รีวิวนิยายแนะนำประจำสัปดาห์ ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า! : ตามบทคือต้องเป็นตัวร้าย แต่ทำไม้...ทำไม ถึงกลายเป็นตัวร้ายที่น่ารักอย่างนี้

รีวิวนิยายแนะนำประจำสัปดาห์
ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า! : 
ตามบทคือต้องเป็นตัวร้าย 
แต่ทำไม้...ทำไม ถึงกลายเป็นตัวร้ายที่น่ารักอย่างนี้
 

“ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า!” นี่คือชื่อนิยายแปลที่เราเลือกหยิบมารีวิวกันประจำสัปดาห์นี้ เป็นทั้งนิยายวาย เป็นทั้งนิยายแนวระบบ เป็นทั้งนิยายแนวทะลุมิติมาในยุคจีนโบราณ เรียกได้ว่ารวมหลายองค์ประกอบนิยายยอดฮิตในปัจจุบันนี้มารวมอยู่ในเรื่องเดียวได้น่าสนใจ และกลมกล่อมมากๆ 

ที่น่าสนใจเป็นพิเศษคงจะเป็นชื่อเรื่อง “ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า!” ถึงจะลงท้ายด้วยเครื่องหมายอัศเจรีย์ ให้ความรู้สึกว่าคนพูดกำลังเกรี้ยวกราด กระแทกกระทั้น หรือกระโชกโฮกฮากก็จริง แต่จริงๆ แล้ว มันเหมือนเด็กน้อยที่พยายามจะโกรธมากกว่า! คิดดูสิ มีอย่างที่ไหนเป็นตัวร้ายแท้ๆ มานั่งพร่ำบ่นว่าตัวเองเป็นตัวร้ายที่ห่วย แถม “อ๋าวหราน” ยังมั่นใจด้วยนะ ว่าไม่มีตัวร้ายที่ไหนห่วยไปกว่าเขาแล้ว!

แค่ฟังเกริ่นนำคร่าวๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็เห็นถึงความน่าสนใจแล้วใช่ไหมล่ะ ตัวเอกของเรื่องนี้อ่านนิยายที่เพื่อนสนิทตนเองเป็นคนเขียนอยู่ดีๆ รู้ทิศทาง รู้ตอนจบ รู้อยู่แล้วว่าต้องดำเนินเรื่องยังไง จู่ๆ ดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างตัวละครจากนิยายเรื่องนั้นซะได้ แถมมาอยู่ในร่างใครไม่อยู่… ดันต้องมาสวมบทบาทตัวร้ายเลือดเย็น ที่ขัดกับนิสัยตัวเอกจากปัจจุบันของเราเหลือเกิน! (แต่นักอ่านอย่างเราไม่ติดนะ เพราะตัวตนที่ตัวเอกเป็นน่ะ มัน-น่า-รัก-มาก!!!) 

วันนี้เราเลยจะพานักอ่านไปดูความน่ารักมุ้งมิ้งของตัวเอกเรื่องนี้ ไปดูเรื่องราวที่ “อ๋าวหราน” คนนี้ประสบพบเจอ แล้วคุณจะได้เห็นถึง 4 เหตุผลที่ทำให้อ๋าวหรานรู้สึกว่าตนเองเป็นตัวร้ายที่ห่วยมาก!
 

คำโปรย

ตัวเอกผู้สุภาพนุ่มนวลดังหยก 

แต่เมื่อเจอกันครั้งแรกก็อยากจะเอาชีวิตเขาแล้ว 

แต่ แต่ แต่ ต่อมาเจ้าตัวเอกกลับเปลี่ยนท่าทีจากหน้ามือเป็นหลังมือ 

รับผิดชอบบ้าอะไรกัน? เฮ้ย! เจ้าตัวเอกนี่แกจะทำอะไร?

ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายในนิยายได้ห่วยเท่าข้า!

หมวด : ฟรีสไตล์ / นิยายวาย

จำนวนตอน : 246 ตอน (ยังไม่จบ)

เหตุผลที่ 1
ก็คนมันทำร้ายผู้มีพระคุณไม่ลง
 

ตามบทบาทที่นิยายต้นฉบับวางไว้ อ๋าวหรานจะต้องทำลายชีวิตพระเอกและน้องสาวพระเอกให้สิ้นซาก เราคือศัตรู เราจะไม่มีวันญาติดีกัน แต่นี่อะไร… แค่วันแรกที่ทะลุมิติมา “จิ่งเซียง” น้องสาวคนดีของพระเอก ก็คือผู้ช่วยชีวิตเขาให้พ้นจากอันตรายเสียได้ 

