae/Content/4051.jpg)
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ภาพยนตร์เด็กหอ GTH
ห้องสมุดของโรงเรียนค่อนข้างใหญ่ พื้นที่ค่อนข้างเยอะ มีทั้งมุมที่คนพลุกพล่าน และมุมที่ไม่ค่อยมีคนใช้ โดยเฉพาะด้านในลึกๆ จะเป็นที่ตั้งของชั้นหนังสือไม้ หากไม่เปิดไฟก็จะมองไม่เห็นหนังสือเลย เพราะทั้งมืดและเงียบมาก เรื่องมันมีอยู่ว่าเพื่อนของเราทำงานเป็นนักเรียนบรรณารักษ์ที่ห้องสมุด ก็มักจะเจอเรื่องราวแปลกๆ มากมาย เพื่อนเราเล่าให้ฟังว่า บางทีนั่งอยู่ที่โต๊ะรับคืนหนังสือด้านหน้า ก็มักจะได้ยินเสียงแปลกๆ ดังออกมาจากมุมลึกๆ ที่ไม่มีคนใช้ บางทีก็เห็นเป็นเงาดำๆ พอเดินเข้าไปก็ไม่พบว่ามีใคร หรือนักเรียนคนไหนใช้บริการอยู่ เสียงแปลกๆ ที่ได้ยินก็จะเป็นพวก เสียงคนคุยกัน หรือเสียงเคลื่อนย้ายหนังสือ O_O"
ไม่ใช่แม้แต่เพื่อนเราที่เจอ ขณะที่รุ่นน้องที่ทำงานเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดเองก็เจอ มีอยู่วันหนึ่งก่อนกลับบ้านได้ทำความสะอาดห้องสมุดอย่างเรียบร้อยตามเวรที่กำหนดไว้ แต่พอรุ่งเช้ามาเปิดห้องกลับพบว่ามีรอยเท้า เดินทั่วทั้งห้องสมุด O_O" ลักษณะรอยเท้าคือเดินวนเข้า วนออก ระหว่างทางเข้ากับมุมมืดๆ นั้น เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งระหว่างที่นักเรียนทุกคนเข้าเรียน ซึ่งก็หมายความว่าห้องสมุดนั้นจะไม่มีคนมาใช้ ปรากฏว่าครูบรรณารักษ์ให้นักเรียนบรรณารักษ์เข้าไปดูว่า มีคนแอบมาใช้ห้องสมุดหรือเปล่า เพราะมองเข้าไปในชั้นหนังสือ เห็นเป็นเหงาคนดำๆ เดินหลบวนไปมา O_O" ทำเอาเหล่านักเรียนบรรณรักษ์ขนหัวลุกไปตามๆ กัน เพราะเวลานั้นทุกคนเรียนจะมาใช้ห้องสมุดได้ยังไง
แต่เรื่องที่หลอนที่สุดของห้องสมุด ต้องยกให้เรื่องนี้เลย มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนของนั่งทำงานตอนพักกลางวันตามปกติ จู่ๆ มีนักเรียนรุ่นน้อง ม.1 ที่เข้ามาใช้บริการห้องสมุด เดินออกมาจากมุมมืดๆ นั้น แล้วหยิบบางอย่างออกมาแล้ว พร้อมมอบให้กับเพื่อนเรา พอเพื่อนเราได้เห็นแทบช๊อค เพราะมันเป็นบัตรห้องสมุดของนักเรียนคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปแล้ว และเพื่อนๆ เชื่อไหมว่าทุกวันนี้ ทั้งครูบรรณารักษ์ และนักเรียนช่วยงาน ยังพบว่ามีนักเรียนนำบัตรห้องสมุดใบนั้นมาคืนอยู่เรื่อยๆ เป็นบัตรของนักเรียนคนเดิม คนที่เสียชีวิตไปแล้วนั้นเอง!!!
จากหลายๆ เรื่องเล่าที่ได้ฟังมา เราว่าห้องสมุดของโรงเรียนเราต้องไม่ธรรมดาแล้วล่ะ ทุกวันนี้เราก็เข้าไปใช้บ่อยนะ แต่จะเลือกเข้าคณะตอนคนเยอะๆ เพราะกลัวเจอเรื่องแปลกๆ ที่ไม่คาดฝัน ลำพังแค่เรื่องเงาดำๆ และบัตรสมุดของนักเรียนที่เสียชีวิตไปโผล่มา ห้องสมุดโรงเรียนเราก็เงียบจนไม่มีคนเข้าแล้วค่ะ T T
ลาเต้ลิขิต : ส่งเรื่องลี้ลับในสถาบันของคุณมาได้ที่ latae@dek-d.com
47 ความคิดเห็น
หลอนนนนนนนนนนโชคดีที่ห้องสมุดโรงเรียนเราสว่าง
โอ้ เป็นบรรณรักษ์ซะด้วยสิเรา![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
ห้องสมุดเค้าก็มืดนะ แล้วก็เพิ่งไปเอาหนังสือด้านในมาด้วย ฟังอย่างงี้ก็กลัวห้องสมุดตัวเองแล้วอ่ะ![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
หลอนจัง![หวาา](/assets/article/images/sticker/bb-07.png)
น่ากลัว (ยิ่งเป็นคนชอบเข้าห้องสมุดอยู่ด้วย)
ว่าแต่ ในห้องสมุดเคยมีคนตายหรือเปล่าค่ะ?
เพราะคนที่ตายแล้วไม่ได้ไปผุดไปเกิด มักจะอยู่ในที่ที่ตัวเองตายไม่ไปไหนหรือไปไม่ได้เพราะมี "ห่วง" อยู่น่ะค่ะ ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางที่จะมีเรื่องหลอนแบบนี้
ห้องสมุด? ซอกลึกๆ? ชั้นหนังสือไม้? มุมอ่านหนังสือเราเลยนี่หว่า ....
หน้ากลัวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก![หวาา](/assets/article/images/sticker/bb-07.png)
o_o นักเรียนและครูบรรณารักษ์ทั้งหลาย เรื่องคืนบัตรนั่นน่ะ เขามาคืนหนังสือ รับไปเถอะเผื่อเขาจะได้สบายใจแล้วไปเกิดใหม่ซะที >> แกก็พูดได้สิ ไม่ใช่โรงเรียนตัวเองนี่ (แหะๆ =w=)
หลอนนนนนอ่ะะะะะะ
เอ่อ....... คล้ายห้องสมุดโรงเรียนเราแหะ แต่เรา........ นักเรียนม.6 มายืมคาบม.ต้นพัก..... "ทุกปี " TTATT~![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
![ร้องไห้](/assets/article/images/sticker/yy-03.png)
เราเป็นนร.บรรณนารักษ์มา 3 ปีแล้ว ดีนะยังไม่เจอ- -
ดีนะ โรงเรียนเราสว่างจนแสบตา![หลับดีกว่า](https://www0.dek-d.com/assets/board/images/sticker/big_stickers/jj-003.gif)
นี่ๆ เขาตายในห้องสมุดหรือไง? ทำไมไปอยู่ในห้องสมุดอ่า![หวาา](/assets/article/images/sticker/bb-07.png)
หลอนครับหลอน![เสียใจ](/assets/article/images/sticker/bb-03.png)
ทำไมแบบใหม่ อ่านในมือถือยากจังเลยคะ
น่ากลัวแท้![หวาา](/assets/article/images/sticker/bb-07.png)