ทดสอบกันหน่อยมั้ย นี่เราเสพติด “การช่วยตัวเอง” มากเกินไปหรือเปล่านะ?

          สวัสดีครับน้องๆ ชาว Dek-D.com พบกันที่คอลัมน์เจาะลึกเพศศึกษาเช่นเคย วันนี้พี่หมอโด่งยังคงชวนคุยเรื่องของการทำ Masturbation หรือ การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง นั่นเองครับ เห็นว่าตอนที่แล้ว เรื่อง “ความจริงเกี่ยวกับ “การช่วยตัวเอง” ที่วัยรุ่นอาจไม่รู้มาก่อน” ฮอตมาก สงสัยว่าน้องๆ จะหมกมุ่น เอ้ย! อยากรู้อยากเห็นกันมาก คราวนี้เลยต้องทดสอบกันหน่อยว่า สิ่งที่วัยรุ่นหลายๆ คนกำลังทำนี้ ถือว่าเป็นการเสพติดหรือไม่?

         อย่างที่เคยบอกไปในบทความที่แล้วนะครับ การช่วยตัวเองนั้นมีข้อเสียน้อยมาก เมื่อเทียบกับการมีเพศสัมพันธ์ (โดยเฉพาะแบบที่ไม่ได้ป้องกันนั่นเอง) เพราะนอกจากจะไม่ทำให้ท้องแล้วยังไม่ทำให้เกิดการติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อีกด้วย

         แต่น้องๆ หลายๆ คนก็คงสงสัยใช่ไหมครับว่า เรานี่ทำบ่อยเกินไปหรือเปล่านะ หรือเราเสพติดมันหรือเปล่านะ (Addicted) แบบไหนที่เรียกว่าเสพติด แบบไหนที่เรียกว่าบ่อย เรามาช่วยกันวิเคราะห์เรื่องนี้ดีกว่าครับ

 

         ก่อนอื่นเรามาแปลความหมายของคำว่า “เสพติด” (Addicted) ก่อน เหมือนกับการที่เราใช้กับยาเสพติดหรือพฤติกรรมทั่วไปก็ได้ครับ โดยการเสพติดทางการแพทย์นั้นหมายถึง การที่เราใช้หรือทำกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างถาวรและขาดไม่ได้ นั่นคือ จะเกิดอาการแสดงต่างๆ ถ้าไม่ได้ทำกิจกรรมนั้นๆ ในระยะเวลาที่เราทำหรือเสพเป็นประจำ เช่น กระวนกระวาย ครุ่นคิดถึงการกระทำนั้นๆ ทำให้เสียกิจการ งานต่างๆ หรือการเรียน เป็นต้น ทำให้เกิดการใช้หรือทำสิ่งนั้นๆ จนเกินพอดีนั่นเองครับ

         เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับการช่วยตัวเองแล้ว ก็พอจะเปรียบเทียบได้ประมาณว่า ถ้าน้องๆ นั่งเรียนอยู่ แล้วรู้สึกว่า “โอ้ย ไม่ไหวแล้ว เรามีอารมณ์กับนามิจังที่อ่านมาเมื่อคืน รีบขออนุญาตอาจารย์เพื่อไปเข้าห้องน้ำแล้วจัดการตัวเองสักนิดดีกว่า” อันนี้เริ่มน่าสงสัยแล้วครับ

         หรือไม่ก็... ขณะกำลังทำข้อสอบ O-NET ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตในอนาคตของน้องอยู่ แต่มีข้อสอบข้อหนึ่งถามว่า “เด็กหญิงคนหนึ่งไปซื้อเต้าฮวยนมสดกับหอยทอดมากินเป็นอาหารเย็น… บลา บลา” จนกระทั่งสอบเสร็จไปนานแล้ว น้องก็ยังรู้สึกว่า “ทำไมเราต้องไปเสียเวลาครุ่นคิดมากมายกับข้อสอบข้อนี้ จนทำข้อสอบไม่ทันด้วยนะ” อันนี้แหละครับ ที่เรียกว่าเสพติด และมากจนเกินพอดี

 

