8 สัญญาณเตือนที่บอกว่า คุณกำลังรีไรท์ / อีดิต มากเกินไป
นักเขียนหลายๆ คนเชื่อมั่นในการรีไรท์ เพราะคิดว่าถ้าไม่รีไรท์ นิยายก็จะไม่สมบูรณ์แบบ บางคนเสพติดการจับผิดหาข้อเสียจากนิยาย และแก้ไขวนไปวนมา จนสุดท้าย เมื่อแก้จบนิยายก็แทบไม่เหลือเค้าเดิมเลย ถ้าถามเราว่าการรีไรท์ดีหรือไม่ดี เราก็ต้องตอบว่ามันดีอยู่แล้ว การรีไรท์จะทำให้นิยายของเราสมบูรณ์ขึ้น อุดรอยรั่วได้ครบถ้วน และยังทำให้เราภูมิใจและมั่นใจในผลงาน แต่บางที การรีไรท์มากเกินไปก็สร้างปัญหาได้เหมือนกัน
ปัญหานั้นคือโดยส่วนใหญ่แล้ว ไม่เคยมีนักเขียนคนไหนที่พอใจกับผลงานของตัวเองร้อยเปอร์เซ็นต์ ถึงแม้พวกเขาจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม ทุ่มเทมากแค่ไหน พยายามมากแค่ไหน ก็ไม่มีวันพอใจเด็ดขาด และเมื่อเราอ่านทวนใหม่ เราจะเจอจุดที่อยากแก้ และพร้อมจะแก้แล้วแก้อีก แก้แล้วแก้อีก จนสุดท้ายแล้ว เวลาที่กำหนดไว้ก็เลยเถิด และเราก็อยากจะแก้เพิ่มเพราะไม่พอใจสักที แก้วนอยู่แบบนั้น
ถ้าหากเราต้องการส่งต้นฉบับให้สำนักพิมพ์ มันอาจจะทำให้เกิดปัญหาส่งงานไม่ทันได้ และถ้าเราเขียนนิยายทำมือ แล้วถึงคิวต้องส่งโรงพิมพ์แล้ว ก็จะกลายเป็นเกิดความล่าช้า เพราะเรามัวแต่คิดว่านิยายยังไม่พร้อม ไม่ดีพอ ขอตรวจต่อ แก้ต่อไปเรื่อยๆ เอาล่ะ ทีนี้เรามาดูกันดีกว่าว่าสัญญาณที่บอกว่า เรากำลังกลายเป็นพวกรีไรท์มากเกินไปนั้นมีอะไรบ้าง
แก้ไขประโยคเดิมๆ หรือย่อหน้าเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าหากว่าหาประโยคที่ใช่ไม่ได้ หรือไม่ชอบย่อหน้าที่เขียนนี้เลย และแก้ไขวนไปวนมา แนะนำง่ายๆ เลยนะ เอาออกไปเลย ทิ้งไปเลย หรือไม่ก็ปล่อยผ่านไป การแก้ไขเล็กๆ น้อยๆ ไม่ได้ส่งผลอะไรมากอย่างที่คุณคิดหรอก บางทีมันอาจจะโอเคแล้ว และคุณนั่นแหละคือคนที่เครียดไปเอง
แก้ไขส่วนสำคัญที่เป็นโครงสร้างหลัก โดยส่งผลต่อผลลัพธ์
การรีไรท์นั้น ถ้าไปกระทบโครงสร้างเมื่อไหร่จะเกิดปัญหายืดยาวมาก ถ้าคุณแก้ไปแก้มา บางทีคุณอาจจะพลาดจนได้ เพราะไม่ทันระวัง และไม่รู้ว่าตรงที่แก้ไป มันจะไปส่งผลกับผลลัพธ์อะไรบ้างหรือเปล่า กลายเป็นว่าเหตุผลที่วางไว้ ก็อาจจะขัดกันเอง และทำให้เนื้อหาสำคัญๆ มีปัญหากระทบกันหมด เหมือนโดมิโน่น่ะแหละ
