แม้ใส่เข่าเทียมแต่ไม่ท้อ
แต่งนิยายออนไลน์เลี้ยงครอบครัว
The Chosen EP. 42 เฟยเทียน/เงาจันทราสีหมึก
เมื่อโชคร้ายจากอุบัติเหตุทำลายอนาคตที่กำลังไปได้ดีของหญิงสาวคนหนึ่งจนย่อยยับ ทว่าในวันที่ฝันสลาย… ความหวังและความฝันครั้งใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งบนเส้นทางนักเขียน
“เรามีในสิ่งที่อยากมีเพราะนิยาย เราอยากซื้อรถ เราก็มีแล้วจากนิยาย จากคนที่คิดว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่มีเงิน ไม่มีรายได้ แต่พอเรามาเขียนนิยาย เรามีรายได้จากนิยายจนกลายเป็นรายได้หลัก จนตอนนี้เรามีรายได้มากกว่าสามีแล้ว”
พบปะพูดคุยเรื่องราวชีวิตสุดพลิกผันของ กัญญ์ภัคญา ทองพูน หรือ “โช” เจ้าของนามปากกา “เฟยเทียน/เงาจันทราสีหมึก” นักเขียนนิยายแนวครอบครัวอบอุ่นเรื่อง ฉินเซียว เมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย, ขวัญชีวาคุณแม่สุดแกร่ง และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย
“โช” เป็นนักเขียนมือใหม่ที่เพิ่งก้าวเข้าสู่เส้นทางนักเขียนได้ไม่นาน ก่อนหน้านี้เธอเคยเป็นอดีตรองผู้จัดการปั๊มน้ำมันที่กำลังตั้งใจเรียนเพิ่มวุฒิการศึกษาเพื่อต่อยอดอาชีพในอนาคต แต่ในวันที่เธอเรียนจบ กลับประสบอุบัติเหตุโดนรถชน ต้องใส่เข่าเทียม และใช้เวลารักษาตัวค่อนข้างนาน กว่าจะกลับมาเดินได้อีกครั้งก็ใช้เวลาเกือบ 5 ปี ภาพอนาคตที่เคยวาดฝันไว้ก็ได้แตกสลายไปพร้อมความสิ้นหวัง
แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวคนนี้กลับมาลุกขึ้นสู้ได้อีกครั้งก็คือ “การเขียนนิยายออนไลน์” จากคนที่จิตตก คิดว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว ไม่มีเงิน ไม่มีรายได้ วันหนึ่งเธอได้ผันตัวจากการเป็นนักอ่าน ลองมาเขียนนิยายของตัวเองดูบ้าง หวังว่าจะมีเงินมาช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวได้บ้าง แล้วความหวังนั้นก็เป็นจริง การเขียนนิยายเป็นดั่งความหวังครั้งใหม่ ที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตที่เคยสิ้นหวังให้กลับมาเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้งหนึ่ง
ชวนอ่านเรื่องราวของ “โช” นักเขียนสู้ชีวิต ผู้ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา พร้อมแรงบันดาลใจดีๆ จากนักเขียนมือใหม่ที่ไม่เคยเขียนนิยายมาก่อน แต่กลับแต่งนิยายได้ปังจนฮิตติดท็อปมาแล้ว เธอทำได้อย่างไร มาค้นหาคำตอบกัน!