         ส่วน “ปริมาณครั้ง” ที่บอกว่ามากเกินไปนั้น ไม่มีตัวเลขที่แน่นอนหรอกครับ แต่เราลองมาดูตัวเลขสถิติกันหน่อยดีกว่า

         มีการศึกษาของอเมริกา (แน่นอนว่าสภาพแวดล้อม ความเปิดกว้างที่นั่นแตกต่างจากประเทศไทย) ได้สำรวจพฤติกรรมของชายอายุระหว่าง 14-94 ปี จำนวน 5,865 คน ถามว่า พวกเขาช่วยตัวเองกันถี่มากขนาดไหน
         ผลการสอบถามพบว่า คนอายุเกิน 70 ปี และวัยรุ่น มักช่วยตัวเองมากกว่ามีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนเสียอีก
         โดย 1 ใน 4 ของคนที่อายุ 18-59 ปี ช่วยตัวเองแค่ 2-3 ครั้งต่อเดือนเท่านั้น
         ทั้งนี้มี 20% ช่วยตัวเอง 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์
         และน้อยกว่า 20% ช่วยตัวเองมากกว่า 4 ครั้งต่อสัปดาห์
         และยังพบอีกว่า ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งช่วยตัวเองน้อยลง

 

         สรุปคือ ปริมาณนั้นบอกไม่ได้ว่าบ่อยไป มากไป หรือเสพติดแค่ไหน แต่สิ่งที่จะวัดได้ก็คืออาการเสพติดหรือหมกมุ่นครุ่นคิดกับการช่วยตัวเองมากไปนั่นเองครับ หรือเรียกได้ว่า ไม่ทำไม่ได้เลยมันเหมือนชีวิตขาดอะไรไปอย่างที่พี่หมอบอกไปข้างต้นนั่นเอง

         ทั้งนี้ พี่หมอมีแบบทดสอบน่ารักกุ๊กกิ๊กของต่างประเทศที่เขาทำไว้มาฝากให้ลองเล่นกันดูครับ แต่บอกก่อนว่า คำถามอาจจะดูโหดร้ายสำหรับคนไทยมากไปหน่อย และในไทยเราก็ไม่ได้มีการทดสอบอะไรแบบนี้อย่างโจ่งแจ้งเหมือนต่างประเทศ ...และที่สำคัญคือ พี่หมอเองก็ลองทำแล้วได้คะแนนขั้นต่ำสุดเลยล่ะ ฮ่าๆ (น่าเชื่อถือหรือเปล่านะ) ลอง “คลิกทำแบบทดสอบ” ดูแล้วกันครับ เป็นภาษาอังกฤษนะ แถมคำถามข้อสุดท้ายนี่กวนสุดๆ ไปเลย ฮ่าๆ

 

         ใครที่ชอบบ่นว่า “จะบ้าเหรอ คนมีอารมณ์ทางเพศจะให้ไปเตะบอล” พี่หมอขอบอกว่า การเล่นกีฬา ทำงานศิลปะ หรืองานอดิเรกที่มีสมาธิจดจ่อแทนการหมกมุ่นเรื่องเพศนั้น ช่วยลดการช่วยตัวเองที่มากเกินไปได้จริงๆ นะครับ ใครที่เห็นว่าตนเองก็ยังไม่ได้เสพติดมากมาย ก็ขอให้ทำแต่พอดีแล้วกันครับ ส่วนใครที่คิดว่าตนเองเริ่มเข้าข่ายเสพติด จะลองไปเตะบอลดูบ้างก็ได้ไม่ว่ากันครับ ฮ่าๆ

         ฝากส่งท้ายแล้วกันครับ น้องๆ คนไหนมีปัญหาคาใจเรื่องเพศศึกษา คอมเม้นต์ถามได้เลยนะครับ พี่หมอจะทยอยเลือกมาตอบให้ในบทความต่อไป หรือใครอยากหาเพื่อนคุยเรื่องเดียวกัน ปัญหาแบบเดียวกัน ทั้งเรื่องความรัก เพื่อน เรื่องที่บ้าน หรือเรื่องเพศศึกษา เชิญที่ "เว็บบอร์ดปัญหาวัยรุ่น" เลยครับ แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าครับ