เปลี่ยนนิยายพังให้ปังด้วย 3 ความลับของสิ่งที่ทำให้นิยายยอดเยี่ยมจากสถิติที่ไม่เคยมีใครบอกคุณ

เปลี่ยนนิยายพังให้ปังด้วย 3 ความลับ
ของสิ่งที่ทำให้นิยายยอดเยี่ยม
จากสถิติที่ไม่เคยมีใครบอกคุณ

เมื่อนักคณิตศาสตร์และนักสถิติหลงใหลศาสตร์การเขียนและอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น?

บางคนอาจคิดว่าเขาก็มาเขียนนิยายไง เหมือนกับลูอิส แคร์รอล นักคณิตศาสตร์ผู้เขียนเรื่องราวการผจญภัยสุดวิเศษของอลิซ อย่างอลิซในดินแดนมหัศจรรย์ แต่นั่นไม่ใช่สำหรับเบน แบล็ตต์ นักสื่อสารข้อมูลเชิงลึก (Data Journalist) ผู้ทำงานบนข้อมูลขนาดใหญ่และสถิติที่พี่กำลังพูดถึงในวันนี้ เพราะเขาได้ใช้ประโยชน์จากสถิติมาช่วยในการ “เขียนนิยายให้ยอดเยี่ยมและขายดี” โดยตีพิมพ์เรื่องราวนี้ในหนังสือ Nabokov’s Favorite Word is Mauve ของเขา

แบล็ตต์ได้สร้างฐานข้อมูลของข้อความจากหนังสือคลาสสิกและหนังสือขายดีในศตวรรษที่ 20 เพื่อตอบคำถามที่น่าสนใจ การวิเคราะห์ของเขาเผยให้เห็นรูปแบบที่แปลกใหม่ซึ่งอาจไม่มีใครสังเกตเห็น ไม่ว่าจะเป็น

จุดเริ่มต้นของแบล็ตต์มาจากการที่เขาเรียนจบทางด้านคณิตศาสตร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์ แต่เขาก็รักการอ่านหนังสือและเขียนนิยายเป็นชีวิตจิตใจ ยิ่งเขาเขียนมากเท่าไหร่ เขายิ่งรู้สึกสนใจว่านักเขียนแต่ละคนมีวิธีการเขียนและให้คำแนะนำนักเขียนหน้าใหม่อย่างไร แบล็ตต์เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า

คำแนะนำของเหล่านักเขียนมันดีจริงๆ ใช่มั้ย? แล้วมันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่พวกเขาเขียนหรือไม่ หรือมันเป็นแค่คำแนะนำที่ไม่เกี่ยวกับงานเขียนของพวกเขาเลย

แม้คำถามตั้งต้นจะฟังดูพิลึกไปหน่อย แต่ก็สมกับเป็นนักคณิตศาสตร์ดี นั่นจึงทำให้แบล็ตต์เริ่มต้นค้นคว้าทำวิจัยจนได้ข้อมูลอันล้ำค่าที่นักเขียนทุกคนควรทำตาม ซึ่งมันปรากฎอยู่ในหนังสือ Nabokov’s Favorite Word is Mauve  ของเขา

ไม่ใช้คำวิเศษณ์

คำแนะนำที่แบล็ตต์ได้ยินบ่อยที่สุด ส่วนใหญ่มักเป็นสตีเฟน คิงที่แนะนำในลักษณะนี้ว่าไม่ให้ใช้คำวิเศษณ์ในการเขียนหนังสือ และยังมีนักเขียนคนอื่นๆ อีกมากมายเช่น โทนี่ มอร์ริสัน, ชัก พาลาห์นิก รวมถึงคลาสเรียนการเขียนเชิงสร้างสรรค์เองก็แนะนำว่า “อย่าใช้คำวิเศษณ์” เพราะเป็นคำที่ไม่จำเป็นและเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าเราไม่กระชับ แทนที่จะบอกว่า “เขาวิ่งเร็ว” เราสามารถบอกว่า “เขาวิ่ง” ให้อ่านดูกระชับได้

แบล็ตต์สงสัยว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือ? 