โชคร้ายจากอุบัติเหตุ
ทำลายอนาคตที่กำลังไปได้ดี
“ก่อนหน้านี้เราเคยทำงานเป็นรองผู้จัดการปั๊มค่ะ ใช้ชีวิตทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า บางวันทำงานถึงห้าทุ่มก็ยังไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะว่าบางทีก็ไม่มีพนักงาน เด็กเติมน้ำมันไม่มี เราก็ต้องเข้าไปช่วย ไปเข้างานแทน แล้วผลตอบแทนก็ไม่ได้เยอะมากมาย แต่ก็คือหน้าที่ที่เราต้องทำ”
“ตอนนั้นเราก็มีไปเรียนเสริมด้วย เราคิดจะไปสอบก.พ. ก็เลยตั้งใจว่าจะไปเรียนปวช. เพิ่ม เพื่อจะเอาวุฒิไปสอบ พอเราเรียนจบแล้ว วันที่เราคิดจะไปรับวุฒิ ก็เป็นวันที่เราโดนรถชน ตอนนั้นก็ยอมรับว่าจิตตกนะ ร้องไห้ทุกวัน เพราะเรามีความฝันอีกความฝันหนึ่งที่อยากจะเติบโตขึ้น แต่เราก็มาประสบอุบัติเหตุ ก็เหมือนเป็นการตัดอนาคตเราไปแล้ว”
“เราผ่าตัดมาถึงสองครั้ง ครั้งแรกจากอุบัติเหตุรถชน ใส่เข่าเทียม พอมาครั้งที่สอง เรายังมาลื่นล้มอีก ในการผ่าตัดครั้งที่สอง หมอบอกว่าห้ามล้ม ห้ามกระแทก คือเป็นข้อห้ามที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อนะ คนเราขาปกติดีๆ ยังลื่นล้มได้เลย แล้วกับเราที่ขาไม่ดี ใส่เหล็กตั้งแต่ต้นขาจนถึงหน้าแข้ง แล้วเข่าเป็นเข่าเทียมอีก”
“ก็ได้แต่คิดว่า ‘แล้วฉันจะไปทำอะไรที่มันจะระวังตัวเองได้ขนาดนั้น’ ตอนนั้นก็เลยตัดสินใจมาเขียนนิยายค่ะ ส่วนหนึ่งก็เพื่อหารายได้ ก็ยังคิดอยู่เลยว่าเขียนได้คือกำไร ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็คือได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝันไว้มานานแล้ว”
จากคนว่างงาน
สู่การเป็นนักเขียนมือใหม่
“เราว่างงานเพราะว่าประสบอุบัติเหตุโดนรถชนมา ใส่เข่าเทียม ใช้เวลารักษาตัวค่อนข้างนาน กว่าจะกลับมาเดินได้ก็ใช้เวลาประมาณ 4-5 ปีได้”
“จนกระทั่งเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว (2565) ที่เราตัดสินใจมาเขียนนิยาย เพราะว่า ภาระค่าใช้จ่ายที่มันมากขึ้น ตอนนั้นลำบากมากคือเราร้องไห้ทุกวันเลย พอเราเห็นสามีทำงานคนเดียวเราก็สงสารเขานะ ก่อนที่จะเขียนนิยายเราก็เลยบอกเขาว่า ‘เค้าจะลองเขียนนิยายนะ ถ้าเค้าทำได้มันก็ดีสำหรับครอบครัวเรา เราก็จะได้มีในสิ่งที่เราขาดมากขึ้น’ สามีก็สนับสนุน”
“แรกๆ นะ เรามีแค่โทรศัพท์ เราก็ใช้แค่โทรศัพท์นี่แหละ มันไม่ได้ลงทุนอะไร คือใช้จากความคิดของเรา จากจินตนาการของเรา ที่เราเคยอ่านมา สั่งสมมาจากประสบการณ์อ่าน เราก็เลยได้ลองทำในสิ่งที่เราคิดมานาน”
เขียนนิยายไม่ยาก
เริ่มต้นจากเรื่องใกล้ตัว
