ข้าก็แค่กลั่นลมปราณหนึ่งแสนปี
ผู้เขียน : Shao Zi
ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทย: Novel Kingdom
หมวด : กำลังภายใน
หันขวาภูผาทลาย หันซ้ายพสุธาถล่ม หนึ่งบุรุษผู้มีลมหายใจมานานนับแสนปี แต่ข้า(ยัง)เป็นแค่ผู้กลั่นลมปราณเท่านั้น
เปิดโรงเตี๊ยม! เรียกเสี่ยวเอ้อร์! Novel Kingdom จัดเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้จอมยุทธชาวเด็กดี พร้อมเสิร์ฟนิยายกำลังภายในมาแรงถึงหน้าบ้าน ข้าก็แค่กลั่นลมปราณหนึ่งแสนปี การันตีความสนุกด้วยอนิเมะที่ได้รับรีวิวจากผู้ชมจำนวน 3 ล้าน! สู่นิยายบู๊สุดมันเวอร์ชันไทยที่มีให้อ่านเฉพาะบน Dek-D ที่เดียว
ใครอยากท้าชิงความเป็นใหญ่ในใต้หล้า ยกน้ำชาแล้วตามมาได้เลย!
ท่านบรรพจารย์ออกจากการเก็บตัว
‘สวีหยาง’ เป็นศิษย์รุ่นบุกเบิกและได้ชื่อว่ามีส่วนร่วมในการก่อตั้ง ‘สำนักเทียนหลัน’ สำนักฝึกวิชาที่มุ่งเน้นการฝึกฝน พัฒนา รวมไปถึงขัดเกลา ‘ลมปราณ’ เขาได้ชื่อว่าเป็นศิษย์อัจริยะแห่งยุค แต่ในขณะที่อาจารย์ ศิษย์พี่ ลูกศิษย์ สุนัขเฒ่าเฝ้าประตูสำนัก หรือกระทั่งศิษย์รุ่นที่เก้าพันแปดร้อยเจ็ดสิบสองพร้อมใจกันทะยานสู่โลกเบื้องบนไปเป็นเซียน การฝึกฝนของเขากลับไม่มีวี่แววว่าจะก้าวหน้า
สวีหยางยังคงติดแหง็กอยู่ในระดับกลั่นลมปราณ…มาแสนปี!
ตัวอย่างเนื้อหาบางตอน
สำนักของข้าใช่ที่ให้เด็กอมมือมาเล่น
วันที่ประตูหินของสำนักเทียนหลันเปิด สวีหยางตัดสินใจออกจากการกักตัวอันยาวนานกว่าหมื่นปี ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถกลั่นลมปราณและทะลวงพลังเข้าสู่ ‘ระดับสร้างรากฐาน’ แต่ยังมีข้อดีที่เขาไม่มีวันแก่เฒ่าและสามารถพัฒนาตนเองได้อย่างต่อเนื่องไม่มีขีดจำกัด
ทว่า...ระยะเวลาหมื่นปีนั้นยาวนานเกินไปสำหรับปุถุชนคนธรรมดา สำนักเทียนหลันที่เคยเป็นขุมกำลังยิ่งใหญ่เปลี่ยนไปจนสวีหยางแทบจำไม่ได้ ไม่ต้องเทียบกับสำนักธรรมดาในยุทธภพ กระทั่งสำนักปลายแถวยังไม่ให้ความเคารพ เรียกได้ว่าสำนักเทียนหลันอยู่ในยุคตกต่ำถึงขีดสุด
หากไม่รับรู้ก็แล้วไป แต่ในวันนี้ที่สวีหยางหวนกลับมาอีกครั้ง การให้เด็กอมมือมาทำลายสำนักเทียนหลันนั้น...เป็นเรื่องที่เขายอมรับไม่ได้
พระโพธิสัตว์มีเมตตา แต่สวีหยางสะกดเป็นแค่คำว่า ‘ฆ่า’ เท่านั้น!
