น่าลอง! 5 กิจกรรมนอกเวลาเรียนสำหรับนักเรียนไทยในอังกฤษ

ชมรมนักเรียนไทย

 

      ในมหาวิทยาลัยจะมีชมรมให้ร่วมกิจกรรมมากมาย น้องๆ สามารถเลือกชมรมที่สนใจได้เองเลย แต่สำหรับนักเรียนไทยทุกคนควรต้องเข้าร่วมชมรมนักเรียนไทยอย่างแน่นอน ชมรมนี้มีอยู่ทุกมหาวิทยาลัยในอังกฤษซะด้วยค่ะ ชมรมนักเรียนไทยส่วนใหญ่มีหน้าที่คอยดูแลช่วยเหลือนักเรียนไทยและจัดกิจกรรมต่างๆ งานใหญ่ๆ เลยก็ เช่น งานลอยกระทงที่วัดไทย กิจกรรมกีฬาแข่งขันระหว่างคนไทย และปิดท้ายด้วยงานแสดงวัฒนธรรมไทย เช่น รำไทย ดนตรีไทย มวยไทย ฟันดาบ และอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีนัดพบปะสังสรรค์ตามผับหรือชวนกันไปเล่นกีฬากัน

การเล่นกีฬา

       หากเป็นประเทศเมืองหนาวอย่างอังกฤษ คนส่วนมากรักการออกกำลังกาย อยากเล่นกีฬาอะไรก็ได้ตามใจชอบ และในมหาวิทยาลัยมีศูนย์กีฬาที่เรียกว่า Sport Center ให้สมัครเป็นสมาชิกรายปี สามารถเลือกเล่นได้หลายอย่าง เช่น บาสเกตบอล แบดมินตัน ว่ายน้ำ หรือจะออกไปเตะฟุตบอล โยนโบลิ่ง ตีกอล์ฟ สเก็ตน้ำแข็งที่ข้างนอกก็ได้ แม้แต่ซื้อแผ่นโยคะมาเล่นที่ที่พักก็ถือว่าเป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์อีกแบบหนึ่ง

การดูหนัง

      ที่อังกฤษสามารถใช้บัตรนักเรียนลดราคาตั๋วหนังได้ แถมยังมีเว็บไซต์แจกตัวฟรีหรือซื้อหนึ่งแถมหนึ่งอีกด้วย สำหรับคอหนังตัวจริงสามารถซื้อตั๋วแบบไม่จำกัดรอบ หนึ่งปีดูกี่เรื่องก็ได้เลย แต่โรงหนังที่อังกฤษเกรดเทียบกับบ้านเราแล้วสู้ไม่ได้เลย ทั้งขนาดการตกแต่ง ความสะอาด ระบบเสียง ที่นี่ไม่มีการจองตั๋ว ต้องมาเข้าคิวก่อนประมาณ 15 นาที แล้วก็เข้าไปแย่งที่นั่งกัน คนอังกฤษถึงได้รีบเข้าโรงหนังหลังจากซื้อตั๋วเพื่อจะได้ที่นั่งที่ดีกัน

ละครเพลง The Musical

 

      อังกฤษเป็นต้นกำเนิดละครเวทีประเภทละครเพลงหรือที่เรียกกันว่า Play ใครที่มาอยู่อังกฤษนานๆ ต้องมีประสบการณ์เข้าโรงละคร Theater สักครั้งหนึ่ง โรงละครในลอนดอนนับว่ามีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่งของโลก เมื่อก้าวเข้าไปผู้ชมจะต้องเสน่ห์มนต์ขลัง สัมผัสวัฒนธรรมที่มีมาแต่ก่อนเก่า ภายในมีที่นั่งมากมายแบ่งเป็นหลายระดับชั้น ให้ตื่นตากับฉากแสงสีเสียงและการแสดงของเหล่านักแสดงที่ทุ่มเทแบบสุดยอดสมกับเป็นมืออาชีพ สร้างความประทับใจให้ผู้ชมอย่างสุดซึ้งเกินคำบรรยาย คุ้มค่าตั๋วทุกปอนด์ ละครหลายเรื่องเปิดแสดงตามกำหนดเวลา บางเรื่องจัดแสดงมาแล้วหลายปีทีเดียว เช่น The Lion King, Les Miserables, The Phantom of the Opera 

     
       ที่นั่งในโรงละครแบ่งเป็นหลายระดับชั้นต่างๆ ซึ่ง สามารถแบ่งได้หลักๆ สี่ชั้น คือ

1. Stalls  อยู่ชั้นล่างสุด ทำเลดีจะได้สัมผัสบรรยากาศนักแสดงมากที่สุด เห็นทุกท่วงท่าทุกทำนองอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นบัตรย่อมแพงที่สุดอย่างแน่นอน ทั้งนี้ต้องเลือกที่นั่งให้คุ้มค่าคุ้มราคาถ้านั่งเลยช่วงกลางค่อนไปทางด้านหลังอาจจะโดนชั้นที่อยู่ข้างบนถัดไปบังในบางฉากที่มีการแสดงนอกเวทีหรือตรงกลางโรงละครก็ได้

2. Dress Circle / Royal Circle ชั้นนี้ทำเลดีไม่แพ้ชั้นล่างสุดแต่บัตรก็แพงเช่นกัน ถ้าได้นั่งด้านหน้าราคาจะเท่ากับชั้นล่างสุด ละครบางเรื่องชั้นนี้อาจจะคุ้มกว่าเพราะสามารถเห็นวงออร์เคสตร้าซึ่งอยู่ชั้นล่างสุดของเวทีอีกด้วย