“ช่วงนั้นเราเครียดหลายๆ เรื่อง เราคิดถึงแม่ด้วย ก็เลยตัดสินใจใช้ชื่อนิยายเรื่องแรกเป็นชื่อแม่ เอาเรื่องราวของชีวิตของแม่มาเขียนเรื่อง ขวัญชีวา คุณแม่สุดแกร่ง เพราะว่าแม่ชื่อ ขวัญ แล้วอาชีพของแม่ตอนนั้นก็คือ ขายหมู เป็นแม่ค้า แม่เก่งมาก แม่ทำงานจนตัวตาย แล้วก็โดนรถพ่วงชนจริงๆ เหมือนในนิยายเลย”
“ตอนที่เขียนเรื่อง ขวัญชีวา คุณแม่สุดแกร่ง เราก็เขียนได้เรื่อยๆ เลยค่ะ เพราะว่าเราเอาชีวิตส่วนหนึ่งมาจากชีวิตแม่ จากญาติพี่น้องของแม่ คนรอบตัว บรรดาญาติของแม่ทั้งนั้นเลย”
“แล้วเราก็ได้เขียนนิยายตั้งแต่นั้นมา เราก็ลองเขียนไปเรื่อยๆ เขียนมาตลอด เรื่อง ขวัญชีวาคุณแม่สุดแกร่ง ก็เลยเป็นเรื่องนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิต แล้วเรื่องราวของแม่ก็เป็นแรงบันดาลใจให้เราตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงทุกๆ เรื่องตอนนี้เลยค่ะ เพราะว่าเราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น เราก็เลยเขียนนิยายให้เป็นแนวนี้แทบจะทุกเรื่อง เพราะเราคิดถึงแม่ด้วย”
“ผลตอบรับจากนักอ่านก็ค่อนข้างดีเลยค่ะ นักอ่านบอกว่าพล็อตไม่ซ้ำใคร คิดว่าจะเป็นแค่นิยายทำสวนธรรมดาแต่ว่าไม่ใช่ มีทั้งเรื่องเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม การสืบสวน แล้วก็มีผีเข้ามาด้วย นักอ่านจะชอบน้องจุกมาก คืออยากให้น้องจุกไปให้หวย (หัวเราะ)”
เขียนนิยายขายออนไลน์
ช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัว
“ครั้งแรกคือเราไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ค่ะ คือตัดสินใจว่าจะทำปุ๊บก็เขียนนิยายเลย พอเขียนไปได้ 15 วัน ก็ติดเหรียญเลย เรายังคิดในใจเลยว่า ขายได้คือกำไร ถ้าขายไม่ได้ก็ช่างมัน ถือว่าเราได้ลองทำในสิ่งที่เราอยากทำมานานแล้ว ก็ติดเหรียญเลย ก็มีคนมาซื้อ จนถึงสิ้นเดือนมีเงินเข้า 6,400 บาท เฮ้ย มันมากกว่าค่าน้ำค่าไฟที่เราคิดไว้อีก คือดีใจมากเลย แล้วเราเคยได้มากสุดจากเด็กดีเลยก็ 70,000 กว่าบาทต่อเดือน”
“รู้สึกเหมือนเป็นความฝันที่มันไม่น่าเชื่ออยู่เลยนะ ที่ว่าเราแต่งนิยายมาได้หลายเรื่องขนาดนี้ พอเรามีรายได้ ก็ไม่ต้องหนักภาระของสามีฝ่ายเดียว แต่ก่อนมีรายได้ทางเดียวต้องส่งให้พ่อแม่(สามี) ส่งให้ลูกด้วย แล้วไหนจะค่ากินเราอีก แต่พอเรามีรายได้กันสองทาง ก็ไม่ได้ติดขัดเหมือนแต่ก่อนแล้ว”
“ตอนนี้การเขียนนิยายก็เป็นทั้งความฝันและก็รายได้หลักให้เราแล้ว เรามีในสิ่งที่อยากมีเพราะนิยาย เราอยากซื้อรถ เราก็มีได้จากนิยาย จากคนที่คิดว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่มีเงิน ไม่มีรายได้ แต่พอเรามาเขียนนิยาย เรามีรายได้จากนิยายจนกลายเป็นรายได้หลัก จนตอนนี้เรามีรายได้มากกว่าสามีแล้ว ก็เลยกลายเป็นว่าความฝันเราก็สำเร็จแล้ว รายได้หลักเราก็ได้แล้ว”