หากมันเป็นคำแนะนำที่ดี นักเขียนก็อาจใช้คำวิเศษณ์น้อยลง โดยเฉพาะนักเขียนมือใหม่หรือมือสมัครเล่นที่เพิ่งเริ่มเขียน พวกเขาจะได้มีแนวทางในการเขียนนิยายให้ประสบความสำเร็จเฉกเช่นนักเขียนชื่อดังคนอื่นๆ

ใช้ข้อมูลนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลมาเป็น sample

แบล็ตต์ใช้ข้อมูลของนักเขียน 50 คนที่เขาคัดมา โดยมีเกณฑ์ในการเลือกจากอันดับต้นๆ ของรายชื่อหนังสือขายดี, นักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล, และนักเขียนที่เป็นตัวแทนของประเภทนิยาย ช่วงเวลาและผู้อ่านที่แตกต่างกัน ด้วยวิธีนี้ทำให้เราสามารถเปรียบเทียบนักเขียนและทำความรู้จักกับพวกเขาได้ ซึ่งนักเขียนเหล่านั้นมีทั้ง เจ.เค.โรว์ลิ่ง, เอิร์นเนส เฮมมิ่งเวย์ หรือแม้กระทั่งเจน ออสเตน

สิ่งที่แบล็ตต์โฟกัสไม่ใช่แค่หนึ่งประโยคในหนังสือของนักเขียน แต่เขามองภาพที่กว้างกว่าเพื่อดูแพตเทิร์นทั่วไปและแนวโน้มในการใช้คำ/ประโยคซ้ำๆ อาจเป็นร้อยถึงพันในงานเขียนแต่ละเล่มของพวกเขา ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องยากสำหรับแบล็ตต์ เพราะตนใช้การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาไพธอน (Python) มาเป็นตัวช่วยในการดูและวิเคราะห์ข้อมูลถึงสิ่งที่เขาสงสัย ไม่ว่าจะเป็นประโยคเริ่มต้นที่ไหน, parts of speech ไปจนถึงการใช้คำคุณศัพท์ (adjective) คำวิเศษณ์ (adverb) และคำกริยา (verb) ของงานเขียนเรื่องต่างๆ ของนักเขียนแต่ละคน

ความลับจากสถิติที่คุณสามารถนำไปใช้ได้

นี่เป็นเพียงความลับบางส่วนที่หยิบมาจากหนังสือ Nabokov’s Favorite Word Is Mauve ของเบน แบล็ตต์ มาเล่าให้ทุกคนฟัง  เชื่อว่าแต่ละอย่างที่ยกมา หากตั้งใจนำไปประยุกต์ใช้ในงานเขียนของเรา จะต้องเป็นประโยชน์มากขึ้น ไม่แน่นะ จากนิยายที่ไม่มีคนสนใจอาจกลายเป็นนิยายติดท็อปชั่วข้ามคืนได้ เพราะนี่คือความลับของนักเขียนที่ยิ่งใหญ่รวมกันทั่วโลกเลยนะ!

ความลับข้อที่ 1 : ตัดคำวิเศษณ์ออกไป

ในความเป็นจริงมีแนวโน้มว่า หนังสือที่ดีที่สุดและได้รับความสนใจมากที่สุดของนักเขียนเช่น เฮมมิ่งเวย์, มอร์ริสัน และสไตน์เบ็ค เป็นหนังสือที่มีคำวิเศษณ์น้อยที่สุด นอกจากนี้หากเปรียบเทียบกับงานเขียนนิยายออนไลน์กับงานเขียนของหนังสือขายดีที่ยังไม่รีไรต์ และงานเขียนของผู้ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ในช่วงไม่กี่ครั้งที่ผ่านมาพบว่า มีการใช้คำวิเศษณ์น้อยกว่าที่คาดไว้ แบล็ตต์เลยสรุปได้ว่า

หนังสือที่มีแนวโน้มขายดีมักเป็นหนังสือที่มีคำวิเศษณ์น้อยที่สุด

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าการใช้คำวิเศษณ์ในนิยายจะเป็นเรื่องแย่เสมอไป เพราะยังมีหนังสือหลายเล่มที่แม้จะมีคำวิเศษณ์เยอะ แต่ก็กลายกลายเป็นหนังสือที่ยอดเยี่ยมได้ด้วยเช่นกัน เพียงแต่จากงานวิจัยของเบน แบล็ตต์ เราพบข้อเท็จจริงที่ว่า

จำนวนคำวิเศษณ์ต่อ 10,000 คำ

                                     จากตารางด้านบนสะท้อนให้เห็นชัดเจนเลยว่า  นักเขียนที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงการใช้คำวิเศษณ์ หรือใช้คำวิเศษณ์น้อยมากๆ  ดังนั้นลองย้อนกลับมาดูงานเขียนของตัวเองแล้วตัดคำที่ไม่จำเป็นออกไปเพื่อความกระชับ

