เขียนแบบนี้รักเลย!
มาดู 7 คุณสมบัติของตัวละคร
ที่นักอ่านชื่นชอบตลอดกาลกัน! 

สวัสดีค่ะชาวเด็กดีทุกคน เขียนนิยายยังไงให้คนอ่านรักว่ายากแล้ว เขียนให้คนอ่านรักตัวละครของเราพี่ว่ายากยิ่งกว่าเสียอีก เพราะไม่มีนักอ่านที่ชอบทุกตัวละคร เช่นเดียวกับที่เราทุกคนมีรสนิยมที่แตกต่างกัน ตัวละครที่เราในฐานะนักเขียนรู้สึกรักมากๆ อาจจะไม่ใช่ตัวละครที่นักอ่านรู้สึกรักก็ได้  เพราะฉะนั้น ในบทความนี้พี่เลยไปสรรหาคุณสมบัติของตัวละครที่นักอ่านชื่นชอบตลอดกาลมาให้นักเขียนชาวเด็กดีทุกคน ได้ลองนำไปปรับใช้กัน มาดูกันว่ามีตัวละครแบบไหนบ้างที่นักอ่านอยากตกหลุมรัก! 

ตัวละครที่ไม่เลวหรือชั่วช้าเกินไป

คงเคยได้ยินกันใช่ไหมคะว่า "ถึงร้ายก็รัก" แม้แต่ตัวละครที่ไม่ดีก็ต้องมีคุณสมบัติที่ดี(บางอย่าง)นะคะ อาจจะเป็นภูมิหลังก่อนเลือกเดินเส้นทางที่ผิด เช่น พวกเขารักครอบครัว เคยมีช่วงเวลาที่ได้ทำสิ่งดีๆ เพื่อคนอื่น หรือมีเหตุผลที่ดีพอสำหรับความเลวที่เกิดขึ้น เช่น ในวัยเด็กอาจถูกทำร้าย อยู่ในเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความแค้น เป็นต้น เราต้องสร้างภูมิหลังให้ตัวละครมีมิติมากขึ้น ไม่ทำให้พวกเขาเลวบริสุทธิ์โดยสันดาน จงเชื่อเสมอว่าทุกคนเกิดมาเป็นผู้บริสุทธิ์ และสิ่งที่กำหนดให้คนเหล่านั้นต้องรับบทดี หรือร้าย คือ สังคม สภาพแวดล้อม การเลี้ยงดู และประสบการณ์ที่ได้พบเจอมาทั้งชีวิต 
 

ตัวละครที่ไม่สมบูรณ์แบบหรือดีเกินไป

คนที่ดีเกินไป หรือสมบูรณ์แบบมากเกินไปก็จัดอยู่ในหมวดที่น่ารำคาญได้เหมือนกันนะคะ อยากให้คิดเสมอว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกค่ะ มนุษย์ทุกคนเติบโตมาด้วยการเรียนรู้ และตัดสินใจ เป็นไปไม่ได้เลยที่ชีวิตนี้จะไม่คยผิดพลาด หรือบังเอิญสะดุดล้มเพราะความไม่ตั้งใจ ตัวละครที่เราอยากให้เป็นคนดี หรือเป็นแบบอย่างของความสมบูรณ์แบบ ควรมีพื้นฐานมาจากคนที่มีข้อบกพร่องและพัฒนาตัวเองจนเป็นที่ยอมรับค่ะ ความสมบูรณ์แบบคือภูเขาที่สูงชัน มีน้อยคนนักจะที่จะปีนไปถึงยอดเขา เพราะฉะนั้น อย่าสร้างตัวละครที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากเป็นคนดี มองโลกในแง่ดี และไม่เคยทำผิดพลาดเลย 
 

ตัวละครที่ไม่น่ารำคาญเกินไป

น่าจะรู้กันดีว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่าน่ารำคาญ พี่จะไม่ขอนิยามว่า ความน่ารำคาญ หรือคนน่ารำคาญเป็นอย่างไร เพราะคิดว่าทุกคนมีรสนิยม และความชอบที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นหากในนิยายของเรามีตัวละครที่เรารู้สึกว่าน่ารำคาญ หรือมีพฤติกรรมที่หยาบกระด้างจนเกินไป เราควรปรับลด และเพิ่มบทบาทให้ตัวละครได้ทำบางอย่าง เพื่อขจัดความน่ารำคาญนี้ออกไป เช่น ตัวละครของเราอาจเป็นคนดี แต่เป็นคนดีที่มองโลกในแง่ดีจนเกินไป และไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง เราควรพิจารณาตัวละครนี้ และเพิ่มพัฒนาการตัวละครให้ได้มองเห็นโลกความจริงมากขึ้น รับรองได้เลยว่านักอ่านจะจำความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวละครนี้แน่นอน 
 

ตัวละครที่เป็นตัวแทนนักอ่าน 

สร้างตัวละครแบบเบลล่าจากนิยายทไวไลท์กันค่ะ ตัวละครที่นักอ่านน่าจะรู้สึกชอบกันมากคือตัวละครที่เป็นดั่งตัวแทนของเรา พวกเขาต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง และตอบสนองต่อทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ราวกับนักสืบ บางครั้งตัวละครที่มีลักษณะแบบนี้มักจะมีพฤติกรรมที่ค่อนข้างน่ารำคาญ แต่ความอยากรู้อยากเห็นเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่งที่กำหนดโชคชะตาของตัวละครได้ ลองสังเกตดูว่าตัวละครที่เป็นที่รักส่วนใหญ่ ล้วนเป็นตัวละครที่บังเอิญเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์บางอย่างเสมอ พวกเขามักกระตือรือร้น เพื่อค้นหาบางสิ่งบางอย่าง และเป็นตัวแทนของนักอ่านในการผจญภัยเสมอ
 