ชีวิตมีคุณค่ามากขึ้น
เมื่อได้มาเป็นนักเขียนนิยาย
“พอเราหารายได้เองได้ เรารู้สึกภูมิใจในตัวเองมากค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้น เพราะว่าเราไม่ต้องไปขอ ไม่ต้องไปรออะไรจากใครแล้ว เพราะว่าเราหารายได้ได้แล้ว มันเป็นความภูมิใจของเราขึ้นมาเลย กลายเป็นว่าทุกวันนี้เราก็แฮปปี้กับชีวิตของเราดี”
“วันไหนที่ท้อ เราก็พยายามมองคนที่เขายิ่งกว่าเรา เช่น คนที่โดนตัดขา แต่ของเรายังไม่ถึงขั้นนั้น เรายังมีขาถึงแม้จะเป็นเข่าเทียม แต่เราก็ยังมีเข่า ถึงแม้เราจะเดินไม่เหมือนเดิม แต่เราก็ยังเดินได้ เราก็เลยเอาตรงนั้นมาเป็นกำลังใจให้เรา”
“ฝันต่อไปของเราก็คือ เราก็ยังจะอยู่ต่อไปเส้นทางนักเขียนนี่แหละค่ะ เพราะเรามองว่าเป็นอาชีพของเราไปแล้ว เพราะถ้าเราไม่เขียน เราก็ไม่รู้ว่าจะไปทำอะไรแล้ว ด้วยร่างกายของเรา ด้วยอายุด้วย เราก็เลยมองว่านี่แหละคือ สิ่งที่เราฝัน อยากทำให้มันดีมากๆ ขึ้นไปอีกค่ะ”
แม้ว่าโชคร้ายจากอุบัติเหตุจะดับฝันอนาคตที่สวยงามของ “โช” ไปตลอดกาล แต่นักเขียนสาวคนนี้ก็ไม่เคยย่อท้อต่อโชคชะตา อดทนสู้ชีวิตบนเส้นทางความฝันใหม่ อัปนิยายอย่างสม่ำเสมอ และตั้งใจเขียนนิยายให้จบทุกเรื่อง จนทำให้ในวันนี้เธอมีผลงานนิยายฮิตติดท็อปมาแล้วมากมาย ทั้งยังมีรายได้มาช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวได้อีกด้วย
ซึ่งสิ่งสำคัญที่นักเขียนมือใหม่คนนี้ทำและอยากให้นักเขียนทุกคนลองเอาไปปรับใช้ ก็คือ การใช้ประสบการณ์จากการเป็นนักอ่าน และการนำเรื่องใกล้ตัวที่เรารู้จักเป็นอย่างดีมาเขียนในนิยาย เพราะหากเราเขียนจากความชอบ จากสิ่งที่เราคุ้นเคยอยู่แล้ว จะทำให้เราอินไปกับการเขียน และส่งต่อจินตนาการถึงนักอ่านได้ง่ายขึ้น เหมือนที่นักเขียนสาวคนนี้เขียนนิยายด้วยการระลึกถึงเรื่องราวในชีวิตของคุณแม่นั่นเอง
ใครที่กำลังท้อแท้บนเส้นทางนักเขียน หวังว่าเรื่องราวของนักเขียนในวันนี้จะส่งต่อกำลังใจดีๆ ให้ทุกคนได้ ขอแค่เรายังมีไฟและมีใจรักในการเขียน เชื่อว่าสักวันความฝันบนเส้นทางนักเขียนของเราจะต้องประสบความสำเร็จได้แน่นอน
เริ่มเขียนนิยาย
พี่แนนนี่เพน
อ่านผลงานนิยายของ เฟยเทียน/เงาจันทราสีหมึก
- ฉินเซียว เมื่อฉันเป็นสาวน้อยชาเขียวในนิยาย
- ขวัญชีวาคุณแม่สุดแกร่ง
- ซูเหยา เมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย
- 1969 ซินซินไม่ใช่ดาวหายนะ
- ตะวันเหนืออสงไขย ภาคลบล้างคำสาปต้นตระกูล
1 ความคิดเห็น