                     ความลับข้อที่ 2 :  อย่าเปิดฉากด้วยสภาพอากาศ

เอลมอร์ ลีโอนาร์ด หนึ่งในนักเขียนที่ประสบความสำเร็จเคยกล่าวว่า  "อย่าเปิดฉากด้วยสภาพอากาศ"

และคำแนะนำนี้ปรากฏหลายที่มาก แบล็ตต์จึงได้สำรวจนักเขียนอีกหลายร้อยคนเพื่อดูว่าพวกเขาเปิดฉากด้วยสภาพอากาศบ่อยแค่ไหน ตัวอย่างเช่น แดเนียล สตีล มีการเปิดฉากด้วยสภาพอากาศอยู่ที่ 45% หลายครั้งเป็นเพียงประโยคธรรมดาๆ อย่าง “วันนี้เป็นวันที่งดงาม” หรือ “วันนี้สว่างสดใสและมีแดดออก” อะไรทำนองนั้น

เปอร์เซ็นต์ของนักเขียนที่กล่าวถึงสภาพอากาศในประโยคแรก

                     ความลับข้อที่ 3 :  คำโปรดที่ใช้บ่งบอกถึงบุคลิกภาพของคุณ

ชื่อหนังสือ Nabokov’s Favorite Word Is Mauve เกี่ยวข้องกับ "คำ" ที่นาโบคอฟใช้มากที่สุดเมื่อเทียบเป็นภาษาอังกฤษ มันคือคำว่า mauve (n.) สีม่วง นั่นจะเข้าท่ามากถ้าเรามองไปที่ภูมิหลังของนาโบคอฟ เพราะเขามีอาการประสาทหลอน เขาพูดถึงเรื่องนี้ในอัตชีวประวัติของตัวเองเกี่ยวกับวิธีที่เขาได้ยินตัวอักษรและเสียงที่แตกต่างกัน สมองของเขาจะคิดสีโดยอัตโนมัติ จึงเป็นที่มาว่าเหตุใดนาโบคอฟใช้คำว่า mauve บ่อยมากๆ

เมื่อแบล็ตต์ทดลองกับนักเขียนคนอื่นๆ เขาได้ 3 คำที่นักเขียนใช้บ่อยที่สุด ซึ่งมันกลายเป็นตัวแทนการเขียนของเหล่านักเขียนด้วย เช่น

แม้กระทั่งเรย์ แบรดบิวรี ก็ยังใช้คำว่า cinnamon บ่อยที่สุด ซึ่งแบรดบิวรีได้อธิบายเหตุผลที่เขาชื่นชอบคำ cinnamon ไว้ว่า “มันทำให้เขานึกถึงตู้กับข้าวของคุณยาย” ดังนั้นแบล็ตต์จึงสรุปว่า 

ลองกลับมาสำรวจงานเขียนของเรา มีคำไหนที่ใช้บ่อยๆ บ้างมั้ย มันสะท้อนถึงบุคลิกภาพของเราอย่างไรบ้าง? แล้วเราจะทำยังไงให้มันกลายเป็นเอกลักษณ์ของนิยายเราได้บ้าง

………………….

เป็นอย่างไรบ้างคะกับความลับดีๆ ที่พี่นำมาฝากในวันนี้ นี่ขนาดเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่ปรากฎในหนังสือของเบน แบล็ตต์เท่านั้นนะ พี่คิดว่าแค่ 3 ข้อก็ช่วยให้เราปลดล็อกการเขียนได้บางส่วน เพราะมันเป็นสิ่งที่นักเขียนที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ทำ โดยเฉพาะเรื่องการใช้คำวิเศษณ์ให้น้อยที่สุด อันนี้เด่นชัดมากว่านักเขียนชื่อดังส่วนใหญ่จะเลือกบรรยายแบบกระชับไม่เวิ่นเว้อ ซึ่งทุกคนสามารถหยิบนำไปปรับใช้ได้ หรือถ้าหากใครอยากให้นิยายของตัวเองสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น ลองตามหาความลับอื่นๆ ได้ในหนังสือ Nabokov’s Favorite Word Is Mauve  เลยจ้า

พี่น้ำผึ้ง :)