3. Upper Circle / Grand Circle ถือเป็นชั้นประหยัดและคุ้มค่า ถ้าได้นั่งแถวหน้าหรือเขยิบมาโซนกลางอีกนิดถือว่าเหมาะทีเดียว ถ้ามองเห็นไม่ค่อยชัดใช้กล้องส่องทางไกลมาช่วยได้ประมาณ 50 เพนนี (ประมาณ 20 บาท) จะเช่าอันเดียวมาแบ่งกับเพื่อนดูด้วยกันก็ได้แต่พอถึงฉากสำคัญต้องตกลงกันให้ดี

4. Balcony ชั้นบนและอยู่ไกลที่สุด ซึ่งบางโรงละครจะไม่มีชั้นนี้ อรรถรสในการชมย่อมสู้ชั้นล่างๆ ไม่ได้ ถ้าไม่จำเป็นให้เลือกชั้นอื่นดีกว่า

     

       บางชั้นของโรงละครยังมีแถวที่นั่งเป็นระเบียงยื่นออกมาสองฝั่งซ้ายขวา เหมาะสำหรับผู้ชมที่มาเป็นกลุ่มครอบครัวหรือคนที่ต้องการความเป็นสัดส่วน มีความส่วนตัวนิดนึง แต่มีข้อเสียตรงที่ต้องอยู่ใกล้แค่มุมใดมุมหนึ่งเท่านั้น บางทีอาจเมื่อยคอและตาบางช่วงก็ได้ นอกจากนั้นโรงละครยังมีที่นั่งพิเศษระดับ Premium Seat ถือว่าเป็นทำเลทองของแต่ละโรงละคร จุดนี้ผู้ชมไม่มีทางพลาดฉากสำคัญๆ เด็ดขาด แต่ราคาก็แพงสุดด้วย หากไปจองตั๋วที่โรงละครจะเสียงเงินถูกที่สุดและเลือกที่นั่งได้ด้วย แต่ถ้าไม่สะดวกจะจองตั๋วทางเว็บไซต์ก็ได้เช่นกัน แต่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมจองตั๋วด้วย ส่วนที่นั่งนั้นทางเว็บไซต์จะสุ่มให้ ซึ่งสามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ www.officiallondontheatre.co.uk , www.seetickets.com , www.firsecalltickets.com  และยังมีเว็บไซต์รีวิวที่นั่งในแต่ละโรงละคร เป็นเว็บไซต์ที่ดีมาก รวมสถิติรีวิวจากผู้ชมว่าที่นั่งตรงไหนเป็นอย่างไรบ้าง ให้เข้าไปอ่านก่อนจองได้ที่ www.theatremonkey.com/buyoravoidindex.htm เลือกเมนู for best seat info

งานพิเศษ

     

      ถ้ามีเวลาว่างนอกจากเรียนและการทำกิจกรรมต่างๆ แล้ว คนที่ขยันสามารถหางานเสริมทำได้ ในกฎของวีซ่าระบุเรื่องนี้ไว้เลยว่า นักเรียนไทยทุกคนห้ามทำงานเกิน 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ นักเรียนส่วนใหญ่ชอบใช้เวลาว่างไปหางานตามร้านอาหารไทย แม้ได้ค่าจ้างต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำของชาวอังกฤษ แต่เป็นความสมัครใจของนักเรียนเอง คนที่อยากได้งานต้องเข้าไปทำตามร้านอาหารเอง บางร้านถึงกับลงชื่อต่อคิวกันไว้ก่อน ร้านที่อยู่ไกลออกไปนอกเมืองจะมีรถมารับและส่งถึงที่ การเสิร์ฟอาหารถือว่าเป็นงานทั่วไป สำหรับนักเรียนผู้ชายเตรียมกางเกงสแลคสีดำไปได้เลย ส่วนผู้หญิงทางร้านมีชุดให้ ที่ต้องเตรียมเอาไปแค่รองเท้าแตะแบบเรียบร้อยก็พอ เมื่อไปถึงร้านแล้วยังมีทำผมให้ด้วย ส่วนหนุ่มๆ ที่หุ่นไม่เอื้ออำนวยในการเสิร์ฟหรือดูแข็งแรงล่ำสันบึกบึนมักทำหน้าที่ล้างจานอยู่หลังร้าน

     
      ค่าแรงของพนักงานใหม่ช่วงแรกอยู่ที่ 18 ถึง 20 ปอนด์ (ประมาณ 770 ถึง 850 บาท) ถ้ามีประสบการณ์แล้วจะขยับเป็น 25 ปอนด์ (ประมาณ 1,050 บาท) ส่วนนี้ยังไม่รวมทิป ส่วนใหญ่มีรายได้เบ็ดเสร็จกันประมาณ 35 ปอนด์ต่อวัน (ประมาณ 1,500 บาท) โดยเฉพาะวันเสาร์คนเยอะจะได้ทิปมากสุด วันศุกร์และเสาร์จึงเป็นวันที่นักเรียนชอบไปทำงานกันมาก ตั้งแต่หกโมงเย็นถึงเที่ยงคืน รวม 6 ชั่วโมงรวดเลย ทางร้านมีอาหารให้ทานก่อนและหลังเลิกงานด้วย คนที่ทำงานสองวันจะมีรายได้เสริมตั้ง 80 ปอนด์ (ประมาณ 3,500 บาท) นับว่าดีทีเดียวสำหรับนักเรียน แต่อย่านึกถึงรายได้จนลืมกติกา จำไว้ว่าห้ามทำเกิน 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์นะคะ