ตัวอย่างเนื้อหาบางตอน
ข้าเป็นเพียงจอมยุทธ์กลั่นลมปราณ
‘สำนักอวิ๋นซาน’ สำนักเลื่องชื่อที่มียอดฝีมือที่ทะลวงพลังถึงระดับสร้างรากฐานจำนวนไม่น้อย แม้แต่ศิษย์ที่อ่อนแอที่สุดของสำนักก็ยังมีฝีมือและพลังยุทธ์สูงจนแทบจะเทียบเคียงกับเจ้าสำนักเทียนหลันรุ่นปัจจุบัน ซึ่งสำนักอวิ๋นซานหมายยึดครองพื้นที่รกร้างของสำนักเทียนหลัน และหากไม่ยอมมอบให้ดีๆ ก็คงต้อง ‘กวาดล้าง’ ให้หมด คาดไม่ถึงว่า…การยึดครองของพวกเขากลับถูกขัดขวางโดย ‘บรรพจารย์’ ของสำนักเทียนหลันที่มีพลังอยู่แค่ระดับกลั่นลมปราณ ระดับอ่อนแอกว่าคนรับใช้ในสำนักด้วยซ้ำ
บรรพจารย์ผู้นั้นไม่เสียเวลาเจรจา ใครกล้าเหยียบเท้าผ่านประตูเข้ามา สวีหยางจะทำให้พวกมันเป็น ‘วิญญาณ’ กลับออกไป
สวีหยางกวาดล้างศิษย์จากสำนักอวิ๋นซานจนเลือดนองภูเขา เป็นที่น่าหวั่นเกรงของคนทั้งยุทธภพ
ตัวอย่างเนื้อหาบางตอน
ศัตรูจากทั้งใต้หล้า
ข่าวการกวาดล้างสำนักอวิ๋นซานกระจายไปทั่ว เสือหมอบมังกรซ่อนจำนวนไม่น้อยที่ต้องการแย่งชิงพื้นที่ของสำนักเทียนหลันพากันดาหน้าเข้ามาท้าประลอง ศิษย์ทั้งสำนักต่างหวั่นเกรงจากแก้แค้นจากยุทธภพ คิดว่าไม่คุ้มกันเลยที่คนมีชีวิตอยู่จะต้องสละทุกสิ่งทุกอย่างเพียงเพื่อรักษาสถานที่เก่าคร่ำคร่านี้เอาไว้
แต่ไม่ใช่สำหรับสวีหยาง พวกศิษย์ยุคหลังไม่รู้ว่าสถานที่ตั้งของสำนักเทียนหลันสำคัญแค่ไหน แต่เขาที่รู้อยู่เต็มอกจะไม่มีวันถอยแม้แต่ก้าวเดียว
มารขวางฆ่ามาร พระขวางฆ่าพระ ต่อให้ตั้งตัวเป็นศัตรูกับคนทั้งใต้หล้า เขาก็จะตั้งมั่นอยู่ที่สำนักเทียนหลันแห่งนี้!
ตัวอย่างเนื้อหาบางตอน
พี่กี้ชวนเม้าท์
สมกับที่เป็นนิยายกำลังภายในสร้างจากอนิเมะดัง 3 ล้านรีวิว!
สามคำแรกที่ขึ้นมาในหัวตอนเริ่มต้นอ่านคือ โหด มัน ดุ เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ไม่เสียเวลาเกริ่นนาน เปิดเรื่องมาก็เริ่มบู๊กันเลยทันที แต่ไม่ต้องกลัวว่าจะเร็วไปจนอ่านไม่เข้าใจ เพราะระหว่างทางมีการทิ้งปมให้คนอ่านค่อยๆ ทำความรู้จัก ‘สวีหยาง’ ตัวเอกของเรื่องไปเรื่อยๆ เราได้รู้ว่าเขาคือบุคคลเอกอัฉริยะที่ตั้งใจฝึกอย่างขยันขันแข็ง เป็นศิษย์เอกที่อาจารย์ถ่ายทอดวิชาให้ทุกแขนง เป็นศิษย์น้องที่ศิษย์พี่เป็นห่วง เป็นเจ้าสำนักที่ผู้คนให้ความเคารพ จนกลายเป็นบรรพจารย์ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเนิ่นนานจนคนรอบข้างหรือแม้แต่สุนัขที่เลี้ยงไว้ละสังขารไปเป็นเซียนจนหมด ด้วยพลัง ความสามารถ ประสบการณ์ และจิตใจอันแน่วแน่ของสวีหยาง ชวนให้สงสัยเหลือเกินว่าเพราะอะไรกันแน่ที่ทำให้เขาติดแหง็กอยู่ที่เดิมมาเป็นเวลาแสนปี
นอกจากร่วมท่องยุทธภพไปกับตาเฒ่าในร่างคนหนุ่ม สวีหยางยังเป็นตัวเอกที่นิสัยไม่เหมือนใคร เขาไม่ใช่คนพูดมาก ไม่ใช่คนมีเมตตา และไม่ใช่คนใจเย็น เพราะฉะนั้นเราจะได้เห็นเขาเป็นเปิดศึกกับชาวบ้านอยู่เป็นประจำ ในฐานะคนอ่านต้องบอกว่าสะใจมาก ลุ้นตลอดว่าจะงัดอะไรมาสู้กับศัตรูที่เหนือกว่า และพออ่านไปอ่านมาก็รู้ว่าสวีหยางไม่ได้ตาเฒ่าหวงที่อย่างที่เนื้อเรื่องเกริ่นไว้ แต่เขาคือกำแพงตระหง่านคอยปกป้องสำนักเทียนหลันและศิษย์ให้อยู่รอดปลอดภัยต่างหาก
นี่แค่ส่วนหนึ่งที่ยกมาเท่านั้น ยังมีปมให้ขยี้อีกเพียบ! ใครไม่อยากพลาดความสนุกจะต้องติดตาม ข้าก็แค่กลั่นลมปราณหนึ่งแสนปี อัปเดตตอนใหม่ทุกวัน มีให้อ่าน เฉพาะบน Dek-D ที่เดียว เท่านั้นนะ
อ่านนิยาย
0 ความคิดเห็น