ตัวละครที่มีเป้าหมายมั่นคง

ตัวละครที่ถูกสร้างขึ้น ถ้าเป็นไปได้ทุกตัวละครควรมีเป้าหมายของตัวเอง และเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนค่ะ นักอ่านมักจะหลงรักตัวละครที่ฝ่าฟันอุปสรรค จนได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ แม้ว่าระหว่างทางตัวละครจะพบเจอกับเรื่องล้มเหลวมากแค่ไหนก็ตาม แต่การวิ่งหาเป้าหมาย พุ่งตามความฝัน เป็นสิ่งที่นักอ่านส่วนใหญ่รู้สึกอิน รู้สึกเหมือนมีคนร่วมต่อสู้ไปกับโชคชะตาเดียวกัน บางครั้งเป็นเรื่องความรักระหว่างเพื่อน บางครั้งเป็นเรื่องครอบครัวที่มีแต่ความขัดแย้ง แต่ท้ายที่สุดเราทุกคนมีความหวังเดียวกันคือ ความสำเร็จในชีวิต 
 

ตัวละครที่มีความซับซ้อน 

ซับซ้อนในที่นี้คือภูมิหลังของตัวละครค่ะ สิ่งหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจจากนักอ่านได้มากที่สุด คือ ตัวละครที่มีความเป็นมา และนักอ่านรู้จักเขาดีพอ เรารู้ว่าเขาโตมาอย่างไร มีงานอดิเรกแบบไหน กลัวอะไรมากที่สุด นิสัยของเขาเป็นอย่างไร ปฏิบัติกับเพื่อน กับครอบครัวเป็นอย่างไร นี่คือหนึ่งในความซับซ้อนที่ทำให้นักอ่านรู้สึกผูกพัน และอยากปกป้อง ราวกับโตมาด้วยกัน ตัวละครของเราควรมีเรื่องราวความเป็นมาให้นักอ่านรู้จัก และไม่ควรเป็นเพียงตัวละครที่แสนดี มีเพียงรอยยิ้มประดับใบหน้าเท่านั้น  
 

ตัวละครมีการเรียนรู้และมีการเติบโต

อย่าเพิ่งมองว่าการเรียนรู้และการเติบโตเป็นเหมือนเรื่องราวทั่วไป เราทุกคน (เหมือน) เป็นตัวละครที่ต้องเรียนรู้ และเติบโตขึ้นจากการกระทำ หรือสถานการณ์บางอย่าง คนส่วนใหญ่มักชอบคนที่เปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น มากกว่าคนที่ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง การเรียนรู้และเติบโตเป็นดั่งจิตวิญญาณของตัวละคร สิ่งที่ทำให้ตัวละครไม่ใช่เพียงแค่ตัวละครในนิยาย ก็คือ ความเป็นมนุษย์ ที่เราต่างรู้กันว่ามันคือการเติบโตที่ไม่ใช่เพียงร่างกาย แต่เป็นการเติบโตทางความคิด และความรู้สึก ซึ่งจะส่งผลต่อการดำเนินเรื่องในพล็อตอย่างแน่นอน นอกจากนี้นักเขียนเองก็โตขึ้นจากการเขียนนิยาย จากการสร้างตัวละครขึ้นมาเช่นกัน คล้ายดังเราเลี้ยงลูก หากตัวละครของเราเลือกเส้นทางผิด เขามีคนรอบตัวพร้อมชี้แนะ หรือมีแต่คนชี้นิ้วด่า สิ่งเหล่านี้คือการเรียนรู้และเติบโตไปพร้อมๆ กันนั่นเอง 

 

เพื่อให้ตัวละครของเราเป็นที่รักมากยิ่งขึ้น นอกจากคุณสมบัติเหล่านี้แล้ว เราควรผสมผสานทุกคุณสมบัติเข้าด้วยกัน และเพิ่มจุดเด่นจุดด้อยสลับกันไป เพื่อให้ตัวละครมีความสมจริง มีความเป็นมนุษย์ และส่งต่อความรู้สึกถึงนักอ่านให้มากที่สุด อย่าเพิ่งคิดว่าตัวละครแบบนี้ฉันเคยสร้างมาแล้ว แต่ให้คิดว่าตัวละครที่ฉันกำลังจะสร้างขึ้นมาใหม่นี้ คือ ตัวละครที่ฉันรัก และอยากให้เขาได้ดี แม้ว่าเขาจะเดินทางผิด ฉันก็พร้อมจะประคอง และพาทุกตัวละครไปสู่จุดที่เหมาะสมที่สุด.. หวังว่าเราในฐานะนักเขียนจะรักตัวละครของเรา และส่งต่อความสุขให้คนอ่านด้วยตัวละครที่เรารักกันนะคะ 

พี่แนนนี่เพน

ขอบคุณรูปภาพจาก unsplash