โปรดปราณ

โปรดปราณ

บารมีเจอประดุจปราณในค่ำคืนหนึ่ง เขาคิดว่าเธอกำลังจะฆ่าตัวตาย จึงรับเธอกลับมาไว้ที่ห้อง ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ไม่รู้ว่าเธอไปเจอเรื่องอะไรมา
แต่หลังจากนั้นเขาก็ได้รู้อยู่อย่างหนึ่งว่า เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ
แล้วเธอก็หายไปจากชีวิตของเขา จนกระทั่งบังเอิญเจอเธออีกครั้งในอีกสองเดือนต่อมา...

“อะ...ว่ามา ชวนผมมาแสดงว่าอยากเล่า หรือแค่อยากเหล้า เอาไง” คชินทร์เล่นคำ เลิกคิ้วถาม

“กูทำผู้หญิงท้อง”

“แค่ก!” คนถามสำลักเหล้าที่กำลังเข้าปาก

“เขาบอกว่าไม่ใช่ แต่กูมั่นใจว่าลูกกู ถ้าเขาไม่ยอมรับ ก็คงต้องตรวจ”

“เขาไม่ให้พี่รับผิดชอบ ไม่ดีเหรอ พี่ก็ไม่ได้อยากมีลูกไม่ใช่หรือไง” คชินทร์ลองใจ

“แต่นั่นลูกกูไง จะให้ปล่อยไปได้ยังไง” บารมีนิ่วหน้าเมื่อคิดว่าเธอกับลูกจะใช้ชีวิตอยู่กันอย่างไร

“สวยไหม แม่เด็กอะ” คชินทร์ถามยิ้ม ๆ เอียงคอรอฟังคำตอบ

บารมีผงกศีรษะก่อนจะตอบ “สวยเลยแหละ หุ่นงี้...” เขาชะงักแล้วเม้มปาก อยู่ดี ๆ ก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอน่าปรารถนาขนาดไหน

“มิน่า...พี่ดูอยากรับผิดชอบเขาขนาดนี้ ไม่ได้หวังแค่ลูกมั้ง” คชินทร์กระเซ้า หรี่ตามองพี่ชายต่างสายเลือดอย่างรู้ทัน