|
แก้วตา ดวงใจ
เชื่อว่ามีลูกหลายคนที่เขินจนไม่กล้าบอกแม่ว่ารักแม่แค่ไหน
เชื่อว่ามีคุณแม่อีกหลายคนที่ไม่เคยเอ่ยปากบอกว่ารักลูกมากมายเท่าใด
ผู้เขียนเห็นว่า เมื่อลูกยิ่งโตขึ้น บางครอบครัวอาจยิ่งห่างกัน มีหลายคนเลือกที่จะบอกรักใครสักคนในบันทึกออนไลน์ ในขณะที่ความเป็นจริงต่างฝ่ายต่างไม่ได้รับรู้ความรู้สึกของกันและกันเลย มีลูกวัยรุ่นหลายคนอาจกำลังเขียนบอกรักแม่ฝากไว้ในอินเทอร์เน็ต...ลูกคิดถึงแม่มากที่สุดในวันสำคัญวันเดียว ในขณะที่แม่คิดถึงมากที่สุดลูกอยู่ทุกวัน มีลูกวัยรุ่นชาว Dek-D.com หลายคนที่เขียนบอกรักแม่ไว้ใน Blog แต่มีคุณแม่ไม่กี่คนที่เขียนบอกรักลูกฝากไว้ใน Blog ของเรา และผู้เขียนก็ยินดียิ่งที่จะบอกต่อ "ความรัก" ที่คุณแม่คนหนึ่งแสดงออก อาจไม่ได้มาจากคำที่สวยหรู อาจไม่มีเรื่องราวชวนน้ำตาไหล แต่คุณค่าแสนยิ่งใหญ่ รู้สึกได้ผ่านถ้อยคำเพียงไม่กี่คำ...
ในที่นี้อาจมีแต่เรื่องราวที่ทุกคนเคยได้สัมผัส แต่หลายคงอาจหลงลืมช่วงเวลานั้นไป
อยากให้ลองนึกถึงภาพในความทรงจำในช่วงเวลาแบบเดียวกันนี้
ไม่ว่าจะในฐานะ "แม่" หรือ ในฐานะ "ลูก"
ช่วงเวลาผันผ่านไป
คุณแม่คนหนึ่งรอให้ลูกค่อยๆ เติบโต![]() เมื่อลูกโต ก็จะค่อยๆ ห่างกันไป
คุณแม่อาจทำงานยุ่ง
ลูกวัยรุ่นอาจมุ่งแต่เรียน
ทั้งสองฝ่ายอาจหลงลืมที่จะบอกรักกันโดยตรง
และถึงแม้วันนี้จะไม่มีใครบอกรักใครด้วยคำพูด
แต่เชื่อว่าความสัมพันธ์แห่งครอบครัวจะยังคงเชื่อมไว้ด้วย ความรัก
เมื่อวันหนึ่งมาถึง...ลูกๆ ทุกคนจะเข้าใจและซาบซึ้งกับรักแท้มหาศาลของ
"แม่"
ขอขอบคุณ
คุณนู๋อ้อ คุณแม่ผู้น่ารัก และน้องเจ้าปรุงค่ะ ^_^
นำเรื่อง
แก้วตา: my.dek-d.com/orawan_wa/blog/?blog_id=372242
ทำด้วยมือและทำด้วยใน: my.dek-d.com/orawan_wa/blog/?blog_id=10108229
|
แสดงความคิดเห็น
ถูกเลือกโดยทีมงาน
ยอดถูกใจสูงสุด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการที่จะลบความเห็นนี้ใช่หรือไม่ ?



10 ความคิดเห็น
หันไปอีกที แม่หลับ!!! =[]=
โวยวายเลย แม่ทำงี้ได้ไงอ่ะ เค้างอนแล้วนะ!
แม่ : ฟังอยู่....... (ตายังคนปิดต่อไป)
ผม : เห้ย....