ชายาคนงามของท่านอ๋องจอมโหด

ชายาคนงามของท่านอ๋องจอมโหด

ซูฉีฉีถูกบุรุษร่างใหญ่กดตัวของนางเอาไว้จนไม่อาจขยับตัวได้ นางทำได้เพียงแค่จ้องไปที่ฮวาเชียนจือด้วยสายตาเคียดแค้น “เจ้าก็รู้อยู่แล้วว่าสำหรับท่านอ๋องข้าไม่ได้มีสถานะอะไรทั้งนั้น เหตุใดจึงต้องคิดจะจัดการข้าให้ถึงตายด้วย?”

แน่นอนว่านางไม่ยอมตายด้วยมือของสตรีผู้นี้เป็นแน่ แค้นอันใหญ่หลวงของนางยังมิได้ทำการชำระ

นักฆ่าที่บุกโจมตีครั้งก่อนนั้นจะต้องเป็นฝีมือของสตรีผู้นี้เป็นแน่ เชื่อว่าม่อเวิ่นเฉินเองก็สามารถตรวจสอบได้อย่างแน่นอน ทว่าเขากลับไม่คิดจะจัดการ คงเป็นเพราะเขาไม่อาจหักห้ามใจทำร้ายฮวาเชียนจือได้กระมัง

เพราะว่าเขายังคิดจะแต่งนางเข้ามาเป็นชายารอง อยู่ร่วมกันยันแก่เฒ่านี่ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของซูฉีฉีก็เจ็บปวดเสมือนโดนเข็มทิ่มก็มิปาน

ในหัวสมองของนางยังมีคำพูดระหว่างม่อเวิ่นเฉินและเหวยอวี๊เฟิงดังก้องอยู่ หัวใจของนางยิ่งเจ็บปวดจนยากจะทน ทว่านางยังคงพยายามบังคับตนเองให้แสดงท่าทีนิ่งเฉยขณะจ้องกลับไปที่ฮวาเชียนจือ

“เหอะ ต่อให้เจ้าจะไม่ได้มีสถานะอะไร แต่เจ้าก็ได้ยึดครองตำแหน่งพระชายาเอาไว้” ฮวาเชียนจือเอ่ยออกมาเสียงเย็น นางตั้งใจแล้วว่าจะให้ซูฉีฉีหายสาบสูญไปจากโลกของม่อเวิ่นเฉินอย่างแน่นอน