โดยพื้นฐานแล้ว ตัวเอกของเราเป็นคนมีคุณธรรมในใจมากๆ ถึงจะต้องทะลุมิติมาเป็นตัวร้าย แต่อ๋าวหรานคนนี้ก็ทำร้ายผู้มีพระคุณไม่ลง เพราะตัวเขาเองก็จะรู้สึกแย่กับตัวเองไปตลอดชีวิตแน่ๆ โถๆๆ น่ารักน่าเอ็นดูมากๆ พ่อคุณเอ๊ย เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องอยู่ในร่างนี้ ในโลกนี้ตลอดไป เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน อ๋าวหรานเลยตัดสินใจฝืนเรื่องราวตามเนื้อเรื่องเดิม แล้วเลือกทำตามใจตัวเองแทน

นั่นคือการไม่ทำร้ายผู้มีพระคุณ ไม่ทำร้ายคนที่ตัวเองรัก! ใช่แล้ว ณ ตอนนั้น อ๋าวหรานคิดว่าตัวเองหลงรักจิ่งเซียง สาวน้อยจอมแก่นและกล้า น้องสาวของพระเอกเข้าให้แล้ว

แต่เอ… จริงหรือเปล่าน้าว่าอ๋าวหรานจะรักคนน้อง งานนี้คงต้องดูกันไปยาวๆ แล้วละ

เหตุผลที่ 2
ก็เรามันเป็นคนบอบบาง
 

นึกแล้วก็สงสารตัวเอกจริงๆ นะ ใครนะใครช่างจัดสรร บันดาลให้คนแบบเขาต้องทะลุมิติมาสวมบทบาทตัวร้าย ถึงปากจะบอกว่าตัวเองเป็นชายชาตรี แข็งแรงบึกบึนก็เถอะ แต่เอาเข้าจริง นักอ่านอย่างพวกเรา แค่เห็นอ๋าวหรานพูด อ๋าวหรานคิด อ๋าวหรานกระทำ ก็ดูออกแล้วว่านี่มันผู้ชายบอบบางชัดๆ ติดจะอ่อนโยน ใจบาง น่ารักน่าทะนุถนอมเหลือเกิน ดูๆ แล้ว ก็เหมือนเคะในนิยายวายดีๆ นี่เอง

ในช่วงแรกที่อ๋าวหรานพยายามจะทำตัวเองให้สมกับเป็นตัวร้าย เราเลยได้เห็นความน่ารักโก๊ะกังของผู้ชายคนนี้เยอะมาก ทั้งเหตุการณ์ตกหลังม้า เหตุการณ์ความขี้ใจอ่อน ขี้เห็นใจ ขี้สงสาร ไหนจะดูอ่อนโยน บอบบางเสียยิ่งกว่าน้องสาวพระเอกซะอีก (จนโดนน้องสาวพระเอกตวาดอยู่บ่อยๆ ด้วยซ้ำ!)

แต่ที่พีคในพีคที่สุด คือเหตุการณ์ตกหลังม้าเลย เพราะอะไรน่ะหรือ… เพราะต้องถูกอุ้มท่าเจ้าหญิงกลับไปยังที่พักไงล่ะ โหย เสียเชิงชายสุดๆ ยอมได้ที่ไหนกัน (แต่ก็ยอมไปแล้วนะ เพราะไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืน!)

น่ารักน่าเอ็นดูซะขนาดนี้ ต่อให้เป็นตัวร้ายที่ห่วยแค่ไหน แต่อ๋าวหรานคือตัวเอกในใจแฟนๆ นักอ่านนิยายเรื่องนี้แน่นอนจ้า

เหตุผลที่ 3
ก็ดันเจอคนที่ร้ายกว่า… แถมที่จริงแล้วบทบาทของคนนั้นคือพระเอก!
 

ตามนิยายที่อ๋าวหรานอ่านั้น บทพระเอกจะต้องเป็นคนดี มีคุณธรรม สมดั่งคาแรคเตอร์พระเอกที่ตนเองได้รับ รูปลักษณ์ภายนอกจะต้องสุภาพนุ่มนวลดั่งหยก แต่นี่อะไร! หยกพิฆาตล่ะสิไม่ว่า เพราะทะลุมิติมา สิ่งที่อ๋าวหรานเห็นจากตัว “จิ่งฝาน” คือแววตาคมกริบ ดุดัน ทั้งยังสัมผัสได้ถึง “จิตสังหาร” จากตัวจิ่งฝานซะอีก อ๋าวหรานก็งงเลยสิครับท่านผู้ชม 

จิ่งฝานในโลกของนิยายที่อ๋าวหรานทะลุมิติมาจึงผิดจากที่คาดไว้มาก ทั้งยังโดนพ่อพระเอกคนดีบีบคอซะด้วยนะ เล่นเอาเกือบตายเลยแน่ะ งานนี้เลยยิ่งทำให้อ๋าวหรานรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวร้ายที่ห่วยมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะดันเจอพระเอกที่ทำหน้าที่ตัวร้ายได้สมบูรณ์แบบมากไงล่ะ! 