เริ่มต้นมาก็แก้เยอะมาก
ถ้าตอนแรกแก้เยอะมาก แล้วอ่านวนๆ แก้วนๆ ไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่จะไปถึงตอนจบล่ะ ยังเหลือตอนหลังๆ ให้แก้อีกนะ คุณควรต้องสร้างความคืบหน้าได้แล้ว และแบ่งเวลาที่เหมาะสมในการแก้ไขให้ครบทุกส่วน
รีไรท์มานานหกเดือนแล้วก็ยังไม่เสร็จ
การอีดิตนั้นใช้เวลานานแน่นอน นักเขียนทุกคนรู้ดี แต่มันไม่ควรใช้เวลาเป็นปีๆ หรือหลายเดือน คุณควรต้องทำให้เสร็จแบบรวดเดียวจบ ไม่ใช่แก้ๆ หยุดๆ แล้วแก้อีก และแก้อีก จำนวนช่วงเวลาที่แนะนำคือหนึ่งเดือนน่าจะพอดี
คนลืมนิยายคุณไปแล้ว
คุณเองเอาแต่แก้อยู่ แต่คนอ่านเขารอจนลืมแล้ว อ่านจบเขาก็หนีไป และทุกคนเลิกถามแล้วว่ารีไรท์เสร็จหรือยัง ถ้าเมื่อไหร่ คนอ่านหายไปจากนิยายคุณ เมื่อนั้นคุณต้องตระหนักแล้วว่าคุณใช้เวลารีไรท์นานเกินไป
คุณแก้เพิ่มแค่ไม่กี่คำ และแก้ทุกครั้งที่อ่านใหม่
ถ้าทำแบบนี้ เราว่าคนที่มีปัญหาคือคุณ และมันจะไม่มีวันเสร็จ คำแนะนำคืออ่านให้หมดครบทีเดียว แล้วก็แก้ไขเลย ปล่อยวางได้แล้ว ไม่ต้องแก้วนไปวนมา
คุณเชื่อว่ายังทำให้ดีกว่านี้ได้
ไม่มีนิยายเรื่องไหนจบแบบสมบูรณ์แบบทุกคำจริงๆ หรอก มันต้องมีจุดพลาดเล็กๆ น้อยๆ นิยายทุกเรื่องจะมีจุดที่พลาดไปบ้าง แต่สุดท้าย คุณต้องยอมรับและปล่อยวาง
คุณกลัวและไม่กล้าเลิกแก้ไข
ความกลัวแบบนี้ อาจเป็นปัญหาได้ อย่าเอาแต่คิดว่าไม่กล้าปล่อยผ่าน ไม่อยากให้มันผ่านไป แล้วแก้ไขวนๆ อยู่แบบนั้น สุดท้ายแล้ว คุณจะต้องแก้ไขให้เสร็จ และนิยายจะต้องออกสู่สายตาคนอ่านนะ
ถ้าหากสัมผัสได้ถึงสัญญาณที่เราบอกมา เราว่าอาจได้เวลาที่คุณจะต้องหยุดแก้ไขนิยายได้แล้ว และยอมรับว่าผลงานของคุณดีแล้ว และสมบูรณ์แล้วในตัวของมันเอง ถ้าเอาแต่กังวลกลัวว่ามันจะแย่มันจะไม่ดี เราแนะนำให้คุณลงนิยายไปเลย แล้วรอให้คนอ่านมาช่วยวิจารณ์อีกที ความเห็นอื่นๆ น่าจะช่วยให้ชัดเจนได้มากขึ้น ดีกว่าหมกมุ่นอยู่คนเดียวนะ
ทีมงานนักเขียนเด็กดี
2 ความคิดเห็น
ตาสว่างเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ จะนำคำแนะนำไปใช้แน่นอนคร้าบ