ธันวานี้มีรัก
ผู้แต่ง : มุกนิล | สำนักพิมพ์ : ทำมือ |
พิมพ์ครั้งที่ : 1 | หมวดหมู่ : นวนิยาย-เรื่องสั้น |
ราคา : 290.00 บาท | ISBN : - |
ปก : ปกอ่อน | จำนวน : 388 หน้า |
ทั้งที่มั่นใจว่าลืมผู้ชายที่ขโมยจูบแรกได้แล้วแท้ ๆ แต่พอมาเจอหน้าเขาอีกครั้ง ความรู้สึกร้อนผ่าวกลับแล่นมาปะทะที่ริมฝีปากอย่างไม่ทันตั้งตัว ยิ่งได้เห็นแววตายียวนของ “คนหน้ายักษ์” เธอแทบอยากจะหนีไปให้ไกล แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ถูกชายคนนี้ตามขโมยจูบครั้งแล้วครั้งเล่า
“ร่มไม้” ชายหนุ่มเจ้าของสวนไม้ล้อม ผู้มีฝีปากกล้า ใบหน้าคมสัน ถูกลูกน้องคนสนิทขนานนามว่า “พ่อเสือยิ้มยาก” เพราะแต่ละวันแทบจะไม่เผยรอยยิ้มให้ใครเลย แต่หากเขาอารมณ์ดีขึ้นมา รับรองว่าคนที่ได้เห็นรอยยิ้มจะต้องโชคดีไปตลอดวัน และอาจจะตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว
“ใบบุญ” หญิงสาวที่ถูกเลี้ยงดูราวไข่ในหินสไตล์ลูกคุณหนู แต่ชีวิตจริงรักอิสระและติดดิน ชื่นชอบการวาดภาพเป็นชีวิตจิตใจ กระทั่งวันที่เธอมีผลงานจัดแสดงในห้างหรูใจกลางเมือง คนที่เธอให้สมญานามว่า “ยักษ์ปักหลั่น” กลับมาปรากฏกายตรงหน้า ทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอกันอีก แต่เวลานี้คนที่เคย “ขโมยจูบแรก” ของเธอ กลับมายืนยิ้มกริ่มแววตายียวน จนหญิงสาวต้องขยี้ตาตัวเองเป็นรอบที่ร้อย
“เลิกเรียกลุงไม้ได้แล้ว”
“แล้ว…จะให้เรียกว่าอะไร” เธอช้อนสายตาขึ้นมอง ยังไม่กล้าสบตาตรง ๆ
“เรียกว่าพี่ไม้” เขาผละมือจากผนังมาจับคางเรียวเล็กของใบบุญให้หันมามองหน้า เพราะเธอเอาแต่หลบสายตาอย่างเขินอาย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง “หรือจะเรียกว่าที่รักก็ได้ ตามใจน้องใบ” ร่มไม้เปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกหญิงสาว เพราะอยากให้เธอแทนตัวเองว่า ‘น้องใบ’ เหมือนที่พูดกับคนอื่น
“แล้ว…ฉันต้องเชื่อลุงไม้เหรอ”
“ถ้าไม่เชื่อจะถูกทำโทษ”
“ทำโทษ?” ใบบุญขมวดคิ้วแล้วทวนคำพลางคิดในใจ ‘มีสิทธิ์อะไรมาทำโทษ’ แต่ยังไม่ทันพูดออกไปอีกฝ่ายก็ท้าทายทั้งคำพูดและสายตา
“ถ้าอยากรู้ว่าจะโดนทำโทษแบบไหน ก็ลองเรียกลุงอีกครั้งสิ” คำพูดท้าทายพร้อมแววตายียวนของเขายิ่งเพิ่มความหมั่นไส้ให้กับหญิงสาว เธอจึงเบี่ยงหน้าให้หลุดพ้นจากมือใหญ่ที่จับปลายคาง แล้วเชิดหน้าขึ้นมองด้วยแววตาท้าทายไม่ต่างกัน พร้อมกับกลีบปากบางที่เอ่ยเรียกเขาชัด ๆ
“ลุง - ไม้”
พอจบคำพูดของหญิงสาว ปากหยักของร่มไม้ก็ประกบเข้ากับกลีบปากของเธอปิดกั้นเสียงไม่ให้เล็ดลอดออกมาอีกเลย หญิงสาวที่ถูกครอบครองริมฝีปากและลมหายใจเบิกตากว้างอย่างตกใจที่ถูกจู่โจมจูบเป็นครั้งที่สอง แต่สักพักดวงตาเรียวก็ค่อย ๆ ปิดลงเมื่อรับสัมผัสอ่อนโยนจากคนที่ถือวิสาสะ
ทดลองอ่าน
0 ความคิดเห็น