เรื่องมันก็ยุ่งเหยิงมากอยู่แล้ว แต่เหตุผลข้อสุดท้ายที่กำลังจะถึงนี้ คือข้อสำคัญเลยที่ทำให้เห็นความน่ารักมุ้งมิ้งของตัวร้ายอย่างอ๋าวหราน และทำให้เรื่องยิ่งอิรุงตุงนังผสมกับหวานนิดหวานหน่อยมากขึ้นไปอีก!

เหตุผลที่ 4
ก็ตั้งใจจะทำหน้าที่ตัวร้าย แต่ดันโดนพระเอกจีบซะงั้น
 

อย่างที่บอกไปว่า “จิ่งฝาน” พระเอกเรื่องนี้เค้ามาสายโหด โหดจนคนที่ต้องรับบทตัวร้ายอย่างอ๋าวหรานยังอาย แต่วันดีคืนดี พระเอกกลับไม่ได้โหดให้กลัวอย่างเดียวนี่สิ ดันมาโหดให้เขินเสียได้! บทจะจีบก็จีบตรงๆ เกี้ยวกันตรงๆ ซึ่งๆ หน้า บอกให้รู้ว่าคนที่จะคู่กับอ๋าวหรานได้ มีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น รู้สึกอย่างไรก็บอกกับอ๋าวหรานตรงๆ ตื่นเต้นก็บอกตื่นเต้น สนุกก็บอกสนุก จะจีบก็บอกว่าจะจีบ ตรงกว่านี้ก็คงเป็นไม้บรรทัดแล้วล่ะจ้า 

งานนี้นายเอกอย่างอ๋าวหรานเลยมีหลายความรู้สึกต่อผู้ชายคนนี้ประดังประเดเต็มไปหมด ตั้งแต่หวาดกลัว ไม่กล้าเข้าใกล้ จนกระทั่งทั้งกลัวทั้งเขินเวลาโดนเกี้ยว! (ขณะที่อ๋าวหรานยังรู้สึกทั้งกลัวทั้งเขินในเวลาเดียวกันนั้น คนอ่านน่ะตัวบิดเป็นเกลียวกันไปหมดแล้วจ้า) นี่เลยยิ่งเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้อ๋าวหรานรู้สึกว่า “ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า!”

ลำพังเป็นคนดี ไม่อยากทำร้ายใคร ก็เป็นตัวร้ายที่ห่วยแล้วนะ นี่ยังมารักคนที่ไม่ควรรัก แถมคนที่ไม่ควรรักที่ว่ายังมาจีบตัวเองซึ่งๆ หน้าอีก 

โอ๊ย เรื่องราวมันจะวุ่นวาย เอ้ย จะน่ารักสักแค่ไหนกันนะ!
 

นี่แหละคือ 4 เหตุผล ที่ทำให้เห็นว่าถึงจะต้องรับบทตัวร้ายจำเป็น แต่ทำไม้… ทำไม อ๋าวหรานถึงกลายเป็นตัวร้ายที่น่ารักเบอร์นี้ อ่านมาถึงบรรทัดนี้เชื่อว่านักอ่านทุกคนจะต้องหลงรักตัวร้ายห่วยๆ คนนี้แน่นอน

“ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า!” เลยเป็นนิยายวายอีกเรื่องที่ครบรสมาก สนุกมาก และตื่นเต้นไปกับการผจญภัยของตัวเอกมาก กับการต้องมารับบทตัวร้าย ทั้งที่ในใจเป็นคนดีแสนดี แสนจะอ่อนโยน ไม่อยากจะทำร้ายใคร โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้มีพระคุณ และที่สำคัญ ลำพังความตะมุตะมิของตัวเองก็กดดันมากอยู่แล้วในการทำหน้าที่ตัวร้าย ดันมาเจอพระเอกที่เป็นตัวร้ายได้สมบูรณ์กว่าเสียนี่ 

อ๋าวหรานจะรู้ตัวไหมหนอ
ว่าความห่วยแตกที่เขาประเมินตัวเองแบบนั้น
แต่จริงมันคือความน่ารัก
ที่ทำให้นักอ่านเทใจให้เป็นกอบเป็นกำเลยนะ!

มาติดตามความน่ารักของตัวร้ายห่วยๆ
แล้วมาลุ้นไปพร้อมๆ กันเลย
ว่าตัวร้ายจะโดนพระเอกที่ร้ายกว่าตามจีบยังไงบ้าง
พี่บาส : )